ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : เซอร์ไพรส์.....!!
"Happybirth day to you.Happybirth day to you.Happybirth day,happybirth day.Happybirth day TO~ YOU~"เมื่อเสียงเพลงจบลง เสียปรบมือและเสียงอวยพรก็เข้ามาแทน จริงสินะ วันนี้วันเกิดฉันนี่ วันที่ 24 พฤษภา ตื้นตันอย่างแรง กระซิกๆTOT
"สุขสันต์วันเกิดนะ ฮันนี่"เมย์เดย์เป็นคนแรกที่พูดขึ้นและยื่นของขวัญมาให้ฉัน กล่องของขวัญห่อด้วยกระดาษสีชมพูออกแนวหวานๆ มีโบว์สีแดงติดอยู่ แต่กล่องโคตรใหญ่เลยอ่ะ อะไรที่อยู่ในนี้หว่า-,.-ชักอยากรู้
"ขอให้มีความสุขนะ^^"คนที่สองคือนายชีวินที่มือนึงยื่นของขวัญให้ อีกมือนึงขยี้หัวฉันเล่น แล้วก็ส่งยิ้มที่แสนอ่อนโยนมาให้ฉัน กล่องของนายชีวินห่อด้วยกระดาษสีฟ้า แต่ไม่มีโบว์ จะให้ของขวัญกันทีก็ให้มันเต็มเม็ดเต็มหน่วยหน่อยสิ(ยังจะโลภอีก-_-^)
"นี้แก...เราสองคนช่วยกันออกเงินซื้อให้ ถึงจะไม่ใหญ่เท่าสองคนก่อนก็เถอะ แต่พวกเราก็ซื้อด้วยความตั้งใจนะ"ยัยมิกิยื่นกล่องของขวัญให้โดยมียัยอควาเป็นคนพูด โคตรซึ้งเลยค่ะพี่น้อง ใครหาเพื่อนต้องได้อย่างนี้นะค่ะ ดีมากมาย กระซิกๆ
"ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้เธอตกใจ แถมร้องไห้อีกต่างหาก เรื่องทั้งหมดเป็นฝีมือของเพื่อนเธอนะ ยัยสองคนนั้นวางแผนหมดเลย"เมย์เดย์ว่าพลางชี้มือไปทางยัยมิกิกับยัยอควาที่กำลังเตรียมเถียงอย่างเต็มที่
"โถ่เอ๊ย...ถ้านายไม่ทำตามแล้วมันจะสำเร็จมะแผนอ่ะ หัดคิดซะบ้างสิคิด วันหลังถ้าจะแก้ตัวก็หัดพูดให้มันดีกว่านี้หน่อยก็แล้วกันนะ นายโง่เอ๊ย!!"ยัยมิกิอ้าปากเถียงปาวๆ โดยมีนายเมย์เดย์ที่โดนว่าทำหน้าจ๋อยพลางเกาหัวตัวเองยิกๆ
"ฉันไม่ได้โกรธใครซะหน่อย ว่าแต่เมื่อไหร่จะได้กินข้าวหล่ะ หิวจะตายอยู่แล้วนะ"ฉันหันไปมองโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหาร ใครไม่กินก็ช่าง แต่สวีทจะกิน บอกแล้วว่าทิ้งยางอายเอาไว้ตรงหน้าประตู ก๊ากๆ^O^
"เอาสิ เดี๋ยวเจ้าของวันเกิดจะเป็นลมเพราะความหิวไปซะก่อน ฮ่าๆ"นายชีวินพูดไปหัวเราะไปเห็นแล้วน่าหมั่นไส้ชอบกล-_-^ แล้วเค้าก็มาดันตัวฉันให้ไปนั่ง โดยไม่ลืมที่จะชักเก้าอี้ออกมาให้ฉันนั่งด้วย โฮก....ฉันเริ่มเห็นเทพบุตรอยู่ในร่างของนายชีวินแล้วนะเนี้ย*O*
พวกเราทั้งหมดนั่งกินอาหารที่สั่งมาจากร้านที่บอกว่าจะงับหัวพี่คนส่งอาหาร-_-;; แต่ตอนนี้จะบอกว่าอาหารอร่อยมาก ฆ่าไม่ลง อิๆ แถมพี่คนส่งอาหารก็ไม่เห็นจะเจอ สงสัยจะรู้ว่าฉันจะงับหัวก็เลยรีบส่งรีบไป ว่าแต่....พี่คนขับรถไปไหนแล้วหล่ะ ไม่ยอมมากินด้วย ฉันมองซ้ายมองขวาให้รอบๆห้อง ทำให้คนที่นั่งอยู่ข้างๆทักขึ้น
"เธอเป็นอะไรไป ของหายหรอ"และนั่นคือนายชีวินนี่เอง
"ของไม่ได้หายหรอก แต่คนหาย พี่คนขับรถหายไปไหนอ่ะ ทำไมไม่มากินด้วยกัน"ฉันถามทั้งๆที่ยังไม่หยุดหันซ้ายหันขวา
"อ๋อ..ได้ข่าวว่าไปติดสาวแถวชายหาด คนที่ขายส้มตำอ่ะ"
"เป็นซะงั้นเลย ฮ่าๆๆๆ"ฉันหัวเราะชอบใจ ทำให้คนอื่นหัวเราะไปเรื่อย วันนี้ฉันก็เพิ่งเห็นว่านายเมย์เดย์ยิ้มให้นายชีวิน เป็นวันแสนสุขจริงๆเล้ยยยยยยย\^O^/
ไม่นานนักอาหารที่อยู่บนโต๊ะก็หมดไป พร้อมๆกับหนังท้องที่เริ่มตึงแต่หนังตายังไม่หย่อน
"ทำอะไรกันต่อดีหล่ะ ดูหนังกันมั้ย"นายเมย์เดย์ว่าพลางยกถุงใส่ซีดีที่เค้าซื้อมาให้ ทุกคนพยักหน้าเป็นเชิงตกลง ทำให้พวกเราย้ายถิ่นไปอยู่ตรงหน้าทีวี หนังที่พวกเราดูกันก็เป็นหนังแนวรักๆโรแมนติก ดูแล้วยังแอบอิจฉานางเอกอยู่เล็กน้อย มีผู้ชายหล่อๆมาหลงรัก แต่แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งเมื่อมีมืออุ่นๆมาจับมือของฉันเอาไว้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามือใครก็มือนายชีวินหน่ะสิ!!
"นายมาจับมือฉันทำไม ปล่อยนะ"ฉันถลึงตาใส่นายชีวิน แต่ในใจแอบเขินเล็กน้อย>///<
"ก็อยากอ่ะ"เค้ากระซิบที่ข้างหูฉันเบา ระ...เริ่มขนลุก บรื้อ=.=ทำอะไรของตานี่เนี้ย"ขอจับนานๆเลยได้ป่ะ"
"...."ฉันไม่ได้ตอบอะไรแต่หันหน้าไปดูหนังต่อ แฮะๆจะบอกว่าอยากจับก็ได้นะ แบบว่าแอบรู้สึกดี -.-//
ตอนนี้ถึงฉากที่พระเอกสารภาพรักกับนางเอก อะฮิ้ง-o-++ รู้สึกอยากกอดคนชอบกล นี้ฉันหื่นไปแล้วหรอ ไม่นะ-..-(เพิ่งจะรู้ตัวหรอเนี้ย-*-) แต่แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อมีมือปลาหมึกมาโอบลอบเอวฉันไว้ นายชีวินอีกแล้ว!! จะทำอะไรก็อย่าให้ประเจิดประเจ้อนักเซ่...ทำงี้ฉันเสียหายนะย่ะ
"นี่นาย มันจะไม่มากไปหน่อยหรอ"ฉันพูดด้วยเสียงที่เบาให้นายชีวินได้ยินคนเดียว
"อยากมากกว่านี้อีก รู้มั้ยว่าฉันอยากกอดเธอแค่ไหน"
"อะ...ไอ้บ้า-////-ปล่อยฉันเลยนะ"
"ไม่ปล่อย"
"เดี๋ยวเดย์ก็โมโหหรอก"
"จะโมโหได้ไง ก็มันเป็นคนให้ฉันมากอดเธอเอง"
"หะ...หาO.O"
ฉันหันไปมองเมย์เดย์ที่ดูหนังอย่างไม่วางตา อะไรของพวกนี่เนี้ย คนสวยงง?? จะดีกันก็ดีซะอย่างงั้น รู้สึกเปลืองตัวชอบกล=*= พวกนี้ทำให้ฉันตามไม่ทันแล้วนะ ทำอะไรทำไมไม่ปรึกษากันบ้างหล่ะเนี้ย-*-
ผ่านไปชั่วโมงกว่าๆหนังก็จบ พวกเราก็เลยคิดกันว่าจะหากิจกรรมอะไรมาทำกันดี สุดท้ายแล้วก็ลงเอยด้วยความคิดของยัยมิกิที่ว่า'ไปเล่นน้ำกันเถอะนะจ๊ะ' เหตุผลที่เลือกอ่ะหรอ มันไม่มีอะไรที่ดูจะดีกว่านี้อ่ะดิ-_-^ จะให้เล่นขี้ม้าส่งเมืองอย่างความคิดของยัยอความันก็ใช่ที่ หรือจะให้เดินชมวิวกันก็จะเมื่อยกันเสียเปล่าๆแถมแดดแรงอีกต่างหาก(สรุปคือห่วงสวยนั้นเอง-*-) พวกเราก็เลยไปเปลี่ยนเสี้อผ้ากันเป็นเสื้อแขนสั้น กางเกงขาสั้น แล้วก็ออกมามองแดดที่อยู่กลางหัวพวกเราพอดีเป๊ะ ร้อนอิ๊บอ๋ายเลยอ่ะ ถ้าไม่ติดว่าวันนี้เป็นวันเกิดตัวเอง จะนอนแช่แอร์อยู่ในห้องนอนซะเลย(มันเกี่ยวอะไรกับวันเกิดฟ่ะเนี้ย-*-)
"แดดแรงจังอ่ะ ดีนะที่ทาครีมกันแดดมาด้วย ไม่งั้นดำตายแน่"ยัยมิกิบ่นแล้วก็ลูบผิวตัวเองไปมา
"ลงน้ำเหอะ จะได้เย็น"ฉันออกความคิดเห็น จากนั้นพวกเราทั้งหมดก็ลงน้ำกันทันที
สนุกสนาน.....บรรยายได้แค่นี้จริงๆ หลังจากที่พวกเราเล่นน้ำกันจนลิ้นห้อยแล้ว(?) ก็ได้ฤกษ์ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นเวลาบ่าย 3 โมงเป๊ะเลย เมื่อพวกเราอาบน้ำแต่งตัวและมารวมตัวกันที่โซฟาตัวเดิม นึกสภาพแล้วกัน โซฟา 2 ที่นั่ง อัดกันเข้าไปได้ไงก็ไม่รู้ 5 คน นายสองคนก็ไม่ใช่จะตัวเล็กๆ นั่งทีฉันนี้ตัวเล็กลงเหลือ 3 เซนฯ(ไม่ค่อยเว่อร์เลยเนอะ)
"นี้เธออย่าก้นใหญ่นักสิ เขยิบไปหน่อย"นายเมย์เดย์บ่นพลางดันตัวของยัยมิกิให้เขยิบออกห่างตัวเค้า
"นี่นาย หยาบคาบสิ้นดี ใครกันแน่ที่ก้นใหญ่ ตัวเองอ่ะหล่ะ นั่งไม่ได้ดูรูปร่างตัวเองเลย โตหยั่งควายมาเบียดผู้หญิงตัวเล็กๆบอบบางได้ไงย่ะ"ยัยมิกิโต้กลับด้วยดีกรีปากกรรไกรระดับโลก ฉันว่านับวันสองคนนี้จะเข้ากันได้เข้าไปทุกทีนะเนี้ย ว่ามั้ย-_-^
"แล้วพวกเราจะมานั่งเบียดกันทำไม ที่นั่งก็มีอยู่เท่าหอยมด ยังจะเบียดกันอยู่ได้"อควาพูดขึ้นเพราะทนรำคาญนายเมย์เดย์กับยัยมิกิไม่ไหว แล้วก็ลุกขึ้นยืนเดินหนีออกไปโดยไม่ลืมที่จะทิ้งประโยคที่ดูแหม่งๆไว้ว่า
"เฮอะ!! ทุกคนมีคู่กันหมดเลย ฉันอยู่คนเดียวอีกและ"คุณผู้อ่านว่ามันแหม่งมั้ย-_-*
เราสี่คนได้แต่มองหน้ากันไปมา เพราะงงกับคำพูดของยัยอควา แต่แล้วความอึดอัดก็เข้ามาแทนที่ อึดอัดเพราะต้องมานั่งเบียดกันนี่แหละ ถึงแม้ยัยอควาจะออกไปแล้ว แต่ถ้าเป็นนายสองคนนี้จะดีกว่า ตัวเท่าหมีควายขนาดนี้-_-^
"นี้พวกนาย เมื่อไหร่จะได้ฤกษ์ลุกกันซะที หรือจะให้จุดธูปอันเชิญฮ่ะ!!"ยัยมิกิตะคอกใส่หน้านายเมย์เดย์ด้วยสีหน้าท่าทางที่หงุดหงิด
"อ้าวยัยก้นใหญ่ เธอนั้นแหละที่จะต้องลุก เพราะเธอกินเนื้อที่คนอื่นเค้า รู้ไว้ซะด้วย!!"นายเมย์เดย์ตะคอกกลับ
"ไอ้บ้า....!! นายตายซะเหอะ ตายซะ ตายไปเล้ยยยยยย ย้ากกกก บังอาจมาเรียกฉันว่ายัยก้นใหญ่ ตาซะเถอะ!!"ยัยมิกิเอามือมาทุบนายเมย์เดย์อย่างเหลืออด ส่วนฉันกับนายชีวิน(ที่ดูเหมือนจะเป็นส่วนเกิน)ก็เริ่มถอยห่างด้วยความกลัวฝ่ามือพิฆาตของยัยมิกิจะมาโดนพวกเรา สุดท้ายแล้วก็เลยออกมาจากบังกะโลซะอย่างงั้น-_-;;
"ฮ่าๆๆ เพื่อนเธอนี้น่าดูเหมือนกันนะ"เมื่อออกมาได้แล้วนายชีวินก็หัวเราะร่าเหมือนเด็กๆ เอาอีกแล้วนะ นายจะให้ฉันละลายไปถึงเมื่อไหร่ ถ้าความบริสุทธิ์ของนายหายไป ฉันขอรับผิดชอบเอง>O<(ยัยนี่มันบ้าไปแล้ว-*-)
"ถึงเพื่อนฉันจะบ้า แต่มันก็เป็นคนดีใช้ได้เลยนะ"
"ชมเพื่อนตัวเองซะงั้น"
"ก็เรื่องจริงอ่ะ"
"แล้วทำไมไม่คิดจะชมเค้าบ้างอ่ะตัวเอง>O<"
"-///-นะ..นายบ้าไปแล้ว"
"ไม่ได้บ้า...."นายชีวินเอาหน้ามาแนบที่หน้าของฉันแล้วก็กระซิบที่ข้างหู"....แต่แค่รักเธอ"
".....เอ่อ....."เกิดอาการตุ้มๆต่อมๆไปแล้วค่ะพี่น้อง>< คนอะไรชอบทำให้ใจเต้นอยู่ได้ จะรักนายแล้วนะ>////<
"ฮ่าๆๆๆ เธอเขินแล้วก็น่ารักดีเหมือนกันนี้"เมื่อเค้าผละออกจากฉันแล้ว ก็หัวเราะอีกครั้ง-*- ตานี่เพี้ยนไปแล้วแน่ๆเลยอ่ะ
"ตาบ้าเอ่ย นายไม่อายคนอ่านเค้าบ้างรึไง"ฉันตีเค้าเบาๆเพื่อกลบเกลื่อนความอาย จะไม่ไหวแล้วนะโว้ยยย(>///< )( >///<)
"ก็คนอ่านเค้าอยากให้เราทำแบบนี้ไม่ใช่หรอ"เค้ายิ้มเจ้าเล่ห์แล้วก็ยื่นหน้าเข้ามาประทับรอยจูบที่แก้มอย่างอ่อนโยน กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากกรี๊ดบอกโลกว่าฉันโดนคนหล่อจุ๊บแก้มอ่ะ(นางเอกฉันบ้าไปแล้วจริงด้วย-_-^)
"ชีวินรักสวีทนะครับ^^"เค้ายิ้มเหมือนเด็กๆให้ฉันแถมพูดคำที่แสนจะหวานฉ่ำให้ฉันอีกต่างหาก คุณผู้อ่านอิจฉาสวีทอ่ะป่ะหล่ะ ตอนนี้สวีทชักอิจฉาตัวเองซะแล้ว^O^ อยากจะบอกเหมือนกันว่าฉันก็รักนายจะตายชัก แต่ฉันก็ยังกลัวเมย์เดย์จะรู้สึกแย่ เป็นคนสวยนี้ลำบากจริงๆเลยเนอะ
"มัวคิดอะไรอยู่ ไปเดินเล่นกันนะ"เค้าฉุดแขนฉันเดินไปทันทีทั้งที่ฉันยังไม่ทันจะตอบตกลงเลย
แล้วสวีทกับชีวินก็เดินเคียงคู่กันไป โดยมีสายตาอีกสองคู่ที่แอบมองด้วยความโล่งใจ....
"สุขสันต์วันเกิดนะ ฮันนี่"เมย์เดย์เป็นคนแรกที่พูดขึ้นและยื่นของขวัญมาให้ฉัน กล่องของขวัญห่อด้วยกระดาษสีชมพูออกแนวหวานๆ มีโบว์สีแดงติดอยู่ แต่กล่องโคตรใหญ่เลยอ่ะ อะไรที่อยู่ในนี้หว่า-,.-ชักอยากรู้
"ขอให้มีความสุขนะ^^"คนที่สองคือนายชีวินที่มือนึงยื่นของขวัญให้ อีกมือนึงขยี้หัวฉันเล่น แล้วก็ส่งยิ้มที่แสนอ่อนโยนมาให้ฉัน กล่องของนายชีวินห่อด้วยกระดาษสีฟ้า แต่ไม่มีโบว์ จะให้ของขวัญกันทีก็ให้มันเต็มเม็ดเต็มหน่วยหน่อยสิ(ยังจะโลภอีก-_-^)
"นี้แก...เราสองคนช่วยกันออกเงินซื้อให้ ถึงจะไม่ใหญ่เท่าสองคนก่อนก็เถอะ แต่พวกเราก็ซื้อด้วยความตั้งใจนะ"ยัยมิกิยื่นกล่องของขวัญให้โดยมียัยอควาเป็นคนพูด โคตรซึ้งเลยค่ะพี่น้อง ใครหาเพื่อนต้องได้อย่างนี้นะค่ะ ดีมากมาย กระซิกๆ
"ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้เธอตกใจ แถมร้องไห้อีกต่างหาก เรื่องทั้งหมดเป็นฝีมือของเพื่อนเธอนะ ยัยสองคนนั้นวางแผนหมดเลย"เมย์เดย์ว่าพลางชี้มือไปทางยัยมิกิกับยัยอควาที่กำลังเตรียมเถียงอย่างเต็มที่
"โถ่เอ๊ย...ถ้านายไม่ทำตามแล้วมันจะสำเร็จมะแผนอ่ะ หัดคิดซะบ้างสิคิด วันหลังถ้าจะแก้ตัวก็หัดพูดให้มันดีกว่านี้หน่อยก็แล้วกันนะ นายโง่เอ๊ย!!"ยัยมิกิอ้าปากเถียงปาวๆ โดยมีนายเมย์เดย์ที่โดนว่าทำหน้าจ๋อยพลางเกาหัวตัวเองยิกๆ
"ฉันไม่ได้โกรธใครซะหน่อย ว่าแต่เมื่อไหร่จะได้กินข้าวหล่ะ หิวจะตายอยู่แล้วนะ"ฉันหันไปมองโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหาร ใครไม่กินก็ช่าง แต่สวีทจะกิน บอกแล้วว่าทิ้งยางอายเอาไว้ตรงหน้าประตู ก๊ากๆ^O^
"เอาสิ เดี๋ยวเจ้าของวันเกิดจะเป็นลมเพราะความหิวไปซะก่อน ฮ่าๆ"นายชีวินพูดไปหัวเราะไปเห็นแล้วน่าหมั่นไส้ชอบกล-_-^ แล้วเค้าก็มาดันตัวฉันให้ไปนั่ง โดยไม่ลืมที่จะชักเก้าอี้ออกมาให้ฉันนั่งด้วย โฮก....ฉันเริ่มเห็นเทพบุตรอยู่ในร่างของนายชีวินแล้วนะเนี้ย*O*
พวกเราทั้งหมดนั่งกินอาหารที่สั่งมาจากร้านที่บอกว่าจะงับหัวพี่คนส่งอาหาร-_-;; แต่ตอนนี้จะบอกว่าอาหารอร่อยมาก ฆ่าไม่ลง อิๆ แถมพี่คนส่งอาหารก็ไม่เห็นจะเจอ สงสัยจะรู้ว่าฉันจะงับหัวก็เลยรีบส่งรีบไป ว่าแต่....พี่คนขับรถไปไหนแล้วหล่ะ ไม่ยอมมากินด้วย ฉันมองซ้ายมองขวาให้รอบๆห้อง ทำให้คนที่นั่งอยู่ข้างๆทักขึ้น
"เธอเป็นอะไรไป ของหายหรอ"และนั่นคือนายชีวินนี่เอง
"ของไม่ได้หายหรอก แต่คนหาย พี่คนขับรถหายไปไหนอ่ะ ทำไมไม่มากินด้วยกัน"ฉันถามทั้งๆที่ยังไม่หยุดหันซ้ายหันขวา
"อ๋อ..ได้ข่าวว่าไปติดสาวแถวชายหาด คนที่ขายส้มตำอ่ะ"
"เป็นซะงั้นเลย ฮ่าๆๆๆ"ฉันหัวเราะชอบใจ ทำให้คนอื่นหัวเราะไปเรื่อย วันนี้ฉันก็เพิ่งเห็นว่านายเมย์เดย์ยิ้มให้นายชีวิน เป็นวันแสนสุขจริงๆเล้ยยยยยยย\^O^/
ไม่นานนักอาหารที่อยู่บนโต๊ะก็หมดไป พร้อมๆกับหนังท้องที่เริ่มตึงแต่หนังตายังไม่หย่อน
"ทำอะไรกันต่อดีหล่ะ ดูหนังกันมั้ย"นายเมย์เดย์ว่าพลางยกถุงใส่ซีดีที่เค้าซื้อมาให้ ทุกคนพยักหน้าเป็นเชิงตกลง ทำให้พวกเราย้ายถิ่นไปอยู่ตรงหน้าทีวี หนังที่พวกเราดูกันก็เป็นหนังแนวรักๆโรแมนติก ดูแล้วยังแอบอิจฉานางเอกอยู่เล็กน้อย มีผู้ชายหล่อๆมาหลงรัก แต่แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งเมื่อมีมืออุ่นๆมาจับมือของฉันเอาไว้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามือใครก็มือนายชีวินหน่ะสิ!!
"นายมาจับมือฉันทำไม ปล่อยนะ"ฉันถลึงตาใส่นายชีวิน แต่ในใจแอบเขินเล็กน้อย>///<
"ก็อยากอ่ะ"เค้ากระซิบที่ข้างหูฉันเบา ระ...เริ่มขนลุก บรื้อ=.=ทำอะไรของตานี่เนี้ย"ขอจับนานๆเลยได้ป่ะ"
"...."ฉันไม่ได้ตอบอะไรแต่หันหน้าไปดูหนังต่อ แฮะๆจะบอกว่าอยากจับก็ได้นะ แบบว่าแอบรู้สึกดี -.-//
ตอนนี้ถึงฉากที่พระเอกสารภาพรักกับนางเอก อะฮิ้ง-o-++ รู้สึกอยากกอดคนชอบกล นี้ฉันหื่นไปแล้วหรอ ไม่นะ-..-(เพิ่งจะรู้ตัวหรอเนี้ย-*-) แต่แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อมีมือปลาหมึกมาโอบลอบเอวฉันไว้ นายชีวินอีกแล้ว!! จะทำอะไรก็อย่าให้ประเจิดประเจ้อนักเซ่...ทำงี้ฉันเสียหายนะย่ะ
"นี่นาย มันจะไม่มากไปหน่อยหรอ"ฉันพูดด้วยเสียงที่เบาให้นายชีวินได้ยินคนเดียว
"อยากมากกว่านี้อีก รู้มั้ยว่าฉันอยากกอดเธอแค่ไหน"
"อะ...ไอ้บ้า-////-ปล่อยฉันเลยนะ"
"ไม่ปล่อย"
"เดี๋ยวเดย์ก็โมโหหรอก"
"จะโมโหได้ไง ก็มันเป็นคนให้ฉันมากอดเธอเอง"
"หะ...หาO.O"
ฉันหันไปมองเมย์เดย์ที่ดูหนังอย่างไม่วางตา อะไรของพวกนี่เนี้ย คนสวยงง?? จะดีกันก็ดีซะอย่างงั้น รู้สึกเปลืองตัวชอบกล=*= พวกนี้ทำให้ฉันตามไม่ทันแล้วนะ ทำอะไรทำไมไม่ปรึกษากันบ้างหล่ะเนี้ย-*-
ผ่านไปชั่วโมงกว่าๆหนังก็จบ พวกเราก็เลยคิดกันว่าจะหากิจกรรมอะไรมาทำกันดี สุดท้ายแล้วก็ลงเอยด้วยความคิดของยัยมิกิที่ว่า'ไปเล่นน้ำกันเถอะนะจ๊ะ' เหตุผลที่เลือกอ่ะหรอ มันไม่มีอะไรที่ดูจะดีกว่านี้อ่ะดิ-_-^ จะให้เล่นขี้ม้าส่งเมืองอย่างความคิดของยัยอความันก็ใช่ที่ หรือจะให้เดินชมวิวกันก็จะเมื่อยกันเสียเปล่าๆแถมแดดแรงอีกต่างหาก(สรุปคือห่วงสวยนั้นเอง-*-) พวกเราก็เลยไปเปลี่ยนเสี้อผ้ากันเป็นเสื้อแขนสั้น กางเกงขาสั้น แล้วก็ออกมามองแดดที่อยู่กลางหัวพวกเราพอดีเป๊ะ ร้อนอิ๊บอ๋ายเลยอ่ะ ถ้าไม่ติดว่าวันนี้เป็นวันเกิดตัวเอง จะนอนแช่แอร์อยู่ในห้องนอนซะเลย(มันเกี่ยวอะไรกับวันเกิดฟ่ะเนี้ย-*-)
"แดดแรงจังอ่ะ ดีนะที่ทาครีมกันแดดมาด้วย ไม่งั้นดำตายแน่"ยัยมิกิบ่นแล้วก็ลูบผิวตัวเองไปมา
"ลงน้ำเหอะ จะได้เย็น"ฉันออกความคิดเห็น จากนั้นพวกเราทั้งหมดก็ลงน้ำกันทันที
สนุกสนาน.....บรรยายได้แค่นี้จริงๆ หลังจากที่พวกเราเล่นน้ำกันจนลิ้นห้อยแล้ว(?) ก็ได้ฤกษ์ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นเวลาบ่าย 3 โมงเป๊ะเลย เมื่อพวกเราอาบน้ำแต่งตัวและมารวมตัวกันที่โซฟาตัวเดิม นึกสภาพแล้วกัน โซฟา 2 ที่นั่ง อัดกันเข้าไปได้ไงก็ไม่รู้ 5 คน นายสองคนก็ไม่ใช่จะตัวเล็กๆ นั่งทีฉันนี้ตัวเล็กลงเหลือ 3 เซนฯ(ไม่ค่อยเว่อร์เลยเนอะ)
"นี้เธออย่าก้นใหญ่นักสิ เขยิบไปหน่อย"นายเมย์เดย์บ่นพลางดันตัวของยัยมิกิให้เขยิบออกห่างตัวเค้า
"นี่นาย หยาบคาบสิ้นดี ใครกันแน่ที่ก้นใหญ่ ตัวเองอ่ะหล่ะ นั่งไม่ได้ดูรูปร่างตัวเองเลย โตหยั่งควายมาเบียดผู้หญิงตัวเล็กๆบอบบางได้ไงย่ะ"ยัยมิกิโต้กลับด้วยดีกรีปากกรรไกรระดับโลก ฉันว่านับวันสองคนนี้จะเข้ากันได้เข้าไปทุกทีนะเนี้ย ว่ามั้ย-_-^
"แล้วพวกเราจะมานั่งเบียดกันทำไม ที่นั่งก็มีอยู่เท่าหอยมด ยังจะเบียดกันอยู่ได้"อควาพูดขึ้นเพราะทนรำคาญนายเมย์เดย์กับยัยมิกิไม่ไหว แล้วก็ลุกขึ้นยืนเดินหนีออกไปโดยไม่ลืมที่จะทิ้งประโยคที่ดูแหม่งๆไว้ว่า
"เฮอะ!! ทุกคนมีคู่กันหมดเลย ฉันอยู่คนเดียวอีกและ"คุณผู้อ่านว่ามันแหม่งมั้ย-_-*
เราสี่คนได้แต่มองหน้ากันไปมา เพราะงงกับคำพูดของยัยอควา แต่แล้วความอึดอัดก็เข้ามาแทนที่ อึดอัดเพราะต้องมานั่งเบียดกันนี่แหละ ถึงแม้ยัยอควาจะออกไปแล้ว แต่ถ้าเป็นนายสองคนนี้จะดีกว่า ตัวเท่าหมีควายขนาดนี้-_-^
"นี้พวกนาย เมื่อไหร่จะได้ฤกษ์ลุกกันซะที หรือจะให้จุดธูปอันเชิญฮ่ะ!!"ยัยมิกิตะคอกใส่หน้านายเมย์เดย์ด้วยสีหน้าท่าทางที่หงุดหงิด
"อ้าวยัยก้นใหญ่ เธอนั้นแหละที่จะต้องลุก เพราะเธอกินเนื้อที่คนอื่นเค้า รู้ไว้ซะด้วย!!"นายเมย์เดย์ตะคอกกลับ
"ไอ้บ้า....!! นายตายซะเหอะ ตายซะ ตายไปเล้ยยยยยย ย้ากกกก บังอาจมาเรียกฉันว่ายัยก้นใหญ่ ตาซะเถอะ!!"ยัยมิกิเอามือมาทุบนายเมย์เดย์อย่างเหลืออด ส่วนฉันกับนายชีวิน(ที่ดูเหมือนจะเป็นส่วนเกิน)ก็เริ่มถอยห่างด้วยความกลัวฝ่ามือพิฆาตของยัยมิกิจะมาโดนพวกเรา สุดท้ายแล้วก็เลยออกมาจากบังกะโลซะอย่างงั้น-_-;;
"ฮ่าๆๆ เพื่อนเธอนี้น่าดูเหมือนกันนะ"เมื่อออกมาได้แล้วนายชีวินก็หัวเราะร่าเหมือนเด็กๆ เอาอีกแล้วนะ นายจะให้ฉันละลายไปถึงเมื่อไหร่ ถ้าความบริสุทธิ์ของนายหายไป ฉันขอรับผิดชอบเอง>O<(ยัยนี่มันบ้าไปแล้ว-*-)
"ถึงเพื่อนฉันจะบ้า แต่มันก็เป็นคนดีใช้ได้เลยนะ"
"ชมเพื่อนตัวเองซะงั้น"
"ก็เรื่องจริงอ่ะ"
"แล้วทำไมไม่คิดจะชมเค้าบ้างอ่ะตัวเอง>O<"
"-///-นะ..นายบ้าไปแล้ว"
"ไม่ได้บ้า...."นายชีวินเอาหน้ามาแนบที่หน้าของฉันแล้วก็กระซิบที่ข้างหู"....แต่แค่รักเธอ"
".....เอ่อ....."เกิดอาการตุ้มๆต่อมๆไปแล้วค่ะพี่น้อง>< คนอะไรชอบทำให้ใจเต้นอยู่ได้ จะรักนายแล้วนะ>////<
"ฮ่าๆๆๆ เธอเขินแล้วก็น่ารักดีเหมือนกันนี้"เมื่อเค้าผละออกจากฉันแล้ว ก็หัวเราะอีกครั้ง-*- ตานี่เพี้ยนไปแล้วแน่ๆเลยอ่ะ
"ตาบ้าเอ่ย นายไม่อายคนอ่านเค้าบ้างรึไง"ฉันตีเค้าเบาๆเพื่อกลบเกลื่อนความอาย จะไม่ไหวแล้วนะโว้ยยย(>///< )( >///<)
"ก็คนอ่านเค้าอยากให้เราทำแบบนี้ไม่ใช่หรอ"เค้ายิ้มเจ้าเล่ห์แล้วก็ยื่นหน้าเข้ามาประทับรอยจูบที่แก้มอย่างอ่อนโยน กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากกรี๊ดบอกโลกว่าฉันโดนคนหล่อจุ๊บแก้มอ่ะ(นางเอกฉันบ้าไปแล้วจริงด้วย-_-^)
"ชีวินรักสวีทนะครับ^^"เค้ายิ้มเหมือนเด็กๆให้ฉันแถมพูดคำที่แสนจะหวานฉ่ำให้ฉันอีกต่างหาก คุณผู้อ่านอิจฉาสวีทอ่ะป่ะหล่ะ ตอนนี้สวีทชักอิจฉาตัวเองซะแล้ว^O^ อยากจะบอกเหมือนกันว่าฉันก็รักนายจะตายชัก แต่ฉันก็ยังกลัวเมย์เดย์จะรู้สึกแย่ เป็นคนสวยนี้ลำบากจริงๆเลยเนอะ
"มัวคิดอะไรอยู่ ไปเดินเล่นกันนะ"เค้าฉุดแขนฉันเดินไปทันทีทั้งที่ฉันยังไม่ทันจะตอบตกลงเลย
แล้วสวีทกับชีวินก็เดินเคียงคู่กันไป โดยมีสายตาอีกสองคู่ที่แอบมองด้วยความโล่งใจ....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น