KITSUNE no Monogatari ลำนำภูตพันปี

KITSUNE no Monogatari

ลำนำภูตพันปี….

มีตำนานโบราณเล่ากันว่า เพราะในอดีตเทพอสูรนั้นเคยเป็นถึงสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงบนสวรรค์

แต่เพราะได้ทำความผิดร้ายแรงที่ไม่อาจให้อภัยได้จึงต้องโทษถึงประหาร

เทพอสูรจึงหลบหนีโทษของตนลงมาซ่อนที่แดนมนุษย์

จากสัตว์ศักดิ์สิทธิ์จึงถูกลดขั้นลงเหลือเพียงเทพอสูรอย่างปัจจุบัน

แต่สำหรับบางคนแล้วเทพอสูรยังคงเป็น จิ้งจอกสวรรค์พันปี ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

 

 

{ เรื่องย่อ }

“โฮ่ง! นายท่าน นายท่านชื่ออะไรหรือ บอกข้าหน่อยนะ นะนะนะนะ”

“อะ เอ่อ มิคาสึคิ ฮาคุไร”

“เอ๋? นายท่านไม่ใช่คนในตระกูลบัดซบนี่หรอกหรือ”

เดี๋ยวนะ...ไอ้คำว่า บัดซบ ที่ใช้ขยายคำว่าตระกูลนั่นมันอะไร!

“เรื่องมันยาวยิ่งกว่าม้วนคัมภีร์โบราณในหอสมุดอีก ช่วยปล่อยผ่านไปเถอะ ว่าแต่นายไม่เรียกฉันว่านายท่านอะไรนั่นได้มั้ย ฟังแล้วจั๊กจี้ชอบกล”

“งั้น งั้นขอเรียกว่าไรไรนะ โฮ่ง!”

ตระกูลโยรุงามิน่ะ เป็นตระกูลที่สวรรค์มอบหมายให้รับหน้าที่ดูแลสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า “เทพอสูร” ล่ะไรคุง

ดังนั้น ทุกๆร้อยปีก็จะต้องมีเด็กซักคนในตระกูลที่เกิดมาพร้อมกับโชคชะตาที่สามารถผูกด้ายชะตาเข้ากับเทพอสูรได้ เด็กคนนั้นจะถูกเรียกว่า “ผู้ดูแล”

สำหรับฮาคุไรที่โดนบ้านโยรุงามิตีเส้นกำกับให้อยู่ในอาณาเขตของคนนอกตระกูลแล้ว ไอ้นิทานเก่าแก่นั่นถือเป็นเรื่องที่เขาไม่เคยให้ความสนใจหรือจะเก็บมาคิดเลยซักนิด

ถึงอย่างไรมันก็ไม่เกี่ยวกับเราอยู่แล้ว

แต่เหมือนเทพเจ้าแห่งโชคชะตาจะเป็นพวกซาดิสต์ชอบแกล้งคน....

แค่เผลอ ช็อต ตัวประหลาดที่เข้าจู่โจมเขาระหว่างกลับบ้านจนไหม้เกรียม ก็โดนท่านผู้อาวุโสประจำตระกูลที่ร้อยวันพันปีไม่เคยพบหน้ากันลากแท่ดๆไปหา เทพอสูร โดยไม่ให้เขาได้เตรียมตัวเตรียมใจเลยซักนิด

“จิ้งจอกสวรรค์! ขอแสดงความยินดีด้วย ผู้ดูแลในรอบร้อยปีนี้ปรากฏตัวแล้ว”

“ดะ เดี๋ยว เวท อะ มินิท(Wait a minute : รอเดี๋ยวก่อน) ผม..ผม...”

แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครเคยบอกท่านเทพอสูรว่าความประทับใจแรกพบเป็นสิ่งสำคัญ สำหรับฮาคุไรแล้วเทพอสูรประจำตระกูลนั้น....

“.......นี่น่ะนะจิ้งจอกสวรรค์ อย่ามาตอแหล!! นี่มันหมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ที่มีเก้าหางชัดๆ!!!”

“โฮ่ง!”

“อย่าเห่ารับสิเฟ้ย!!!”

มีค่าเท่ากับสุนัขพันธุ์โกลเด้นท์รีทรีฟเวอร์เชื่องๆตัวหนึ่ง











 

สำหรับคนที่ไม่อาจใช้ชีวิตได้อย่างใจอย่างผมแล้ว สองมือย่อมไขว่คว้าหาสิ่งที่เรียกว่าอิสรภาพเป็นธรรมดา เพียงแต่ว่า...อิสรภาพนั้นกลับไม่มีจริง

ข้ายอมถูกกักขังชั่วนิจนิรันดร์ ยอมถูกใส่ปลอกคอเยี่ยงสุนัขเฝ้าบ้าน...ขอเพียงอย่างเดียว ขอเพียงอย่าทิ้งข้าไป

 

** นิยายอัพอาทิตย์เว้นอาทิตย์ฮะ(สลับกับเรื่องHow Can It Be!?) ทั้งนี้ทั้งนั้นทุกอย่างจะแปรผันกับระดับความอู้ของโทมะฮะ! **

เพจของโทมะ อัพข่าวคราวนิยายอย่างต่อเนื่องที่นี่

ขอบคุณธีมสวยๆจาก

© themybutter