PRINCE & PRINCESS (องค์หญิงปากร้าย องค์ชายแสนรัก)

ลำดับตอนที่ #3 : ช็อก!&โกรธ (อย่างแรง)

          เธโอเดนและอารากอร์นนั่งคุยกันตามประสาเพื่อนในห้องโถง ก่อนกลับทั้งสองจึงเรียกลูกๆของตนมาเพื่อกล่าวคำอำลา และทำความรู้จักกันเล็กน้อย



” มาแล้วค่ะ เด็จพ่อ ” เจมี่พูดแล้วเดินนำหน้ามา ตามด้วย แอมพิโซเดียและมิยะ



“ มาแล้วครับ เด็จพ่อ ” เซยะเดินนำหน้าแล้วตามด้วย โฮโตโฮริและยะเท็น

        

           เมื่อได้พบหน้ากันแล้ว ทั้งฝ่ายชายและฝ่ายหญิงต่างมองหน้าซึ่งกันและกันทุกคนต่างอึ้ง เธโอเดนเห็นอย่างนั้นจึงพูดขึ้นว่า



“ ลูกพ่อ นี่คือคู่หมั้นของลูก เซยะหมั้นกับแอมพิโซเดีย ยะเท็นหมั้นกับมิยะ แล้วก็...”



“ ไม่ค่ะ งานหมั้นครั้งนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นได้แน่นอน คู่หมั้นของหนูคนที่หนูจะแต่งงานด้วยหนูจะเป็นคนเลือกเองค่ะ เด็จพ่อจะมาบังคับหนูไ



ม่ได้นะคะ ” เจมี่พูดขึ้นมาด้วยความไม่พอใจแล้วจึงเดินออกไปนอกห้อง



เซยะก็พูดขึ้นด้วยว่า “ ผมก็ขอปฏิเสธงานหมั้นครั้งนี้ครับ ผมขอเป็นคนเลือกคู่หมั้นของผมเอง” แล้วเซยะก็เดินออกไปด้วยดวามโมโห



เธโอเดนเห็นอย่างนั้นจึงเดินตามเจมี่ออกไป

          

           เธโอเดนมาต่อว่าลูกสาวของตนที่ไปพูดไม่ดีแบบนั้นกับอารากอร์น



“ นี่ลูกไปพูดแบบนั้นได้ยังไง”



“ ก็ทำไมหนูถึงไม่รู้เรื่องงานหมั้นนี่ละคะ จู่ๆเด็จพ่อจะให้หนูหมั้นกับคนที่ไม่รู้จักได้ยังไงล่ะ ” เจมี่เถียงแล้วเดินหนีเธโอเดนออกมา

          

           เธโอเดนไม่รู้จะจัดการกับลูกสาวตัวแสบนี่ยังไงจึงไปปรึกษากับอารากอร์น ทั้งคู่จึงตกลงกันว่า



“ เอาอย่างนี้ละกัน เราจะไม่จับคู่ให้เขา ให้เขาเลือกกันเองแต่คนที่พวกเขาเลือกจะต้องเป็นลูกของนายกับฉันเท่านั้นนะ” อารากอร์นพูดเธโอ



เดนก็เห็นด้วยกับข้อเสนอนี้

          

            เซยะอารมณ์ไม่ดี โฮโตโฮริกับยะเท็นจึงเข้ามาคุยด้วย



“ เราคงไปห้ามเด็จพ่อไม่ได้หรอก” ยะเท็นพูด



โฮโตโฮริจึงช่วยเสริมขึ้นว่า “ ใช่ๆ แต่จะว่าไปเค้าก็น่ารักเหมือนกันนะ แอมพิโซเดีย...” แล้วทั้งคู่ก็พูดกันไปเรื่อย



เซยะที่ฟังอยู๋นั้นก็เริ่มโมโหจึงพูดเสียงดังว่า “ หยุด พวกนายก็รู้นี่ว่าฉันมีซังโกะอยู่แล้วนี่ ”



“โธ่! ก็เอาซังโกะเป็นชายารองสิง่ายจะตาย” โฮโตโฮริโพล่งขึ้นมา



เซยะและยะเท็นได้ยินดังนั้นก็หันมามองจ้องเขม็ง “จะบ้าเหรอ โฮโตโฮริ ฉันไม่ได้พวกที่มีงูอยู่บนหัวนะ” พูดจบเซยะจึงคิดว่าถ้าอยู่ต่อคงไม่



ได้การเขาจึงออกไปร้องเพลงเพื่อระบายอารมณ์

          

             ส่วนอีกด้านเจมี่ก็กำลังโมโหที่จู่ๆพ่อก็มาบงการเรื่องการหมั้นซึ่งเธอไม่ชอบเธอมีความเชื่อในความรักว่า สักวันหนึ่งไม่ช้าก็เร็ว ความ



รักก็จะมาหาเองโดยไม่ต้องไปไขว่คว้ามัน เพราะถ้ายิ่งไขว่คว้าอาจทำให้ล้มเหลวได้ เจมี่จึงได้แต่ทำหน้าเศร้าแล้วเธอก็บ่นว่า



“ เฮ้อ...เมื่อไหร่ความรักมันจะมาซักทีนะ”



            สักพักแอมพิโซเดียและมิยะก็เดินเข้ามา แอมพิโซเดียพูดว่า



“ พี่ก็ไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่หรอกนะแต่พี่ยังไงก็ได้”



“แต่พูดไปแล้วสงสัย ฉันกำลังหลงรักอยู่เค้าแน่ๆเลย” มิยะพูด



“ใครเหรอใครบอกพี่หน่อยสิ” แอมพิโซเดียทวงถามใหญ่



“ ก็...ไม่เอาไม่บอกดีกว่า” แล้วทั้งสองก็ถามกันไปถามกันมา แต่ไม่มีใครรู้ถึงความรู้สึกของเจมี่เลย