Short Story -kamikaze- FFK-jam siska [yuri]

ลำดับตอนที่ #6 : ฉันจะมีสิทธ์มั้ย{Kaew&Fang}

"แก้ว ทำไรอยู่"ร่างบางเดินมาหาร่างสูงที่ฟังเพลงอยู่บนเก้าอี้
"ซักผ้ามั้ง ก็ฟังเพลงอยู่เนี่ย"
"แต่วันนี้ฝนคงจะตกเนาะ แก้วมาค่ายก่อนคนอื่นเลย ปกติตอนนี้แก้วยังไม่มาเลย"ร่างบางดึงเก้าอี้มานั่งข้างๆร่างสูง
"เวอร์และ-*-"
"ก็มันจริงนี่ "
"ฟางเคยมั้ย ที่เวลาเราอยากจะปรับปรุงตัวเองเพื่อนคนๆหนึ่ง"ร่างสูงพูดจบร่างบางหน้าแดงนิดนึง
"แก้วไม่สบายหรือเปล่าเนี่ย"ร่างบางเอามือไปวางบนหน้าผากของร่างสูง
"แก้วเครียดนะ"
"โอ๋ๆๆ ขอโทด"ร่างบางเอามือออก
"ชิๆๆ"
"โอ๋ๆ หายงอนนะ มันก็แปลกจริงๆนี่ แก้วที่ไม่เคยสนใจความรักจะมาพูดยังงี้ใครๆเขาต้องแปลกใจกันทั้งนั้นและ"
"เออ งั้นแก้วไปก่อนนะ" 
"เฮ้ยๆๆพูดเล่น นั่งก่อนดิ"ร่างบางดึงร่างสูงลง
"แล้วตกลงเคยม่ะ"
"ไม่เคยหรอก แต่แก้วชอบใครอยู่เหรอ"
"ไม่มี้>///<"ร่างสูงพูดแล้วหน้าแดง
"ทำไมต้องเสียงสูงด้วยล่ะ แก้มก็แดงขนาดนี้"ร่างบางเอามือไปจี้ที่แก้มของร่างสูง
"อากาศมันร้อน"
"เหรอ^^"
"เออ"
"อิอิ"
"อืมฟาง เดี๋ยวฟางช่วยฟังอะไรหน่อยได้มั้ย"
"ได้สิ^^"
"รอแปปนึงนะ"ร่างสูงพูดจบก็วิ่งออกไป

"แก้วชอบใครนะ เรายังมีสิทธิอยู่มั้ย"ร่างบางพูดแล้วหน้าเศร้าลงเรื่อยๆ
"มาแล้วๆๆ"ร่างสูงพูดแล้ววิ่งมาหาร่างบางในมือก็ถือกีตาร์มาด้วย
"มาแล้วเหรอ"ร่างบางหันไปหาร่างสูง
"อืม คือแก้วกะจะร้องเพลงแล้วก็ดีดกีตาร์ให้คนๆนั้นฟังน่ะ แต่ไม่รู้ว่ามันจะเพราะหรือเปล่าแก้วเลยอยากให้ฟางฟังหน่อยน่ะ^^"
"อ๋อ"
"เอาละนะ"

เพื่อนคนนึงแอบรักเธอ  เก็บงำความลับนั้นอยู่ภายใน
ก็ไม่เคยเปิดเผยไป  ด้วยกลัวจะเสียใจ จะเสียเธอ

* ปิดบังอยู่ตั้งนาน และมันอัดอั้นใจ  ยิ่งเราใกล้ชิดกัน ยิ่งหวั่นไหว
เธอสบตา  กลับหลบตาเธออยู่เรื่อยไป

** ห่างกันเพียงเอื้อมมือ  แต่มันคือแสนไกล
ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท  ยิ่งไม่มีสิทธิ์จะบอกไป

หากเป็นใคร ไม่ใช่เธอ   ซักวันอาจให้รู้อาจบอกไป
แต่เป็นเธอที่คุ้นเคย   ก็เลยต้องยับยั้งคอยชั่งใจ

ว่ารักเธอ

                             ร่างบางฟังไปหน้าก็แดงไปเรื่อยๆ บางท่อนร่างสูงหันมายิ้มไม่ก็สบตากับร่างบางทำให้ร่างบางต้องหลบสายตาทุกครั้ง อย่างนี้เขาเรียกว่ารักหรือเปล่า.....

"เป็นไงมั่ง"ร่างสูงพูด
"ก็เพราะดีนะ"
"แก้วก็ว่าอย่างนั้นนะ เห็นฟางนั่งฟังซะเคลิ้มเชียว^^"
"บ้าเหรอ><"
"ฮ่าฮ่า ไปซ้อมเต้นกันเหอะเฟย์มาแล้วด้วย"ร่างสูงพูดแล้ววางกีตาร์ไว้ข้างๆๆ แล้วดึงมือร่างบางไปด้วย
"อะ อืม>///<"ร่างสูงที่จับมือร่างบางไปแล้วโดยไม่รู้ว่าคนโดนจับหน้าแดงขนาดไหน

"เอ้าละ เรามาเริ่มกันเลยนะ"
"ค่ะ"ทั้งสามคนพูด เพลงก็เริ่มเล่น ทั้งสามคนตั้งใจซ้อมกันมากแต่ร่างบางตอนเต้นกับเก้าขาผิดจังหวะแล้วล้มไป แต่ร่างสูงรับร่างบางไว้ทัน ตอนนี้ร่างบางอยู่ในอ้อมกอดของร่างสูง

"ฟางเป็นไงบ้าง

"ไม่เป็นไร โอ๊ย!"ร่างบางลุกออกจากตัวของแก้ว แต่รู้สึกเจ็บที่ขาเลยล้มไปอีกรอบ
"น้องฟาง พี่ว่าเราไปพักก่อนเถอะเดี๋ยวขาเป็นอะไรขึ้นมาจะลำบากนะ"พี่โฟร์บอก
"ขอโทษนะค่ะ"
"อืม ไม่เป็นไรหรอก^^"พี่โฟร์บอกแล้วเดินออกไป
"พี่ฟางเป็นไงมั่ง"ร่างโปร่งเข้ามาดูอาการของร่างบาง
"เจ็บนิดหน่อยน่ะ"
"ไปนั่งพักตรงนั้นเถอะ"ร่างสูงพยุงร่างบางเดินไปที่โต๊ะ
"โอ๊ย"ร่างบางนั่งบนโต๊ะแล้วก้มลงไปจับที่ขา
"เฟย์ไปเอาผ้าผันแผลกับยามาให้หน่อยสิ"
"อืม"ร่างโปร่งวิ่งออกไป
"เป็นไงมั่งเนี่ย"ร่าวงสูงใช้มือจับขาของร่างบางแล้วดู
"โอ๊ย"ร่างบางร้องขึ้น
"ขอโทษนะ"ร่างสูงเงยหน้าสบตาร่างบาง
"อือ >///<" 
"มาแล้วๆๆ"ร่างโปร่งเดินถือของมาแล้ววางไว้ข้างๆร่างสูง
"เออ แก้วพี่ฟาง เดี๋ยวเฟย์มานะไปหาแจมก่อน^^"
"อืม"
"ไปสวีทกับไอ้แจมอีกแล้ว"ร่างสูงแซวร่างโปร่ง
"บ้าเหรอ ไปและ"ร่างโปร่งพูดแล้ววิ่งออกไป

"ฟางรู้สึกดีขึ้นยัง"ร่างสูงพูด มือก็นวดขาให้ร่างบางอยู่
"อืม รู้สึกไม่ค่อยปวดแล้ว"
"เหรอ^^"ร่างสูงเงยหน้ามายิ้มให้ร่างบาง
"อือ เออแก้วจะไปบอกรักเขาวันไหนเหรอ"
"บอกรัก? อ๋อคนที่แก้วชอบน่ะเหรอ"
"อือ"ร่างบางพยักหน้า
"อาทิตย์นี้และ แต่รู้สึกกลัวยังไงไม่รู้"
"กลัว? กลัวอะไร"

"กลัวว่าเขาจะไม่ชอบแก้วน่ะสิ"ร่างสูงพูดเสียงก็เริ่มเศร้าลงเรื่อยๆจนร่างบางสังเกตได้
"อย่าคิดมากสิแก้ว ฟางว่าเขาต้องชอบแก้วแน่"ร่างบางเอ่ยแล้วยื่นมือไปจับมือของร่างสูง
"อืม^^"ร่างสูงยิ้มแล้วทันแผลให้ร่างบางต่อ ผิดกับร่างบางที่หน้าเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด

                 (เฮ้อ.. เราคงไม่มีสิทธิแล้วจริงๆๆ//ฟางคิด)


              เช้าวันรุ่งขึ้น

"หือ นั่นแก้วนิ"ร่างบางที่เดินอยู่ที่สาธารณะ เห็นร่างสูงถือดอกไม้แล้วนั่งคุกเข่าอยู่หน้าของหญิงสาวอีกคนแต่ด้วยความอยู่ไกลเทอจึงเห็นหน้าของหญิงสาวอีกคนนึงไม่ชัดแต่อีกคนนึงต้องเป็นร่างสูงแน่ น้ำตาของร่างบางเริ่มไหลลงมา ร่างบางรีบวิ่งออกไปจากที่นั่นทันที เพราะทนกับภาพบาดตาไม่ได้

"ฮึก เราคงไม่มีสิทธิจริง"ร่างบางเดินไปที่ห้องน้ำสาธารณะแล้วล้างน้ำตาออกแต่น้ำตาไม่มีท่าว่าจะหยุดเลย ร่างบางจึงนั่งแท็กซี่กลับไปที่บ้าน แล้วขึ้นไปยังบนห้องของเธอทันที

"ฮึก.. ยัยฟาง เราต้องตัดใจ ฮึก..จากเขา..ให้ได้นะ ฮื่อ.."ถึงแม้ปากก็บอกว่าจะตัดใจแต่ความจริงเทอตัดใจจากร่างสูงไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

           -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดหรือว่า......เป็นจริง

จะเฉลยในตอนหน้า อาจจะต่อตอนที่2วันนี้นะ^^