อดีตกับปัจจุบันเขาจะเลือกอะไร ffk-แจมsiska)

ลำดับตอนที่ #7 : โรงพยาบาล3

"เฮ้ย"แก้วตะโกนออกมา
"มีอะไรแก้ว"เฟย์กับฟางเดินเข้ามาในห้อง ก็เห็นสาวร่างเพรียวที่จับมือแจมอยู่
"อ้าว แก้วหวัดดี"ร่างเพรียวบอก
"สวัสดี พี่มีน"แก้วไหว้ก่อน
"ใครเหรอแก้ว"เฟย์หันหน้ามาถามแก้ว
"อ๋อ พี่มีนนี่เฟย์กับฟาง แล้วพี่มีนก็เป็น...."
"ชั้นเป็นพี่แจมจ๊ะ"มีนพูดแทรกขึ้นมา
"สวัสดีค่ะ"เฟย์กับฟางไหว้มีน
"คนที่ชื่อฟางเนี่ยน่าจะอายุพอๆกับชั้นนะ ฟางอายุเท่าไรเหรอ"มีนชี้ไปทางฟาง
"16 ค่ะ"
"ว่าแล้ว มีนก็อายุ16นะ ฟางอยู่ห้องอะไร?"มีนเดินเข้าไปกอดคอฟาง
"ห้อง ม.4/1 ค่ะ"
"ห้องเดียวกันเลย เย้ๆ" แล้วมีนกับฟางก็กระโดดไปรอบห้อง
"นี่ เข้ากันเร็วจริง พี่มีนนี่ก็ดีใจจนลืมน้องเลยนะ -*- "
"เอ่อ ลืมเลย"มีนทำหน้าเอ๋อนิด
"เฮ้อ สงสารแจมจริงๆที่มีพี่สาวตาตี่แล้วก็ยังมาลืมน้องอีกเนี่ย ไม่เหมือนคนนู้นเลยทั้งที่ไม่ใช่พี่น้องกันยังเป็นห่วงเลย"แก้วหันหน้าไปทางเฟย์ที่นั่งจับมือเฟย์อยู่

            //ทำไมรู้สึกเจ็บที่หัวใจยังงี้นะ//ฟางคิด 

          ฟางที่เห็นเฟย์จับมือแจม หน้าเริ่มเศร้าลงเรื่อยๆจนมีนสังเกตได้

"แค่ก แค่ก"เสียงแจมดังขึ้นทำให้ทุกคนหันไปมอง
"แจม แจมฟื้นแล้ว"เฟย์ดีใจจนน้ำตาไหลออกมาจากดวงตา
"..น้ำ..แ..ค่.ก.แค่..ก"แจมพูดด้วยความยากลำบากเพราะยังเจ็บแผลอยู่
"น้ำ เหรออ่ะ"เฟย์เทน้ำใส่แก้วแล้วยื่นไปให้แจม แจมรีบรับมาแล้วดื่มหมอแก้วเลย
"แจมเป็นไงบ้าง"มีนเดินเข้าไปหาแจม
"พวกคุณเป็นใคร?"แจมถามแล้วชี้มาทางมีน
"แจมแก จำชั้นไม่ได้เหรอชั้นมีนไง พี่สาวแกจำได้มั้ย"มีนพยายามพูดแต่แจมเอาแต่ส่ายหัว
"พี่มีน แจมมันถูกตีอย่างแรง จน.....ความจำเสื่อม" มีนนิ่งไปสักพัก ก่อนน้ำตาจะไหลลงมาบนใบหน้า
"มีน แจมยังมีนโอกาสจำเราได้ แค่เราพาไปที่ๆเขาเคยมีความสุขแจมก็จะค่อยจำพวกเราได้ แต่ถ้าไปเร่งเขามากๆอาจจะทำให้เขา...ไม่สามารถจำเราได้อีกเลย" ฟางเดินเข้ามาปลอบมีน

"แล้วพวกคุณเป็นใคร แล้วชั้นเป็นใคร ทำไมพวกคุณถึงเรียกชั้นว่าแจม ?"แจมเริ่มพูดออกมา
"เทอน่ะชื่อ แจม ส่วนชั้นชื่อแก้ว นั่นเฟย์ฟาง แล้วก็พี่มีน พี่สาวของแจมไง จำได้มั้ย?"แก้วแนะนำตัวทุกคนให้แจม
"พี่มีน เฟย์ฟางแล้วก็แก้ว ชั้นรู้สึกเหมือนพวกเราเคยรู้จักกันนะแต่ทำไมชั้นถึงจำพวกคุณไม่ได้นะ โอ๊ยย"แจมกำขมับตัวเองแล้วพยายามคิดให้ออก แต่มันทำให้แจมปวดหัวขึ้นเรื่อย

"แจม พอก่อนค่อยๆคิด ถ้าแจมเร่งมั้นมากมันจะทำให้แจมปวดหัวขึ้นเรื่อยนะ"เฟย์จับมือแจมให้แน่นกว่าเดิม ทำให้แจมรู้สึกคุ้นเคยกับสัมผัสของเฟย์

"อืม"แล้วแจมก็เอนตัวลงไปไม่นานพยาบาลก็เดินเข้ามาเช็ดตัวให้แจม
"เดี๋ยวชั้นเช็ดเองค่ะ/เดี๋ยวชั้นเช็ดเองค่ะ"ฟางกับเฟย์พูดพร้อมกัน
"งั้นเฟย์เช็ดเหอะ"ฟางที่เห็นฟย์สีหน้าเศร้าเรื่อยๆจนต้องเลิกคิดจะเช็ดตัวให้แจม
"อืม"แล้วเฟย์ก็เดินไปหยิบอุปกรณ์มา ส่วนมีนก็ยืนค้างอยู่ที่ประตูเพราะว่า

          //โอ้ พยาบาลน่ารักจัง ตากลมโต สเป็คชั้นเล้ย//มีนคิด

"เอ่อ ขอทางหน่อยค่ะ"พยาบาลเดินมาที่มีนเพราะมีนบังประตูอยู่
"ค่ะ"แล้วมีนก็หลบ
"นี่ๆ น้องน่ะน้องเคยจำบ้างมั้ย ไปสนใจสาวอีก = ="แก้วหันไปพูดกับมีน
"นี่ออกไปก่อนได้มั้ย เฟย์จะเช็ดตัวให้แจม"เฟย์หันมาบอก แล้วทุกคนก็เดินออกไป
"ปัง"
    
             เฟย์ค่อยๆเช็ดตัวให้แจมไปเรื่อยตั้งแต่แขนขึ้นไปยังคอแล้วเช็ดหน้าแล้ว อยู่ๆเฟย์ก็หยุด

"อ้าว เฟย์หยุดทำไม เสร็จแล้วเหรอ?"แจมที่เห็นเฟย์หยุดไปเลยถาม
"ปะ ป่าวเหลือแต่เช็ดข้างในเสื้อน่ะ >///< " เฟบ์พูดแล้วหน้าเริ่มแดงเรื่อยๆ
"แล้วทำไมไม่ถอดละ งั้นแจมถอดให้มั้ย"แจมแกะกระดุมเสื้อของโรงพยาบาลออกหนึ่งเม็ด เม็ดที่2กำลังแกะแต่เฟย์เอามือของแจมออก
"ดะ เดี๋ยว ฟะ เฟย์ถอดให้ เองดีกว่านะ"แล้วเฟย์ก็ค่อยๆถอดกระดุมจนหมดแล้วเริ่มเช็ดตัวให้แจม แต่ก็หลับตาสนิทไม่มอง

"จะ แจม ใส่กระดุมเองได้มั้ย >///< "เฟย์ที่เช็ดตัวเสร็จแต่ไม่กล้าติดกระดุมให้แจม
"อืม เฟย์ไม่สบายเหรอหน้าแดงๆ"แจมค่อยๆติดกระดุมตัวเอง แล้วก็หันไปหาเฟย์ที่ยืนหน้าแดงอยู่
"ห่ะ ปะป่าว"ตอบทั้งๆที่ตายังหลับสนิทไม่ยอมลืม
"หรือว่า.....เฟย์เขินแจม"แจมยื่นหน้าเข้าไปกระซิบที่หูของเฟย์ น้ำเสียงทะเล้น ผิดกับแจมคนก่อนมาก เฟย์ลืมตาขึ้นมาแล้วหันหน้าไปทางแจม ปากของเฟย์ไปโดนปากของแจม ทั้งคู่สบตากันก่อนจะค่อยยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆกันเรื่อยๆ

"นี่ เช็ดตัวกันเสร็จยัง......."มีนเปิดประตูเข้ามา ก่อนจะเห็นสิ่งตรงหน้า
"เฮ้ย"เฟย์ดันแจมลงไปที่เตียง
"โอ๊ย เจ็บ"แจมที่ถูกผลักไปร้องออกมา
"เฮ้ย แจมของโทษเป็นไงมั่ง"เฟย์ก้มหน้าไปดูแผล
"เจ็บสิ โอ๊ย"
"สงสัยพีคงมาผิดจังหวะแหะ งั้นพี่ไปก่อนนะ"
"ไม่ต้องไปไหนเลย มาดูน้องตัวเองมั้งสิ"เฟย์หันมาเรียก แล้วหันกลับไปทางแจม
"ฟื่น โอ้หอมจัง"เฟย์ที่หันมาแก้มไปโดนจมูกของแจมพอดี (หรือตั้งใจ)
"ไอ้บ้า นี่ๆๆ"เฟย์ตีไหล่ของแจม
"เจ็บๆๆ"
"แล้วมาทำยังงี้กับเฟย์ทำไม เจ็บแล้วหัดจำมั้งเซ่"เฟย์ที่พูดกลบเกลื่อนใบหน้าที่แดงเป็นลูกมะเขือเทศแล้ว
"ทั้งๆที่จำอะไรไม่ได้ แต่นิสัยเหมือนเดิมทุกอย่างเล้ย = ="มีนเดินเข้ามาเคาะหัวแจม
"โอ๊ย พี่ตี่รังแกเด็ก"
"อ๊ากกก ไอ้แจมแกอยากตายมั้ย ถ้าแกจะจำความเสื่อมชั้นอยากให้แกเป็นคนใส่ซื่อ บริสุทธิ์ได้มั้ย ไม่ใช่มากวนบาทายังงี้"มีนจะตบหัวแจมแต่เฟย์กันไว้ก่อน

"เอาน่าพี่มีน เดี๋ยวแจมก็จำอะไรไม่ได้อีกเลยนะ ถ้าตีหัวแจมเนี่ย"เฟย์เตือน
"ถ้าไอ้แจมมันเรีบยร้อย ว่าง่าย อย่างเฟย์เนี่ยนะพี่จะไม่ว่าเลย เมื่อก่อนไอ้แจมนี่แย่กว่านี้อีก เวลาสาวผ่านมานะ ลืมหมดทุกอย่างเลยแล้วไปสนใจสาวแทน....." มีนว่าแจมยาว

"พยาบาลเมื่อกี้นี่"แจมชี้ไปทางประตู
"ไหนๆ"มีนหันไปมองที่ประตู ก่อนจะเดินไปเปิดประตูออก
"อ้าว ลืมเรื่องที่จะด่าแล้วเหรอ แล้วยังหันไปสนใจสาวแทนนี่แย่เนอะเฟย์"แจมหันไปคุยกับเฟย์
"อ๊ากกไอ้แจมแกล้อชั้นเหรอมันน่ามั้ย"มีนที่ปิดประตูแล้ววิ่งมาหาแจมเฟย์ก็ดึงมีนออก
"พี่มีนใจเย็นๆ เอ่อแล้วแก้วกับพี่ฟางอ่ะ"เฟย์ถามขึ้นเพราะตั้งแต่มีนขึ้นมายังไม่เห็นแก้วกับฟางเลย
"2คนนั่นเข้าบอกจะไปซื้อขนมมาให้น่ะ
"เหรอ"
"ขอโทษนะค่ะไวลาอาหารแล้วค่ะ"พยาบาลคนเดิมเอาอาหารมาให้แจม
"เดี๋ยวช่วยนะค่ะ"มีนเดินเข้าไปช่วยพยาบาล
"ขอบคุณค่ะ"
"ชิ ว่าแต่คนอื่นไม่ดูตัวเองเล้ย"แจมหันหลังให้แล้วพูดเบาๆ
"เมื่อกี้น้องแจมพูดอะไรนะพูดให้พี่ฟังอีกทีได้มั้ย"เสียงที่ฟังดูแล้วเหมือนพี่กับน้องคุยกันธรรมดาแต่สำหรับแจม มันทำให้ขนลุกได้เลยทีเดียว

"แจม บอกว่าพี่มีนนี่ใจดีเนอะช่วยพยาบาลด้วย"แจมรีบเปลื่ยนคำพูดทันที
"เหรอ"เฟย์ทำเสียงล้อเลียน
"อยากโดนอีกเหรอ"แจมหันไปทำสายตาเจ้าเหล่ให้
"บ้า -///-"
"คุณชื่ออะไรเหรอค่ะ"มีนถามชื่อนางพยาบาล
"ชั้นชือ......."

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ชื่ออะไรน่ะ ติดตามเอาเองก็แล้วกันฮ่าฮ่า

วันนี้มาอัพช้าหน่อย ใกล้กีฬาสีเข้าไปทุกทีและต้องซ้อมหนักเลย

แล้วจะมาบอกว่าวัน ที่11-12 กันยายน ไรเตอร์จะไม่อยู่นะเพราะมีงานที่โรงเรียน วันที11นี่ ไรเตอร์ไปทำอาหารที่โรงเรียนกลางวันกลับ

ส่วนวันที่12 ไรเตอร์ไปเข้าค่าภาษาอังกฤษที่โรงเรียนกลับเมื่อไรอันนี้ไปไม่รู้ แค่นี้และ อย่าลืมเม้นน้า ไม่งั้น.......ไม่บอกดีกว่า ฮ่าฮ่า