ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ບໍ່ຢາກເປັນໝູ່ອີກແລ້ວ
ຂ້ອຍກັບມາຮອດບ້ານແລ້ວ ມື້ນິມັນໂຄດວຸ້ນວາຍ ຫຼັງຈາກທີ່ຂ້ອຍບອກວ່າຈະຄົບກັບຊາຍສິດກໍ່ລາກແຂນຂ້ອຍອອກມາຫາລົດ ຕະຫຼອດເວລາທີ່ຂັບລົດມາ ສິດບໍ່ເວົ້າຫຍັງກັບຂ້ອຍຈັກຄຳ ຂ້ອຍໂຄດອຶດອັດເລີຍ, ຮູ້ສຶກແປກໆບອກບໍ່ຖືກແທນທີ່ຊິດີໃຈ, ຂ້ອຍມີແຟນແລ້ວແຖມຍັງລໍ່ອີກມັນບໍ່ດີບ່ອນໃດ
“ ມົດ , ໄປເຮັດຫຍັງມາມື້ນິ “ ແມ່ຍ່າງມາຖາມຂ້ອຍທີ່ນອນກິ້ງນອນເກືອກຢູ່ໂຊຟາ
“ ໄປເບີ່ງໜັງກັບໝູ່ “
“ ໝູ່ຜູ້ໃດ ແມ່ບໍ່ເຄີຍເຫັນ, ແມ່ເຫັນແຕ່ສິດແລ່ນໄປແລ່ນມາ ທຽວອອກທຽວເຂົ້າຢູ່ “
“ .... “ ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ຈະລະບາຍໃຫ້ໃຜຟັງດີ
“ ແມ່ “
“ ຫຶ “
“ ມື້ນີ້ໝູ່ທີ່ມາຮັບເຮົາໄປເບີ່ງໜັງນະ ລາວຂໍເຮົາເປັນແຟນ “
“ ຫ໋ະ “ ແມ່ຂ້ອຍເຮັດໜ້າຕົກໃຈ ເປັນຫຍັງຂ້ອຍ 18 ແລ້ວມີແຟນບໍ່ໄດ້ຫວາ
“ ເປັນຫຍັງເຮົາມີແຟນບໍ່ໄດ້ສະເບາະ “ ຂ້ອຍເຮັດໜ້ານ້ອຍໃຈ
“ ມີໄດ້ ແຕ່ແມ່ບໍ່ຄິດວ່າລູກຊິມີ “
“ ອ້າວ “
“ ລະລູກວ່າຈັ່ງໃດ “
“ ເຮົາກໍ່ຕອບວ່າເຮົາຊິຄົບກັບລາວ, ແຕ່ເຮົາຮູ້ສຶກແປກໆ “
“ ລະລູກມັກລາວບໍ່ລະ “
“ ເຮົາກໍ່ມັກໃດແມ່ ຄິດວ່າແມ່ນຊາຍໃນຝັນເລີຍ, ແຕ່ວ່າ ບອກບໍ່ຖືກນະແມ່ “
“ ຊັ່ນລູກກໍ່ລອງໃຊ້ເວລາສຶກສາລາວເບີ່ງ, ລູກຊິມີແຟນແມ່ກໍ່ບໍ່ວ່າດອກ ແຕ່ແມ່ເຄີຍສອນລູກມາຫຼາຍແລ້ວ “
“ ເຮົາຈື່ຢູ່ແມ່ ລະເຮົາກໍ່ບໍ່ມັກດອກຜູ້ຊາຍທີ່ມັກງ່າຍ “
“ ຖ້າເຂົາຮັກເຮົາແທ້ເຂົາຊິໃຫ້ກຽດ ແລະ ເຂົ້າໃຈໃນສິ່ງທີ່ເຮົາເປັນ “
“ ແຕ່ເຮົາພັດຮູ້ສຶກໜັກໃຈແບບບບອກບໍ່ຖືກ, ມື້ນີ້ສິດໄປນຳເຮົາມາ ແຕ່ສິດບໍ່ເວົ້າຫຍັງກັບເຮົາຈັກຄຳ ແຖມມາສົ່ງເຮົາຢູ່ໜ້າບ້ານບໍ່ເຂົ້າມາຄືແຕ່ລະເທື່ອ “
“ ບາງທີສິດອາດຈະນ້ອຍໃຈທີ່ລູກບໍ່ຊວນລາວກໍ່ມີ , ຄືບໍ່ລອງໄປຖາມສິດເບີ່ງລະ “
“ ເຮົາຄິດວ່າມາແລ້ວຈື່ງຈະເວົ້າສູ່ຟັງ “
“ ບໍ່ເປັນຫຍັງດອກລູກມີຫຍັງກະໃຫ້ເລົ່າສູ່ແມ່ຟັງເດີ້ “ ຊ້ອຍກອດແມ່ໄວ້ ໂຄດອົບອຸ່ນເລີຍ
'Sit '
ຂ້ອຍກັບມາຮອດບ້ານຫົວເຂົ່າຂ້ອຍກໍ່ອ່ອນລົງ ຂ້ອຍນັ່ງເອື່ອຍຕຽງຢູ່ຫົວໃຈຂ້ອຍເຈັບຈົນຊາໄປໝົດ, ວິນາທີທີ່ຂ້ອຍໄດຍິນຊາຍຂໍຄົບກັບມົດ ຂ້ອຍຍັງບໍ່ເຈັບເທົ່າທີ່ໄດ້ຍິນມົດຕອບວ່າຈະຄົບກັບຊາຍ, ຂ້ອຍຈະເຮັດຈັ່ງໃດດີ ອົກຫັກມັນເປັນແບບນີ້ນິຫວາ . ຂ້ອຍຫັນໄປຈັບເອົາຮູບທີ່ເຮົາຖ່າຍນຳກັນ ຜ່ານມາມົດບໍ່ເຄີຍແມ່ນແຕ່ຈະຫຼຽວເບີ່ງຂ້ອຍ ຂ້ອຍຫັນໄປເບີ່ງໂມງກໍ່ເປັນເວລາ 2 ໂມງເຊົ້າແລ້ວ ດົນປານໃດທີ່ຂ້ອຍນັ່ງຢູ່ໃນນີ້, ຂ້ອຍຫຼຸດເຂົ້າໄປໃນອີກໂລກໜື່ງ ຂ້ອຍເຂົ້າໄປອາບນ້ຳໃນຫ້ອງນ້ຳໃນຫົວຂ້ອຍກໍ່ຍັງເຫັນແຕ່ພາບມົດ , ຄຳເວົ້າທີ່ວ່າຖ້າຄົນຮັກເຮົາມີຄວາມສຸກເຮົາກໍ່ຄວນຈະສຸກນຳ, ຄຳນັ້ນມັນໃຊ້ບໍ່ໄດ້ກັບຂ້ອຍ , ຂ້ອຍບໍ່ອາດຍິນດີກັບມົດ ຂ້ອຍຢາກເຂົ້າໄປຍາດມົດໃຫ້ມາເປັນຂອງຂ້ອຍ ຄືນນີ້ຂ້ອຍນອນບໍ່ຫຼັບຫົວຂ້ອຍໝຸນປານໝາກບານທີ່ຖືກເຕະໄປເຕະມາ . ຢາກໄຫ້ກະໄຫ້ບໍ່ອອກ ມັນຈຸກ ແລະ ແຄ້ນຈົນບໍ່ຮູ້ຊິອະທິບາຍແບບໃດ, ຂ້ອຍນອນໃນທ່າເອົາມືກ່າຍໜ້າຜາກ ຄິດແລ້ວຄິດອີກວ່າຈະເຮັດແບບໃດຈື່ງຈະໄດ້ມົດມາ ແລະ ສຽງໄກ່ຂັນກໍ່ດັງ ຂ້ອຍຈັບໂມງຂື້ນມາເບີ່ງກໍ່ບອກເວລາ 5 ໂມງເຊົ້າ . ຂ້ອຍບໍ່ອາດນອນຕໍ່ໄດ້ອີກ ແລະ ມື້ນີ້ຂ້ອຍຈະເລີ່ມຕົ້ນຊີວິດໃໝ່ , ຂ້ອຍລຸກມາເຮັດວຽກເຮືອນແທນແມ່ແຕ່ເຊົ້າໆ ພໍຮອດ 6 ໂມງແມ່ຂ້ອຍຕື່ນມາກໍ່ແປກໃຈ ແລະ ຍີ່ງໄປກວ່ານັນມື້ນີ້ ຂ້ອຍໄປໂຮງຮຽນແຕ່ 7 ໂມງເຊົ້າ .
“ ສິດມາເຊົ້າແທະມື້ນິ “ ສົມຊາຍໝູ່ໃນຫ້ອງຖາມ
“ ທິດໜ້າຊິເສັງແລ້ວເລີຍມາໄວ “
“ ມົດບໍ່ໄດ້ມາພ້ອມກັນຫວາ “ ຂ້ອຍແກວ່ງຫົວແທນຄຳຕອບ
' Mod '
ມື້ຄືນນີ້ຂ້ອຍນອນບໍ່ຫຼັບ ົສງໄສເປັນເພາະຂ້ອຍຕື່ນເຕັ້ນທີ່ຫາກໍ່ມີແຟນຕິ ແຕ່ວ່າໃນຫົວພັດບໍ່ຄິດເລື່ອງນັ້ນ, ຂ້ອຍຄິດແຕ່ວ່າຂ້ອຍຈະເລີ່ມເວົ້າກັບສິດແບບໃດກ່ອນ , ມື້ນີ້ຂ້ອຍຕື່ນເຊົ້າເປັນພິເສດ ເລີຍທັນກິນເຂົ້າເຊົ້າ ແລະ ຂ້ອຍກໍ່ນັ່ງຖ້າສິດ ເພາະຫວັງວ່າສິດຈະມາຊວນໄປໂຮງຮຽນຄືທຸກມື້. ແຕ່ວ່າມື້ນີ້ພັດສວາຍຜິດປົກກະຕິສິດກໍ່ຍັງບໍ່ມາ ຂ້ອຍຈື່ງຍ່າງອອກໄປໜ້າບ້ານຫວັງຈະເຫັນສິດທີ່ຢູ່ເຮືອນຂ້າງໆແດ່ .
“ ແມ່ສິດ “ ຂ້ອຍຮ້ອງໃສ່ແມ່ສິດທີ່ຢືນຕາກເຄື່ອງຢູ່
“ ສິດຍັງບໍ່ຕື່ນຫວາ “
“ ສິດໄປໂຮງຮຽນແຕ່ 7 ໂມງພຸ້ນນະລູກ, ມົດຍັງບໍ່ໄປເທື່ອຫວາ “
“ ອໍ໋ ! ເຮົາຄິດວ່າສິດຍັງບໍ່ໄດ້ໄປເຮົາເລີຍຖ້າ , ຊັ່ນເຮົາໄປໂຮງຮຽນກ່ອນ “
“ ໂຊກດດີລູກ “
ຫຼັງຈາກທີ່ຂ້ອຍຄອບແມ່ຂອງສິດແລ້ວຂ້ອຍກໍ່ຟ້າວຢ່າງໄປໂຮງຮຽນ ທັງຄິດໃຈຮ້າຍໃຫ້ສິດທີ່ຖີ້ມຂ້ອຍໄດ້ , ພໍຂ້ອຍຮອດໂຮງຮຽນເທົ່ານັ້ນແຫຼະກໍ່ພໍດີ 8 ໂມງ , ດີທີ່ອາຈານຍັງບໍ່ທັນຂື້ນຫ້ອງ ອີ່ຕາສິດຕ້ອງຕາຍຍ້ອນມື້ຂ້ອຍນິລະ
ຂ້ອຍຟ້າວຍ່າງເຂົ້າໄປຫາສິດ
' ຕຸ໋ບ '
ຂ້ອຍຟາດກະເປົາເປ້ລົງໃສ່ໂຕະຕໍ່ໜ້າສິດເຮັດໃຫ້ສິດເງີຍໜ້າມາເບີ່ງຂ້ອຍ
“ ເປັນຫຍັງຕິເຮັດແບບນິ , ເຂົາເຮັດຫຍັງຜິດ ເຂົາເຮັດຫຍັງໃຫ້ເພີ່ນບໍ່ພໍໃຈ ເພີ່ນຈື່ງເຮັດແບບນິກັບເຂົາ “
“ ເຂົາບໍ່ເຂົ້າໃຈ “ ສິດມັນຕອບຂ້ອຍສັ້ນໆໂຄດໃຈຮ້າຍເລີຍ
“ ບໍ່ເຂົ້າໃຈຫວາ ເປັນຫຍັງຄືບໍ່ຢາກເວົ້າກັບເຂົາ, ເປັນຫຍັງຄືຖີ້ມເຂົາແລ້ວມາກ່ອນແບບຊິ, ຂໍ້ຄວາມກະບໍ່ຕອບ , ໂທຫາກະບໍ່ຮັບເປັນໝູ່ກັນພາສາຫຍັງຫວະ “ ຂ້ອຍໃຈຮ້າຍເລີຍລະເບີດລົງຫ້ອງ
“ ເຮີ້ຍ ! ໃຈເຢັນມົດເວົ້າກັນດີໆ “ ໄໝຍ່າງມາຈັບບ່າຂ້ອຍ
“ ເຢັນຫວາ ! ເວົ້າໃຫ້ມັນເຂົ້າໃຈກັນໂລດ “ ຂ້ອຍຫັນໜ້າໄປຕອບໄໝ ແລະ ຫັນກັບມາຫາສິດທີ່ຍັງນັ່ງມິດຢູ່
“ ຕອບມາແມະສິດ , ຕອບມາເປັນຫຍັງລັງກຽດ ຫຼື ອາຍທີ່ເປັນໝູ່ກັບຄົນຄືເຂົາ “ ຂ້ອຍຈັບແຂນສິດແລ້ວຍ່ອງເຕັມທີ່
“ ກະເພາະເຂົາບໍ່ຢາກເປັນໝູ່ກັບເພີ່ນໄດ້ຍິນບໍ່ “ ຂ້ອຍປ່ອຍມືອອກຈາກສິດຮູ້ສຶກວ່າໜ້າຮ້ອນແລະເຈັບເບົ້າຕາ , ຂ້ອຍກຳລັງຊິໄຫ້
“ ອາຈານມາແລ້ວ “ ສຽງໝູ່ໃນຫ້ອງຮ້ອງຂື້ນຂ້ອຍຈື່ງຈັບເອົາຖົງປື້ມແລ້ວແລ່ນອອກຈາກຫ້ອງໄປ
“ ອິນຖຸອອນແມ່ນເຈົ້າຊິໄປໃສ “ ຂ້ອຍແລ່ນຜ່ານອາຈານມາ ແລະ ຂ້ອຍກໍ່ຮູ້ວ່າຖ້າຂ້ອຍຍັງຢູ່ຫັ່ນຂ້ອຍຄົງຈະກັ້ນນ້ຳຕາບໍ່ໄຫວ
“ ສິດເພີ່ນເວົ້າຫຍັງອອກໄປຮູ້ໂຕບໍ່ “ ໄໝເວົ້າກັບສິດ
“ ກະເຂົາບໍ່ຢາກເປັນໝູ່ກັບລາວອີກແລ້ວ “
“ ຢາກເປັນແຟນກະຕ້ອງຈີບ “ ສິດແນມເບີ່ງໜ້າໄໝ
“ ແຕ່ມົດຄົບກັບຊາຍແລ້ວ “
“ ຄົບໄດ້ກະເລີກໄດ້ເຂົາຊິຊ່ວຍເພີ່ນເອງ, ຕອນນິຢູ່ເສີຍໄປກ່ອນ “ ໄໝເຮັດໜ້າຈິງຈັງ
ຂ້ອຍແລ່ນເຂົ້າໄປໃນຫ້ອງນ້ຳ ໂຄດເສຍໃຈເລີຍເປັນໝູ່ກັນມາສິບກວ່າປີ, ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງຂ້ອຍກໍ່ຜິດ , ຄວາມເຂັ້ມແຂງຂ້ອຍຫາຍໄປໃສກໍ່ບໍ່ຮູ້, ຂ້ອຍຈັບໂທລະສັບອອກມາຄິດວ່າຈະໂທຫາຊາຍ ເພາະເວລານີ້ຂ້ອຍບໍ່ມີໃຜແລ້ວ , ໄໝກໍ່ຄົງຈະຍັງຢູ່ກັບສິດ ຂ້ອຍລ້າງໜ້າລ້າງຕາແລ້ວອອກມາຈາກຫ້ອງນ້ຳ
“ ໄໝ “ ຂ້ອຍເຫັນໄໝຢືນຢູ່ໜ້າຫ້ອງນ້ຳກຳລັງແນມມາທີ່ຂ້ອຍ
“ ມົດ ໄປຮຽນ “ ໄໝຍ່າງເຂົ້າມາຈັບແຂນຂ້ອຍ
“ ບໍ່ໄປດອກ, ເພີ່ນໄປຮຽນໂລດຂໍໂດດຮຽນມື້ໜື່ງ “
“ ທິດໜ້າກໍ່ເສັງແລ້ວດຽວເຮົາກໍ່ໄດ້ພັກ “ ໄໝເວົ້າທັງຍິ້ມໃຫ້ ແລ້ວເວົ້າຕໍ່
“ ເຂົາຮູ້ເພີ່ນບໍ່ຢາກເຫັນໜ້າສິດ “
“ ເຂົາເຮັດຫຍັງຜິດໄໝ ບອກເຂົາດຸ “ ຂ້ອຍເລີ່ມກັ້ນນ້ຳຕາບໍ່ໄດ້ອີກແລ້ວ
“ ມົດຄຳເວົ້າຊ່ຳນັ້ນເຮັດໃຫ້ເພີ່ນໄຫ້ໄດ້ຈັ່ງໃດ, ມົດຄົນທີ່ເຂັ້ມແຂງບໍ່ຍອມແພ້ ແລະ ບໍ່ແຄຫຍັງຫາຍໄປໃສ “
“ ເຂົາບໍ່ຮູ້ , ເຂົາບໍ່ກ້າແມ່ນແຕ່ຊິດ່າສິດຊ້ຳທັງທີ່ຄຳດ່າມັນມີເຕັມຫົວ “
“ ພໍໆ ຢ່າໃຫ້ສິດລາວອາດບໍ່ໄດໝາຍຄວາມຄືລາວເວົ້າກະໄດ້ “
“ ຢ່າເວົ້າເລື່ອງສິດອີກ, ເປັນໝູ່ກັນບໍ່ໄດ້ກໍ່ບໍ່ຕ້ອງເປັນ “ ຂ້ອຍຍ່າງອອກມາຈາກໄໝ
“ ມົດຊິໄປໃສ “
“ ເຂົາຂໍເວລາມື້ໜື່ງ “
“ ຮີບກັບມາເປັນມົດຄົນເກົ່າ “
“ ອື່ມ “
'ຕຸ໋ບ'
ຂ້ອຍດຶກກະເປົ໋າຂ້າມກຳແພງໂຮງຮຽນ ແລະ ຕາມດ້ວຍຂ້ອຍເອງທີ່ໂດດມາຈາກກຳແພງ , ແມ່ນແລ້ວທີ່ເກົ່າແຕ່ເວລາບໍ່ເດີມ ຂ້ອຍໂຕນໂຮງຮຽນອີກແລ້ວ, ປົກກະຕິຈະມີສິດໂຕນນຳ ແຕ່ເທື່ອນີ້ຂ້ອຍໂຕນຄົນດຽວ, ຂ້ອຍຍັງທຳໃຈບໍ່ໄດ້ ເປັນໝູ່ກັນມາຫຼາຍປີຊິໃຫ້ເຊົາເປັນໝູ່ກັນມັນບໍ່ງ່າຍເກີນໄປຫວາ, ຂ້ອຍບໍ່ຢາກເຂົ້າຮຽນ, ບໍ່ຢາກເຫັນໜ້າສິດ , ບໍ່ຢາກກັບບ້ານ, ຂ້ອຍຢາກຢູ່ຄົນດຽວ
“ ໄປໃສດີຫວະ “ ຂ້ອຍເວົ້າກັບໂຕເອງ
ຂ້ອຍຍ່າງໄປເລື້ອຍໆ ຈົນຄິດໄດ້ວ່າຂ້ອຍເຄີຍໄປນັ່ງຫຼິ້ນກັບສິດທີ່ສວນປ້າແກ້ວ , ເຊີ່ງປ້າແກ້ວປູກຜັກໝາກໄມ້ ແຖມຍັງເຮັດສວນດອກດາວເຮືອງອີກ , ສິດມັກພາໄປຫຼິ້ນ ແລະ ຕັດດອກໄມ້ຊ່ວຍລາວ , ສວນປ້າແກ້ວກໍ່ຢູ່ໄກຈາກໂຮງຮຽນໄປຫຼາຍເຕີບເພາະມັນຢູ່ທົ່ງນາ ແລະ ບໍ່ໄດ້ຍິນສຽງລົດລາແລ່ນກາຍ ເປັນບ່ອນສະຫງົບຫຼາຍ, ສະນັ້ນ ມັນກໍ່ເໝາະສົມແກ່ການຢູ່ຄົນດຽວ, ປ້າແກ້ວກໍ່ເປັນຄົນຈິດໃຈດີ, ຍິ້ມເກັ່ງ ເຫັນແລ້ວຫາຍເມື່ອຍຫາຍເສົ້າ, ເສຍດາຍປ້າບໍ່ມີລູກ ມີແຕ່ລຸງວຽງຜົວຂອງປ້າ ທີ່ເຖິງຈະກິນເບ້ຍບຳນານຢູ່ກະຊວງແລ້ວກໍ່ຍັງມີບໍລິສັດເອກະຊົນຈ້າງລຸງໄປເປັນທີ່ປຶກສາໃຫ້ ເຮັດໃຫ້ປ້າແກ້ວຕ້ອງເຮັດສວນຄົນດຽວ ບາງທີກໍ່ຈ້າງເດັກແຖວບ້ານມາຊ່ວຍ , ປ້າຈື່ງຮັກຂ້ອຍກັບສິດຄືລູກຫຼານຄົນໜື່ງ.
“ ປ້າແກ້ວ “ ສຽງຂ້ອງຮ້ອງໃສ່ປ້າແກ້ວທີ່ກຳລັງກົ້ມໆເງີຍໆແຖວສວນກ້ວຍ
“ ອ້າວອີ່ຫຼ້າມາໄດ້ຈັ່ງໃດລະນິ “ ປ້າແກ້ວຫັນມາຖາມແລະຍີ້ມໃສ່ຂ້ອຍ
“ ເຮົາຍ່າງມາ “ ຂ້ອຍຕອບ ແລະ ສົ່ງຍີ້ມໃຫ້ປ້າແກ້ວ
“ ໂຕນໂຮງຮຽນມາອີກແລ້ວແມ່ນບໍ່, ປ້າບອກແລ້ວວ່າເສົາ-ທິດຈື່ງມາ, ລະສິດເດບໍ່ມານຳຫວາ “ ຄຳຖາມປ້າແກ້ວເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຕ້ອງຫຸບຍີ້ມລົງ
“ ສິດລາວບໍ່ຍາກມາ, ແຕ່ວ່າເຮົາຄິດຮອດປ້າແກ້ວແຮງເລີຍຕ້ອງໂຕນໂຮງຮຽນມາຫາ “
“ ປາກຫວານແທ້ເດ່ໃຫຍ່ເປັນສາວແລ້ວຍັງບໍ່ເຊົາເຮັດຄືເດັກນ້ອຍຢູ່ “ ຂ້ອຍໄດ້ແຕ່ຍີ້ມ ແລະ ຈັບແຂນປ້າແກ້ວໄວ້
“ ໄປນັ່ງຕຽງພຸ້ນລູກ ພໍດີໝາກມ່ວງກຳລັງເປັນຕາກິນເອົາເມືອຝາກແມ່ແດ່ລູກ “
“ ເຮົາຫາກະມາຊິໄລ່ເຮົາເມືລະນະ “ ຂ້ອຍເຮັດໜ້າງໍໃສ່ປ້າແກ້ວ ແລ້ວປ້າຍກົ້ນນັ່ງຢູ່ຕຽງຂ້າງປ້າແກ້ວ
“ ປ້າບອກໄວ້ເພື່ອຕອນຊິເມືອ “
“ ລະມື້ນີ້ປ້າແກ້ວຊິເຮັດຫຍັງແດ່ເຮົາຊິຊ່ວຍເຕັມທີ່ ມື້ນີ້ເຮົາໂຕນຮຽນເລກມາຮຽນເຮັດສວນໂດຍສະເພາະ “
“ ໃຫ້ເຮັດຫຍັງນໍ້ບາດນິ “ ປ້າແກ້ວເຮັດໜ້າກຳລັງໃຊ້ຄວາມຄິດ
“ ຕັດດອກດາວເຮືອງໃຫ້ປ້າສາ ດຽວແລງໆເຂົາເຈົ້າຊິມາເອົາມື້ອື່ນກະວັນສິນແລ້ວ , ປ້າກະຊິບົ່ມໝາກໄມ້ໄວ້ໄປສົ່ງຕະຫຼາດ “
“ o.k ສະບາຍມາກ “
“ ກິນໝາກພ້າວກ່ອນລະຈື່ງໄປເຮັດ “ ປ້າແກ້ວເວົ້າແລ້ວກໍ່ຈັບເອົາໝາກພ້າວກະທິມາເຈາະໃຫ້ກິນ
“ ດຽວເຮົາຊິຟາດໃຫ້ກ້ຽງເລີຍ “
ຂ້ອຍຖອດເຄື່ອງແບບນັກຮຽນອອກ ແລ້ວສວມໃສ່ເສື້ອປ້າແກ້ວແລະໂສ້ງລຸງວຽງ ທີ່ປ້າແກ້ວເອົາມາໃຫ້ປ່ຽນເພາະຍ້ານເຄື່ອງນັກຮຽນເປື້ອນ , ຂ້ອຍຈັບອຸປະກອນ ອັນໄດ້ແກ່ ກະຕ່າ, ຖົງຢາງ, ມີດຕັດ ແລະ ກຸບ ເພື່ອຈະໄປຕັດດອກດາວເຮືອງມາໃຫ້ປ້າ, ຂ້ອຍຍ່າງໄປສວນດອກດາວເຮືອງປ້າແກ້ວກໍ່ໍພໍດີເວລາ 11 ໂມງ ແດດບໍ່ຮ້ອນຫຼາຍເພາະມີຂີ້ເຝື້ອ ແລະ ລົມພັດເຢັນສະບາຍ ຂ້ອຍແນມອອກໄປຫາທົ່ງດອກດາວເຮືອງທີ່ເຫຼືອງເຕັມ, ແທບບໍ່ຢາກເຊື່ອສາຍຕາໂຕເອງເປັນທົ່ງດອກດາວເຮືອງທີ່ງາມຫຼາຍ ຂ້ອຍອົດຈົກເອົາໂທລະສັບຂອງໂຕເອງຂື້ນມາຖ່າຍຮູບໄວ້ບໍ່ໄດ້ ແລະ ຫຼັງຈາກທີ່ຂ້ອຍກຳລັງຊື່ນຊົມຄວາມງາມຂອງທົ່ງດອກດາວເຮືອງໄດ້ປະມານ 15 ນາທີ ຂ້ອຍກໍ່ເລີ່ມປະຕິບັດພາລະກິດທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍນຈາກປ້າແກ້ວໃນທັນທີ , ການທີ່ຂ້ອຍມາຫາປ້າແກ້ວມາຊ່ວຍວຽງລາວ ຢູ່ນີ້ມັນເຮັດໃຫ້ສະໝອງຂ້ອຍໂລ່ງ ແລະ ຢຸດຄິດເລື່ອງທີ່ມັນເກີດຂື້ນມື້ເຊົ້ານີ້ ເຖິງຈະເປັນຊ່ວງເວລາບໍ່ພໍເທົ່າໃດຊົ່ວໂມງ, ແຕ່ມັນກໍ່ຍັງດີຢູ່ແມ່ນບໍລະ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น