ພົມລິຂິດ

ลำดับตอนที่ #5 : ເມື່ອ 5 ປີ ທີ່ແລ້ວ

ຂ້ອຍເຂົ້າມານອນຫົ່ມຜ້າໃນຫ້ອງ ແລະ ຄິດເຖິງເລື່ອງທີ່ຜ່ານມາ , ມັນເກີດເລື່ອງບ້າຫຍັງຂື້ນກະບໍ່ຮູ້  ຂ້ອຍຄິດຍ້ອນໄປເມື່ອ 5 ປີທີ່ແລ້ວ

-------------------  ທີ່ຄະນະວິສະວະກຳສາດ  -------------------

     ມື້ນີ້ຂ້ອຍມາໂຮງຮຽນໄວ, ເນື່ອງຈາກວ່າ ຂ້ອຍຮຽນຢູ່2ບ່ອນ ຂ້ອຍຮຽນຂຸດຄົ້ນບໍ່ແຮ່ ຢູ່ປີ 4 ແລ້ວ ຂ້ອຍຮຽນພາກປົກກະຕິ ແລະ ກໍ່ມາຮຽນວິສະວະກຳກໍ່ສ້າງພາກຄ່ຳ ຢູ່ປີ 3 ແລ້ວ . ຫຼັງຈາກເລີກຮຽນຂຸດຄົ້ນບໍ່ແຮ່ແລ້ວ ຂ້ອຍກໍ່ມາຮຽນທີ່ຄະນະວິສະວະກຳຕໍ່ ຂ້ອຍນັ່ງຖ້າໝູ່ເພື່ອເຂົ້າຮຽນຢູ່ໜ້າຫ້ອງ.

“ ນັ່ງຖ້າໃຜຄົນດຽວ “     ຂ້ອຍຫັນໄປຫາຕົ້ນສຽງທີ່ທັກຂື້ນທີ່ເຫັນຂ້ອຍນັ່ງຢູ່ລະບຽງໜ້າຫ້ອງ

“ອ໋ ຖ້າໝູ່ “     ຂ້ອຍຫັນໄປຕອບຜູ້ຊາຍທີ່ຂ້ອຍກໍ່ເຄີຍເຫັນໜ້າ ຮູ້ວ່າຢູ່ຄະນະດຽວກັນແຕ່ຄົນລະຫ້ອງ ແມ່ນແຕ່ຊື່ຂ້ອຍກໍ່ຍັງບໍ່ຮູ້

“ນັ່ງນຳໄດ້ບໍ່“

“ອື່ມ ນັ່ງໂລດ “     ຂ້ອຍບອກລາວແລ້ວກໍ່ຫັນໄປອ່ານກະຕູນຕໍ່

“ຍີ້ມງາມເນາະ“     ລາວທ້ວງຫຼັງຈາກທີ່ເຫັນຂ້ອຍລັກຍີ້ມອອກມາ

“ຫ໋ະ ແມ່ນຫວາ“     ຂ້ອຍຍີ້ມແບບອາຍໆລາວໄປ

“ບໍ່ຄ່ອຍເຫັນເພີ່ນມາໂຮງຮຽນໄວ“     ລາວຖາມ

“ພໍດີເຂົາຮຽນສອງບ່ອນ ພໍດີເລີກຮຽນຢູ່ພຸ່ນະເລີຍມາຮຽນພິຕໍ່, ແຕ່ມື້ນີ້ເລີກຮຽນຢູ່ພຸ້ນໄວ“

“ຮຽນຢູ່ໃສອີກຊັ່ນ“

“ຮຽນຂຸດຄົ້ນບໍ່ແຮ່“

“ຫ໋ະ ເປັນຜູ້ຍິງແຕ່ໄປຮຽນຂຸດຄົ້ນບໍ່ແຮ່ນິໃດ“

“ຊິເປັນຫຍັງແຕ່ຮຽນກໍ່ສ້າງກະຍັງຮຽນ“

“ແມ່ນໃດເນາະ“

“ດຽວຢູ່ຫັ່ນກະຈົບແລ້ວ ອີກ 3 ເດືອນກະເສັງ“

“ ຕາອິດສາເນາະ, ຊິຈົບກ່ອນອີກ “

“ ແຕ່ຢູ່ນີ້ເຮົາກະຈົບພ້ອມກັນ “

“ ມານັ່ງຢູ່ຫຍັງນີ້ “     ສຸກໝູ່ຂ້ອຍອີກຄົນໜື່ງຍ່າງມາຖາມ ແຕ່ເບີ່ງແລ້ວຄືບໍ່ໄດ້ຖາມຂ້ອຍ

“ກະມານັ່ງລົມຜູ້ສາວ“     ວ່າແລ້ວຕ້ອງບໍ່ແມ່ນຖາມຂ້ອຍ

“ຮູ້ຈັກກັນຫວາສຸກ“     ຂ້ອຍຖາມ

“ກະຮູ້ແຫຼະໄທບ້ານດຽວກັນ“   

“ວ່າແຕ່ເພີ່ນຊື່ຫຍັງເກາະ“     ລາວຫັນມາຖາມຂ້ອຍ

“ສາຍຝົນ“

“ຟັງແຕ່ຊື່ຍັງຊຸ່ມເຢັນລະ, ໄປສຸກໄປຮຽນ “     ລາວລຸກຂື້ນໄປກອດຄໍກັບສຸກ

“ໄປກ່ອນເດີ້ຄົນຍີ້ມງາມ“     ແລ້ວລາວກໍ່ຫັນມາໂບກມືໃຫ້ຂ້ອຍກ່ອນທີ່ຂ້ອຍຈະໂບກມືຕອບ

“ ແມ່ນໃຜຫັ່ນຝົນ“     ຂ້ອຍຫັນໄປຫາບີ່

“ ອໍ໋ ໝູ່ຂອງສຸກ “

“ລໍ່ອະ“     ບີ່ເວົ້າແລ້ວແນມໄປຕາມຫຼັງສອງຄົນນັ້ນ

“ເຂົ້າໄປນັ່ງໃນຫ້ອງເທາະ “     ຂ້ອຍລຸກຂື້ນດຶງແຂນບີ່ໃຫ້ເຂົ້າໄປໃນຫ້ອງຮຽນ

“ຮູ້ລະຫວາວ່າປີ 3 ເຮົາຕ້ອງໄປຊ່ວຍເຫຼືອໂຮງຮຽນໃນເຂດກັນດານ“     ບີ່ຫັນມາຫາຂ້ອຍ

“ຮູ້ແລ້ວເຂົາເຫັນຢູ່ຫໍຂ່າວແລ້ວ , ລະບີ່ຊິໄປບໍ່“

“ໄປ, ແຕ່ເພີ່ນກະຊິໄປຫວາລະເພີ່ນຄາຮຽນຢູ່ບໍ່ແຮ່“

“ເຂົາເບີ່ງປະຕິທິນແລ້ວ ພໍດີຖືກຊ່ວງພັກເພື່ອເຮັດບົດ, ເຮົາກະໄປແຕ່ 2-3 ມື້ບໍ່ແມ່ນຫວາ“

“ດີໃຈນະເຂົາຊິມີໝູ່ຜູ້ຍິງໄປນຳແດ່“

“ເລີກຮຽນລະພາໄປຫ້ອງສະໝຸດແດ່ເດີ້ “

“ໄດ້ໆລະເຮົາໄປຫາແນວກິນກ່ອນກັບເນາະ “     ບີ່ຍີ້ມຫວານໃຫ້ຂ້ອຍ

*****************     ຫ້ອງສະໝຸດ     ****************

     ຂ້ອຍກຳລັງຍ່າງໄປຊອກບົດລາຍງານທີ່ລຸ້ນເອື້ອຍອ້າຍເພີ່ນໄດ້ຂຽນໄວ້, ຂ້ອຍຍ່າງງໄປຕາມຕູ້ປື້ມ ແລະ ຂ້ອຍກໍ່ຄິດຫຼິ້ນວ່າ ໃນຖານໃສ່ປີ້ມນີ້ຈະມີທັງໝົດ ຈັກຖານ, ຂ້ອຍຍ່າງໄປຊ້າໆ ແລະ ກໍ່ນັບໃນໃຈນຳ  , ແຕ່ຂ້ອຍກໍ່ບໍ່ສັງເກດເຫັນວ່າມີດວງຕາຄູ່ໜຶ່ງກຳລັງສັງເກດປະຕິກິລິຍາຂອງຂ້ອຍຢູ່  ແລະ ລາວກໍ່ຍ່າງມາບັງທາງຂ້າງໜ້າ ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຕ້ອງລະສາຍຕາຈາກຖານປື້ມມາແນມເບີ່ງ

“ ຈັ່ງໃດຍີ້ມງາມ “     ຂ້ອຍຍີ້ມຕອບແທນຄຳທັກທາຍ

“ກຳລັງນັບຖານປື້ມຢູ່ຫວາ“     ຂ້ອຍຫງຽງຫົວເປັນເຊີງຖາມວ່າຮູ້ໄດ້ຈັ່ງໃດ 

“ເຂົາກະເຄີຍເຮັດ “     ແຖມລາວຍັງຕອບປານອ່ານໃຈຂ້ອຍໄດ້

“ ແລ້ວເພີ່ນມາ ? “     ຂ້ອຍຖາມ

“ອໍ໋ ເຂົາມາຊອກປື້ມໄປຂຽນບົດສົ່ງອາຈານ“

“ຄືກັນເລີຍ“     ລາວສົ່ງຍີ້ມມາໃຫ້ ແລະ ເວົ້າຕໍ່

“ພົບຄັ້ງທີໜື່ງອາດບໍ່ແປກ, ພົບຄັ້ງທີສອງ ອາດເປັນເພາະບັງເອີນ ແຕ່ຖ້າພົບຄັ້ງທີສາມ ຄົງເປັນພົມລິຂິດ “

“ ເພີ່ນເວົ້າຫຍັງຂອງເພີ່ນ“     ຂ້ອຍງົງກັບຄຳເວົ້າ

“ ຖ້າພົບກັນອີກແລ້ວເຂົາຊິບອກ“

“ຊັ່ນເຂົາຫວັງວ່າຈະໄດ້ພົບກັນອີກ “

“ເຊັ່ນກັນ“

“ເຂົາຕ້ອງໄປແລ້ວໝູ່ເຂົາຖ້າຢູ່ນອກ “     ຂ້ອຍລາກ່ອນຈະຫັນຫຼັງໃຫ້

“ດຽວ“     

“ມີຫຍັງບໍ່“     ຂ້ອຍຫັນໄປຫາລາວໃໝ່

“ໃສວ່າມາຊອກປື້ມບົດລາຍງານໄປເຮັດຄືກັນ“

“ແຮໆ ເຂົາກະລືມໄປເລີຍ“

“ຊັ່ນ ເອົາຫົວນິໄປອ່ານເບີ່ງ “

“ລະເພີ່ນເດ່ຊັ່ນ“

“ເຂົາບໍ່ຍາກດອກ ເອົາໄປໂລດ“      ຂ້ອຍຈັບເອົາປື້ມນຳລາວ

“ຂອບໃຈເດີ້ ເຂົາໄປກ່ອນບ່າຍ“     ຂ້ອຍຍົກມືກ່ອນຍ່າງຈາກລາວໄປ

“ ຝົນໄປດົນແທະ“     ບີ່ຍິງຄຳຖາມມາທັນທີທີ່ເຫັນໜ້າຂ້ອຍ

“ກະບອກແລ້ວວ່າໄປຊອກປື້ມ“

“ໄປໄປ໋ເຂົາຫິວແລ້ວ“

      

     ຫຼັງຈາກທີ່ເຮົາໄປເອົາລົດ ບີ່ກໍ່ພາຂ້ອຍມາຮ້ານໝີ່ກ້ຽວເຊີ່ງກໍ່ບໍ່ໃກ້ບໍ່ໄກຈາກໂຮງຮຽນຂ້ອຍປານໃດ, ສົງໄສຮ້ານນີ້ຈະແຊບອີ່ຫຼີເບີ່ງຈາກລຸກຄ້າທີ່ນັ່ງຢູ່ເຕັມຮ້ານທັງທີ່ເວລາກໍ່ບອກວ່າຈະຮອດ 21 :00' 

“ ເຂົ້າໄປໃນເທາະ “ ບີ່ຍ່າງເຂົ້າໄປໃນຮ້ານ     ແຕ່ວ່າຕາຂ້ອຍດີເຫຼືອເກີນຂ້ອຍແນມໄປເຫັນສຸກກັບໝູ່ຂອງລາວກຳລັງນັ່ງກິນໝີ່ຢູ່

“ບີ່ເຂົາວ່າເຮົາໄປກິນຮ້ານອື່ນເທາະ “

“ເປັນຫຍັງ “

“ເອີ່...ຄົນຫຼາຍໂພດນະມັນຮ້ອນອີກ“

“ບໍ່ເປັນຫຍັງດອກໝີ່ກ້ຽວຮ້ານນິຄັນເພີ່ນກິນຮັບຮອງຕິດໃຈ“

“ບີ່ ເຂົາບໍ່ຢາກນະໄປເທາະເນາະໆ ດຽວຄັນປ່ຽນຮ້ານເຂົາເປັນເຈົ້າມືເອງ “     ບີ່ແນມເບີ່ງໜ້າຂ້ອຍແບບສົງໄສ ແຕ່ກໍ່ຍອມຍ່າງມາຂື້ນລົດນຳຂ້ອຍໂດຍດີ

     ຫຼັງຈາກຫາບ່ອນກິນເຂົ້າແລ້ວຂ້ອຍກໍ່ຂັບລົດກັບມາບ້ານ ໃນຫົວຂ້ອຍຄິດເຖິງແຕ່ເລື່ອງທີ່ໝູ່ຂອງສຸກເວົ້າ, ທັງທີ່ວ່າມື້ດຽວເຮົາອາດພົບກັນຕັ້ງ ສາມເທື່ອແຕ່ຂ້ອຍຄິດທີ່ຈະບໍ່ພົບດີກວ່າ, ຖ້າພົບກັນແບບບັງເອີນອີກ ຈື່ງຈະແມ່ນພົມລິຂິດ, ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າຄວາມຮູ້ສຶກຂ້ອຍມັນເປັນແບບໃດແທ້ ຂ້ອຍຮູ້ສຶກສົນໃຈ ແຕ່ບໍ່ຢາກເຂົ້າໄປໃກ້ຢາກລໍຖ້າເບີ່ງຢູ່ຫ່າງໆ, ຂ້ອຍຢາກຮູ້ວ່າລາວຊື່ຫຍັງ ຂ້ອຍກໍ່ເຂົ້າໄປເປີດເບີ່ງເຟສບຸກ ແລ້ວຊອກເບີ່ງໝູ່ຂອງສຸກ ຂ້ອຍຫາຢູ່ດົນເຕີບຈົນໄປສະດຸດກັບຊື່ ' Def Phounphັeng ' ພໍເຂົ້າໄປເບີ່ງໃນໂປຣໄຟ ກໍ່ແມ່ນລາວອີ່ຫຼີ

     ສອງອາທິດຜ່ານໄປຂ້ອຍໃຊ້ຊີວິດປົກກະຕິ ແຕ່ສີ່ງບໍ່ປົກກະຕິກໍ່ແມ່ນຂ້ອຍພະຍາຍາມຫຼົບຫຼີກທີ່ຈະພົບກັບໝູ່ຂອງສຸກ, ບໍ່ແມ່ນວ່າຂ້ອຍຢ້ານຫຍັງ   ແຕ່ຂ້ອຍຢ້ານໃຈໂຕເອງຫຼາຍກວ່າ, ຫຼາຍປີແລ້ວທີ່ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຄົບຫາໃຜ ຂ້ອຍມ່ວນຊື່ນກັບໝູ່ເອົາໃຈໃສ່ກັບການຮຽນຫຼາຍກວ່າ ແຕ່ມາຮອດຕອນນີ້ຂ້ອຍພັດຢ້ານ, ຂ້ອຍຢ້ານສາຍຕາ ຢ້ານຮອຍຍີ້ມອັນມີສະເນ່ຂອງລາວ ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າ ຖ້າພົບກັນອີກລາວຄົງບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ຂ້ອຍຫຼົບໜ້າແບບນີ້ ແລະ ທີ່ແນ່ໆລາວອາດຈະຮູ້ວ່າຂ້ອຍກຳລັງຫຼົບໜ້າລາວຢູ່ກະໄດ້ , ມື້ນີ້ຂ້ອຍມາທີ່ຄະນະເພື່ອຖ້າລົດບັດມາຮັບ , ພວກເຮົາຈະພາກັນໄປຊ່ວຍເຫຼືອນັກຮຽນໃນເຂດກັນດານ, ຂ້ອຍມາຮອດປະມານ 10 ນາທີໄດ້ຈື່ງເຫັນບີ່ແລ່ນມາແລະໂບກມືທັກທາຍຂ້ອຍ

“ ຝົນ ! ມາຮອດດົນລະຫວາ “     ບີ່ຖາມ

“ບໍ່ດົນປານໃດດອກ “

“ລົດບັດມາແລ້ວໄປເທາະ “          ບີ່ດຶງແຂນຂ້ອຍໄປຂື້ນລົດບັດ ເຊີ່ງມີທັງໝົດ 3 ຄັນທີ່ຈະໄປນຳກັນ

“ບີ່ລະຫ້ອງເຮົາຢູ່ຄັນໃດ “

“ອື່ມມມມມມ ດຽວເດີ້ຢູ່ນິຖ້າດຽວເຂົາໄປຊອກເບີ່ງໃຫ້ “     ບີ່ເວົ້າແລ້ວກໍ່ຢ່າງຂື້ນໄປລົດບັດຄັນທຳອິດ

“ ເຈີກັນອີກແລ້ວ “     ຂ້ອຍຫັນໜ້າໄປຫາຕົ້ນສຽງ

“ ອ້າວ! ຄິດວ່າແມ່ນໃຜ -_-' “     ເຈີກັນຈົນໄດ້

“ ເຈີກັນອີກແລ້ວ “     ເດຟສົ່ງຍີ້ມມາໃຫ້

“ແຮໆ ບໍ່ຄິດວ່າຊິເຈີ “

“ພົມລິຂິດຊັດໆເລີຍ “

“ເພີ່ນກະໄປນຳຫວານິ “     

“ແນ່ນອນ, ລະຍີ້ມງາມຂື້ນລົດຄັນໃດນິ“

“ຍັງບໍ່ຮູ້ເທື່ອ “

“ຝົນມາທາງພີ້ “     ບີ່ປ່ອນໜ້າອອກມາຈາກລົດບັດແລ້ວຮ້ອງຂ້ອຍຂື້ນໄປ

“ດຽວໄປຂື້ນລົດກ່ອນເດີ້ ລະຄ່ອຍລົມກັນໃໝ່“     ຂ້ອຍຫັນມາລາກ່ອນຈະຂື້ນລົດໄປ

“ ໃຜເບາະຝົນ “     ບີ່ຖາມເມື່ອຂ້ອຍນັ່ງລົງຂ້າງໆ

“ ຄົນຮູ້ຈັກນະ , ບໍ່ມີຫຍັງດອກ “     

     ຂ້ອຍຫັນໄປເບີ່ງຄົນທີ່ນັ່ງຂ້າງໆອີກຟາກໜື່ງຂອງຂ້ອຍ

“ ເຈົ້າ 0_0 ' “     ອີກແລ້ວລາວນຳມານັ່ງຢູ່ໃກ້ຂ້ອຍອີກແລ້ວພ້ອມກັບໝູ່ລາວອີກຄົນໜື່ງ

“ ຂ້ອຍນັ່ງໄດ້ຕີ້ “     ລາວຖາມຂ້ອຍແຕ່ກໍ່ຍັງບໍ່ຢຸດຍີ້ມ

“ ໝູ່ຝົນຫວາ “     ບີ່ປ່ອນໜ້າອອກມາເບີ່ງ

“ ຂ້ອຍເດຟ “

“ ຂ້ອຍບີ່ເປັນໝູ່ສະໜິດໆ ຂອງສາຍຝົນ “

“ ຍິນດີໄດ້ຮູ້ຈັກ ບີ່ “

“ ມາກັນຄົບແລ້ວເນາະ ຄັນຊັ່ນເຮົາຊິອອກລົດແລ້ວ ພ້ອມລະບໍ່“     ອາຈານປະກາດໃສ່ໄມ

“ພ້ອມມມມມມມມມມມ“     ນັກສຶກສາກໍ່ຮ່ວມໃຈກັນຕອບ

“ ອັນໃດເກາະບໍ່ໄດ້ຍິນ ເອົາແບບເຂັ້ມແຂງໆແດ່ “

“ພ້ອມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມມ“

     ຫຼັງຈາກນັ້ນລົດກໍ່ເຄື່ອນທີ່ອອກໄປ ທັງນັກສຶກສາ ແລະ ອາຈານກໍ່ພາກັນຮ້ອງເພງໄປນຳທາງ

“ເຮົາເຈີກັນຈັກເທື່ອລະນໍ້ “     ເດຟຫັນມາເວົ້າກັບຂ້ອຍ

“ສາມຕິ “

“ເຂົາວ່າຫຼາຍກວ່າຫັ່ນໃດ “     ເດຟປ່ຽນສີໜ້າເປັນກຳລັງຈັບຜິດຂ້ອຍຢູ່

“ຫວາເຂົາຈື່ໄດ້ວ່າສາມ “     ຂ້ອຍຫັນໜ້າໄປທາງອື່ນ

“ຫຼົບໜ້າເຂົາເຮັດຫຍັງ “

“ຫຼົບຢູ່ໃສບໍ່ໄດ້ຫຼົບນ້າ“

“ບໍ່ຫຼົບກະບໍ່ຫຼົບ, ນອນດີກວ່າຂີ່ລົດດົນໆລະມັນປວດຫຼັງ“     ເວົ້າແລ້ວເດຟກໍ່ອິງເບາະແລ້ວຫຼັບຕາ

     ເວລາລາວນອນລາວຍັງມີສະເນ່ໄດ້ອີກ ແລ້ວແບບນິຊິບໍ່ໃຫ້ຂ້ອຍມັກລາວໄດ້ຈັ່ງໃດ, ເຫັນໜ້າລາວແລ້ວຫົວໃຈຂ້ອຍມັນປັ່ນປ່ວນບອກບໍ່ຖືກ, ເຄີຍເປັນບໍ່ເວລາເຈີຄົນທີ່ຖືກໃຈຮູ້ວ່າມັນອັນຕະລາຍບໍ່ຄວນເຂົ້າໄປໃກ້ແຕ່ເຮົາກໍ່ຍັງອົດໃຈບໍ່ໄດ້, ຍີ່ງຫ້າມກໍ່ຄືຍຸຫັ່ນລະ

“ຍ່າແນມເຂົາຫຼາຍດຽວເຂົ້າຊິລະລາຍໄປກ່ອນ“     ຢູ່ດີໆເດຟກໍ່ເວົ້າອອກມາ ຫຼືວ່າລາວຈະຮູ້ວ່າຂ້ອຍແນມເບີ່ງລາວຢູ່

     ຂ້ອຍໄດ້ແຕ່ຫັນໜ້າມາທາງບີ່ເຊິ່ງຕອນນີ້ໄປເຝົ້າພະອິນເປັນທີ່ຮຽບຮ້ອຍແລ້ວ ເມື່ອກີ້ນີ້ຂ້ອຍໂຄດອາຍເລີຍທີ່ເອົາແຕ່ແນມເບີ່ງໜ້າລາວລະຍັງເຮັດໃຫ້ລາວຮູ້ອີກ, ຄົນອີ່ຫຍັງໂຄດອັນຕະລາຍເລີຍແບບນິຄົງຢູ່ໃກ້ບໍ່ໄດ້ແລ້ວ