ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ຊາຕາຫຼິ້ນຕະຫຼົກ
“ພໍ່ ? “ ຂ້ອຍເຮັດໜ້າງົງໃສ່ ທ່ານ ບຸນທະວິ
“ແມ່ນແລ້ວເດຟ ຫຼື ວ່າ ພູນແພງເປັນລູກຂ້ອຍເອງ “
“ຮູ້ຈັກກັນໄວ້ລະເນາະ, ຢູ່ເຮືອນພັກເປັນຈັ່ງໃດ “ ແມ່ມົນຖາມເດຟ
“........“ ເດຟຍັງແນມເບີ່ງໜ້າຝົນ
“ເດຟລູກຟັງແມ່ບໍ່ນິ “ ແມ່ມົນເດ່ມືໄປຈັບແຂນເດຟ
“ ເອີ່ ລູກໃຫ້ແມ່ບ້ານໄປປັດກວດແລ້ວ “ ເດຟຕອບແມ່ແຕ່ຍັງບໍ່ລະສາຍຕາຈາກຂ້ອຍ ແລະ ຂ້ອຍກໍ່ເຊັ່ນກັນ
“ດຽວ ! ຢ່າບອກໃດວ່າລາວເປັນຄົນທີ່ຈະເບີ່ງແຍງເຮົາ “ ຂ້ອຍທ້ວງຂື້ນ
“ເຂົ້າໃຈຖືກແລ້ວ ໄລຍະທີ່ຝົນຢູ່ນີເດຟຈະເປັນຄົນເບີ່ງແຍງເລື່ອງທີ່ຢູ່ອາຫານການກິນການໄປການມາ ແລະ ກໍ່ເປັນຜູ້ຊ່ວຍກໍ່ວ່າໄດ້ ເດຟກະຈົບວິສະວະກຳມາແຕ່ວຽງກໍ່ໜ້າຈະຊ່ວຍໄດ້ໃດ “ ແມ່ມົນວ່າ
“ ເດຟ ກະເປັນຜູ້ຊ່ວຍຂ້ອຍຢູ່ແລ້ວ , ໄປເປັນຜູ້ຊ່ວຍເຈົ້າຄົງບໍ່ມີປັນຫາດອກ “ ຕາມດ້ວຍ ທ່ານ ບຸນທະວິ
“ຊັ່ນເຮົາພາກັນກັບເທາະ , ເດຟລູກພາຝົນໄປເບີ່ງເຮືອນເດີ້ລະກະຮັບມາກິນເຂົ້າແລງຢູ່ເຮືອນເຮົາ “ ແມ່ມົນຫັນມາສັ່ງກ່ອນຈະຍ່າງອອກໄປພ້ອມ ທ່ານ ບຸນທະວິ
້ອຍແທບຈະຍາກໄຫ້ອອກມາໃຫ້ມັນຮູ້ແລ້ວຮູ້ລອດໄປເລີຍ ບໍ່ເຈີກັນເປັນ 4- 5 ປີເປັນຫຍັງໂຊກຊາຕາຈື່ງມາຫຼິ້ນຕາຫຼົກກັບຂ້ອຍແບບນີ້ ລະຍັງໃຫ້ລາວມາເປັນຜູ້ຊ່ວຍຂ້ອຍອີກ ຢາກຊິບ້າຕາຍ
ຂ້ອຍລາກກະເປົາອອກມາຈາກຫ້ອງແຕ່ກໍ່ຖືກເດຟດຶງໄວ້
“ດຽວຫິ້ວໄປໃຫ້“ ເດຟເວົ້າກ່ອນຈະຍົກກະເປົາຂ້ອຍຂື້ນແບບສະບາຍ
ຂ້ອຍກໍ່ໄດ້ແຕ່ຍ່າງນຳກົ້ນລາວມາຂື້ນລົດ ຢາກບອກວ່າຖ້າຕອນນັ້ນໜີໄດ້ຂ້ອຍໜີໄປແລ້ວ, ຂ້ອຍເປີດປະຕູລົດຂື້ນໄປນັ່ງແລ້ວເດຟກໍ່ຂື້ນມານັ່ງຟາກຄົນຂັບທົນທີ, ຂ້ອຍບໍ່ຫັນໄປແນມເບີ່ງຮອດໜ້າລາວດ້ວຍຢ້ານອົດບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະເວົ້າເຖິງເລື່ອງອະດີດ, ຂ້ອຍຈື່ງເລືອກທີ່ຈະຫຼັບຕາໄວ້ດີກວ່າ
ລົດເຄື່ອນທີ່ອອກໄປຈາກກະຊວງຂ້ອຍແນມເບີ່ງຂ້າງທາງດ້ວຍສາຍຕາວາງເປົ່ານ້ຳຕາຂ້ອຍກຳລັງຈະໄຫຼອອກມາ ແຕ່ຂ້ອຍກໍ່ຕ້ອງແຫງນໜ້າໄວ້ບໍ່ໃຫ້ມັນໄຫຼອອກມາ ເພາະຖ້າມັນອອກມາແລ້ວຄົງອີກດົນກວ່າມັນຈະຢຸດໄຫຼ , ບໍ່ດົນລົດກະບະທີ່ຂ້ອຍນັ່ງກໍ່ມາຈອກຢູ່ທີ່ໜ້າເຮືອນຫຼັງໜື່ງ .
“ຮອດແລ້ວ “ ເດຟເວົ້າແລ້ວປົດເຂັມຂັດນິລະໄພອອກ
ຂ້ອຍລົງມາຈາກລົດແລ້ວຢ່າງເຂົ້າໄປໃນເຮືອນຫຼັງນັ້ນຫຼັງຈາກທີ່ເດຟໄຂປະຕູເຂົ້າໄປ , ມັນເປັນເຮືອນຊັ່ນດຽວມີສອງຫ້ອງນອນ ໜື່ງຫ້ອງນ້ຳ ແລະ ມັນກໍ່ກວ້າງພໍສົມຄວນ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ກວ້າງເກີນໄປສຳລັບການຢູ່ຄົນດຽວ
“ ອະນີ່ກະແຈ “ ເດຟຍື່ນກະແຈມາໃຫ້ຂ້ອຍ, ຂ້ອຍຈື່ງຈັບເອົາແລ້ວຍ່າງເຂົ້າໄປຫ້ອງນອນ
“ຢ່າດົນເດີ່ນ ຕ້ອງໄປກິນເຂົ້າຢູ່ເຮືອນເຮົາພຽງແຕ່ມາແວ່ເອົາເຄື່ອງມາໄວ້ຊື່ໆ “
ຂ້ອຍເອົາເຄື່ອງໃສ່ກັງແລ້ວຫ້ອຍໄວ້ໃນຕູ້ ແລະ ຈັດການອາບນ້ຳອາບທາກ່ອນຈະຍ່າງອອກມາ
“ແລ້ວຫວາ “ ຂ້ອຍໄດ້ແຕ່ຫງຶກຫົວແທນຄຳຕອບເພາະຖ້າຂ້ອບເຜີເວົ້າກັບລາວຂ້ອຍອາດເຜີນ້ຳຕາໄຫຼກະມີ
“ ຊັ່ນກະໄປເທາະ “
ຂ້ອຍຢ່າງອອກມາຂື້ນລົດກັບເດຟຕອນນີ້ຫາກໍ່ 6 ໂມງເຄີ່ງແຕ່ແສງຕາເວັນພັດຫຼັບຂອບຟ້າໄປແລ້ວ , ອາກາດກໍ່ເລີ່ມເຢັນລົງໆ ຂະນະທີ່ເຮົາຂີ່ລົດມານຳກັນແຕ່ຄົນຕ່າງກໍ່ບໍ່ມີໃຜທີ່ຈະຍອມເປີດປາກເວົ້າຫຍັງອອກມາກ່ອນ ແຕ່ມັນກໍ່ດີແລ້ວຖຶງວ່າມັນຈະໂຄດອຶດອັດກໍ່ຕາມ, ບໍ່ດົນພວກເຮົາກໍ່ມາຮອດເຮືອນຫຼັງໜື່ງ ເປັນເຮືອນ 2 ຊັ້ນຫຼັງໃຫຍ່ ເຊິ່ງແຖບນີ້ຂ້ອຍເຫັນແຕ່ເຮືອນຫຼັງນີ້ແຫຼະໃຫຍ່ກວ່າໝູ່, ສົງໄສຈະເປັນຄອບຄົວໃຫຍ່ ເດຟເຄີຍບອກວ່າລາວມີນ້ອງສາວກັບນ້ອງຊາຍຄົນໜື່ງ ສ່ວນລາວເປັນອ້າຍກົກ
“ ມາລະຫວາລູກ “ ເປັນແມ່ຂອງເດຟທີ່ອອກມາຕອນຮັບກ່ອນ
“ໂດຍ“
“ຝົນເປັນຫຍັງບໍ່ລູກສີໜ້າບໍ່ສູ້ດີ “
“ສົງໄສເປັນນຳເດີນທາງມາໄກຍັງບໍ່ທັນໄດ້ພັກຜ່ອນ“
“ຊັ່ນເຂົ້າໄປໃນກ່ອນຢູ່ນອກອາກາດມັນເຢັນດຽວໝອກລົງ “ ເວົ້າແລ້ວແມ່ຂອບເດຟກະຍ່າງນຳຂ້ອຍເຂົ້າໄປໃນເຮືອນ
“ສະບາຍດີ / ສະບາຍດີເອື້ອຍ “ ທັນທີທີ່ເຂົ້າໄປໃນກໍ່ມີຜູ້ຊາຍອາຍຸປະມານ 22 ແລະ ຜູ້ຍິງປະມານ 18 ນັ່ງຢູ່ໂຕະພ້ອມກັບ ທ່ານ ບຸນທະວີ ສົງໄສຊິເປັນລູກຂອງເພີ່ນ
“ສະບາຍດີ“ ຂ້ອຍສະບາຍດີ 2 ຄົນນັ້ນກັບ ທ່ານ ບຸນທະວີໄປຕາມລະບຽບການ
“ ອັນນິ ດ໋ອບ ກັບ ຈູ່ ເປັນນ້ອງຂອງເດຟ“ ແມ່ມົນແນະນຳ
“ໂດຍ“
“ປ້າຫອມຈັດພາເຂົ້າໄວ້ລະຫວາ“ ແມ່ມົນຖາມ
“ໂດຍກຳລັງຊິຕັກຂື້ນໂຕະ“
“ດຽວຝົນໄປຊ່ວຍ“
“ ອູ໋ຍ ບໍ່ເປັນຫຍັງລູກໜ້າທີ່ປ້າຫອມລາວ“ ແມ່ມົນເວົ້າ
“ບໍ່ເປັນຫຍັງດອກ ໄປ໋ແມ່ປ້າດຽວເຮົາຊ່ວຍ “
ຂ້ອຍຍ່າງນຳກົ້ນແມ່ບ້ານໄປທີ່ເຮືອນຄົວ ຂ້ອຍກໍ່ມາຊ່ວຍຕາມມາລະຍາດທີ່ມາກິນເຂົ້າເຮືອນເພີ່ນ ອີກຢ່າງຂ້ອຍບໍ່ຢາກເຫັນໜ້າອີ່ຕາເດຟຜີບ້າຫັ່ນ
“ ແມ່ ເອື້ອຍຝົນນິໜ້າຄຸ້ນໆບໍ່“ ຈູ່ຫັນໄປຊື່ມກັບແມ່
“ແມ່ກະວ່າຢູ່ແຕ່ແມ່ບໍ່ຈື່ວ່າເຫັນຢູ່ໃສ“
“ຊໍ່ຫຍັງແມ່ຫະຈູ່“ ເດຟທ້ວງກ່ອນຈະນັ່ງລົງເບີ່ງໂທລະທັດຢູ່ຂ້າງພໍ
“ເຮົາບໍ່ໄດ້ ... +_+ “ ແລ້ວຈູ່ກໍ່ເຮັດໜ້າຄືຄິດຫຍັງອອກ
“ແມ່ເຮົາຄິດອອກແລ້ວ “
“ພາເຂົ້າແຕ່ງແລ້ວລະເດີ້ “ ປ້າຫອມຍ່າງມາເອີ້ນໃຫ້ໄປກີນເຂົ້າ
“ນັ່ງໆ , ຝົນມານັ່ງຂ້າງເດຟພິເດ່ລູກ“ ຂ້ອຍກຳລັງຈະນັ່ງຂ້າງໆຈູ່ກໍ່ຖືກແມ່ເດຟໄລ້ໄປນັ່ງຂ້າງ ເຊິ່ງໂຕະອາຫານມື້ນີເປັນລັກສະນະໂຕະມົນ ມີທ່ານ ບຸນທະວີເປັນປະທ່ານ ຕໍ່ມາກໍ່ເປັນຈູ່, ດ໋ອບ, ເດຟ, ຂ້ອຍ ແລະ ແມ່ມົນຕາມລະດັບ
“ລະບ່ອນຢູ່ເປັນຈັ່ງໃດພໍຢູ່ໄດ້ບໍ່ລູກ “ ແມ່ມົນຖາມ
“ໂດຍເຮົາວ່າມັນໃຫຍ່ເກີນໄປຊ້ຳ ເພາະເຮົາຢູ່ຄົນດຽວ“
“ຄັນຊັ່ນໃຫ້ເດຟໄປຢູ່ນຳ “ ທ່ານບຸນທະວີວ່າ
“ບໍ່ ບໍ່ເປັນຫຍັງເຮົາຢູ່ໄດ້ “
“ຝົນລາວເປັນແສ້ເປັນສາວຊິໃຫ້ລູກເຮົາໄປຢູ່ນຳຈັ່ງໃດ “ ແມ່ມົນວ່າດ້ວຍສຽງຕຳນິຜູ້ເປັນຜົວ
“ຂ້ອຍກະເວົ້າໄປຊັ່ນລະ ອີກຢ່າງລູກເຮົາມັນກະໄວ້ໃຈໄດ້ “
“ລະຝົນມີຄອບຄົວລະຫວາ “ ແມ່ມົນຫົນມາຖາມຂ້ອຍ ສ່ວນເດຟກໍ່ຫັນມາເບີ່ງ
“ຍັງເທື່ອ ເຮົາຄິດວ່າຄົງບໍ່ເອົາແລ້ວ “
“ເອົ໋າ ຄືວ່າຈັ່ງຊັ່ນລະລູກເປັນຜູ້ຍິງກະຕ້ອງຊອກຄົນມາເບີ່ງແຍງຕົວະລູກ “
“ເຮົາຍັງບໍ່ເຈີຄົນຖືກໃຈ “ ຂ້ອຍຕອບແມ່ມົນໄປແລ້ວກົ້ມໜ້າກິນເຂົ້າຕໍ່
“ເປັນຈັ່ງໃດກິນໄດ້ຢູ່ເບາະ“ ທ່ານ ບຸນທະວີຖາມ
“ອາຫານເຮືອນຫົວໜ້າມີແຕ່ແນວແຊບໆຈົນບໍ່ຮູ້ວ່າຊິກິນຫຍັງກ່ອນ ^_^ “ ຂ້ອຍຕອບແລ້ວສົ່ງຍີ້ມໄປ
“ຊິຮ້ອງຫົວໜ້າຫົວຕາຫຍັງຮ້ອງພໍ່ກະໄດບໍ່ຖືດອກ“
“ອໍ໋ ໂດຍ“ ຂ້ອຍກິນເຂົ້າຕໍ່
“ແຊບມື້ໜ້າກະມາດຸໆເດີ້“ ແມ່ມົນຫັນມາຫາຂ້ອຍ
“ ໂດຍ ດຽວຝົນຊິມາຝາກທ້ອງນຳ “
“ມື້ອື່ນຊິໃຫ້ເດຟໄປຮັບແຕ່7ໂມງເດີ້ ລະເຂົ້າມາກະຊວງ, ຊິແນະນຳໃຫ້ເຈົ້າໜ້າທີ່ເພີ່ນຮູ້ຈັກກ່ອນ“ ພໍ່ວີວ່າ
“ໂດຍ “
“ ກິນໆລູກມັນເດິກລະດຽວກິນລະກະເມືອພັກຜ່ອນ“ ແມ່ມົນວ່າ
“ແມ່ຄືບໍ່ໃຫ້ເອື້ອຍລາວນອນພິເລີຍຊັ່ນ“ ຈູ່ເວົ້າ
“ບໍ່ເປັນຫຍັງນອນພຸ້ນກະໄດ້ ມັນກະບໍ່ໄດ້ໄກຈາກໜີ້, ອີກຢ່າງເຄື່ອງກະຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຂົນອອກຈາກກະເປົາຊ້ຳ“
“ຊັ່ນໄວ້ມື້ໜ້າເອື້ອຍຝົນມານອນເປັນໝູ່ຈູ່ເດີ້ “
“ໄດ້ບໍ່ມີປັນຫາ“
ຫຼັງຈາກຄາບເຂົ້າແລງແລ້ວຂ້ອຍກໍ່ຄອບໄທເຮືອນເດຟກັບ ເພາະຕອນນີ້ອາກາດໜາວຫຼາຍແລ້ວດີແຕ່ຂ້ອຍອາບນ້ຳມາກ່ອນ,ນອກຈາກພໍ່ຂອງເດຟເຮັດວຽກຢູ່ກະຊວງແລ້ວ ແມ່ຂອງລາວຍັງເປັນເຈົ້າຂອງໂຮງສີ ແລະ ທຸລະກິດຜ້າໄໝຊຳເໜືອນຳອີກ ກະສົມພໍວ່າມີເຮືອນຫຼັງໃຫຍ່. ນ້ຳໝອກກະເລີ່ມລົງມາອີກແລ້ວ ໃນຄວາມທີ່ຂ້ອຍບໍ່ລື້ງກັບອາກາດຢູ່ໜີ້ ແລະ ເຖິງວ່າໃນລົດຈະປັບອາກາດໃຫ້ອຸ່ນແລ້ວຂ້ອຍຍັງຮູ້ສຶກໜາວຢູ່
“ໜາວຫວາ“ ເດຟຫັນມາຖາມຂ້ອຍແຕ່ຂ້ອຍແກວ່ງຫົວແທນ
“ບໍ່ໜາວຈັ່ງໃດຂົດປານນັ້ນປາກກະສັ່ນ“
“.....“
“ເອົາມືມານີ້ “ ເດຟເດ່ມືມາຈັບແຂນຂ້ອຍ ແຕ່ຂ້ອຍດຶງແຂນໂຕເອງກັບມາແລ້ວແນບໄວ້ກັບຮ່າງກາຍ
“ຊິດື້ໄປຮອດໃສ, ຊັ່ນກະອົດເອົາດຽວກະຮອດແລ້ວ“ ເດຟເວົ້າແລ້ວຕັ້ງໜ້າຂັບລົດຕໍ່
ຂ້ອຍບໍ່ໄຫວແລ້ວຂ້ອຍເມື່ອຍ ຮ່າງກາຍອາດຈະບໍ່ປານໃດແຕ່ໃຈຂອງຂ້ອຍນິຕິ, ຂ້ອຍຈະອົດທົນໄດ້ຊ່ຳໃດ ແລະ ຍັງຈະຕ້ອງໄດ້ເຮັດວຽກຕ້ອງໄດ້ພົບໜ້າລາວອີກທຸກມື້ ມັນຄືກັບວ່າບາດແຜທີ່ຢູ່ໃນໃຈມັນເລີ່ມຈະຖືກແກະເຮັດໃຫ້ເຈັບອີກແລ້ວ
ແລະພໍແຕ່ລົດຈອດຂ້ອຍກໍ່ຮີບລົງຈາກລົດ ແລ້ວແລ່ນເຂົ້າໄປໃນເຮືອນທັນທີ ໂດຍຍັງບໍ່ລືມຈະຫັນມາລ໋ອກປະຕູ ແລະ ບໍ່ສົນຄົນທີ່ຢູ່ຂ້າງນອກຈະປັນຈັ່ງ ເພາະລາວເອງກໍ່ຄົງບໍ່ສົນໃຈຢູ່ແລ້ວວ່າຂ້ຶຍຈະເປັນແນວໃດ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น