รัก(ร้าย)ของยัยเพ้อฝัน (จบแล้ว)

กลับมาแว้วววว...หวังว่าเพื่อนๆ ยังไม่ลืมกัน

ติดตามกันต่อได้เลยจ้าาาาา

อย่าลืม!! คิดเห็นกันอย่างไร เม้นท์บอกกันด้วยนะ

ชนนี่

ความฝัน...ความฝันของฉันเท่านั้น จะเป็นเข็มทิศชี้ทาง นำทางสู่รักแท้ในครั้งนี้..

“ใครว่ะ?” ฉันสะดุ้งและตะโกนออกไปด้วยอารมณ์โมโห ตาสอดส่องมองไปรอบๆ...บรรยากาศทะเลหมอกอันกว้างใหญ่ กลายเป็นห้องสี่ห้องแคบๆที่มีแสงมืดสลัวจากไฟริมถนน ฉันยังคงสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฉันลุกขึ้นแล้วนั่งพักสักครู่หนึ่ง รวบรวมสติเท่าที่จะทำได้



พี่ท๊อป

พี่เอาหน้ามาใกล้แบบนี้ หนูก็เขินแย่ล่ะซิ

"ชนนี่ทำหน้ายังไง ก็น่ารักหมดนั่นแหละ...แค่ได้เห็นก็มีความสุขแล้ว" พี่ท๊อปขยับตัวมานั่งอยู่ตรงหน้าฉัน นั่งในท่าขัดสมาธิ เอาศอกวางบนขาแล้วเอามือเท้าคางไว้ จ้องหน้าฉัน และยิ้มให้ฉัน



ภัทร

เด็กอะไรมันช่างกวนประสาทซะจริงๆ

"ปกติผมก็ไปเดินเล่นก่อนกลับบ้านอยู่แล้ว เห็นวันนี้อากาศดี เลยคิดถึงพี่ อยากจะชวนไปสูดอากาศดีๆบ้าง" มือของภัทรยังไม่ปล่อยแขนฉัน แววตาที่จริงใจทำให้ฉันไม่กล้าแม้แต่จะคิดตอบปฏิเสธการชวนในครั้งนี้

อิซซี่

เพื่อนฉันนี้มันแซ่บจริงๆ ผู้ชายพัวพันนัวเนียนไปหมด

“ขนลุกว่ะแก...” อิซซี่เอ่ยขึ้นมาเมื่อฟังฉันเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น “แต่แกดูหนังมากไปหรือเปล่า...เอาไปเขียนนิยายเพ้อฝัน คงขายดีไม่ใช่น้อยนะฉันว่า...”