ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Doll ผจญโลกกว้างแสนอลเวง (รับสมัคร)

    ลำดับตอนที่ #12 : บทที่5 เปิดความลับ

    • อัปเดตล่าสุด 9 ส.ค. 58


    CR.SHL
    พุยพุย

    ตุบ!!

    "โอ๊ย!! เค้าทำอะไรผิดเนี่ย"
    "เธอนั่นแหละผิด ผิดแบบสุดๆเลย!!"

    ทั้งสองทะเลาะกันอยู่นาน

    "โคฟุคุจัง พี่ชาย ทุกคนไปรออยู่ที่โถ่งล่างแล้วนะคะ"

    เมไอเนียสเดินมาพร้อมกับคิม คำพูดชักชวนของเมไอเนียสทำให้ทั้งสองต้องยุติการทะเลาะ

    "อื้ม เดี๋ยวตามไปน๊าา"
    "งั้นพวกเราจะไปรอที่ชั้นล่างนะ.."

    คิมพูดด้วยเสียงเบาๆแล้วเดินลงบันไดไปกับเมไอเนียส

    "ทำไมนายถึงไม่ให้ฉันดูล่ะ!! มีความลับอะไรในตัวนาย!!!"

    โคฟุคุยืนขึ้นแล้วตะโกนชี้หน้าเคียร์

    "ไปที่โถงล่างได้แล้ว คนอื่นรออยู่นะ"

    เคียร์เดินลงไปก่อน แล้วปล่อยให้โคฟุคุอยู่ห้องคนเดียว

    "เอาหนังสือเล่มนี้ติดตัวไปด้วยดีกว่า"

    โคฟุคุหยิบหนังสือเข้ากระเป๋าหนังของตนแล้วรีบเดินลงไป

    _____________________________________________________________________________

    "ช้าจังเลยเนอะ ^_^"

    คำพูดของเคนคาคุแสดงให้เห็นว่าเธอกำลังมีความสุข

    "ช้าจังเลยน๊าา พวกนั้นน่ะ"

    คาร่าเสริมบ้าง

    "มาแล้วจ้าาาาาา"

    โคฟุคุวิ่งออกมาด้วยความเร่งรีบ

    "อาหารเช้า!!"
    "รู้แล้วล่ะน่า เอ้านี่"

    เคียร์ยื่นถุงเงินมาให้โคฟุคุ

    "หนักมากเลยแฮะ กี่ไนท์เนี่ย"
    "พันนึงน่ะ"
    ......
    "นี่นายรวยขนาดนี้เลยหรอออออออออออออออ"

    โคฟุคุทำหน้าตกใจ(เหมือนช็อค)ที่เคียร์เอาเงินมาให้ขนาดนี้

    ตุบ!!!

    "โอ๊ย!! อะไรอีกง่าา"
    "อย่าใช้ฟุ่มเฟือยนะ นั่นคือเงินที่จะต้องใช้จ่ายใน3วัน คงเข้าใจนะ"
    "ฉันเข้าใจ แล้วทำไมต้องตีหัวฉันน่ะ!!"
    "อย่างเธอน่ะพูดไม่เข้าหัวหรอก"
    "ว่าไงน๊าาา"

    ทะเลาะกันซะแล้ว.......

    "เมไอเนียส เดี๋ยวมื้อเช้าฉันเลี้ยงนะ"

    คิมพูดด้วยเสียงที่ดูเย็นชา

    "เอ๊ะ! จ..จะดีหรอ"
    "ดีสิครับ ตอนนี้เมไอเนียสก็ไม่มีเงินเหลือแล้วนี่"

    คิมพูดทัก

    "แหะๆ งั้นขอกินอะไรถูกๆหน่อนะคะ"
    "อุด้งตอนเช้าก็น่าจะดีนะ"

    คิมและเมไอเนียสเดินคุยกันไปจนลับสายตาของคนอื่นไปแล้ว

    ทุกคนก็เริ่มแยกย้ายไปตามคู่ของตัวเองแล้ว

    "เหลือเรา... คนเดียวหรอ.."
    "บ้าที่สุดเลยนายผู้ชายเหมือนผู้หญิง!!!"

    ตุบ!!

    "โอ๊ย! ขนาดนี้ยังได้ยินอีกหรอเนี่ย"

    เคียร์ขว้างช้อนเหล็กมาโดนหัวของโคฟุคุเต็มๆ

    "ดูหนังสือของเคียร์ดีกว่า"

    โคฟุคุหยิบหนังสือขึ้นมาแล้วลองใช้ทักษาการเดาของตัวเอง

    "เรื่องเล่า.. ของมังกร น่าจะใช่นะ"
    "อะไรเนี่ยยย!!!!"

    มีเสียงสีทองอร่ามเฉิดฉายออกมาจากหนังสือเล่มนั้นและภาษาก็ค่อยเปลี่ยนไป

    "อ...อ้าว อ่านได้แล้ว"

    ในหนังสือได้เขียนเอาไว้

    มังกร ได้มีมาอย่างยาวนาน มังกรนั้นน่ะ ไม่เคยคิดจะทำร้ายมนุษย์ แต่กลับจะให้มนุษย์ได้ดีด้วยซ้ำ
    เพราะเห็นแค่เรารูปร่างอัปลักษณ์ ก็เลยฆ่าฟันพวกเรา ถึงมังกรตัวสุดท้าย เข้าเป็นมังกรตัวสุดท้ายแล้ว
    ในเมื่อพวกมนุษย์ทำกับว่าเราเป็นแค่เศษขยะ พวกเจ้าก็จงฆ่ามนุษย์ให้หมดสิ้นไปเสียเถอะ
    ......
    "......"
    "ตรงนี้มีภาพด้วยล่ะ"

    อยากอยู่แบบครอบครัวเหมือนตอนนั้นจังเลยล่ะ

    "นี่ไงภาพเคียร์"

    "เคียร์เป็นมังกรหรอเนี่ยแล้วก็ถึงผนึกอะไรซักอย่างนี้แหละนะก็เลยกลายเป็นคน อ๋อ เก็ตละ"

    โคฟุคุเป็นพวกที่อ่านเรื่องแบบนี้แล้วต้องน้ำตานอง โคฟุคุรู้สึกถึงอดีตของเคียร์อย่างเป็นไปป

    "มนุษย์เนี่ยโหดร้ายจังเลยนะ เอ๊ะ! เราก็มนุษย์นี่นา"
    "ยัยหัวเผือก!! กินอะไรรึยัง"
    "ว๊ายย เก็บๆๆ"
    "อะไรเนี่ย ร้องไห้หรอ"

    เคียร์เดินมาในระหว่างนั้น โคฟุคุจึงรีบหยิบหนังสือเข้ากระเป๋า

    "นี่.."

    เคียร์ยื่นมาที่หน้าของโคฟุคุอย่างช้าๆ
    จนทำให้เธอต้องคิดถึงคำในสมุดเหล่านั้น
    จะฆ่ามนุษย์เป็นการแก้แค้น...

    "ฮึก..."
    "อะไรล่ะเนี่ย อย่างนี้ฉันก็ผิดสิ ทำให้ผู้หญิงร้องไห้น่ะ"

    เคียร์เอามือมาเช็ดน้ำตาให้อย่างช้าๆและเบามือ

    "นายไม่ผิดหรอก.. โทษที พอดีว่า ถ...ถูกทิ้งน่ะ ฉันไม่รู้ว่าจะไปทางไหน.."

    'โกหกไว้ก่อนสินะ..'

    "เธอเป็นคนที่ขนาดจะเดินไปซื้อยังไปไม่ได้เลยหรอ มานี่สิ เดี๋ยวพาไป"

    เคียร์ยื่นมือมาให้โคฟุคุ เธอรับคำแล้วเดินตามเคียร์ไป

    "เคียร์น่ะ จะแก้แค้นโดยการฆ่ามนุษย์จริงๆหรอ"
    "หึม โคฟุคุ เมื่อกี้บ่นอะไรคนเดียวนะ"

    ....

    "โคฟุคุ!!!!!!!"
    "..."
    "ยัยหัวเผือก!!"
    "อะจึ๋ย โทษที มันเหม่อลอยน่ะ"

    ทั้งสองคุยกันอยู่นานจนมาถึงที่ร้านเล็กๆ

    "อ้าว เมไอเนียสจัง"
    "อ๊ะ โคฟุคุจัง พี่ชายที่เหมือนพี่สาว"
    "หยุดเรียกฉันแบบนั้นเถอะ"

    ทั้งสี่กินอาหารเช้าในร้านเล็กๆจนกระทั่งกินเสร็จ..

    "กลับที่พักกันเถอะ"

    เมไอเนียสเอ่ยความคิดเห็น

    "เมไอเนียส เดี๋ยวไปเล่นต่อจากเดิมนะ"

    คิมพูดต่อ

    "จ๊ะ"
    "เล่นอะไรกันล่ะเนี่ยสองคนนี้"
    "อ้าว แล้วเคียร์ล่ะ"
    "กลับไปก่อนแล้วครับ"

    ทั้งสามคุยกันอยู่นาน จนมาถึงที่พัก พวกเขาใช้ชีวิตกันจนถึงเย็น

    "จะมืดล้วครับ"

    คิมมองไปที่หน้าต่าง

    "งั้นเล่นตีหมอนต่อมั้ยล่ะ"
    "ไม่แล้วครับ ผมจะไปดาดฟ้า"

    คิมพูดจบแล้วคิมก็เดินออกจากห้องไป

    "ไปด้วยสิ"

    เมไอเนียสรั้งมือของคิมเอาไว้

    "ได้สิครับ ผมจะไปดูดาวตก"
    "น่าสนุกจังเลยนะ"

    ทั้งสองคุยกันนานแล้วเดินไปที่ดาดฟ้า

    "วันนี้ท้องฟ้าสวยจังนะ"
    "นั่นสินะคะ"

    ทันใดนั้น
    ดาวตกก็ตกลงมา

    "ขอให้..."
    "เมื่อกี้ขออะไรหรอเมไอเนียส"
    "ไม่บอกหรอกค่ะ ใครจะไปบอกกัน"
    "งั้นผมลองมั่งนะ"

    ดาวตกร่วงหล่นลงมาอีกครั้งหนึ่ง

    "........."
    "ขออะไรหรอ"
    "ผมก็ไม่บอกเหมือนกันครับ"
    "แหะๆ ^_^"


    คุยกัน หัวเราะกันไป จนตกดึกทั้งสองก็กลับเข้าห้องไป

    ________________________________________________________________________________

    อีกฝั่งนึงของเคียร์และโคฟุคุ

    "เคียร์หลับแล้วแหะ"

    โคฟุคุพูดเบาๆก่อนจะเปิดดูหนังสือของเคียร์อีกครั้ง

    "เรื่องเล่าของมังกร"

    เสียงทองอร่ามก็สะท้อนออกมาอีกครั้งและกลายเป็นภาษาที่โคฟุคุอ่านได้

    "อ่านแล้วก็เศร้าทุกทีเลยแฮะ"

    น้ำตาเริ่มนองพื้นแล้ว

    "ว่าแล้วเชียวว่าเราไม่ถูกกับไอ้ของพันนี้น่ะ"

    "เฮ้อ ยังไงก็เถอะ นอนดีกว่าเรา"

    โคฟุคุโน้มตัวลงบนเตียงแล้วหลับไป

    "ให้ตายสิ เป็นพวกชอบเปิดความลับคนอื่นอยู่เรื่อย"

    ________________________________________________________________________________

    จบไปอีกตอนละ ตอนแรกจะเน่นไปทาวเคียร์กันเนอะ
    พอดีว่าชอบ อิอิ คู่เมไอเนียสก็เริ่มเข้มข้นขึ้นและ อวยๆๆๆ
    555555 งั้นไว้พบกันหม่ตอนหน้านะจ๊ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×