ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Doll ผจญโลกกว้างแสนอลเวง (รับสมัคร)

    ลำดับตอนที่ #11 : บทที่4 มังกร(ในสายตาผู้คน)

    • อัปเดตล่าสุด 8 ส.ค. 58


    พุยพุย 

    "เอาล่ะ เป็นไงเป็นกัน!!"

    เคียร์เอ่ยปากพูดแล้วรีบลงจากต้นไม้วิ่งไปทางตัวเมืองทันที

    ตูม!!!

    เสียงระเบิดดังเป็นช่วงๆดังออกมาจากเมือง ยิ่มเคียร์วิ่งไปมากเท่าไหร่เสียงก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่ง...

    "ห...เห้ย!! โคฟุคุ!!!"

    เคียร์มองขึ้นไปบนฟ้า เมฆฝนและสายฟ้ากำลังก่อตัวขึ้น

    "น... นี่เธออะไรอยู่เนี่ย!!"
    "อ..ฮืออ เครื่องตรวจสัญญาณไม่ทำงานอ่ะ"

    เมไอเนียสเดินมาหาเคียร์แล้วเอาเครื่องตรวจสัญญาณไมโครชิพให้ดู

    "หึม? ไม่มีไฟฟ้าหรอ"
    "ห๊ะ! อย่าบอกนะว่า.."

    เคียร์มองไปทางโคฟุคุที่กำลังใช้แท่งเหล็กเรียวแหลมโจมตีชายผู้อยู่ในชุดอัศวิน

    "ไม่เกรงใจล่ะนะ!!!"

    เปรี๊ยงเข้าให้!!!

    สรุป...

    หมดสภาพ...

    "อ๊ะ เคียร์ เมไอเนียสจัง! ไปไหนมาเนี่ย!"

    ตุบ!!

    "ง๊าา เค้าเจ็บน๊าา"
    "อย่ามาเรียกร้องความสนใจหน่อยเลย เดินทางต่อได้แล้ว เมไอเนียส เครื่องตรวจสัญญาณช้ได้แล้วสินะ"

    เคียร์ใช้มือตีหัวโคฟุคุอย่างแรงแล้วซักถามเมไอเนียสและเริ่มเข้าเรื่อง

    "อ.. เอ๊ะ! ใช้ได้แล้วนี่นา"

    เมไอเนียสเปิดเครื่องตรวจสัญญาณแล้วเดินทางตามที่เครื่องบอก

    ________________________________________________________________________________

    จนกระทั่ง...

    "อ๊ะ พวกคุณ ทางนี้ครับบบ"

    คิมเรียกทั้งสามพร้อมโบกมือมาทางนี้

    "อืม.. เราเตรียมที่พักไว้แล้วนะ..."

    บิงเรย์พูดด้วยสีหน้าที่เย็นชาใส่พวกเขาแล้วเดินกลับไปที่ห้องพัก

    "กลุ่มของโคฟุคุจังมาสายนะคะ"

    เนเน่หยอกล้อนิดๆอก้มเป็นสีชมพูอ่อนๆ

    "แหะๆ ก็พอดีว่าฉันไปจัดการเจ้าอัศวินบ้าบอนั่นมาน่ะ"
    "อ๊ะ! จริงด้วยสิ"

    เคียร์พูดตัดไปจากโคฟุคุ

    "ทำไมเธอต้องเปิดศึกกันกลางเมืองขนาดนั้นเล่า! ฉันน่ะก็คิดว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับพวกเธอเลยตามมาน่ะ"

    เคียร์ถามแล้วมองตาโคฟุคุเหมือนต้องการคำตอบที่มีเหตุผล

    "ก็เจ้าพวกนั้นน่ะ แอบพูดว่ามังกรเป็นสิ่งที่ใครๆก็เกลียดนี่นา แบบนั้นฉันทนไม่ได้หรอก เลยจัดไปซักดอกนึง
    จัดการให้เสร็จๆไปเหอะ ฉันขี้เกียจพูดต่อแล้ว!"
    "....."
    "ฟังอยู่รึเปล่าเนี่ย!!"
    "อ.. อื้ม ฟังอยู่สิ"

    เคียร์เหมือนจะเสียสมาธิไปซักหน่อยแต่ก็ได้ยินที่โคฟุคุพูดทั้งหมด เคียร์รู้สึกลังเลกับคำในคติของเขา
    แก้แค้น..
    อยากจะแก้แค้นให้แด่เหล่ามังกรที่ถูกประหารชีวิตไปแต่สำหรับโคฟุคุนั้นไม่ใช่

    _______________________________________________________________________________

    "เราได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยนะ"
    "ฉันอยากจะบ้าตายกับเธอจริงๆเลย"

    เคียร์กับโคฟุคุอยู่ห้องพักเดียวกัน!! สงสัยโลกคงได้แตกกันแหงๆ

    เมไอเนียสอยู่ห้องเดียวกันกับคิม
    บิงเรย์อยู่ห้องเดียวกันกับมีเทียร์
    เนเน่อยู่ห้องกันกับเอนด์
    เคนคาคุอยู่ห้องเดียวกันกับคาร่า
    แมรี่อยู่ห้องเดียวกันกับยูอิ
    และมิเรนอยู่ห้องเดี่ยว

    "บิงเรย์.."

    มีเทียร์เอ่ยชื่อคนที่อยู่ห้องเดียวกัน

    "ทำไมงั้นหรอ"

    เสียงของบิงเรย์ก็เย็นชาพอๆกัน

    "ที่นี่น่ะคือหมู่บ้านผู้ปราบมังกรสินะ"
    "ใช่แล้วล่ะ ทำไมงั้นหรอ"
    "ฉันอยากจะถามหน่อยน่ะ"

    มีเทียร์หลบหน้าแล้วพูดด้วยเสียงที่แผ่วเบา

    "ทำไมคนพวกนั้นต้องทำลายมังกรด้วยล่ะ พวกมังกรทำอะไรผิดตรงไหน"
    "มังกรน่าอัปลักษณ์ทั้งนิสัยและหน้าตา พยายามจะกินมนุษย์"
    "นั่นสินะ..."

    มีเทียร์พูดสั้นๆแล้วหลับไป..

    "จะจริงแน่หรอ ที่มังกรพวกนั้นจะกินมนุษย์น่ะ"

    ________________________________________________________________________________
    อีกด้านหนึ่ง

    "เนเน่จัง.."

    เอนด์เรียกชื่อเนเน่ขึ้นมา

    "อะไรงั้นหรอจ๊ะ"
    "เคียร์จังเนี่ย นิสัยเป็นยังไงในสายตาเธอหรอ"
    "เขาหรอ เป็นคนดีมากเลยนะ แต่ก็ปาดแข็งไไปหน่อย เห็นสนิทกับพวกโคฟุคุแล้วก็เมไอเนียสนี่นา"

    เนเน่ตอบยาวเหยียดและเอนด์ก็ถามอีกครั้ง

    "เธอเกลียดมังกรมั้ยล่ะ"
    "เกลียดจะตายยย น่าเกลียดก็น่าเกลียดน่ะ"
    "คิดอย่างนั้นจริงหรอ งั้นลองเปรียบเทียบเคียร์กับมังกรสิ"

    ทั้งสองคุยกันอยู่นานจนกระทั่งเอนด์ตั้งคำถามแบบที่คำตอบออกมาขาดลอย

    "ไม่มีอะไรที่เหมือนกันเลยซักนิดเดียวน่ะ นิสัยก็ไม่เหมือน แค่ภายนอกก็ไม่เหมือนแล้ว"

    เนเน่พูดแล้วทำท่าเหมือนจะรู้คำตอบดีอย่างแน่ชัด

    "งั้นหรอจ๊ะ งั้นเรานอนกันเถอะน๊าา"
    "ฝันดีจ๊ะ"

    ทั้งสองนอนหลับไปแล้ว..
    เอนด์รู้ดีว่าเคียร์มาจากไหนและเป็นใคร รู้ตั้งต่เมื่อเคียร์เกิดแล้วด้วยซ้ำ..
    "ไม่กล้าบอกใครเลยแฮะ"
    เอนด์พูดเบาๆก่อนจะหลับสนิท

    _________________________________________________________________________________

    วันต่อมา...

    "เอาล่ะ!! ได้เวลาไปตามล่าหาอาหารเช้าแล้ว!!"

    โคฟุคุพูดออกมาซะเสียงดัง

    "ยัยหัวเผือก นี่เพิ่งจะตีห้าเองนะ หัดรออะไรซะบ้าง คนอื่นเขายังไม่ตื่นเลย"

    เคียร์พูดแล้วอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง

    "อุ๊ หนังสืออะไรอ่ะ ดูหน่อยซี่น๊าาาาาาาาาาาาา"
    "ไม่ให้ดูหรอก แล้วก็หลับไปซะ!!"

    ปัก!!

    "อะฮือๆ ก็ด้ายยยยย TT3TT"

    เคียร์ใช้ไม้บรรทัดเหล็กโยนเข้าหัวโคฟุคุอย่างจังๆแล้วอ่านหนังสือต่อไป

    ......

    "ไปห้องของคนอื่นดีมั้ยนะ นี่ก็จะหกโมงแล้ว"

    เคียร์ดูเวลาแล้วเผลอวางหนังสือไว้บนโต๊ะ เคียร์จึงเดินออกไปเบาๆแล้วไปดูห้องอื่นๆ

    "ได้การล่ะ วะฮ่าๆ"

    โคฟุคุตื่นขึ้นมาแล้วหยิบหนังสือที่เคียร์อ่านออกมาดู

    "ภ...ภาษาอะไรฟระ!!"

    โคฟุคุอ่านภาษาที่เขียนไม่ออก จึงเปิดดูข้างใน

    "อ๊ะ! มีรูปมังกรด้วย!"
    "หา!! นี่มันเคียร์รึเปล่าเนี่ย"

    สาวน้อยอุทานขึ้นเมื่อเห็นเคียร์อยู่ในหนังสือเล่มนั้น

    "เฮ้อ พวกคิมกับเมไอเนียสเนี่ยตื่นเช้าจังเลยนะงั้นขออ่านหนังส.."

    เคียร์เปิดประตูเข้ามาเห็นโคฟุคุกำลังเปิดหนังสือของตน

    "น...นี่เธอ!!!!!!!!"
    "ว๊าาาาาาาาาาาาาาาาาากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!"
    _________________________________________________________________________________

    55555555 โคฟุคุน่าสงสาร เคียร์ใจร้ายดี 5555
    อวยคู่นี้อ่ะ 5555 (เดี๋ยวๆ ยังไม่ได้บอกเจ้าของลูกเลยนะ)
    แล้วก็อวยเมไอเนียสกับคิมด้วยยยยย
    ติมตามตอนต่อไปนะจ๊ะ >^<



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×