รักครั้งแรกกับนายตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #5 : อย่ามายุ่งกับเค้า

ดังนั้นฉันก็เลยต้องรีบคว้ากระเป๋าแล้วตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำทันที โดยมีมินจุนวิ่งตามหลังมา 

ฉันมองตัวเองในกระจกห้องน้ำ เพราะตอนนี้ล้างหน้าเรียบร้อยแล้ว แหม๋คนอะไรสวยจริงๆ (นางเอกหลงตัวเองชะมัดเลยเนาะ)
 
"เธอจะยืนยิ้มอยู่อีกนานมั้ยเนี่ย เดี๋ยวพี่จุนอินของเธอก็รอแย่หรอกยะ" ยัยมินจุนพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน น่ามั่นใส่ยัยนี่จิงๆ อิจฉาก็บอกมาเหอะ

"เอ่อ รุละน่า"ฉันว่าพลางยกมือขึ้นดูนาฬิกา อีก 15 นาทีจะถึงเวลานัดแล้ว หว๋าใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเลยแล้วฉันก็สำรวจความเรียบร้อยตัวเองอีหครั้ง
 
และแล้วเราก็เดินออกจากห้องน้ำกัน ในขณะนั้นเองก็มีผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเดินสวนทางกับเราเข้ามา หนึ่งในนั้น มีผู้หญิงที่หน้าตาหน้ารักอย่างมาก จนฉันต้องเหลียวหลังกลับไปดู น่ารักจังแหะแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอมากเท่าไรหรอก

เพราะตอนนี้สุดหล่อกำลังรอฉันอยู่ พี่จุนอินค๊าแฮมินกำลังจะไปถึงแล้วนะค๊า

ในที่สุดเราก็มาหยุดยืนกันที่หน้าร้าน cofee shop ซึ่งเป็นสถานที่นัดของเรา(เราสองคน ยัยมินจุนมาทำไม่เนี่ย เอ่อฉันให้มาเองนี่หว่า) 
เรามาก่อนตั้ง5นาทีแหนะ ฉันเลยตัดสินใจเข้าไปนั่งรอข้างในก่อนดีกว่า ฉันเลือกโต๊ะกลมๆติดหน้าต่าง เพื่อจะได้มองเห็นคนเดินไปมาชัดๆ

"นี่เค้าจะมาจริงหรอย่ะ"ยัยมินจุนที่นั่งอีกฝากยื่นหน้าเข้ามาพูดหลังจากที่เรานั่งไปแล้ว 10 นาที และได้แต่สั่งน้ำเปล่ามาก่อน

"มาแน่ย่ะ" หน่อยยัยนี่ ฉันยิ่งไม่มั่นใจอยู่ เห้อ ฉันมองไปทางด้านนอกร้าน กวาดสายตาหาพี่จุนอินแต่ก็ไม่มีวี่แวว เค้าจะมาจริงหร๋อ

"ฉันว่าแล้วเค้าไม่มาหรอก สั่งอะไรมากินก่อนดีกว่า"  ยัยมินจุนว่าพลางเปิดเมนู

ยังไม่ทันที่ฉันจะโต้ตอบกับยัยมินจุน คนที่ฉันรอก้เปิดประตูเข้ามาพอดี
 
แกร๊ง แกร๊ง

"ทางนี้ค๊า" ฉันร้องบอกแล้วโบกมือให้พี่จุนอิน จนคนทั้งร้านหันมาหมด ยัยมินจุนรีบก้มตัวทันที จะก้มทำไมเนี่ย ไม่กี่วินาทีต่อมาก็มีผู้ชายอีกคนเดินตามเค้ามา นั้นนายซองวูนี่น่า ฉันหันไปมองหน้ายัยมินจุน ดูสิ ทำตาหวานเลยยัยนี่ และแล้วพี่จุนอินก็เดินมานั่งลงที่โต๊ะของพวกเรา แล้วนายซูวองก็ตามมา

"ขอโทษที่มาช้านะพอดีมีธุรนิดหน่อยนะ"

"มะเปงไรค๊า " ฉันตอบแล้วยิ้มให้พี่จุนอินและซูวอง

"สั่งอะไรกันรึยังละ"

"ยังค๊า/ค๊า"

"เอางี้วันนี้พี่เลี้ยงก่อนดีกว่า พี่ปล่อยให้แฮมินนั่งรอตั้งนาน" กรี๊ดผู้ชายอารายน่ารักสะสุภาพบุรุษจริงๆ

แล้วบรรยากาศก้เป็นไปอย่างสบายๆ ฉันกับพี่จุนอินพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ไม่เห็นมันจะเหมือนกับที่ยัยมินจุนบอกเลยว่าพี่เค้าเข้ากับคนยาก  อ๋อส่วนยัยมินจุนนะหรอค๊าก็เอาแต่นั่งมองซูวองตาไม่กระพริบเลย ฉันละกลัวยัยนี่กระโดดไปกินเค้าจัง ดูเหมือนซูวองก็คิดยังง้าน เค้าถึงได้เถิบเก้าอี้ออกห่างยัยมินจุน โถ่ซูวองผู้น่าสงสารของเรา 
       
       นี่ี่ละถึงเรียกว่าชีวิตมปลายที่แท้จริง แต่ความคิดฉันก็ต้องหยุดชะงักในทันที พอเมื่อฉันมองออกไปทางด้านนอกร้าน กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่กำลังเดินมาก็ทำให้ฉันสัมผัสได้ถึงรังษีอันหน้าสะพรึงกลัว(โอ่ว เว่อสะ นางเอกของเรา)  นั่นมันนายตัวแสบนี่น่า  แล้วในจังหวะนั้นเอง เค้าก็หันมาทางที่เรานั่งอยู่ แล้วดูเหมือนเค้าจะสั่งให้ไอ้พวกนั้นหยุดเดินสะด้วย  นายตัวแสบ มองมาทางเราแล้วทำท่าไม่พอใจ อารายของมันว่ะเนี่ย อยู่ดีเค้าก็เดินตรงดิ่งมาทางร้านทันที 

แกร๊ง ตามมาด้วยเสียงดังปึงเพราะแรงกระแทกประตู

คนในร้านหันมองกันเป็นตาเดียว

 แล้วนายตัวแสบก็ตรงดิ่งมาทางที่พวกเรานั่งอยู่ เค้าเดินเชิดหน้าแล้วมาหยุดยืนที่โต๊ะ

"ที่นายเคยพูดตอนนั้น มันคงจะจริงสิน่ะ"นายมินฮอกพูดแล้วมองฉันด้วยหางตา ชิ หล่อนักนิ (หล่อจิงๆนั้นแหละ)

"แล้วนายมาทำอะไรที่นี่กับ ยัยนี่" ฉันมีชื่ออันไพเราะเพราะพริ้งว่า คัง แฮมิน นะย่ะ

"นายจำเป็นจะต้องรู้ด้วยหรอ" 55+ สะใจเหงมะละ เยี่ยมมากค่ะพี่จุนอิน

"แล้วนายบอกโซยองว่านายจะไปหาเธอไม่ใช่หรอ"เค้าพูดด้วยเสียงที่แฝงปด้วยความไม่พอใจว่าแต่ พอพูดถึงคนที่ชื่อโซยองทีไรนายนี่ต้องทำท่าแปลกๆทุกที

"ใช่ ฉันบอกว่าฉันจะไป แต่ไม่ใช่ตอนนี้"

"แล้วนายมาอยู่กัยบยัยนี่ได้ยังไง"

"ก้วันนี้เรานัดกัน" พี่จุนอินพูดด้วยเสียงที่ราบเรียบและๆไม่ได้แสดงออกถึงอารมณ์ใดๆผอดกับมินฮอก

"ยัยนี่เป็นคนนัดนายใช่มั้ย" คราวนี้เค้าพูดแล้วหันมามองหน้าฉัน
อะไรย่ะ ไม่เคยเห็นคนสวยหรอไงมองหน้าเด๋วมีเรื่องหรอก

 "ยัยหน้าด้าน" อ๋าวอยู่ดีๆมาด่าฉันทำไมเนี่ย
ฉันโกรธแล้วนะเนี่ย ฉันเลยกะจะด่าออกไป ไม่รู้ฤทธิ คัง แฮมินคนนี้สะแล้ว แต่แล้วพี่จุนอินก็พูดขัดขึ้นมา

"ฉันนัดเธอมาเอง" เอ๋  ฉันเป็นคนนัดเองไม่ใช่หรอค่ะ ฉันหันไปมองหน้าพี่จุนอิน แล้วก็กันหันไปมองหน้านายตัวแสบ ที่ตอนนี้ดูท่าเค้าจะโกรธจัดเลยละ

แล้วพี่จุนอินหันมาทางฉัน

"อืม วันนี้เห็นทีว่าพี่ต้องไปก่อนนะ แล้วเจอกันใหม่นะแฮมิน ขอบคุณสำหรับวันนี้น่ะ พี่สนุกมากเลยละ ไว้วันหลังเรามาอีกนะ" พี่จุนอินหันมาพูดแล้วยิ้มให้ฉัน คำพูดเค้างี้เล่นเอาฉันหน้าแดงเลย
 
"ค่ะ" แล้วฉันก้โค้งให้พี่จุนอิน แล้วพี่จุนอินยิ้มให้ฉันอีกครั้ง

"แล้วเจอกันใหม่" พอพูดจบพี่จุนอินก็ลุกขึ้น เดินผ่านนายตัวแสบที่ยืนหัวโด่อยู่อย่างไม่สนใจอยู่ นายนั่นใช้หางตามองเข้า แล้วอยู่ๆก็หันมาจ้องหน้าฉันแทน

พอพี่จุนอินกับซองวูเดินออกไปเท่านั้นละ นายนั่นก็ใช้มือค้ำโต๊ะแล้วยื่นหน้ามาใกล้กับฉัน นายจะทำอะไรเนี่ย

" ถ้าเธอไม่อยากตาย ก็อย่ายุ่งกับเค้า คนอย่างเธอไม่มีอะไรจะสู้โซยองได้ เธออย่าหน้าด้านอีกเข้าใจมั้ย" พอพูดจบนายนั่นก็เดินออกไปอีกคน อารายของมันว่ะ

พอพวกเค้าเดินออกไป ยัยมินจุนที่นั่งเงียบอยู่ก็ยิงคำถามใส่ฉันทันที

"เห้ยนี่ ฉันประมาทแกสะแล้ว แกไปยุ่งอะไรกับ ผู้หยิงที่ชื่อ โซยอง"

"จะบ้าหรอ หน้าฉันยังไม่เคยเห็นเลย"

"แล้วทำไมรุ่นพี่มินฮอกเค้ากึงได้โกรธขนาดนั้นละ"

"ฉันจะรู้มั้ยละ"ฉันว่าพลางถอนหายใจ

แล้วเราก็ตัดสินใจกลับบ้านกัน เพราะฉันหมดอารมณ์จะกินต่อละ


ตอนนี้ฉันนอนแผ่อยู่บนเตียง ในหัวคิดอะไรเต็มไปหมด เห้อ เรื่องอะไรกันเนี่ยที่เกิดขึ้นกับฉัน ตั้งแต่ที่ฉันได้รู้จักกับพี่จุนอิน และนายตัวแสบ ก็มีเรื่องวถ่นวายเต็มไปหมด ทำไมกันนะ แค่ฉันได้รู้จักกับพี่จุนมันก็ต้องมีปัญหาเยอะขนาดนี้เลยหรอแล้วทำไมนายตัวแสบถึงเอาแต่พูดถึงผู้หญิงที่ชื่อโซยอง เห้อยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว ตอนนี้ในหัวฉันมีแต่คำว่า ทำไม.........


...........................

T O K I A D A Z  a a a  คอมเม้นหน่อยนะค๊า