คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : ผีเสื้อโบยบิน
้านหลัฤหาสน์
“ทำไมเมื่อวานุมารอเอร์ถึไม่มาที่ฤหาสน์่ะ หืม~” านาเอะ พร้อมับมอมารอเอร์้วยสายาที่โรริั
“็บอไปไว่าเผลอหลับนะ เลยไม่ไ้มา!!!” มารอเอร์
“ุมารอเอร์รู้มั้ย ว่าเหล่านัล่าอสูร้อระายันามหาุวุ่นวายไปทั่ว” านาเอะ
“แล้วไหนะเ้าสิ่มีีวิัวนั้นอี” านาเอะ
“ถ้าัวที่เธอเห็นเมื่อวานละ็มันือ มัร” มารอเอร์
“มัร?” านาเอะ
“ใ่ มันือ มัร” มารอเอร์ านาเอะทำหน้าสสัย
“แ่มันเป็นแ่ำนานไม่ใ่หรอ แล้วุมารอเอร์ไปเอาพวมันมาาไหน?” านาเอะ
“เออ…” มารอเอร์ เอำถามนี้เ้าไป็ิหนัเหมือนันถ้าบอไปรๆว่า พระเ้าเอาไ่มัรมาให้านาเอะไม่เื่อแน่นอน เพราะมาูะเป็นไปไม่ไ้
‘้นสอีแล้วสินะ’ มารอเอร์
“ือ เมื่อ10ปี่อน้าไ้ไปเอับศาลเ้าร้าแห่นึ แล้ว้าในมัน็มีไ่สอใบวาอยู่บนพาน” มารอเอร์
“ไ่? ะบอว่าุเป็นนฟัพวมัน” านาเอะ มารอเอร์พยัหน้า
“ใ่ ว่าฟัไ่มัร็ทุลัทุเลอยู่ึ่ว่าะฟัไ่ไ้” มารอเอร์
“มันทำให้้ารู้ว่าถ้าะฟัไ่มัร้อใ้วามร้อนที่สูมาถึะฟัไ่มัรไ้” มารอเอร์
“แล้วุสามารถฝึพวมันไ้ยัไ?” านาเอะ
“็อยาบออยู่นะ แ่บอไปเธอ็ไม่เ้าใอยู่ี” มารอเอร์ านาเอะถอนหายใออมาเบาๆ
“็ไ้่ะ” านาเอะ
“นี่ านาเอะ” มารอเอร์ านาเอะมอหน้ามารอเอร์
“่ะ?” านาเอะ
“สนใอยาี่มัรรึป่าว” มารอเอร์
“ห๊ะ!! เอาริหรอ่ะ” านาเอะ พร้อมับหน้าทีู่ะใมาๆ ็นะในโลนี่มัรมันมีริที่ไหนละนอาำนาน มัรในเรื่อนี้มาสุ็เป็นหนึ่ในระบวนโมีอแ่ละปรา
“อืม แล้ว็ไม่ลัวนะว่าพวมันะทำอะไรเ้า เพราะมัรมันไม่ยอมให้นแปลึ้นมาี่นอาว่าเ้าอะไ้รับอนุาิา้าแล้วเพราะั้นหายห่วสบายใไ้” มารอเอร์
“ถึะพูอย่าั้น็เถอะ่ะ…” านาเอะ น้ำเสียแอบมีสั่นๆอยู่ระับนึ
“ไม่เป็นไรานาเอะ ้าะไม่ให้มัรมันทำอันรายเ้าเป็นอันา เพราะั้นไม่้อลัวนะ” มารอเอร์ พร้อมับเอามือไปลูบหัวานาเอะอย่าอ่อนโยน านาเอะที่โนลูบหัวไปนั้น็แอบมีหน้าแอยู่นิๆพร้อมับยิ้มออมาเล็น้อย
“่ะ” านาเอะ
“มัรอ้า มันอยู่ที่ภูเาลูนั้น” มารอเอร์ พร้อมับี้ไปที่ภูเาลูนั้นึ่อยู่ไม่ห่าาฤหาสห์ผีเสื้อมานั
“เียว้าะนำทาให้ ส่วนเธอานาเอะ็เินาม้ามาแล้ว็ระวัหลละ” มารอเอร์
“อืม ่ะ” านาเอะ พยัหน้าอบรับ
”ั้นไปัน" มารอเอร์ แล้วผมเินไปที่รั้วำแพ่อนะระโ้ามำแพรั้ว มาอีฝั้ึ่านาเอะเอ็ระโ้ามมาอีไ้อย่า่ายาย แล้วผม็เินนำเ้าไปในป่าแล้วานาเอะเอ็เินามมารอเอร์ไปิๆ
2 ั่วโม่อมา
“ใล้ถึแล้วานาเอะ” มารอเอร์ หลัาที่ใ้เวลานานในารเินผ่านป่ารทึบ แล้วเินไ่เามานใล้ะถึยอเาึ่เป็นรั์อมัรบาฮามุทและไอา ึ่ถ้าถามว่าสอัวนี้ออมาามิิส่วนัวอผมอนไหนนะหรอ็ในอนที่ำลัเินผ่านป่าอยู่ ผมไ้อให้เว้าวาร์ปพาบาฮามุทับไอาออมาามิิ โยที่ทั้บาฮามุทับไอานั้นะอยู่บนยอเา
มารอเอร์ับานาเอะเินไ่เามาพัให่นมาถึยอ
“นั้นไพวมันอยู่นั้น” มารอเอร์ พร้อมับี้ไปรที่บาฮามุทับไอาอยู่
“เธอพร้อมมั้ยานาเอะ” มารอเอร์ หันมามอานาเอะ
“ อืม พร้อม่ะ” านาเอะ
“ั้นหรอ อยู่ใล้ๆันเอาไว้ละ” มารอเอร์ ่อนที่ผมะเินนำานาเอะไปหามัรทั้สอ บาฮามุทับไอาที่รับรู้ไ้ว่ามารอเอร์ำลัมาหาทั้สอเลยหันไปมอทามารอเอร์ แ่รอบนี้ผมพาานาเอะมา้วยึ่มัรทั้สอัว็ไม่ไ้แสอาารุร้าย หรือ แยเี้ยวออมาเพราะเห็นว่าผมมา้วยพวมันเลยไม่ไ้ทำอะไร
มัรทั้สอมอมาที่านาเอะอย่าสสัยว่าผู้หิรหน้าเป็นใร พวมันเลยยื้นหน้าเ้ามาูานาเอะใล้ๆานาเอะที่เห็นว่ามัรทั้สอเริ่มเ้ามาใล้ เธอเลยไปหลบหลัมารอเอร์
“ไเ็ๆ” มารอเอร์ ่อนะยื่นมือทั้สอ้าไปลูบหัวมัรทั้สอัว ผมหันหลัมามอานาเอะที่หลบอยู่หลัผม
“อยารอับูมั้ยานาเอะ” มารอเอร์
“..่ะ ะรอูนะ่ะ” านาเอะ ่อนะยื่นมือออมาแบบเรๆ แล้วอนนั้นที่ผมเผลอไปับมือานาเอะนไปแะมูบาฮามุท านาเอะับมารอเอร์มอหน้าัน
“เออ..โทษที” มารอเอร์ พร้อมับปล่อยมือออแล้วหันหน้าไปทาอื่น
“ม..ไม่เป็นไร่ะ” านาเอะ พร้อมับหันหน้าไปทาอื่น ้วยใบหน้าที่ออแเล็น้อย
“้าา” บาฮามุทร้อเสีย่ำ านาเอะปล่อยมือามูบาฮามุท แล้วหันไปมอมารอเอร์
“แล้วัน้อี่มัรัวไหนหรอ่ะ?” านาเอะ ถามมารอเอร์
“ออ ลืมไปเรื่อนึริๆแล้วมัรสอัวนี้มีื่อนะ ึ่้าเป็นนั้ให้พวมันเอ” มารอเอร์ พร้อมเอามือี้มาที่บาฮามุท
“มัรำัวนี้ื่อ บาฮามุท เป็นพี่โสุ ” มารอเอร์
เอามือี้นิ้วมาที่ไอา
“ส่วนมัราวัวนี้ ื่อ ไอา เป็นน้อเล็เพราะฟัออมาหลับาฮามุท” มารอเอร์
“ึ่ัวนี้ือัวที่เธอ้อี่” มารอเอร์
านาเอะมอูไอาึ่มันนั้นแ่าาพี่อมันอย่าบาฮามุทเป็นอย่ามา เพราะไอามีปีถึ2ู่ส่วนบาฮามุทมีปีแู่่เียว เธอเลยอสสัยไม่ไ้ว่ามันเป็นพี่น้อที่เิในไ่รั์เียวันรึป่าว
ไอาเินเ้ามาหาานาเอะพร้อมับ้อมอัวเธอ ่อนะยื่นหน้าเ้ามาใล้านาเอะแล้วเธอ็ไ้ยื่นมือไปแะมูอไอา่อนที่มันะยื่นหน้าออแล้ว้มัวล านาเอะเินไปรเือที่เป็นทาึ้นไปบนัวไอา
านาเอะเอามือับไปเือที่ถัเป็นรูปบันไลิ ่อนะปีนึ้นไปบนัวไอาึ่็้อใ้เวลาัพันในารปีนึ้นมาเพราะัวไอามันให่ ่อนะึ้นมานั่บนอาน
“เป็นไบ้า านาเอะ” มารอเอร์ พูมาาบนหลับาฮามุท
“โอเี่ะ ถึะเหนื่อยับอนึ้น็เถอะ่ะ” านาเอะ
“เอาละ่อไปานาเอะ อย่าลืมเอาเือมััวเอิับอานละ เพราะเวลามัรมันบินลมมันแรเธออาะาหลัมัรไ้ แ่็อย่ามัแน่นนแะไม่ออละ” มารอเอร์ านาเอะทำามำแนะนำอมารอเอร์
“แล้วไ่อ่ะ” านาเอะ
“เธอเยี่ม้ารึป่าว?” มารอเอร์
“ไม่่ะ” านาเอะ
“ือ ะบอารบัับมัรมันลายับม้า แ่อาะ้อมีใ้ำสั่เสีย้วย” มารอเอร์
“ยัไ่ะ?” านาเอะ ถามไป
“็แบบนี้ ไอาบิน” มารอเอร์ ไอาเริ่มยับัวเินไป้าหน้า
“แะแน่นๆละานาเอะ” มารอเอร์ แล้วัวอไอา็เริ่มออวิ่ไป้าหน้า แล้วาปีออมา่อนะทะยานึ้นฟ้าไป
“รี๊ส!!!” านาเอะ เผลอรี๊สออมาเพราะวามใ พร้อมับมือที่ับไปรที่ับเอาไว้แบบแน่นแบบไม่ปล่อยเลย
“โอเ ไปันเลยบาฮามุท” มารอเอร์ บาฮามุทาปีออมา่อนะบินึ้นฟ้า ่อนะบินามหลัไอาไป
โปริามอนไป
ความคิดเห็น