คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โลกที่เปลี่ยนไป
หลัมหาสรามที่ินเวลามาอย่าเนิ่นนานเป็นพันว่าปี สรามวามัแย้อสอลุ่มิเฟิอนที่้อาระยายอำนาไปทั่วัรวาล้วยพละำลั ับ ลุ่มออโ้บอทที่้อารสร้าวามสบสุ
โยผู้นำอลุ่มิเฟิอนือ เมะทรอน าอีนัสู้ลาิเอเอร์ในสนามประลอบนาวไเบอร์รอนสู่ารเป็นผู้นำเหล่าิเฟิอน ้วยเป้าหมายที่ไม่้อารให้เผ่าพันธุ์อัวเอเป็นทาสอเผ่าพันธุ์อื่นพร้อมมอว่าไเบอร์รอนในอนนี้ำลัอ่อนแอและเสี่ย่อารลุลาน ึไ้ทำารปิวัิแล้วล่มอำนาอเหล่าไพร์มแล้ว็ั้ลุ่มิเฟิอน
ฝั่ออโ้บอทนำโย ออพิมัส ไพร์ม ในอี่อนะมาเป็นไพร์มเ้าือโอไรออน แพ็์ อีหุ่นที่ทำานในเหมือบนาวไเบอร์รอน่อนะไปรู้ัับเมะทรอนนลายเป็นเพื่อนสนิทัน นระทั่วันที่เมะทรอน่อปิวัิโอไรออน แพ็์ถูเิวนให้เ้าร่วมอุมารโยเมะทรอน
แ่ว่าโอไรออนที่เห็นารระทำที่โหร้าย แถมยัสัหารหุ่นที่ร้ออีวิอย่าไรเมาโอไรออนที่รับไม่ไ้ึปิเศษำวน นั่นทำให้เมะทรอนโรธมาึใ้ปืนให่ที่ิแนยิใส่โอไรออนนบาเ็บสาบั แล้วเินาไปแ่ยัโีที่มีหุ่นมาพบัวโอไรออน ่อนะพาไปหาอัลฟ้า ไทออนที่เป็นไพร์มรุ่นแรและเป็น1ใน13ไพร์มในำนาน่วยรัษา
อัลฟ้า ไทออนเห็นบาอย่าในัวอโอไรออนึัสินในำแม็ทิ แห่ิผู้นำมาใส่ในัวอโอไรออนนเ้าำเนิในนามอ ออพิมัส ไพร์ม แล้วไ้่อั้ลุ่มออโ้บอทึ้นมา่อนะเ้า่ออนับลุ่มิเฟิอนนลายเป็นสรามลาเมือบนไเบอร์รอน
เวลาผ่านไปพันว่าปีสรามไ้ทำให้าวไเบอร์รอนลายเป็นาวายาพร้อมับารหายไปอออสปาทำให้าว่อยๆาย ทั้สอลุ่มึไ้สร้ายานอพยบออาไเบอร์รอนเพื่อามหาออสปาเพื่อที่ะเอาลับมาุบีวิไเบอร์รอนและเพื่อรีหาออสปาไม่เอ็ะามหาวาวที่อุมไป้วยเอนเนอร์อนเพื่อารอยู่อาศัย
นมาพอับาวเราะร์ที่มีื่อว่าโล ที่อุมไป้วยเอนเนอร์อนยานอทั้สอฝ่ายไ้มาที่โลพร้อมับสแนร่าพาหนะเพื่อารแฝัว ลุ่มออโ้บอทไ้สิ่มีีวิพื้นเมือที่เรียว่ามนุษย์เป็นพัธมิร่อสู้ับลุ่มิเฟิอนบนาวโลึ่ผลัันแพ้ผลัันนะไปเรื่อยๆนระทั่รับรู้ไ้ถึสัาอออสปา
ทำให้ทั้สอฝ่ายรับรู้ไ้ว่ามันอยู่ที่โลทำให้ทั้สอฝ่าย่อสู้ันเพื่อแย่ิออสปา นศึัสินระหว่าออพิมัส ไพร์ม ับ เมะทรอนในาร่อสู้1่อ1ในาร่อสู้รั้นั้นเป็นาร่อสู้ทีุ่เือึ่ฝ่ายที่นะนั้นือ ออพิมัส ไพร์มพร้อมับไ้ออสปามาอยู่ในารรอบรอ ึ่นั้นทำให้ิเฟิอนเป็นฝ่ายพ่ายแพ้สรามและเป็นอาารสราม
ออพิมัสสั่ับุมิเฟิอนไปัุในยานึ่รวมถึเมะทรอน เหล่าออโ้บอทไ้ที่ทำาร่อมแมยานอวาศให้พร้อมลับาวไเบอร์รอนนเสร็ ึ่่อนลับไเบอร์รอนเหล่าออโ้บอทไ้บอลาสหายมนุษย์่อนะเินไปบนยาน
ออพิมัสไ้นำออสปาไปเ็บที่ห้อเ็บห้อยาน ่อนะเินออมาแล้วไปที่ห้อสั่ารที่มีออโ้บอททุนอยู่ในนั้น ่อนะออำสั่ให้เินเรื่อยานแล้วมุ่หน้าลับไเบอร์รอน ัวยานไ้บินออไปาโล
“เปิใ้สะพานอวาศ ล็อพิัที่ไรอน” ออพิมัส
“รับราบ ไพร์ม” พร้อมับล็อพิัที่ไเบอร์รอน แล้วเปิใ้สะพานอวาศ่อนะับยานเ้าไปในสะพานอวาศเพื่อลับไปไเบอร์รอน มันวระเป็นแบบนั้นแ่ว่า
“ออพิมัส แย่แล้วระแสอมิิมัน!!” ไอรอนฮาย อนนั้นเอที่ระแสมิิเิารพันพรวน ยานเิารสั่นสะเทือนไปทั่วทั้ยาน
“ออโ้บอท หาที่เาะ!!” ออพิมัส ทุน่าหาที่เาะันึ่รวมถึออพิมัส้วยเ่นัน
ที่ห้อั
“อ้า มันเิบ้าอะไรเนี่ย” เมะทรอน ่อนะหายหลัไหลไปนับำแพห้อ
“้า็ไม่รู้ ท่านลอร์เมะทรอน โอ้ยย” สาร์สรีม ที่พยายามทรัว็ล้มหน้าหาย
“นี้มันบ้าสินี” าว์เวฟ ที่ไหลไปนำแพไม่่าับัวอื่น
“ไอพวนี้มันับยานเป็นมั้ยเนี่ย!!” ็อเวฟ ที่สภาพไม่่าัน็ไหลไปนำแพห้อัเหมือนัน แ่แล้วอนนั้นเอที่สาร์สรีมหน้าเสียึ้นมาทันที
“ท..ท่านลอร์เมะทรอน” สาร์สรีม
“อะไร” เมะทรอน
“.......ำแพมัน” สาร์สรีม ี้ไปที่ำแพทุนหันไปมอามที่สาร์สรีมี้ ็พบว่าำแพยานมันเริ่มมีรอยแแล้วยายให่ึ้นเรื่อยๆ เท่านั้นแหละหน้าเสียันทุน่อนะอุทานออมาพร้อมัน
“ิบหายหมแล้ว!!!”
ที่ห้อสั่ารทุนพยายามประอยานให้ที่ แ่ว่าัวยาน็เริ่มะทนรับวามทนวามเสียหายไม่ไหวแล้วพร้อมะแไ้ทุเมื่อ แ่แล้วมัน็ทน่อไปไม่ไหวแ่โยัีที่ออมาาสะพานอวาศไ้ทัน
แ่ว่ายานไม่สามารถไป่อไ้ยานรับวามเสียหายไม่ไหว ่อนที่ยานะถูแยส่วนออมาเป็น6ส่วน่อนะถูแรึูอาวเราะห์ใล้ๆูเศษายานเ้าไปในาวเราะห์วนั้น่อนระัระายไปันนละที่บนาวเราะห์วนั้นโยที่ไม่ใรรู้เลยว่าที่ที่พวเ้าลมาือ โล
“อ้าา..” ออพิมัส ื่นึ้นมาในเศษายานที่ีา พร้อมมอหาออโ้บอทที่อยู่ใล้ๆแ่็ไม่เอใร
ออพิมัสัสินใเินออมาาัวยาน ่อนะพบับึที่มีพืสีเียวเาะปลุมไปทั่วอ๊อฟิมัสมอไปอย่าุ้นาราวับรู้ัมัน ่อนะเหลือบไปเห็นบาอย่าแ่มันโนพืปลุมออพิมัส้มัวลมาูใล้เ้าสิ่นั้น่อนะเอามือปัพืที่เาะออไปเพื่อูัๆ แล้วนั้นทำให้ออพิมัสใอย่ามาเพราะสิ่ที่เห็นมันือรถยน์ แล้วอสสัยที่ออพิมัส สสัย็ถูลี่ลาย
“เป็นไปไม่ไ้” ออพิมัส
“าววนี้มันือโล” ออพิมัส
“แ่ว่า…” ออพิมัส
“มันเิอะไรึ้นับาวเราะห์วนี้” ออพิมัส
โปริามอน่อไป
ความคิดเห็น