Full moon

เนื้อเรื่อง

         โลกที่ไม่มีเธอมันชั่งว่างเปล่าและโดดเดี่ยว โอ้ที่รักโปรดกลับมา..

         สวัสดีค่ะขอแนะนำตัวก่อนเลยนะคะ ฉันชื่อ คัพเค้ก ค่ะ เรียนอยู่ชั้นศึกษามัธยมปลายอยู่ที่โรงเรียนมัธยม นานาชาติ วันนี้ก็เป็นวันที่น่าเบื่ออีกวันที่ฉันจะต้องไปโรงเรียน แต่ฉันก็ไปได้ทุกวัน ถึงแม้ว่าไำม่ค่อยจะสนใจกับเนื้อหาเท่าไหร่ แต่มันก็เป็นหน้าที่ของฉันแหละนะ ถึงแม้ว่าครอบครัวของฉันจะตามใจฉันทุกอย่าง แต่ฉันก็ต้องการจะทำหน้าที่ของตัวเองตอบแทนพวกเขาบ้าง ฮึ้บบบบบ.. สู้ๆนะคัพเค้ก
        วันนี้ฉันคงจะต้องไปโรงเรียนอีกแล้วสินะ เฮ้อออ.. T^T น่าเบื่อชะมัดยาก แต่ก็ชั่งเถอะฉันเพื่อหน้าที่ของฉัน วันนี้ฉันคงต้องไปรับนางเพื่อนตัวแสบด้วยสินะ ยัยนี่ก็ขี้เกียจชะมัดยากชอบให้ฉันไปรับอยู่เรื่อยเลย แต่ก็ชั่งเถอะฉันชอบเอาหน้าของฉันต้านลมอยู่แล้ว
"นี่แกเราจะต้ิองไปโรงเรียนเช้าๆนะ พาฉันไปสายทุกวันทำไมแกไม่รีบมารับฉันเร็วกว่านี้ฉันอยากเจอหน้าพายุจะตายอยู่แล้ว" เสียงยัยเพื่อนตัวดีจอมขี้บ่นเอ่ยขึ้น 
"ตามจริงฉันก็ตื่นเช้านะ แล้วจะต้องไปโรงเรียนทันทุกวันด้วย แต่เพราะต้องมารับแกนี่แหละฉันเลยต้องไปโรงเรียนสายอยู่ทุกวัน" 
"ว่าแต่วันนี้เราจะโดนทำโทษไหมน๊าาา"
"ถ้าแกมัวแต่ยืนบ่นมีหวัง โดนทำโทษแน่ รีบขึ้นรถสิ" ฉันทำแก้มป่องใส่ยัยเพื่อนตัวดี ยัยนี่ขี้บ่นจริงๆ น่ารำคาญโว้ยยยยย
"ค๊าาาา รู้แล้วค่ะคุณคัพเค้กจอมโหด" 
"นี่แก อย่ามาว่าฉันแบบนี้นะ ฉันเป็นตัวของตัวเองแค่นั้น ไม่เคยไปโหดใส่ใคร ย่ะ"
"อ๋อ เหรอคะ" ยัยพิ้งมาทำหน้าแล้บลิ้นปิ้นตาใส่ฉัน ฉันล่ะอยากจะจิ้มลูกกะตาของนางจริงๆ
"ฉันจะเดินไปบอก พายุให้หมดว่าขนมที่เขาได้ทุกเช้าค่ำ เป็นของเธอ แล้วเธอก็ยังไปตามทำร้ายพวกผู้หญิงที่เข้าใกล้เขาอีก"
"อย่านะคะ คัพเค้กสุดสวย T^T ฉันขอโทษ ฉันสัญญาจะไม่ให้คำนั้นหลุดออกจากปากฉันแน่นอน" หึหึ แพ้ทางฉันทุกที ถึงแม้ยัยนี้จะเป็นคนพูดมากปากร้ายขนาดไหน แต่เพราะความที่หล่อนไปทำวีรกรรมไว้เยอะ (รวมทั้งรากฉันไปทำด้วย) หล่อนถึงกลัวที่สุดว่าเรื่องนี้จะถูกเปิดโปร่ง
       

    ณ โรงเรียนมัธยมนานาชาติ 
   
      ฉันจัดว่าเป็นหนึ่งคนในโรงเรียน ที่น้อยคนนักที่จะไม่รู้จักฉันในเรื่องไม่ดีอ่ะนะ เฮ้อออ ทำไมคนพวกนี้ชอบใช้สายตามาวุ่นวายกับฉันด้วยเนี่ย ฉันรำคาญจริงๆที่ๆมีคนเยอะๆ ไม่รู้จะมองอะไรกันนักหนา (' ' ) ( ' ') (. .)
"แกว่าพายุจะอยู่ตรงไหนของโรงเรียน"
"ฉันไม่รู้" ฉันล่ะเบื่อยัยนี้จริงๆวันๆพูดแต่เรื่องผู้ชาย
"นี่แก หมดโลกนี้แกจะรู้เรื่องอะไรบ้างไหมเนี่ย หัดเป็นผู้หญิงอ่อนหวานบ้างเซ่ มัวแต่เย็นชาชาตินี้จะมีแฟนเป็นตัวตนสักทีไหมเนี่ย"
"เรื่องของฉันน่าาา" มีไปทำไมกันฟงแฟน ไม่เห็นจะมีอะไรดี
"เฮ้ยแก.. นั่นไงพายุของฉัน"
ทำไมวันๆนึงฉันต้องมาเดินตามยัยนี่วิ่งไล่มองผู้ชายด้วยนะ แล้วทำอะไรพิลึกๆด้วยการเอาขนมไปให้เขา แต่ไม่แสดงตัวตนเนี่ยนะ น่าเบื่อเป็นบ้า
"นี่พิ้งค์ ฉันขอตัวไปห้องเรียนก่อนนะ ฉันง่วงน่ะ" 
"ทิ้งฉันตลอดเลยแกนี่ ได้ได้ขอฉันมองพายุนานๆก่อนนะแล้วจะตามไป"
"ยินดี" ทำไมโรงเรียนนี้คนมันถึงได้แออัดขนาดนี้นะ ฉันล่ะเบื่อจริงๆกับไอ้การที่ต้องเอาตัวเองไปโดนตัวคนอื่นเพราะเบียดกันเนี่ย TT เอ๋.. แต่เหมือนมีใครพยายามตีตัวออกห่างจากฉันเหมือนที่ฉันทำเลยนะ ใครกันชั่งบังอาจมารังเกียจฉัน!!!!!
ควับบ..
"นี่เธอ อย่าเอาตัวเตี้ยๆของเธอมาโดนตัวฉันได้ไหม ฉันล่ะเบื่อจริงๆเลยพวกอยากโดนเนื้อต้องตัวแต่ไม่บอกดีๆเนี่ย"
"นี่นาย นายคิดว่านายเป็นใครกันห่ะถึงมาพูดจาดูถูกฉันแบบนี้ นายคิดว่าตัวเองหน้าตาดีนักหรือไง พูดงี้นายมาต่อยกับฉันดีกว่าไหมหาาาา!!!!!!" ฉันเกลียดขี้หน้าหมอนี่ชะมัด เป็นใครกันมาพูดกับเราแบบนี้ หน้าตาก็งั้นๆแค่ไปเป็นดาราเกาหลีได้แค่นี้เรอะ
"แล้วเธอคิดว่าเธอเป็นใคร มายืนด่าแล้วท้าต่อยฉัน ยัยเตี้ยเอ้ย" นายนี่อยากโดนของดีใช่ไหม!!!!!
"นายท้าผิดคนแล้วล่ะ..." เสียงใครคนนึงดังขึ้น
เห้ยยยย นั่นมันนายโฟร์ค เพื่อนห้อง 12 ที่เป็นนักมวยนี่
"นายคิดยังไงไปท้า ผู้หญิงคนนี้ ถึงเธอจะตัวเล็กแต่เธอเป็นนักเทควันโด้สายดำคนเดียวของโรงเรียนเราเลยนะ"
เอ๋... เขารู้จักฉันได้ยังไงไม่ได้ๆ ต้องเคลียให้รู้เรื่อง
"นี่พวกนายสองคนอะไรกันเนี่ย นายมารู้จักฉันได้ยังไง แล้วนายคิ้วดำ ตกลงนายจะขอโทษฉันไหม"
"นี่เธอ เธอมีสิทธิ์อะไรมาเรียกฉันแบบนี้ เธออยากลองดีหรือยังไง"
"ไม่เอาน่า.. คิว นายคงไม่อยากมีเรื่องกับผู้หญิงตัวแค่นี้หรอกใช่ไหมเพื่อน ฮ่าๆๆๆๆๆ"
อ๋อออ นี่สองคนนี้เป็นเพื่อนกันนี่เอง อย่างนี้ต้องสั่งสอน
ควับบบบ... O_o
"เธอคิดว่าคนเตี้ยๆอย่างเธอจะทำอะไรฉันได้"
ตุ้บบบ.. O___O
"นี่เธอ..."
"พวกนายรู้จักฉันน้อยไปซะแล้ว" ฉันเหวี่ยงเข่าเน้ๆไปที่เป้าของนายคนนี้จนหน้าเขียว 55555 หน้าเขาตลกชะมัด
"นี่คัพเค้ก เธอทำอะไร นี่ปล่อยเพื่อนฉันนะ" ยายพิ้งค์เธอชั่งเข้ามาช่วยฉันได้ทันเวลาจริงๆ
"วิ่งสิแกวิ่งงงงงง!!!!"