รักนายสุดใจคุณชายหมาป่า

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

   บ๊อกๆ..บรู๊วววววว

เฮ้ย!ไหงเป็นงี้อ่ะ ฉันพึ่งกลับมาจากอังกฤษเพื่อหนีปัญหามากมายหลากหลายที่น่าปวดหัวมาอยู่กับไอ้พี่ชายสุดแสนจะเฮงซวยก็ยังหนีปัญหาต่างๆไม่พ้นซักที  แล้วที่ Thailand จะมีผีมั๊ยเนี่ย หวังว่ามันจะไม่มีนะ ถึงจะไปอยู่นู่นนานนนนแต่ฉันก็ไม่เคยเรื่องราวที่มันไม่น่าจะจดจำซักเท่าไหร่ได้อย่างแม่นยำเลย

   
ตอนที่ฉันอายุ9ขวบ ไอ้พี่ชายฉันอีกนั่นแหละที่เป็นคนทำให้ฉันเป็นยังงี้ วันนั้นเป็นวันที่ป๊ะป๊าและก็มาม๊าไปทำธุรข้างนอก แล้วปล่อยฉันไว้กลับพี่ชาย  ฝนก็ตกไฟก็ดับ  คนเขาก็กลัวผีกัน ฉันก็วิ่งหาพี่ชายซะรอบบ้าน ไม่รู้ไปแอบที่ไหน

      ครึกๆ

"เสียงอะไรน่ะ"

      ครึกๆแบร่ๆๆๆๆ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด แล้วฉันก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย  พอตื่นมาก็เจอหน้าพี่ชายตัวดีที่นั่งทำหน้าทะเล้นอยู่ข้างเตียง  มันยังไม่สำนึกอีกนะนั่นยังทำหน้าได้อีก


และนั่นแหละเป็นความทรงจำอันดับหนึ่งที่ฉันอย่างจะลบออกจากสมองของฉันเลยล่ะ


นี่ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวใช่ไหมเนี่ย! ฉันชื่อ วาซาบิ ส่วนพี่ชายเฮงซวยของฉันชื่อ กิมจิ  แต่นี่มันไม่ใช่เวลาที่จะมาแนะนำตัวแน่นอนเลยจริงมั๊ย? ข้างหน้านั่นเป็นร่างของหมาป่าขนาดใหญ่ มันหลุดมาจากสวนสัตว์หรือไงน่ะ ตัวสีดำ มีขนสีขาวแซมเล็กน้อย น่ากลัวจริงๆ>o<

"นั่นมันหมาป่านี่!!!"


"เฮ้ย!มีคนมาเดินแถวนี้ได้ไง"


เสียงใครน่ะ  แล้วมาจากที่ไหนแต่คงไม่ใช่เสียงของเจ้าหมาป่าที่อยู่ข้างหน้าฉันน้า~~ไม่นะไม่จริง ขออย่าให้เป็นจริงเลยนะ  สาธุ

"มะกี้นายไม่ได้พูดใช่มั๊ย"

"ถ้าฉันพูดแล้วจะทำไม"

อ๊าก!!!!ไม่นะ มันไม่จริงใช่มั๊ย หมาป่าพูดได้

"ฮะหมาที่Thailandพูดได้ด้วยหรอ"

"เธอลืมคำว่า ป่าด้วยนะเพราะฉันไม่ใช่หมา เข้าใจไว้ด้วย"

"หง่ะ!-O-^รู้แล้วจ้ารู้แล้ว"

ช่วงนี้แหละนายหมาป่าเผลอแล้วฉันก็รีบถกกระโปรงวิ่งหนีออกมาจากที่นั่นทันที และในที่สุดชีวิตของฉันก็เข้าไปพัวพันกับปัญหาปวดกระบาลอีกจนได้ ฮือๆๆT^T


+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

คุยกันหน่อยสิ

ม่ะกี้ปวดท้องอย่างแรงเลย อัพไม่ได้มันจุก

แต่ตอนนี้หายแล้ว เลยมาอัพ ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ด้วยนะ 

ใช่ๆมีอีกเรื่องนึงนะ เป็นฟิคบารามอส+แฮร์รี่ อ่ะนะ

http://my.dek-d.com/Writer/story/view.php?id=133442  เข้าไปดูได้แต่เป็นคนละนามปากกานะ

ยังไงก็กรุณาเสียเวลาและพลังงงานในการเม้นต์ให้ด้วยนะ นิดเดียวเองนะนะ