ขุนนางคนโปรดของจักรพรรดิ

เรื่องย่อ

นั่นคือเขา ชายหนุ่มในชุดเกราะที่เดินถือดาบออกมาจะเปลวเพลิงที่ลุกโชน ทั่วทั้งร่างของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร ราวกับพญามัจจุราชที่กำลังเดินออกมาจากขุมนรก และเป็นคนคนเดียวกันกับไอ้เฮงซวยที่เผาเขาตายในชาติที่แล้ว!

ชายหนุ่มเดินมาหยุดและคุกเข่าลงตรงหน้าเขา ผมสีเงินสว่างปลิวไสวไปตามลม สีหน้าเย็นชาทว่าน้ำเสียงกลับหนักแน่นมั่นคง

“ฝ่าบาทได้เวลากลับแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“เจ้าคือ.....”

“กระหม่อมโอลิเวอร์บาลาซจากกองกำลังเหนือ”

“โอลิเวอร์....”

“พ่ะย่ะค่ะ”

“บ้านเจ้าอยู่ไหน”

“บ้านกระหม่อม?”

‘ข้าจะเผามันทันทีเมื่อมีโอกาส!’

***

หลังจากสงครามที่กินเวลานานนับสิบปีได้สิ้นสุดลง โอลิเวอร์ บาลาซ ในวัยยี่สิบสองปีก็ได้พบกับแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ในที่สุด ท่ามกลางเปลวเพลิงที่กำลังลุกไหม้ เขาจะต้องตามหาตัวองค์ชายรัชทายาทให้พบ 

แต่หลังจากนี้เขาก็ไม่รู้ว่าควรทำอะไรต่อ หลังจากสงครามสิ้นสุด รัชทายาทก็คงขึ้นครองบัลลังก์ ส่วนตัวเขา...ไม่สิเธอควรจะเอายังไงกับชีวิตดี

ก่อนที่ท่านแม่จะสิ้นลมหายใจนางเคยกำชับข้าเอาไว้ว่า...

“โอลิเวียร์.....ลูกต้องโตขึ้นเป็นผู้นำตระกูลที่ยอดเยี่ยม จากนั้นก็แต่งงานและมีลูก”

“แต่ท่านแม่-“

ท่านแม่ไม่เปิดโอกาสให้ข้าโต้แย้งใดๆ

“จงจำไว้ว่าเจ้าต้องรัก และให้เกียรติภรรยาของเจ้า” ท่านแม่กล่าวพลางจ้องมองข้าอย่างจริงจัง

“ท่านลืมไปแล้วหรือว่า ข้าเป็นสตรีที่มีมดลูก!”

***

แต่งแนวนี้ครั้งแรกน้า อาจจะมีคำแปลก ๆ หลุดมาบ้าง บอกกันได้นะคะ จะรีบนำไปปรับปรุงแก้ไข >///<

ขอบคุณพื้นหลังสวย ๆ จาก S Q W E E Z   T H E M E  @  D E K - D นะคะ 

SQW