คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
พิพิธภั์โบราีแมวาเพร ามำนานว่าันว่าถ้าใรไ้้อารูปปั้นแมวาเพรแล้วมีแสวาบเ้าานนั้นะลายเป็นแมวในั่ว้ามืน ไม่เื่ออย่าลบหลู่ วิทยารว่าพลาผายมือมาทารูปปั้นแมวาเพรสีทออร่าม านั้นวิทยาร็ปล่อยให้เยี่ยมมรูปปั้นแมวาเพรามอัธยาศัย
“นี่ยัยเอมิเธอเื่อเรื่อพวนี้มั้ย” ยัยเมทัลถามันพลาทำหน้าเื่อสุๆไปเลย
“ันไม่เื่อเรื่อพวนี้หรอไร้สาระ” ันว่าพลา้อารูปปั้นแมวาเพรอย่าท้าทาย วาอมันเป็นประายเพรระยิบระยับัวรูปปั้นเป็นสีทออร่าม
“ไม่เื่ออย่าลบหลู่นะ ถ้ามันเป็นริเธอะทำยัไล่ะ” เมทัลว่าพลาทำหน้าลัวสุๆ แถมยัอแนันแน่นอี่าหา
“ไอ้รูปปั้นแมวนี่ะสาปให้ันเป็นแมวไ้ยัไ”
“อย่าพูท้าทายอย่านั้นสิ”
“ถ้าเป็นริ็ีน่ะสิ ันะไ้อ้อนรันเวย์” ันว่าพลาทำหน้าัเินแล้วบิัวเป็นเลียว รันเวย์เป็นหนุ่มสุฮออโรเรียนที่ใรๆ็หมายปอ ใรไม่อยาอยู่ใล้็บ้าแล้ว แถมยัรัแมวอี่าหา ผู้ายอะไรอบอุ้นอบอุ่น
“ถึยัไเธอ็อย่าไปพูาท้าทายแบบนั้น” เมทัลเริ่มทำหน้าริัพลาออแน่น
“เอาน่า”
ันเริ่มอยาะรู้แล้วนะว่าไอ้ำสาปอะไรนั่นะเป็นริรึเปล่า ันมอไปรอบๆัวเพื่อมอลาลาวแถวนี้ไม่มีนอยู่เลยมีันับยัยเมทัลแ่สอน ันเลยเอาโทรศัพท์ึ้นมาำลัะเปิเพลื๊อระแ อาร์สยาม แ่แล้ว็โนยัยเมทัลพูัไว้่อน
“เธอเอาโทรศัพท์ึ้นมาทำไม”
“เี๋ยว็รู้ มิวสิ”
อารม์ไม่ีอย่านี้ มาื๊สัหน่อยอารม์บ่อย ็เลยมาื๊สัที ให้ลืมผู้ายที่มันนิสัยไม่ี อหัอย่าเนี้ย มามะมาื๊ ี๊ ื๊
พอเพลึ้นัน็โว์ลวลายารเ้นโฟเวอร์อย่ามืออาีพ เ้นส่ายเอวส่ายหัวไปมานผมยุ่ไปหม
“นี่เธอทำบ้าอะไรน่ะ เธอบ้าไปแล้วเหรอ” ยัยเมทัลพยายามปิเพลในโทรศัพท์ที่ันำไว้ะแน่นเลย “พอไ้แล้ว หยุ!! หยุเี๋ยวนี้เลย” ยัยเมทัลแย้โทรศัพท์ในมือันไ้สำเร็็รีบปิเพลทันที
“อะไรเนี่ย ำลันำลัมันส์เลย”
“มันส์บ้ามันส์บออะไร ถ้ามีนมาเห็นนี่อายเาายเลยนะ”
“็ันอยารู้ว่ารูปปั้นแมวนั่นะสาปให้ันลายเป็นแมวไ้ยัไ ไปหลอเ็อนุบาลเถอะไป๊ ให้ายยัไ็ไม่เื่อ ฮ่าๆๆๆๆ” ันหัวเราะนท้อแ็ไปหมแล้ว ส่วนยัยเมทัล่อนส่ายหน้าไปมาอย่าเอือมระอาสุๆ
“พอไ้แล้วน่าเอมิ” เมทัลเอามือุมมับ
“เ้ารูปปั้นวิเศษเอยสาปให้้าเป็นแมว้วยเถอะ ฮ่าๆๆ” ันมอารูปปั้นเพราแมวอย่าอำไม่ไ้
ู่ๆัน็หยุหัวเราะเหมือนโนสะ้วยเวทมน์ วาอันอไปยัวารูปปั้นแมวาเพร วาอมันเหมือนมีประายอะไรบาอย่าพุออมา วาบบบบ มีแสวาบเ้าาอย่ารวเร็วนแสบาไปหม ทำให้ันล้มลบนพื้น
“เมี้ยวๆๆ”
ความคิดเห็น