THE BLACK-HEART

ลำดับตอนที่ #1 : 1 (กลอนบทที่ 1-5)

ไม่เคยคิดถึงเธอเท่าท้องฟ้า
ไม่เคยคิดถึงเธอเท่านภากว้าง
แต่ใจนี้กลัวเธออ้างว้าง
จึงคิดถึงบ้างแค่หมดหัวใจ

นมข้นหวานหยดเล็กบนโต๊ะน้อย
มดเป็นร้อยคอยลิ้มชิมความหวาน 
แต่ตรงนี้มีมดนับเป็นล้าน
เพราะความหวานจากใจที่ให้เธอ

การ์ตูนเล่มบาง ๆ 
ใช้อ่านเวลาว่างยามที่เหงา
สายลมพัดพลิ้วบางเบา
ใจเหงา ๆ มักคิดถึงเธอ

การ์ตูนเล่มบาง ๆ 
ใช้อ่านเวลาว่างยามคิดถึง
เนื้อในที่บอบบางและลึกซึ้ง
เปรียบดั่งความคิดถึงแสนอ่อนโยน

เป็นห่วงนิดนึง
คิดถึงนิดหน่อย
แต่ดันเป็นบ่อย
ใจมันจึงคอยแต่ลอยไปหาเธอ