Love of Heaven

ในเมืองที่วุ่นวายสับสน(สับสนมากๆ)ในความคิดของฉันน่ะน่ะ  มันน่าเบื่ออะไรขนาดนี้เนี้ยก็อยู่มาตั้งแต่เกิดแล้วแหละแต่ทำไมรู้สึกเบื่อจังเลย  เฮ้อ!อีกหนึ่งอาทิตย์สิน่ะ  อายุจะ18แล้ว-o-
กริงๆ...กริง....
"โหล  สวัดดีค่ะ"
"สกายแม่พูดน่ะ.
"จ้า"
"แม่จะไม่เข้าไปหาลูกที่คอนโดน่ะแม่จะไปที่สนามบินเลย"
"ค่ะ  แม่โชคดีน่ะ"
"ไม่ต้องพูดดีเลยเอาตัวเองให้รอดล่ะ  อยู่คนเดียวน่ะ"
"ชิร์"-^-ทำพูดดีไปแหอะแม่  แม่ไปญี่ปุ่นคราวเนี้ยหนูจะเที่ยวให้แหละเลย55
"โอเคค่ะแม่โชคดีน่ะค่ะสวัดดีค่ะ"
เอาหละถึงเวลาของสกายแล้ว  หึหึ
ตืด.....ตืด.....
"ฮะโหลกาย"
"โมโนะเพื่อนรัก......"
"แหมๆอยากได้อะไรหละพูดมาเลยดีกว่าไม่ต้องอ้อมค้อม"
"เอ่อ...คือ....เราไปเดินป่ากันเถอะน่ะหยุดเรียนตั้งหนึ่งอาทิตย์แหนะ"
"ถ้าฉันบอกว่าไม่ไปล่ะ"
"ฉันจะฆ่าแก  ไปเที่ยวเนื่องในโอกาสวันเกิดเพื่อนตัวเองแท้ๆยังจะไม่ไปอีก"
"แหมก็แค่ถามไปงั้นแหละ  ไปอยู่แล้วฉันขอโทรชวนเพื่อนก่อนน่ะ"
"โอเคงั้นพรุ่งนี้เจอกันที่บ้านฉัน  แค่นี้น่ะบาย"
"จ้าๆ"
เยสๆได้หนีกรุงเทพซะทีเบื่อจะตายอยู่แล้ว  รีบนอนดีกว่าจะได้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ