ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แทงกระหนั่ม
เฟี้ยวฟ้าว...เสียงลมพัดไปมาท่ามกลางป่าไม้ ขรุกๆขระๆ...เสียงเหมือนมีตัวอะไรมุดอยู่ในใต้ใบไม้แห้งที่ตกอยู่บนพื้นดินทั่วป่า
ผมก้าวเท้าออกไปเมื่อเท้าที่ก้าวออกไปนั้นแตะพื้นดินที่ปกครุมไปด้วยใบไม้แห้งผมก็รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติและ
ความรู้สึกนั้นมันถูกต้องแล้วเพราะในเซี้ยววินาทีต่อมาดินที่ปกครุมด้วยใบไม้แหงนั้นก็ทรุดลงไปทันที
"อ้ากกกกกกกกก!!!!!!!!!!" เสียงร้องที่ร้องออกมาด้วยความตกใจและนั่นคือเสียงของผมที่ร้องออกไป
ผมได้ตกลงไปในความมืดมิดไม่มีสิ่งใดเลยผมตกลงไปลึกจนไม่สามารถมองเห็นแสงที่อยู่ข้างบนได้
"มันมืดมาก"
ผมพูดในใจและผมได้พูดออกไปว่า"ฮัลโหลมีใครอยู่รึปล่าว!!!!"เสียงที่ผมพูดออกไปนั้นมันก้องไปทั่ว
ทันใดนั้นได้มีเสียง"เอี๊ยดอ๊าด"เสียงเหมือนมีคนกำลังเดินบนพื้นไม้...มันดังขึ้ขดังขึนผมจึง
ตัดสินใจหันไปทางต้นเสียง
ผมตกใจมากเมื่อเห็นคนกำลังเดินมาหาผมพร้องเสียง"เอี๊ยดอ๊าด"ถึงแม้จะมองไม่ค่อยเห็นและ
ผมได้รู้สึกถึงความแค้นเหมือนจะมาฆ่าผมยังไงอย่างงั้นผมรีบวิ่งแต่ผมต้องหยุดทันที
ที่ผมก้าวก้าวแรกออกไปนั้นผมรู้สึกว่าทางข้างหน้ามันหายไปพอคนคนนั้นได้มาใกล้มากๆ
ผมจึงตัดสินใจกระโดดลงผาแต่ผมก็ต้องหยุดชะงักเพราะผมกระโดดไม่ขึ้นผม
จึงนั่งยองๆเพื่อจับที่ข้อเท้าทันทีที่ผมจับข้อเท้านั้นมือของผมมั้นจับเท้า
ไม่ได้เต็มมือเพราะมีอีกมือที่ไม่ใช่มือผมมาจับข้อเท้าผมผมตกใจมาก
ผมยังไม่พูดอะไรพอคนคนนั้นเดินมาใกล้ผมแสงก็สว่างขึ้จนมองเห็นทุกอย่างไดชัดเจนผมเห็นคนถือ
มีดคัดเตอร์ที่เต็มไปด้วยสนิมแถมปลายใบมีกนั้นมองดูแล้วมันไม่คมเลย
คนคนนั้นกำลังแทงผมด้วยมีคัดเตอร์อันที่เต็มไปด้วยสนิมและไม่คมเลย
และคนคนนั้นกระหนั่มแทงมี่ท้องของผมพร้องด้วยเสียงกรี๊ดที่น่าสยองขวัญ
ผมพูดในใจว่า"ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตหละต่อให้รอดจากการโดนแทงก็เป็นบากทะยักตายละ"
ซึงเป็นความคิดที่ว่าเราคิดได้ไงวะเนี่ย
คนคนนั้นได้กระหนั่มแทงผมอยางไม่ลดละความรู้สึกของผมตอนนั้นว่าเหมือมีคน
มาควักใส้ของเราออกไปและมันก็เป็นจริงคนคนนั้นหลังจากที่กระหนั่มแทงที่ท้องผม
ก็ได้ดึงใส้ของผมออกมาและได้กระหนั่งแทงต่อ
ผมก็คิดว่า"ทำไมเราไม่ตายซะทีละ"ผมพยามจะหลับตาแล้วตายหลายครั้ง
แต่ก็ไม่ตายความรู้สึกเจ็บก็ยังอยู่คนคนนั้นก็ได้กระหนั้มแทงต่อมาเรื่อยๆ
ผมจึงตัดสินใจทิ้งตัวไปข้างหลังที่เป็นเหว
ผมได้ตกลงไปแต่ปรากฎว่าพื้นข้างล่างไม่ใช่พื้นธรรมดาแต่เป็นพื้นที่เต็มไปด้วย
หมามแหลมๆทั้งนั้นแถมหนามนั้นไม่ใช่หนามธรรมดามันเป็หนามที่ใหญ่มา
หนามแหลมๆเหลานั้นได้ทิ่มแทงตัวผมจนทะลุ
และได้มีคนมากมามายถือมีคัดเตอร์ที่เต็มไปด้วนสนิมและไม่คม
เดินมาหาผมและได้กระหนั่มแทงผมเหมือนคนคนที่อยู่ข้างบน...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น