ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The worst Dream

    ลำดับตอนที่ #4 : ความจริงในโลกจินตนาการหลอน!!!!!!!!!!!!!

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.ค. 56


    กรี๊งงงงงงง!!!!เสียงนาฬิกาปลุก ผมตื่นขึ้มมาผมลุกขึ้น ทันใดนั้นผมก็ตกใจทันที
    เพราะผมรู้สึกว่ามีคนมาจับไหล่ผมผมหันไปมองด้วยความกลัว
    พอผมหันไปผมเห็นผู้ชายที่มาแทงผมด้วยคัดเตอร์แต่ตอนนี้ไม่
    ได้ถือคัดเตอร์มาผมพยามจะลุกขึ้นแต่ลุกไม่ได้ในตอนนั้นผมขยับ
    ตัวไม่ได้เลยทันใดนั้นผู้ชายคนนั้นก็มาต่อยผมอย่างแรงจนผมสลบไป
    กรี๊ดดดดด!!!!!!!!!!!เสียงกรี๊ดอย่างโหยหวนผมรู้สึกตัวผมลุกขึ้นมาผมพูดอยู่ในใจว่า
    "มันต้องเป็นฝันแน่ๆ"
    แต่มันก็มีเสียงแทรกมาว่า
    "มันเป็นความจริง"
    ในหัวผมหลายครั้งเสียงนั้นเหมือนกับเสียงผู้ชายที่มาแทงผม
    ณ ตอนนั้นมันมืดไปหมดผมตะโกนไปว่า"เฮ่ แกตองการอะไรจากเราอีก!!!"ทันใดนั้นผมได้ยินเสียงว่า
    " I.....I want.....I want to kill you.. I want to kill you!!!!!!"
    แล้วจู่ๆผมก็ล้มลงไปแต่ผมเห็นตัวผมยืนอยู่แต่ไม่มีหัวและผมก็หลับไป

    ผมตื่นขึ้นมาผมลุกขึ้นมาผมเห็นพี่สาวผมยืนมองผมด้วยความเร่งรีบและพี่ผมบอกว่า
    "ตื่นได้แล้วไปโรงเรียนวันนี้สอบไม่ใช่หรอ"
    ผมตกใจอยู่พักใหญ่และต่อมาผมก็รู้แล้วว่าผมได้ตื่นจากความฝันแล้วผมไปใช้ชีวิตอย่างปกติผมไปที่วัดกับพี่ไปหาหลวงพ่อ
    หลวงพ่อทักว่า
    "นี่พ่อหนุ่มตอนนี้พ่อหนุ่มตายแล้วนะยังไม่รู้ตัวอีกหรอถ้ายังไม่รู้เดี๋ยวพ่อจะบอกว่าพ่อหนุ่มตายตอนไหน"
    ผมก็ตอบว่า
    "ผมตายตอนไหนหรอครับ"
    ผมพูดด้วยความตกใจและพี่ผมก็เริ่มตกใจ หลวงพ่อก็บอกว่า
    "นี่พ่อหนุ่มตายเมื่อ11ปีที่แล้วนะทำไมยังรู้อีกละ"
    หลวงพ่อพูดด้วยเสียงที่น่าตกใจ ผมตกใจมาก และพี่ผมหันมามองด้วยความกลัวพอพี่หันมามองผม...
    กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!เสียงกรี๊ดของพี่ผมด้วยความกลัว
    ผมแสบหูมากผมหันไปหาหลวงพ่อแต่หลวงพ่อไม่อยู่แล้วและมีเสียงมาในหัวว่า
    "นี่แหละความจริงของเจ้า เฮื่อฮะฮ่าฮ่าฮ่า"
    ด้วยน้ำเสียงเป็นใหญ่ ผมยืนขึ้นและรีบวิ่งเอาจากวัดแต่ผมหาทางออกไม่เจอและมีผู้ชายคนเดิมที่แทงผม
    เดินมาหาผมด้วยความแค้นผมคิดว่ามันจะมาแทงผมแน่นอนและผมก็วิ่งหนีอย่างรวดเร็วหวังจะออกจากวัด
    แต่ก็หาทางออกไม่เจอซักทีผมวิ่งจนเหนื่อแต่ต้องวิ่งเพราะถ้าหยุดจะโดนแทงอย่างแน่นนอน
    ผมตัดสินใจปีนรั้วผมปีนและกระโดดลงไปพอถึงพื้นผมวิ่งไปกลางถนนหวังจะไปฝั้งตรงข้ามและก็มี
    รถมาชนผมกระเด็นไปชนเสาร์ไฟผมตกลงมาด้วยความเจ็บปวดผมวิ่งต่อไม่ไหวแล้ว
    ผมจึงคิดว่า
    "เมื่อไหร่จะพ้นจากความจริงนี้ซ้ะที".....
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×