ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : มันไม่ใช่ความจริง
...กริ๊งงงงงงงเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นผมตื่นขึ้นผมรู้สึกปวดหัวมากผมลุกมาจาเตียงผมจะเดินออกไปข้างนอกห้อง
แต่ทันได้นั้นผมเดินไปไม่ได้เพราะเหมือนมีใครมาจับขาผมผมก้มลงไปดูอย่างช้าๆ
แต่ปรากฎว่าไม่มีอะไรมาจับขาตอนนั้นผมขนลุกไปทั้งตัวผมเดินออกไป
หน้าห้องผมเปิดประตูเสียงประตูไม้ที่เปิดมันเป็นเสียงเหมือนคนกรี๊ดอย่างโหยหวนเสียงมันแสบหู
ไม่เหนือนทุกทีที่ผมเปิดผม พอผมเปิดไปสุดผมตกใจแบบสุดขีด
เพราะผมเห็นหน้าผู้หญิงยืนอยู่หน้าห้องของผมและผู้หญิงคนนั้นก็กรี๊ดขึ้นมาผมปวดหัวสุดๆจนผมลง
ไปนอนอยู่ข้างล่าง พี่ผมเดินมาถามว่า"เป็นอะไร"
และพี่ผมอุ้มผมไปไหนก็ไม่รู้และผมก็หลับไปแต่ผมไม่ฝันและตื่นขึ้นมาผมอยู่ที่โรงเรียนครูกำลังสอนหนังสืออยู่
จู่ๆเพื่อนผมดินมากันหลายคนและก็มาต่อยผมกระทืบผมอย่างรุนแรง
รวมถึงครูด้วยหน้าทุกคนก็เริ่มเหมือนกับผู้ชายที่มาแทงผมในฝันผมสลบไปผมไม่ฝัน
ผมตื่นขึ้นมาผมอยู่ที่เหวผมลุกขึ้นมาทัใดนั้นดินที่ผมยืนก็ถล่มลงไปผมตกลง
ไปในที่เดิมที่ที่มีหนามแหลมคมและได้แทง
ตัวผมจนทะลุและมีผู้ชายมากนะหนั่มแทงผมเหมืนเดิน
แน่นอนนะตอนนั้นผมคิดว่ามันคือเดจาวูแต่พอผมอยู่ไปเรื่อยๆผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่
เดจาวูแต่มันไม่ใช่ความจริงเท่านั้นเองและผมได้พูดในใจว่ามันไม่ใช่ความจริงแล้วทำ
ไมมันเจ็บปวดเหลือเกิน.......
แต่ทันได้นั้นผมเดินไปไม่ได้เพราะเหมือนมีใครมาจับขาผมผมก้มลงไปดูอย่างช้าๆ
แต่ปรากฎว่าไม่มีอะไรมาจับขาตอนนั้นผมขนลุกไปทั้งตัวผมเดินออกไป
หน้าห้องผมเปิดประตูเสียงประตูไม้ที่เปิดมันเป็นเสียงเหมือนคนกรี๊ดอย่างโหยหวนเสียงมันแสบหู
ไม่เหนือนทุกทีที่ผมเปิดผม พอผมเปิดไปสุดผมตกใจแบบสุดขีด
เพราะผมเห็นหน้าผู้หญิงยืนอยู่หน้าห้องของผมและผู้หญิงคนนั้นก็กรี๊ดขึ้นมาผมปวดหัวสุดๆจนผมลง
ไปนอนอยู่ข้างล่าง พี่ผมเดินมาถามว่า"เป็นอะไร"
และพี่ผมอุ้มผมไปไหนก็ไม่รู้และผมก็หลับไปแต่ผมไม่ฝันและตื่นขึ้นมาผมอยู่ที่โรงเรียนครูกำลังสอนหนังสืออยู่
จู่ๆเพื่อนผมดินมากันหลายคนและก็มาต่อยผมกระทืบผมอย่างรุนแรง
รวมถึงครูด้วยหน้าทุกคนก็เริ่มเหมือนกับผู้ชายที่มาแทงผมในฝันผมสลบไปผมไม่ฝัน
ผมตื่นขึ้นมาผมอยู่ที่เหวผมลุกขึ้นมาทัใดนั้นดินที่ผมยืนก็ถล่มลงไปผมตกลง
ไปในที่เดิมที่ที่มีหนามแหลมคมและได้แทง
ตัวผมจนทะลุและมีผู้ชายมากนะหนั่มแทงผมเหมืนเดิน
แน่นอนนะตอนนั้นผมคิดว่ามันคือเดจาวูแต่พอผมอยู่ไปเรื่อยๆผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่
เดจาวูแต่มันไม่ใช่ความจริงเท่านั้นเองและผมได้พูดในใจว่ามันไม่ใช่ความจริงแล้วทำ
ไมมันเจ็บปวดเหลือเกิน.......
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น