รับวิจารณ์นิยาย สไตล์จุ้นจ้าน วุ่นวาย

ลำดับตอนที่ #33 : [วิจารณ์นิยาย] Lovely Party ปริศนารักค้นหัวใจยัยจอมเปิ่น [ซาตานในตะเกียงแก้ว]

โอ้เย!!~ กราบสวัสดี ท่าประธานบริษัท ‘คุณจุ้นจ้าน วุ่นวาย’ รุ่นพี่ในบริษัท ไม่ว่าจะเป็นคุณ ‘Ja+’ คุณ ’ปลาสลัด ’ คุณ’ พ.แพทจอมโลเล’ คุณ ’IIFaHZii ’ และคุณ ’ซีชอร์’ นะคร้าา~ ฉันเป็นน้องใหม่ของบริษัทรับวิจารณ์นิยาย สไตล์จุ้นจ้าน วุ่นวาย นามว่าซาตานในตะเกียงแก้ว ต่อไปนี้ซาตานในตะเกียงแก้วจะแทนตัวเองว่าเฟิร์นนะคะ (ชื่อเล่นเค้าเองแหละ) เฟิร์นไม่ชอบอะไรที่มันเป็นพิธีรีตองอย่างสุดซึ้ง เพราะฉะนั้น...เพื่อแสดงว่าเฟิร์นได้อ่านนิยายของคุณลูกค้าทุกตัวอักษร และเพื่อความเป็นกันเองแบบเว่อร์ๆ เฟิร์นจะขอเรียกชื่อคุณลูกค้าตามชื่อที่คุณลูกค้าประกาศไว้ในหน้าหลักนิยาย ไม่ว่าจะเป็นนามปากกา ชื่อเล่น ชื่อจริง หรือว่าชื่อหมาก็ตามที [ท่านประธาน : แกจะบ้าเรอะ =[]=;]เรียกชื่อวันนี้...แถมฟรี โปรชั่นเรียกยศนำหน้าให้ด้วย เพราะฉะนั้นก็จงอย่าแปลกใจ ถ้าเฟิร์นจะเรียกคุณลูกค้าที่มีอายุ 25 ปีขึ้นไปว่าคุณป้า ^^ เอาล่ะ ขณะนี้ก็ได้ฤกษ์งามยามดี ที่จะประกาศชื่อคุณลูกค้าคนแรก และอาจจะเป็นคนสุดท้าย เพราะซาตานในตะเกียงแก้วคนนี้ความสามารถไม่ถึง กระซิกๆ Y^Y [ท่านประธาน : แกจะถูกไล่ออกเพราะไปเรียกลูกค้าว่าป้านี่แหละ...ฉันเลือกคนมาถูกรึเปล่าเนี่ย -*-]

ชื่อนิยาย : Lovely Party ปริศนารักค้นหัวใจยัยจอมเปิ่น

นามปากกา: suzuka
แนวนิยาย: รักหวานแหวว

ลิ้งค์แบนเนอร์:   

คำแนะนำเรื่อง: ทำไมชีวิตฉันถึงได้ยุ่งเป็นยุงตีกันได้ขนาดนี้ อยู่ๆ คุณพ่อที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบสิบปีก็เรียกตัวกลับไปรับมรดกแต่ดันต้องเล่นเกมบ้าๆของคุณพ่ออีก พาร์ตี้อยากกรีดร้อง!

คำวิจารณ์นิยาย

1.พล็อตเรื่อง (21 / 30)

พล็อตเรื่องที่อยู่ๆนางเอกก็ได้รับข่าวอะไรสักอย่างที่จะเปลี่ยนชีวิตตนเองไปเนี่ย...ถือเป็นพล็อตที่ธรรมดามากๆสำหรับคนที่ผ่านการอ่านนิยายมาแบบโชกโชนอย่างเฟิร์นนะ  แต่ไอ้เรื่องตามหาพี่ชายนี่ ถือว่ายังแปลกสำหรับนิยายในพล็อตแบบนี้อยู่ ปกติเคยเห็นแต่ตามหาพระเอก พ่อแม่ คนร้าย บลาๆๆ แต่ก็นะ...ยังถือว่าน่าติดตามอยู่เหมือนกัน น่าติดตามตรงที่ยังไม่เห็นพระเอก กับเรื่องที่นางเอกต้องตามหาพี่นางเอกที่ชื่อเพอร์ซี่นี่แหละ เพราะว่าเฟิร์นยังไม่เห็นผู้ชายคนไหนที่เด่นพอจะมากลบรัศมีของเพอร์ซี่ได้เลย...จริงๆนะ(แม้แต่อีตาเมสันกับไบรอันอะไรนี่ก็เหอะ)
2.การบรรยาย / การดำเนินเรื่อง (17 / 20)

พี่ซือจังเน้นคำพูดใช่มั้ยล่ะคะ แต่พี่ก็อย่าลืมนะ เราต้องรู้ด้วยว่าขณะที่กำลังพูดเนี่ย เขาคนนั้นกำลังท่าทางอะไร คือ...พี่ก็เขียนแหละค่ะ แต่ว่ามันน้อยเอามากๆเลย  แต่เฟิร์นไม่ได้บอกให้พี่เขียนทุกคำนะคะ เพราะว่าบรรยายน้อยก็ขาดอรรถรส แต่ถ้าเขียนมากมันก็ทำให้คนอ่านไม่รู้สึกอินไปกับเนื้อเรื่องได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้นเราก็ต้องรู้จักทางสายกลาง อันมีชื่อว่ามัชฌิมาปฏิปธา...สาธุ (-/\-)
3.ตัวละคร (5 / 10)

เอิ่ม...งานนี้ต้องพูดว่าเท่าที่เฟิร์นอ่านมาทั้งหมด ยังกำหนดอิมเมจตัวละครจริงๆจังๆไม่ได้เลย ที่รู้ก็คือนางเอกผมสีดำมีน้ากับพ่อเป็นคนไทย แม่ก็รู้สึกว่าจะป็นคนไทย(รึเปล่า?) มาอยู่กับน้านี่เข้าใจ  แต่นามสกุลอเมริกันนี่มาจากไหนกันหรอ? มีอะไรอีกล่ะ...พี่ไม่อยากสืบทอดกิจการ เลยเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ผ่านมาจนถึงตอนที่ 8 เฟิร์นก็ยังควานหาพระเอกไม่เจอเลย รู้สึกเหมือนเรื่องมันยืดๆยังไงก็ไม่รู้ ตัวละครที่พอจะจินตนาการได้มากที่สุด แทนที่จะเป็นนางเอก กลับเป็นตัวประกอบอย่างวิเวียนที่หน้าอกโตบะเบิ้ม (ข้อนี้รู้สึกว่าพี่จะเน้นบ่อยเหลือเกิน) ผมสีทอง นิสัยดัดจริต...เฟิร์นว่าพี่ซือจังน่าจะเพิ่มการบรรยายลักษณะตัวละครให้มากกว่านี้จะดีกว่านะคะ
4.คำผิด / ภาษา (8 / 10)

                [คำผิด]

1) ตอนที่ 2             ตรง ความจริงฉันมีไทยด้วยนะ น่ะค่ะ พี่ซือจังลืมคำว่า ชื่อ ไปหรือเปล่าคะ? 

2) ตอนที่ 3             ตรง maybe จ่ะ นั่นน่ะ มันไม่ได้เขียนว่า จ้ะ หรอกหรอ? (อักษรกลางคำตายมันออกเสียงไม้เอกไม่ได้ไม่ใช่หรอ?<ข้อนี้สงสัยจริงๆนะ>)

3) ตอนที่ 5             ที่พาร์ตี้พูดว่า หนูคิดเรื่องนี้มาตลอดเลยรู้รึป่าว น่าจะเปลี่ยนเป็น เปล่า นะคะ

[ภาษา]

1) ตอนที่ 3             พอขึ้นตอนมาเอพริวก็ทักพาร์ตี้ว่า”ฮายยยยยย พาร์ตี้”ใช่มั๊ยคะ แต่พอลงๆมาหน่อยก็จะเห็นคำประเภท ”whatttttt !!!!” แล้วก็ ”maybe” ดูๆแล้ว...พาร์ตี้อยู่ที่เท็กซัส การมีภาษาอังกฤษมาปนไม่ใช่เรื่องแปลก...แต่ทำไมตอนแรกพี่เขียนเป็นคำอ่านภาษาไทย แล้วตอนหลังเขียนเป็นภาษาอังกฤษล่ะคะ?

2) ตอนที่ 3             ที่เมสันพูดว่า ไอเอาอะไรก็เหมือนกัน มันหมายถึง ไอก็เหมือนกัน หรือ ไอกินอะไรก็ไม่ต่างกัน หรอคะ หรือว่าถ้าอยากให้เมสันพูดไทยผิดๆถูกๆน่าจะเขียนบรรยายไว้นิดนึงนะ ไม่งั้นมันออกจะงงๆไปหน่อยน่ะค่ะ

5.ความมีระเบียบ (4 / 5)

ตัวอักษรค่อนข้างใหญ่ แนะนำ Cordia New 14 ดูนะคะ ถึงจะเล็กไปหน่อย แต่ว่าก็เป็นฟรอนต์มาตรฐานล่ะ แล้วอีกเรื่องนึง...ก็คือน่าจะกด Tap เพื่อทำย่อหน้าหน่อยนะคะ เพราะว่าตัวอักษรมันลายตา แถมยังดูเบียดๆกันด้วยล่ะ ข้อร้องเถอะ อย่าทรมานคนสายสั้นแบบเฟิร์นอีกเลย พลีส T^T
6.คำ แนะนำนิยาย (4 / 5)

ทำไมชีวิตฉันถึงได้ยุ่งเป็นยุงตีกันได้ขนาดนี้ อยู่ๆ คุณพ่อที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบสิบปีก็เรียกตัวกลับไปรับมรดกแต่ดันต้องเล่นเกมบ้าๆของคุณพ่ออีก พาร์ตี้อยากกรีดร้อง!

มันน่าดึงดูดก็จริง แต่มีบางอย่างที่มันขัดกับเนื้อเรื่องอยู่นะคะ ก็อย่างเช่น...

ทำไมชีวิตฉันถึงได้ยุ่งเป็นยุงตีกันได้ขนาดนี้        จากที่อ่านมา เฟิร์นไม่เห็นว่ามันจะยุ่งตรงไหนเลย ออกจะน่าสงสารที่พ่อไม่มาอยุ่ดูแลด้วยซ้ำ ถ้าลองเปลี่ยนเป็น ทำไมชีวิตน้อยๆของพาร์ตี้คนนี้ ถึงได้รันทดนักนะ จะดีมั้ยเอ่ย?

อยู่ๆ คุณพ่อที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบสิบปีก็เรียกตัวกลับไปรับมรดก

                                                                                พาร์ตี้ไปใช้หนี้ให้คุณน้าไม่ใช่หรอคะ?

7.หน้าหลักนิยาย (3 / 5)

ธีมสวย *O* พี่ซือจังไปเอามาจากไหนคะ อยากได้ไปใส่นิยายเรื่องใหม่ (ที่ยังไม่ได้เขียนเลย T^T)...เอาล่ะ เริ่มออกทะเลละ เข้าเรื่องๆ =_= พี่ซือจังพูดเนะนำตัวเองในนิยายเพื่อทำความรู้จักกับคนอ่านนี่ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีแล้วล่ะค่ะ (ไม่งั้นเฟิร์นไม่รู้จักชื่อพี่แน่) พอในส่วนนั้นพี่ทำดีแล้ว ที่นี้พี่ซือจังก็ต้องมาลองทำเกริ่นเนื้อเรื่องสักนิดหน่อยด้วยก็จะเวรี่กู๊ดเลยล่ะ(เคยเห็นใช่มั้ยคะ ที่เค้าจะเอาเนื้อเรื่องย่อๆไว้ที่ปกหลังนิยายน่ะค่ะ) เพราะว่าหน้าหลักเป็นหน้าที่คนอ่านเห็นเป็นหน้าแรกใช่มั้ยคะ เราก็ต้องทำให้ดี...เอาหน้าเข้าไว้ (สู้ๆ) แต่ว่าสีตัวอักษรของพี่มันไม่กลืนกับสีธีมไปหน่อยหรอคะ? ธีมมันออกสีโอโรส แต่ว่าพี่เอาสีขาวกับชมพูเป็นสีตัวอักษรน่ะค่ะ เฟิร์นว่า...พี่น่าจะเอาสีที่มันเข้มกว่าสีธีมสักหน่อย และถ้าพี่ซือจังขี้เกียจเลือกนะ เฟิร์นไดเรกซ์ภูมิใจนำเสนอ...สีดำไปโลดเลยค่ะพี่ รับรอง อยู่!

8.ชื่อเรื่อง (10 / 10)

Lovely Party ปริศนารักค้นหัวใจยัยจอมเปิ่น

เรื่องนี้ผ่าน! ปกติเฟิร์นเป็นคนที่ถ้าไม่ใช่จะเข้าหานิยายได้ง่ายๆ แต่เฟิร์นกลับเลือกนิยายของพี่ แทนที่จะเลือกนิยายที่มันมีตอนน้อยกว่านี้ก็ยังได้ แสดงว่ามันจะต้องดึงดูดคนมาบ้าง ไม่มากก็น้อยล่ะ...เสียอยู่อย่างเดียว เฟิร์นว่าถ้าเข้าไปอ่านแล้วคนอ่านก็จะรู้ว่า...พาร์ตี้ออกจะแสบมากกว่าเปิ่นนะ แต่ว่าคงจะไม่ค่อยเป็นปัญหาสักเท่าไหร่(หรอกมั้ง) เพราะคนอ่านส่วนใหญ่ เขาไม่สนหรอกว่านางเอกจะเปิ่นเหมือนชื่อเรื่องรึเปล่า(ส่วนใหญ่นะ ส่วนใหญ่...ไม่ใช่ทั้งหมด)
9.เพิ่มเติม (4 / 5)

พยายามอย่าลากเสียงให้ยาวมากละกันค่ะ มันทำให้รู้สึกเหมือนกำลังอ่านการ์ตูนอยู่ ยังไงยังงั้นเลยล่ะ                
สรุปผลได้คะแนน 76/ 100

ตอนนี้พี่อยุ่ในเกรด C นะคะ...แต่ไม่เป็นไร! อีกแค่ 3 คะแนน ก็จะ B แล้ว สู้ๆ!

....

แล้วมาใช้บริการใหม่นะคะ สวัสดีค่ะ ^/\^