รับวิจารณ์นิยาย สไตล์จุ้นจ้าน วุ่นวาย

ลำดับตอนที่ #29 : [วิจารณ์นิยาย] ♣Sanola...เซโนล่าบทบรรเลงคำทำนายแห่งโชคชะตา♣ [ซีชอร์ วิจารณ์]

ชื่อ นิยาย : ♣Sanola...เซโนล่าบทบรรเลงคำทำนายแห่งโชคชะตา♣

นาม ปากกา :Osaklu day Tinata
แนว นิยาย :แฟนตาซี
ลิ้งค์ แบนเนอร์ :        
คำ แนะนำเรื่อง :  เมื่อการต่อสู้ก่อให้เกิดโศกนาฎกรรมและปริศนาที่ทำให้เกิด ปัญหาขอสิ่งนั้นที่หลับไหลมา 100 ปี จะ ถูกปลุกขึ้น โดยเหล่าผู้ถูกเลือกจึงต้องจำยอมเดินทางไปหาคำตอบและชิงอะไรบางอย่าง ณ อีก มิติจึงเริ่มขึ้น...

คำ วิจารณ์นิยาย[วิจารณ์ โดย ซีชอร์ วันที่ 30/พ.ค./2553]

อย่าลืมว่านี่เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนบุคคล ต่างคนมีมุมมองที่ต่างกัน น้องไม่จำเป็นต้องเชื่อที่วิจารณ์ทั้งหมด เพราะคนอ่านคนอื่นอาจจะมองไม่ เหมือนซีก็ได้

1.พล็อต เรื่อง (15/ 30)
พล็อตเรื่องเด็กหนุ่มสาวผู้ถูกเลือกที่เพรียบพร้อมทั้งทาง ด้านหน้าตาและฐานะ อาจ จะมีปมในใจบ้างเล็กน้อย หลังจากที่ใช้ชีวิตอยู่ตามปกติมานาน จู่ๆ ก็โดนมอบหมายหน้าที่เป็นผู้กอบกู้ดินแดนซะอย่างนั้น คราว นี้ก็ต้องเดินทางฝ่าอันตรายไปปราบผู้ร้าย ระหว่าง นั้นต้องคลี่คลายปริศนาไปเรื่อยๆ โดย ระหว่างทางก็เกิดเรื่องกุ๊กๆกิ๊กๆแนวรักใสๆสไตล์วันรุ่น...เป็นหนึ่งในพลอ ตที่คลาสสิคมากสำหรับสไตล์แฟนตาซี รอง จากโรงเรียน และเกมส์ออนไลน์...เนื่องจากจนถึงจุดที่ซีอ่าน เนื้อ เรื่องยังเพิ่งจะเริ่มดำเนินไปไม่มาก ซี เลยยังไม่แน่ใจว่าจะมีอะไรแตกต่างไปจากความคลาสสิกนี้รึเปล่า ดัง นั้นซีให้เท่านี้ก่อนแล้วกัน

2.การบ รรยาย / การดำเนินเรื่อง (9 / 20)
บาง จุดบรรยายห้วนเกินจนคนอ่านอาจไม่เข้าใจว่าต้องการสื่ออะไร บาง จุดก็ใช้คำซ้ำเดิมๆมากเกินไป(บางครั้ง สองบรรทัดมีการย้ำคำเดิมถึงสี่รอบ ตัวอย่าง ที่เห็นได้ชัดคือ ชายหนุ่ม...ซีว่าแก้ได้โดยเปลี่ยนเป็นใช้คำสรรพนามเช่น เขา/ อีก ฝ่าย แทนบ้างดีกว่านะ) คำพูดของตัวละครบางทีก็ดูเป็นผู้ใหญ่ แต่ บางครั้งตัวละครเดิมก็ใช้คำพูดออกแนววัยรุ่นได้ใจ คือ มันสลับไปสลับมาจนอ่านแล้วรู้สึก...มันไม่ใช่ - -“ มี การใช้คำผิดทั้งทางหลักไวยกรณ์และรูปแบบการใช้ ยกตัวอย่างเช่นคำเปรียบ ‘ผิว ชมพูระรื่นดุจไข่มุก’...คือ...ไข่มุก เค้าใช้เปรียบกับสิ่งที่มีสีขาวค่ะ...และตามจริงต้องเป็นระเรื่อ เรื่อง การเว้นวรรคตอนก็ผิดเยอะอยู่

นอก จากนี้...บางครั้งตัวละครก็พูดออกมายาวเป็นพรืดเกินไป ไม่ มีการบรรยายลักษณะท่าทางหรืออารมณ์ของตัวละครขณะนั้นว่ากำลังทำอะไร ลักษณะ การกระทำของตัวละครก็ยังไม่ค่อยสมจริง คือมันเปลี่ยนอารมณ์ปุบปับเกิน (อัน นี้เห็นชัดมากตอนบทนำ เหมือนที่ซีแนบไฟล์แก้ไปให้ดูนิดหน่อยด้านล่างน่ะ) บท นี้ตัวละครโดนเสียบทะลุร่าง ปรากฏดึงกรงเล็บออกมาอย่างไม่สะทกสะท้าน แล้ว ก็สู้ได้เหมือนไม่เจ็บไม่ปวดอะไรเลย แต่ พอสู้เสร็จก็ตายไปซะดื้อๆ...คือ ตอน อ่านซีรู้สึกแบบนี้จริงๆ วิธีปรับตรงนี้คือ ซี คิดว่าน้องควรจะเพิ่มการบรรยายสีหน้า อารมณ์ความรู้สึกของตัวละครให้มากกว่านี้นะ แบบ ว่าตัวละครพยายามกัดฟันกรอด รวบ รวมแรงดึงกรงเล็บออกอะไรแบบนี้น่ะ

อีกเรื่องที่แนะนำในการแต่งนิยาย น้อง พยายามอย่ารวบคำพูดของตัวละคร โดย เฉพาะในกรณีที่บทพูดนั้นไม่ได้ใช้ในขณะที่ตัวละครเป็นวัยรุ่นสองคนพูดใส่กัน ซี เห็นได้ชัดคือคำว่า ‘เป็น อะไร’ น้องจะใช้เป็น ‘เป็นไร’ เยอะ มาก ซึ่งซีรู้สึกว่าบางทีมันไม่เหมาะสมกับคาแรคเตอร์ของตัว ละครเท่าไหร่

3.ตัว ละคร (6/ 10)
ด้าน คาแรคเตอร์ ตัว นางเอกและพี่สาวฝาแฝดถือว่าค่อนข้างจะมีนิสัยและบุคลิกชัดเจน แต่ คนอื่นๆยังค่อนข้างจะคลุมเครืออยู่ ยังหาจุดเด่นไม่ค่อยเจอ บาง ทีตัวละครบางตัวอ่านแล้วเหมือนจะดูนิ่งๆ เงียบๆ แต่ การพูดก็ดูจะเจื้อยแจ้วเจรจาเกินมาดเงียบไปซะอย่างนั้น

4.คำผิด / ภาษา (6/ 10)
โดย รวมดูแล้วน้องไม่ติดใช้ภาษาวิบัติ นั่นเป็นสิ่งที่น่าชื่นชม แต่ เหมือนน้องจะยังใช้คำผิดเยอะมาก เช่น ‘หนี’กลาย เป็น‘หนี้’ ‘คน ละทิศละทาง’ กลายเป็น ‘คน ละที่ละทาง’ ปัญหาใหญ่ของเรื่องนี้คือการใส่วรรณยุกต์ของคำลงท้าย เช่น ละนะ ล่ะนะ น่ะ พวก นี้ยังใช้ผิดซะส่วนใหญ่ คำ แนะนำคือน้องต้องลองอ่านออกเสียงแล้วสังเกตดูว่าประโยคนี้ลงท้ายด้วย วรรณยุกต์ไหน

อีก เรื่องที่ซีอ่านแล้วตะหงิดๆก็คือการใช้สรรพนามแทนตัวของช่วงตอนแรกๆ (ตอน หลังๆเหมือนจะปรับจนโอเคแล้ว ไม่น่าห่วง) คือ...ถ้าใช้คำแทนตัวว่า ‘ข้า’ คำ ที่เรียกคนอื่นมักจะใช้ ‘เจ้า’ ‘ท่าน’ แต่ ถ้าจะใช้กับคำว่า ‘เธอ’ ‘นาย’ ส่วน ใหญ่นิยายจะใช้คำว่า ‘ฉัน’ หรือ ‘ชั้น’ มากกว่า การที่เอา ‘ข้า’ มา ใช้กับคำว่า ‘เธอ’ เหมือน มันเป็นการเอาคำของ 2 ยุค สมัย มาใช้รวมกัน มันทำให้อ่านแล้วรู้สึกขัดๆ เรื่อง กรณีการใช้คำแทนตัวควบสมัยกันแบบนี้ ถ้าจะไม่ให้ฟังดูแปลกๆ ส่วน ใหญ่มันต้องเป็นนิยายที่ตัวเอกข้ามกาลเวลาซะมากกว่า เพราะ มันช่วยให้แบ่งแยกเรื่องความแตกต่างของยุคสมัยอย่างชัดเจน

การ ใช้คำพูดของตัวละคร...ซีว่าบางทีมันยังไม่เหมาะสมกับฐานะของตัวละคร หรือ บรรยากาศในตอนนั้นสักเท่าไหร่ ยก ตัวอย่างเช่นการขอโทษของพี่สาวที่โดนแม่สั่งให้ขอโทษโอเซ ‘ขอ โทษน่ะยะ’ (ที่จริงต้อง ‘นะ’) มัน ดูไม่ใช่คำพูดของเด็กที่ถูกอบรมมาในตระกูลผู้ดี...โดยเฉพาะเป็นการพูดต่อ หน้าบุพการีตัวเอง คือ...ซี ว่าเด็กคนนี้ถึงแม้จะไม่เต็มใจขอโทษก็น่าจะแค่เชิดหน้ากระแทกเสียงพูดขอโทษ ออกมาห้วนๆมากกว่า ไม่ น่าจะถึงกับใช้ ‘ยะ’ ส่วน การพูดของตัวละครอื่นๆเช่นนักข่าว...ดูไม่เป็นทางการเกินไป ซึ่ง มันดูไม่สมจริงกับวิธีการพูดของคนที่ทำอาชีพนี้...คำแนะนำจากซีคือเวลาอ่าน นิยายหรือดูละคร ลอง สังเกตเวลาดูว่าตัวละครพิธีกรหรือนักข่าว เขามีวิธีการพูดอย่างไร ใช้ คำพูดแบบไหน

5.ความ มีระเบียบ (5/ 5)
การ ขึ้นตอนใหม่มีการใส่เฮดและชื่อตอนดูสวยงาม การ จัดหน้านิยายดูเป็นระเบียบเรียบร้อยดี ข้อนี้เอาเต็มไปเลย

6.คำ แนะนำนิยาย (2.5 / 5)

อย่าง ที่ซีเคยเกริ่นเอาไว้ก่อนแล้วนะว่าคำมันซ้ำเยอะ อ่าน แล้ววกวนแปลกๆ มันทำให้รู้สึกว่านิยายไม่น่าสนใจเท่าไหร่อันนี้ซีลองปรับให้สีแดงที่ขีดฆ่า คือควรตัดออก สีเขียวคือซีแก้ให้ สี ฟ้าคือความเห็นซีที่อ่านแล้วต้องการคำอธิบายเพิ่มเติมเพราะมันห้วนเกินแล้ว ที่จริง...ซีว่าควรจะบอกไปเลยนะว่า ต้องการจะหาอะไร อย่างๆ น้อยมันจะได้ดูเหมือนทิ้งเงื่อนงำไว้หน่อยว่า เนื้อหา จะเดินไปทางไหน
--เมื่อการต่อสู้ก่อให้เกิดโศกนาฎกรรมและปริศนาที่ทำ(ก่อ)ให้เกิดปัญหาของสิ่งนั้น(หนึ่ง)ที่ หลับไหลมา 100 ปี (กำลัง)จะถูกปลุกขึ้น(ให้ตื่น/จากการหลับใหล)โดยเหล่า ผู้ถูกเลือกจึงต้องจำ(ต้อง)ยอม(ยอมอะไร?) (การ)เดิน ทางไป(เพื่อค้น)หาคำตอบและชิงอะไร(บางสิ่ง)บางอย่าง ณ อีกมิติจึงเริ่มขึ้น...--

7.หน้า หลักนิยาย (4 / 5)
ภาพ พื้นหลังสวยมาก ลายตรงหน้าหลักก็สวยดี แบนเนอร์ก็น่ารัก แต่ ติดตรงที่สีตัวอักษรสีชมพูนี่ล่ะที่อ่านยากไปหน่อย ลอง ปรับสีให้เข้มขึ้นน่าจะเวิร์กกว่านะ ไม่ งั้นก็ลองปรับให้เป็นตัวหนาก็ได้คนอ่านจะได้อ่านได้ง่ายขึ้นไม่ต้องมานั่ง เสียเวลาคลุมดำเพื่อให้เห็นชัดเจน

8.ชื่อ เรื่อง  (8 / 10)
ซี ว่า ชื่อมันยาวไปถ้าปรับตรง  “บท บรรเลงคำทำนายแห่งโชคชะตา” ให้ กระชับขึ้นน่าจะดีกว่า อันที่จริง...ซีว่าเอาคำว่า ‘คำ ทำนาย’ออกเหลือแค่ ‘Sanola...เซ โนล่า บทบรรเลงแห่งโชคชะตา’ชื่อ เรื่องก็ยังคงสถานะเดิมได้ ชื่อ เรื่องที่กระชับจะมีส่วนช่วยให้คนอ่านจำชื่อนิยายเราได้ง่ายขึ้น แต่โดยภาพรวม ชื่อ เรื่องถือว่าเรียกความสนใจได้ดีแล้วสำหรับคอนักอ่านแนวแฟนตาซี

9.เพิ่มเติม (4/ 5)
เอ่อ...เอา จริงๆนะ ซีก็ยังงงๆว่าตรงนี้จะให้ใส่คะแนนอะไร - -“ งั้น ซีให้คะแนนโดยดูจากระดับการใช้ภาษาเทียบกับวัยวุฒิแล้วกัน เอา ง่ายๆ ซีคิดว่า...เด็กอนุบาลที่ท่องสูตรคูณได้กับเด็กมัธยมที่ท่องสูตรคูณได้ คน เราควรให้คะแนนด้วยมาตรฐานที่ต่างกัน แม้ ว่าทั้งคู่จะทำคูณเลขได้ถูกทั้งคู่...ถูกไหม? เพราะ ฉะนั้นสำหรับเกณฑ์นี้...เอาไป 4

เอา เป็นว่า ถึงซีจะติโน่นตินี่เยอะมาก กดคะแนนไปหน่อย แต่ เป็นเพราะซีอยากให้น้องรู้ปัญหาในการเขียนของตัวเองจริงๆ ซี คิดว่าบางทีคนที่เป็นคนเขียนก็คงสงสัยว่าทำไมคนมีคนมาคอมเม้นท์ว่า สนุกจังเลย ดี จังเลย...แล้วทำไม ยอดคนอ่านของเราถึงน้อยล่ะ?...สำหรับ ซี นั่นเป็นเพราะคนที่เขาชอบเขาก็จะอ่านไปเรื่อยๆ แต่ บางครั้งนิยายเราก็มีจุดบกพร่องที่ทำให้หลายคนไม่ชอบ แล้ว คนที่ไม่ชอบเค้าทำไง? คำ ตอบก็คือ กดปิด เลิกอ่านนิยายเราแล้วไปหาเรื่องอื่นแทน มัน ไม่มีใครมาคอยคอมเม้นท์บอกหรอกนะว่า ชั้นไม่ตามนิยายคุณต่อ เพราะ ชั้นคิดว่านิยายคุณมันมีข้อผิดพลาดตรงไหน มัน ไม่ใช่ธุระ...ดังนั้นพอซีเห็นว่านักเขียนอยากรู้ข้อผิดพลาดของตัวเอง ซี เลยใส่เต็มที่ หวังว่าจะไม่โกรธ ไม่ท้อใจจนเลิกเขียนนะ = =”

สำหรับ ตัวอย่างการแก้ไขบทความ เข้าไปดูที่นี่: http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=591111&chapter=27

สรุป ผลได้คะแนน 59.5/ 100
อยู่ ในเกรด D+ อีก0.5ก็ C แล้ว...ซี ขอโทษนะ T^T