ตอนที่ 3 : NO.2 บอกให้ปล่อย
NO.2
บอกให้ปล่อย
Krist Part
นี่มันอะไรกัน พ่อบ้านบ้านั่น อารมณ์เสียโว้ยยยยยยยยย พ่อนะพ่อทำไมต้องจ้างมันมาด้วยเนี่ย นิสัยแย่ชะมัด
ผมที่เข้ามาในห้องของตัวเองที่เมื่อกี้พึ่งโดนกวนประสาทจากพ่อบ้านคนใหม่ไป เดินมาที่ปลายเตียงแล้วนั่งลง ไปด้านนอกมาอุตส่าห์มีสาวๆสวยๆมาขอเบอร์ อารมณ์ดีๆอยู่กลับบ้านมายังต้องมาเจอมันอีก ชีวิตหน่อชีวิต
บุบๆๆๆ
ด้วยความที่ไม่มีที่ระบายผมจึงหยิบหมอนขึ้นมาแล้วตีไปบนผ้าห่มที่ความแรงสูงสุด คิดสะว่าหน้ามันอยู่ที่ผ้าห่ม
“ ฮึยๆๆๆ ทำไมต้องมาเจอคนแบบนี้ด้วยว่ะ... ” คอยดูนะจะแกล้งจนทนไม่ไหวลาออกไปเลย หึ พ่อไม่มีทางชนะหรอก อย่างผมน่ะมันติดเป็นสันดานแล้ว ไม่มีใครหยุดผมได้หรอกแม้แต่พ่อผมก็ตาม
ก็อกๆๆ
“ คุณหนูคริสครับถึงเวลาอาหารเย็นแล้วครับ ” เสียงของไอ้พ่อบ้านนั่นดังขึ้นมาด้านหน้าประตูห้อง...
เหอะ! ไม่สนใจ...
“ .... ” ผมไม่พูดตอบรับออกไป
“ คุณหนูคริสครับ...คุณหนูคริส!!! เป็นอะไรรึเปล่าครับ!! ” คนหน้าห้องพูดเสียงดังจนผมที่อยู่ภายในห้องตกใจ...อะไรของมันว่ะ!!?
ปัง!
“ เฮ้ย! พังประตูเข้ามาไมเนี่ย!!! ” ผมที่กำลังนั่งกอดหมอนอยู่บนเตียงก็ต้องสะดุ้งตกใจเมื่อร่างโปร่งของพ่อบ้านพังประตูห้องผมเข้ามาแล้วยังมาทำหน้าตื่นตกใจอีก
“ ผมนึกว่าคุณหนูเป็นอะไร...ทำไมไม่ขานรับละครับ ”
“ ไม่อยากตอบ...จะทำไมล่ะ ” ผมแลบลิ้นปริ้นตาใส่คนที่ยืนอยู่หน้าประตู
“ เฮ้อออ ” มันถอนหายใจแล้วจากนั้นก็เดินเข้ามาหาผมที่นั่งอยู่บนเตียงด้วยท่าทางแปลกๆ ทำไมต้องทำหน้าเบื่อๆด้วยอะ
“ อะไร๊ เข้ามาทำไมเนี่ย นี่!...ออกไปนะ ” ผมพูดด้วยความตกใจเมื่อคนตรงหน้ายังไม่หยุดเดินเข้ามาใกล้อย่างช้าๆ ทำให้ดูน่ากลัวเหมือนผู้หญิงจะถูกทำมิดีมิร้ายอย่างไรอย่างนั้น...ดีนะผมเป็นผู้ชาย
จากนั้นมือเรียวก็เอื้อมมือมาจับข้อมือขาวของผมทั้งสองข้าง ผมที่ตกใจจึงเผลอหลุดเสียงออกมา
“ ปล่อยนะเว้ยจะทำไรอะ!!? ” ผมพยายามสะบัดข้อมือให้หลุดจากการเกาะกุมซึ่งมันแน่นมาก
“ มาจูงเด็กดื้อมาทานข้าวครับ ” คนที่อยู่ตรงหน้าพูดพร้อมกับจับผมแน่นยิ่งกว่าเดิม
“ ว่าใครเด็กดื้อ!! ”
“ ผมว่าคุณหนูควรหยุดดิ้นแล้วลงไปด้านล่างกับผมดีกว่านะครับ ” ริมผีปากบางพูดออกมายังไม่พอยังจะลากผมให้ลุกขึ้นจากเตียงอีกด้วย
“ ถ้าไม่ลงแล้วจะทำไมว่ะ...เป็นแค่คนใช้กินเงินไปวันๆแล้วมาทำแบบนี้กับเจ้านายได้ไงว่ะ ”
ผมขืนตัวเอาไว้เพื่อไม่ให้ตัวปลิวไปตามคนที่พยายามจะลากผมออกจากห้อง ยื้อไปยื้อมาฉุดกระชากกันอยู่แบบนั้นทำให้พ่อบ้านทนไม่ไหวตัดสินใจถามผมขึ้นมาอีกครั้ง
“ จะลงไหมครับ? ”
แน่นอนว่า...ผมจะตอบว่า...
“ ไม่! ”
“ แน่ใจนะครับ ”
“ เออ!...แน่ใจ ดะ...เดี๋ยวจะทำอะไร! ”
ตอนแรกผมตอบอย่างมั่นใจว่าจะไม่ลงไปกับมัน ทำไมผมต้องลงไปด้วย ลงไปแล้วเจอหน้าตลอดคืนนี้ผมคงไม่มีทางนอนหลับแน่ๆ ผมคิดว่าเขาจะปล่อยผมแล้วแต่ไม่ครับ...มันจับผมพาดบ่าแล้วเดินออกห้องมุ่งตรงไปบันได้ลงสู่ชั้นล่าง
“ เฮ้ยยย ปล่อยยยย ” ผมดิ้นไปมาพร้อมกับทุบหลังไปด้วย เห็นตัวบางๆแบบนี้ยกผมไหวได้ไงว่ะ แม่งเอ้ย
“ หยุดทุบได้แล้วครับเดี๋ยวก็ตกบันไดหรอก...ยังไงผมก็ไม่ปล่อย คุณหนูคริสไม่ยอมลงไปทานอาหารเองผมเลยต้องใช้วิธีนี้ไงครับ...ถ้ายอมลงมาตั้งแต่แรกผมคงไม่ต้องใช้วิธีนี้หรอกครับ ” ระหว่างเดินมันก็พูดไปด้วย แน่นอนผมหยุดดิ้น ทำไมนะเหรอก็มันเดินลงบันไดแล้วน่ะสิ ผมก็กลัวตายนะ
พอเดินมาถึงโต๊ะอาหารที่มีทุกคนพร้อมหน้ามี พ่อ แม่ ป้าศรีและคนใช้คนอื่นๆ ทุกคนเห็นผมหมดเลยและทำหน้าตกใจหมดเลยด้วย ฮืออ คริสอายอะ ถูกผู้ชายอุ้มแบกเนี่ยT^T
“ ตายแล้วคริสทำไมถึงมาแบบนั้นล่ะลูก ” เป็นแม่ที่หายเงิบก่อนจึงถามผมเมื่อถูกปล่อยลงจากบ่าแล้ว
“ ผมไปเรียกแล้วแต่คุณหนูไม่ยอมลงมา ผมขอโทษนะครับที่ทำทุกคนตกใจ...ทีหลังอย่าดื้ออีกนะครับ ” ประโยคแรกมันพูดกับแม่กับพ่อของผม แต่ไอ้ประโยคหลังนั่นหันมากระซิบที่หูของผม...
ฝากไว้ก่อนเถอะ...อย่าให้ถึงทีผมแล้วกัน!!!
ด้วยความอายผมจึงไม่พูดฟ้องพ่อกับแม่ออกไป ตอนที่ผมโดนแบกลงมานั้นผมหันไปทางพ่อของตัวเองก็พบว่าพ่อผมกำลังกลั้นหัวเราะอยู่...นี่เป็นแผนของพ่อใช่ไหมเนี่ย!!
ผมจึงนั่งทานข้าวแต่โดยดีและมีมันมายืนด้านหลังคอยดูอยู่ด้วย ทำไมถึงไม่ออกไปสักทีนะ กินข้าวไม่อร่อยเลยวุ้ยย ทานข้าวไปได้ไม่นานแม่ก็หันมาพูดกับผมเป็นคำที่ผมไม่อยากได้ยินที่สุด
“ คริส เดี๋ยวมหาลัยลูกก็จะเปิดแล้ว พ่อกับแม่ตัดสินใจว่าจะให้สิงโตไปอยู่ดูแลลูกที่คอนโดด้วยนะ ”
“ ฮ่ะ!!! ว่าไงนะแม่...ไม่เอา ผมไม่ยอม เมื่อกี้แม่ก็เห็นแล้วว่ามันทำกับคริสยังไงอะ ” คิ้วผมขมวดทันทีแล้วหันไปคุยกับแม่
“ เจ้าคริส! ไม่มีแต่ ยังไงสิงโตต้องไปอยู่กับแกอยู่ดี...หยุด!! ห้ามเถียง ” พ่อที่เป็นคนเริ่มแผนการพูดออกมาเสียงดัง ผมที่พยายามจะแทรกก็ต้องถูกดักเอาไว้ทำให้ไม่สามารถเถียงออกไปได้ สุดท้ายผมก็ต้องยอมอยู่ดี
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ชีวิตอันแสงสงบสุขของผ้มมมมมมม ( ไม่น่ามโนก่อนเลย )
...ไม่ต้องมายิ้มเลยนะ ไอ้พ่อบ้านบ้า!!!!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
TALK :
ตอนหน้าเขาก็จะไปอยู่ด้วยกันสองคนแล้วล่ะค่ะ แอร๊ยยยย
คริสจะเอาคืนพี่สิงยังไงนั้น อย่าลืมติดตามนะคะ
ขอโทษด้วยนะคะ หายไปหลายวันเลยเพราะติดเรียนค่ะ
เวลาที่สามารถอัพได้ก็เสาร์อาทิตย์ส่วนใหญ่ค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ จุ๊บๆ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

28 ความคิดเห็น
-
#20 Fa fah (จากตอนที่ 3)วันที่ 20 มีนาคม 2560 / 23:21มาต่ออีกนะค้าไรท์ค้างอะๆๆๆไม่เทใช่ไหม😭#200
-
#19 n-sunny (จากตอนที่ 3)วันที่ 14 มกราคม 2560 / 16:35สนุกมากๆเลยคะ มาอัพไวๆนะคะ#190
-
#17 @37 (จากตอนที่ 3)วันที่ 2 มกราคม 2560 / 18:15สนุกค่ะ มาอัพต่อเร็วๆ น๊า#170
-
#16 uta25698 (จากตอนที่ 3)วันที่ 18 ธันวาคม 2559 / 18:24มาต่อน้าาาาา สนุกกก ค้างๆ~#160
-
#15 kssk (จากตอนที่ 3)วันที่ 12 ธันวาคม 2559 / 20:30รีบมาต่อน้าา#150
-
#14 ลูกกวาด (จากตอนที่ 3)วันที่ 27 พฤศจิกายน 2559 / 15:13คริสอย่าดื้อกับพี่สิงมากนะพี่สิงเค้าเป็นห่วง#140
-
#11 s.lattecoffee (จากตอนที่ 3)วันที่ 19 พฤศจิกายน 2559 / 20:03เป็นเด็กดีซะคริส 5555+#110
-
#8 tattylovely1234 (จากตอนที่ 3)วันที่ 12 พฤศจิกายน 2559 / 08:31วี้ดดดวิ้ววว เขิน-///-มาต่อน้า ค้างงง้าา#80