คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Prince
“คริสตัล ลามะเนี่ยนะ เนื้อมันเนี่ยสามารถนำมาทำอาหารได้ แล้วก็มันมีน้ำนมด้วยนะ หนังของมันก็เอามาทำเครื่องใช้ได้ ขนอ่อนของมันเอาไปทำเครื่องนุ่งห่มได้ ขนแก่ของมันเราก็เอาไปทำเชือก ไขมันเอาไปทำเทียน ส่วนขี้มันเนี่ยเราก็เอาไปใช้เป็นเชื้อเพลิงได้ด้วยนะ” มินโฮอธิบายเรื่องลามะให้ซูจองฟังอย่างละเอียด
“ที่ฟาร์มเราเนี่ย หลักๆ เราจะใช้แค่ขนอ่อนกับขี้มันเท่านั้นแหละ เนื้อ หนัง นม ไขมันอะไรเนี่ย เราทำมันไม่ลงจริงๆ” แอมเบอร์พูดขึ้นมาบ้าง
“อืมใช่ ออ! หน้าที่ของเธอที่จะต้องทำทุกวันก็คือให้หญ้า ให้น้ำ ตรวจดูลามะทุกตัวในคอกที่ได้รับมอบหมาย ของเธอก็คือ A1 A2 ตรวจดูทั้งตัวว่ามีอะไรผิดปกติรึป่าว ทำได้มั้ย?” มินโฮพูดถึงงานที่ซูจองต้องทำในแต่ละวัน
“ได้ค่ะ” ซูจองตอบอย่างมั่นใจ
ซูจอง POV
น่าตลกนะ อยู่บ้านฉันไม่เคยต้องทำอะไรเลย ไม่เคยเลยจริงๆ แต่ต้องมีนั่งปรนนิบัติลามะเนี่ยนะ แต่ฉันชอบนะ ลองคุณได้รู้จักมัน คุณจะรักมัน ฉันว่าลามะเป็นสัตว์ที่หน้าไม่เคยแสดงความทุกข์ร้อนอะไรเลยจริงๆ คุณดูหน้ามันสิ พวกมันน่ารักใช่มั้ย?
2 เดือนผ่านไป
ซูจองส่งข้อความถึงซอลลี่
ซูจอง: ซอลลี่อ่า วันนี้ฉันทำงานที่นี่ได้ 2 เดือนแล้วนะ ฉันเจ๋งมากใช่มะ ฉันว่าฉันเริ่มหลงรักที่นี่แล้วล่ะ แล้วเธอล่ะ ไหนว่าจะมาหาฉันไง
ซอลลี่: หลงรักเลยหรอซูจองอ่า หลงรักลามะหรือเจ้าของจ๊ะ?
ซูจอง: พูดอะไรน่ะซอลลี่ ฉันไปทำงานแล้วนะ
“แอมเบอร์ แอม...นายอยู่ไหนน่ะ มาดูเจ้าพริ้นซ์เร็ว มัน...มันเป็นอะไรก็ไม่รู้” เสียงมินโฮตะโกนเรียกแอมเบอร์ดังเข้ามาในห้องของซูจอง
“คริสตัลอ่า ไปตามแอมเบอร์มาที พริ้นซ์เป็นอะไรก็ไม่รู้ หายใจถี่มาก หัวใจเต้นเร็วผิดปกติ เร็วๆ หน่อยคริสตัล” ได้ยินอย่างนั้นแล้วซูจองก็วิ่งไปตามแอมเบอร์ในบ้าน
“ฉันได้ยินแล้ว ไปกันเร็ว” แอมเบอร์ฉวยข้อมือของซูจองแล้ววิ่งไปที่เจ้าพริ้นซ์ด้วยกัน
ความคิดเห็น