คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Whats this?
ซูจองกดแป้นโทรศัพท์ส่งข้อความ
“ไม่ต้องห่วงนะคะพ่อ หนูสบายดี หนูขอเวลาทำใจกับเรื่องนั้นก่อน แล้วหนูจะกลับบ้านเอง ป.ล. ถ้าหนูรู้ว่าพ่อออกตามหาหนูล่ะก็ หนูไม่ติดต่อไปกลับอีกเลย”
“คริสตัลจ๊ะ คริสตัล ได้เวลาไปทำงานแล้วจ่ะ คริสตัล” เสียงผู้หญิงคนนึงเคาะประตูเรียกซูจองออกไปทำงาน
ซูจอง POV
ทำงานในฟาร์มเนี่ยนะ ฉันนี่มันโง่จริงๆ เล้ย รู้งี้โดดลงตั้งแต่รถแวะเติมน้ำมันก็ดีหรอก
“ค่า ออกไปเดี๋ยวนี้แหละค่า” แล้วซูจองก็เดินออกจากห้องไป
“นอนหลับสบายดีมั้ยคริสตัล” มินโฮถามซูจองเมื่อเงยหน้ามาเห็น เขากำลังโกยหญ้าให้ลามะอยู่
“ก็น่าจะดีกว่าที่บ้านเธอเคยอยู่ ไม่ใช่หรอ?” แอมเบอร์พูดแล้วเดินไปหาเจ้าพริ้นซ์ลามะตัวโปรด
“ขอโทษแทนแอมด้วยนะ เค้าก็งี้แหละ ตามฉันมาเดี๋ยวฉันสอนวิธีให้อาหารเจ้าพวกนี้” มินโฮเดินนำซูจองไปที่รถขนหญ้า
“เออ จะให้ฉันเรียกคุณว่าอะไรคะ เอ่อ...แล้วก็คนนั้นด้วย” ซูจองชี้ไปทางแอมเบอร์
“ออ ฉันชื่อมินโฮนะ น่าจะเป็นพี่ล่ะมั้ง เรียนโอปป้าก็ได้นะ แล้วแอมเบอร์นะหรอ รุ่นเดียวกันล่ะมั้ง ก็เรียกเค้าว่าแอมเบอร์ก็ได้แหละ” พูดจบมินโฮก็ลากรถเข็นหญ้ามาใกล้ๆ ซูจอง
“เอ้า แล้วนั่นคุยอะไรกันอยู่ จะไม่เริ่มทำงานกันรึไง” แอมเบอร์ลูบหัวพริ้นซ์แล้วเดินตรงมาที่มินโฮและซูจองยืนอยู่
“เอ่อ...มินโฮโอปป้า ฉันมีคำถามค่ะ” ซูจองพูดขึ้นมาตอนที่แอมเบอร์เดินมาถึงทั้งคู่พอดี
“อืม ว่าไง?” มินโฮเงยหน้าจากกองหญ้ามารอฟังคำถาม
“คือ...ไอ่เจ้าพวกนี้มันคือตัวอะไรคะ เอ่อ...อูฐแคระหรอคะ?” ซูจองถามแล้วเริ่มตักหญ้าให้ลามะบ้าง
ความคิดเห็น