Farm in love <3

ลำดับตอนที่ #10 : RIP

“เราช่วยมันไม่ได้แล้วแอม” มินโฮหันมาพูดกับแอมเบอร์ที่ยังคงจับมือซูจองอยู่ เมื่อสัตว์แพทย์ที่มาตรวจเจ้าพริ้นซ์หันมาส่ายหน้ากับเขา เพื่อจะบอกว่าแม้แต่สัตว์แพทย์เองก็ไม่สามารถยื้อชีวิตเจ้าพริ้นซ์ได้แล้ว

          มินโฮช่วยสัตว์แพทย์เก็บของแล้วเดินออกไปส่งเขาที่รถ ส่วนแอมเบอร์ยังคงยืนอยู่ตรงนั้น ยืนอยู่ตรงที่ที่เจ้าพริ้นซ์นอนอยู่ น้ำตาของแอมเบอร์ค่อยๆ ไหลออกมา เจ้าพริ้นซ์เป็นลามะตัวแรกของฟาร์ม มันโตมาพร้อมๆ กับแอมเบอร์ จนถึงวันสุดท้ายของมันในวันนี้ก็เกือบๆ 22 ปีได้ มันไม่ได้มีอาการอะไรก่อนหน้านี้ สัตว์แพทย์บอกว่ามันแก่มากแล้ว อวัยวะภายในของมันล้มเหลว เพราะหัวใจไม่สูบฉีดไปเลี้ยงอวัยวะในร่างกาย ทำให้มันหมดลมหายใจในที่สุด

          ซูจองก็ยังคงยืนอยู่ตรงนั้น ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ใกล้ชิดกับเจ้าพริ้นซ์เป็นพิเศษ แต่ก็ใจหายไม่น้อย แล้วคนที่อยู่กับมันมาตั้งแต่เด็กๆ อย่างแอมเบอร์ล่ะ จะรู้สึกยังไง เธอมองหน้าแอมเบอร์ที่กำลังยืนร้องไห้อยู่ มือข้างหนึ่งกำแน่น มืออีกข้างหนึ่งจับมือของเธอไว้ “แอมเบอร์อ่า ฉันสงสารนาย ฉันจะช่วยนายยังไงได้นะ” แล้วในวินาทีที่คิดว่าจะว่าช่วยแอมเบอร์ยังไง เธอก็สวมกอดแอมเบอร์ไว้ แล้วแอมเบอร์ก็ร้องไห้บนไหล่ของเธอเหมือนเด็กๆ

          ซูจองมีหลายความรู้สึกในการสวมกอดครั้งนี้ ซูจองรู้สึกใจหวิวๆ แปลกๆ ทั้งสงสาร "ทั้งสงสัย" แต่ ณ เวลานี้ สิ่งเดียวที่เธอจะทำได้คือ สวมกอดแอมเบอร์ไว้อย่างนี้ ให้แอมเบอร์ร้องไห้ให้น้ำตาช่วยเยียวยาจิตใจของเขา

“เอ่อ ขอโทษนะคะ ฉันเป็นเพื่อนของคริสตัลค่ะ ฉันสามารถไปหาเธอได้ที่ไหนคะ” ซอลลี่เดินทางมาถึง ฟาร์ม Llama Lodge แล้ว เธอเห็นผู้ชายคนนึงกำลังยืนคุยกับผู้ชายอีกคนนึงอยู่ จึงรอให้เค้าขับรถออกไปก่อน ถึงจะเดินเข้าไปถามหาซูจอง

“ออ เพื่อนของครัสตัลหรอ คริสตัลเค้าอยู่ที่คอก A3 น่ะ ผมกำลังจะไปพอดี ไปด้วยกันมั้ยครับ” แล้วมินโฮก็เดินนำซอลลี่ไปที่คอกของพริ้นซ์

.....................................................

“ซูจองอ่า เธอคิดอะไรอยู่ ฉันมาถึงก็เห็นเธอยืนกอดกับนายคนนั้น แล้วนายคนนั้นร้องไห้ทำไม มีอะไร ทะเลาะกันหรอ นายคนนั้นเป็นใคร ใช่คนที่เธอชอบพูดถึงมั้ย? ซูจองอ่า ฉันถามได้ยินมั้ย” ซอลลี่รัสคำถามใส่ซูจองหลังจากที่เห็นซูจองยืนกอดกับแอมเบอร์อยู่ที่หน้าคอก A3

“แอมเบอร์ เธอไม่ใช่ผู้ชายนี่นา” ซูจองพูดขึ้นมาลอยๆ