คุณเชื่อเรื่อง " ความบังเอิญ " มั้ย??
มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่ทำให้เราได้มารักกัน
แต่มันก็เพราะ "ความบังเอิญ"
" ฉันลีโอชะกะ"
ชื่อของฉันนั้นมาจากความรักระหว่างพ่อกับแม่ พ่อของฉันเป็นคนญี่ปุ่นส่วนแม่เป็นคนไทยนิสัย ของฉันนั้นได้มาจากใครก็ไม่รู้ฉันข้อนข้างที่จะไม่พบป่ะผู้คน ไม่ชอบอยู่ที่มีคนเยอะๆ ไม่ชอบความวุ่นวายใดๆทั้ง สิ้น
ด้วยนิสัยโลกส่วนตัวสูงเลยทำให้ฉันไม่มีเพื่อนเลยสักคนตั้งแต่สมัยเรียนจนมาถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่มีเพื่อนหรือจะสนใจใครนอกจากเรื่องงาน ฉันเข้ามาบริหารบริสษัทของพ่อตั้งแต่เรียนจบ
"ฉันมารีน่าเป็นเลขาคนใหม่ของคุณลีโอค่ะ"
ปามผู้หญิงที่เข้ามาเปลี่ยนแปงทุกอย่างในชีวิตฉันจากโลกที่มีแต่ความวุ่นวายก็เปลื่ยนเป็นโลกที่สดใส่ได้ททันทีเพราะรอยยิ้มขของเธอ
"ลีโอพ่อว่าช่วงนี้ลูกดูสดใส่ขื้นนะเป็นเพราะเลขาคนนั้นรึเปล่าหื่ม " คุณพ่อผู้รู้ทุกอย่างดีกว่าตัวฉันเองที่รุ้จักตัวเองเอ่ยถถามยิ้ม.."
"อ่ะไรของพ่อเนิ่ย " ฉันเง่ยหน้าจากกานกินแล้วทำเป็นไม่รู้เรื่อง แต่พ่อก็คึอพ่ออยู่วันยังค่ำแหละ
"พ่อเป็นพ่อแกนะทำไมพ่อจะดูไม่ออกว่าแกชอบหนูปามนะ "
"บ้าน่าพ่อ พ่อเอามาจากไหน "
ฉันตอบปัดๆไป ตัวฉันยังไม่รู้เลยว่าตัวเองชอบปามรึเปล่าแต่เวลาอยู่ใกล้เจ้าตัวทีไรฉันก็อารมดีทุกครั้ง รู้สึกแปลกๆเวลาที่เจ้าตัวยิ้มให้คนอื่น หมั่นสัยหรึออิจฉาก็ไม่รู้เหมื่อนกันแตต่ที่แน่ๆคึอไม่อยากให้เจ้าตัวยิ้มให้ใครเลยนอกจากฉัน...
นิยายเรื่องนี้เกีดจากจินตนากานของผู้แต่งเองหากเนื้อเรื่องคร้ายหรึอเหมื่อนนิยายอื่นๆก็ต้องขอภัยมานะที่นี้ด้วยผู้แต่งไม่ได้มีเจตนาลอกหรือเรียนแบบของใคร<>
นิยายเป็นนิยยายวายหญิงรักหญิงออกจะ18+หน่อยๆ
ฝากติดตามด้ววยนะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น