Itchi เพราะความบบังเอิญ - นิยาย Itchi เพราะความบบังเอิญ : Dek-D.com - Writer
×

    Itchi เพราะความบบังเอิญ

    โดย tnnnt

    ฉันที่ไม่เคยสนใจใครเลยนอกจากครอบครัวและตัวเองแต่อยู่ๆความบังเอิญก็ทำให้ฉันได้มาเจอเธอคนนั้นผู้ที่ทำให้หัวใจของฉันเปลี่ยนไป..ฉันอยากรุ้จักเธอมากกว่าคำว่าเจ้านายกับลูกน้อง

    ผู้เข้าชมรวม

    201

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    201

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 พ.ย. 61 / 17:30 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ






                                       คุณเชื่อเรื่อง " ความบังเอิญ " มั้ย??

                      มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่ทำให้เราได้มารักกัน

                             แต่มันก็เพราะ "ความบังเอิญ"



                                                                                                " ฉันลีโอชะกะ"

                             ชื่อของฉันนั้นมาจากความรักระหว่างพ่อกับแม่ พ่อของฉันเป็นคนญี่ปุ่นส่วนแม่เป็นคนไทยนิสัย         ของฉันนั้นได้มาจากใครก็ไม่รู้ฉันข้อนข้างที่จะไม่พบป่ะผู้คน ไม่ชอบอยู่ที่มีคนเยอะๆ ไม่ชอบความวุ่นวายใดๆทั้ง สิ้น
         
                                                                 ด้วยนิสัยโลกส่วนตัวสูงเลยทำให้ฉันไม่มีเพื่อนเลยสักคนตั้งแต่สมัยเรียนจนมาถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่มีเพื่อนหรือจะสนใจใครนอกจากเรื่องงาน ฉันเข้ามาบริหารบริสษัทของพ่อตั้งแต่เรียนจบ


                                                                    "ฉันมารีน่าเป็นเลขาคนใหม่ของคุณลีโอค่ะ"


                                                           ปามผู้หญิงที่เข้ามาเปลี่ยนแปงทุกอย่างในชีวิตฉันจากโลกที่มีแต่ความวุ่นวายก็เปลื่ยนเป็นโลกที่สดใส่ได้ททันทีเพราะรอยยิ้มขของเธอ








               "ลีโอพ่อว่าช่วงนี้ลูกดูสดใส่ขื้นนะเป็นเพราะเลขาคนนั้นรึเปล่าหื่ม "  คุณพ่อผู้รู้ทุกอย่างดีกว่าตัวฉันเองที่รุ้จักตัวเองเอ่ยถถามยิ้ม.."

              "อ่ะไรของพ่อเนิ่ย " ฉันเง่ยหน้าจากกานกินแล้วทำเป็นไม่รู้เรื่อง แต่พ่อก็คึอพ่ออยู่วันยังค่ำแหละ

              "พ่อเป็นพ่อแกนะทำไมพ่อจะดูไม่ออกว่าแกชอบหนูปามนะ "

              "บ้าน่าพ่อ พ่อเอามาจากไหน " 


          ฉันตอบปัดๆไป ตัวฉันยังไม่รู้เลยว่าตัวเองชอบปามรึเปล่าแต่เวลาอยู่ใกล้เจ้าตัวทีไรฉันก็อารมดีทุกครั้ง รู้สึกแปลกๆเวลาที่เจ้าตัวยิ้มให้คนอื่น หมั่นสัยหรึออิจฉาก็ไม่รู้เหมื่อนกันแตต่ที่แน่ๆคึอไม่อยากให้เจ้าตัวยิ้มให้ใครเลยนอกจากฉัน...





                                  นิยายเรื่องนี้เกีดจากจินตนากานของผู้แต่งเองหากเนื้อเรื่องคร้ายหรึอเหมื่อนนิยายอื่นๆก็ต้องขอภัยมานะที่นี้ด้วยผู้แต่งไม่ได้มีเจตนาลอกหรือเรียนแบบของใคร<>

                                    นิยายเป็นนิยยายวายหญิงรักหญิงออกจะ18+หน่อยๆ
                                       ฝากติดตามด้ววยนะคะ





    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น