ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : การประชุมครั้งแรก
    ณ พักครูใหญ่ของรร.ฮายอง
    “ผมชื่อคาราซึมะ เรียวครับยินดีที่ได้รู้จัก ^o^”
    “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >o< หล่อเป็นบ้าเลยยยยยยยย”
    โอ๊ย มันจะกรี๊ดอะไรนักนานะยัยหัวหน้าพวกนี้+_+ตอนเนี้ยฉันอยู่ที่ห้องพักครูกับพวกหัวหน้าห้องชายหญิงทั้งหลาย ตอนนี้อ.นา
เอะยังไม่มา และเรียวก็กำลังแนะนำตัวอยู่ สงสัยเขาต้องป๊อบปูล่าร์มากแน่ๆ*-* ฉันคิดก่อนจะกระแอมเบาๆ
    “อะแฮ่มๆ พอแล้วล่ะค่ะคุณเรียว ขอบคุณมากกกกกกกกกกกก-_-a”ฉันประชด “เอาล่ะ ทีนี้ฉันต้องพูดเรื่องอะไรต่อ เอ่อ......โครงการของปีนี้ใช่ไหม*_*”
    “ข้อมูลทั้งหมดอยู่บนโต๊ะอ.นาเอะ”เสียงของไนจิโกะหัวหน้าห้องที่น่ารำคาญที่สุดดังขึ้น
    “ขอบคุณ-_-”ฉันตอบกลับไปและหยิบเอกสารที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา ฉันเปิดอ่านเร็วๆ “โครงการปลูกต้นไม้, รักษาความสะอาด, รุ่นพี่ติวให้รุ่นน้อง ฯลฯ ฟังดูน่าเบื่อชะมัด-o-”
    “อ้าว แต่โครงการพวกนี้พวกเราทุกคนต้องรับผิดชอบนะ อย่าพึ่งรีบเบื่อสิo_O”ไทจิท้วง (เขาเป็นหัวหน้าของห้อง 1)
    “รู้น่า แต่เชื่อฉันเถอะว่าพวกประชาชนนักเรียนทั้งหลายจะต้องบอกว่าน่าเบื่อ-O- เพราะมันมีไอ้โครงการพวกนี้ทุกปี”ฉันตอบกลับขณะที่หลายคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
    “แล้วคุณประธานชายว่าไงล่ะคะ^O^”ยัยมิโยะ หัวหน้าห้อง 3ที่ปลื้มเรียวมากๆ (เพราะอะไรก็ไม่รู้) ถามขึ้น
    “อย่าไปถามเขาเลย เด็กใหม่น่ะไม่รู้เรื่องหรอก+_+”ไนจิโกะบอก (ยัยนี่ก็พูดดีเป็นแฮะ)
    “เอ่อ...ถ้าจะให้พูดล่ะก็.....-_-”เขาดึงเอกสารไปจากมือฉันและอ่านดูบ้าง “มันก็น่าเบื่อจริงๆนั่นแหละ แต่ถ้าต้องมีโครงการพวกนี้จริงๆ ก็น่าจะให้เด็กประถมทำ*o*”
    “อืม เห็นด้วย งั้นเรายกงานนี้ให้พวกน้องๆทำก็แล้วกัน ส่วนพวกเราก็จะตั้งโครงการใหม่แล้วค่อยเอาไปเสนอต่ออ.นาเอะละกัน^o^”ฉันพูดอย่างรวบรัด
    “ตั้งโครงการใหม่ o_O”ทุกคนร้อง (ไม่รวมอีตานั่นนะ)
    “ใช่ ฉันคิดว่าพวกเธอคงมีความสามารถพอที่จะทำได้นะ ถ้าได้รับเลือกเป็นหัวหน้าแล้วเนี่ยo_0”
    ทุกคนพยักหน้าช้าๆและเรียวหันมายิ้มให้ฉันในขณะที่ฉันแลบลิ้นใส่
    “อะแฮ่ม”เสียงของอ.นาเอะดังขึ้นทุกคนหันไปมองทันที
    “สวัสดีค่ะอาจารย์^o^”ฉันทักเธอขึ้นก่อน
    “สวัสดี อาซึกะ ฉันแอบดูพวกเธอตั้งแต่เมื่อกี้ รู้สึกว่าอาซึกะจะควบคุมสถานการณ์ได้ดีสมกับที่เป็นประธานนร. ในเมื่ออาซึกะพูดทุกอย่างแล้วที่พวกเธอควรรู้แล้ว พวกเธอก็ไปได้แล้วล่ะจ้ะ^0^”อ.นาเอะพูดและชี้ไปที่หัวหน้าห้องทุกคน “ทีนี้เธอคงอยากจะถามว่า ทำไมฉันถึงให้เธอเป็นประธานใช่ไม๊”
    “ค่ะ/ครับ-O-”ฉันกับเรียวพูดขึ้นพร้อมกันและต่างคนก็ต่างถลึงตาใส่อีกฝ่าย
    “หนูไม่เข้าใจน่ะค่ะอาจารย์ ถึงโซระจะสละสิทธิ ก็ยังมีคนอื่นเหมาะสมกว่าหนูตั้งเยอะ+o+”ฉันพูด “และเรียวก็เป็นเด็กใหม่ทำไมอาจารย์ถึงให้เขาเป็น”
    “ฉันไม่เห็นคนที่เหมาะสมกับตำแหน่งนี้มากกว่าเธออีกแล้วถ้าไม่มีโซระหรือเรมิ และถึงเรียวจะเป็นเด็กใหม่ เขาก็จำกฎระเบียบของรร.ได้ทุกข้อ”
    ฉันหันไปทางเรียวที่พยักหน้ารับ(--)(_ _)(--)(_ _)แล้วทำหน้าบึ้ง
    “และหวังว่าเธอคงจะรับหน้าที่นี้ด้วยความเต็มใจนะ แล้วพวกเธอก็สร้างความสัมพันธ์กันดีๆล่ะ เพราะต้องทำงานคู่กันไปอีกปีนึงเลยล่ะ^_^”อ.พูดยิ้มๆก่อนจะเดินออกไป
    “ทำงานคู่กัน...-_-a”ฉันกระซิบ
    “ไปอีกปี-_-a”เรียวต่ออย่างหมดอาลัยตายอยาก
    “โอ พระเจ้ายอด มันจอร์จมาก-_-aa”เรา 2 คนพึมพำออกมาพร้อมๆกัน
______________________________________________________________________________________________________
แหมจบได้ซะที เหนื่อยจังเลย-o-
ถ้าอยากให้เขียนอะไรเพิ่มก็บอกได้นะ^o^
เม้นกันเยอะๆล่ะ^_^
รักคนอ่านนะ GP.
    “ผมชื่อคาราซึมะ เรียวครับยินดีที่ได้รู้จัก ^o^”
    “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >o< หล่อเป็นบ้าเลยยยยยยยย”
    โอ๊ย มันจะกรี๊ดอะไรนักนานะยัยหัวหน้าพวกนี้+_+ตอนเนี้ยฉันอยู่ที่ห้องพักครูกับพวกหัวหน้าห้องชายหญิงทั้งหลาย ตอนนี้อ.นา
เอะยังไม่มา และเรียวก็กำลังแนะนำตัวอยู่ สงสัยเขาต้องป๊อบปูล่าร์มากแน่ๆ*-* ฉันคิดก่อนจะกระแอมเบาๆ
    “อะแฮ่มๆ พอแล้วล่ะค่ะคุณเรียว ขอบคุณมากกกกกกกกกกกก-_-a”ฉันประชด “เอาล่ะ ทีนี้ฉันต้องพูดเรื่องอะไรต่อ เอ่อ......โครงการของปีนี้ใช่ไหม*_*”
    “ข้อมูลทั้งหมดอยู่บนโต๊ะอ.นาเอะ”เสียงของไนจิโกะหัวหน้าห้องที่น่ารำคาญที่สุดดังขึ้น
    “ขอบคุณ-_-”ฉันตอบกลับไปและหยิบเอกสารที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา ฉันเปิดอ่านเร็วๆ “โครงการปลูกต้นไม้, รักษาความสะอาด, รุ่นพี่ติวให้รุ่นน้อง ฯลฯ ฟังดูน่าเบื่อชะมัด-o-”
    “อ้าว แต่โครงการพวกนี้พวกเราทุกคนต้องรับผิดชอบนะ อย่าพึ่งรีบเบื่อสิo_O”ไทจิท้วง (เขาเป็นหัวหน้าของห้อง 1)
    “รู้น่า แต่เชื่อฉันเถอะว่าพวกประชาชนนักเรียนทั้งหลายจะต้องบอกว่าน่าเบื่อ-O- เพราะมันมีไอ้โครงการพวกนี้ทุกปี”ฉันตอบกลับขณะที่หลายคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
    “แล้วคุณประธานชายว่าไงล่ะคะ^O^”ยัยมิโยะ หัวหน้าห้อง 3ที่ปลื้มเรียวมากๆ (เพราะอะไรก็ไม่รู้) ถามขึ้น
    “อย่าไปถามเขาเลย เด็กใหม่น่ะไม่รู้เรื่องหรอก+_+”ไนจิโกะบอก (ยัยนี่ก็พูดดีเป็นแฮะ)
    “เอ่อ...ถ้าจะให้พูดล่ะก็.....-_-”เขาดึงเอกสารไปจากมือฉันและอ่านดูบ้าง “มันก็น่าเบื่อจริงๆนั่นแหละ แต่ถ้าต้องมีโครงการพวกนี้จริงๆ ก็น่าจะให้เด็กประถมทำ*o*”
    “อืม เห็นด้วย งั้นเรายกงานนี้ให้พวกน้องๆทำก็แล้วกัน ส่วนพวกเราก็จะตั้งโครงการใหม่แล้วค่อยเอาไปเสนอต่ออ.นาเอะละกัน^o^”ฉันพูดอย่างรวบรัด
    “ตั้งโครงการใหม่ o_O”ทุกคนร้อง (ไม่รวมอีตานั่นนะ)
    “ใช่ ฉันคิดว่าพวกเธอคงมีความสามารถพอที่จะทำได้นะ ถ้าได้รับเลือกเป็นหัวหน้าแล้วเนี่ยo_0”
    ทุกคนพยักหน้าช้าๆและเรียวหันมายิ้มให้ฉันในขณะที่ฉันแลบลิ้นใส่
    “อะแฮ่ม”เสียงของอ.นาเอะดังขึ้นทุกคนหันไปมองทันที
    “สวัสดีค่ะอาจารย์^o^”ฉันทักเธอขึ้นก่อน
    “สวัสดี อาซึกะ ฉันแอบดูพวกเธอตั้งแต่เมื่อกี้ รู้สึกว่าอาซึกะจะควบคุมสถานการณ์ได้ดีสมกับที่เป็นประธานนร. ในเมื่ออาซึกะพูดทุกอย่างแล้วที่พวกเธอควรรู้แล้ว พวกเธอก็ไปได้แล้วล่ะจ้ะ^0^”อ.นาเอะพูดและชี้ไปที่หัวหน้าห้องทุกคน “ทีนี้เธอคงอยากจะถามว่า ทำไมฉันถึงให้เธอเป็นประธานใช่ไม๊”
    “ค่ะ/ครับ-O-”ฉันกับเรียวพูดขึ้นพร้อมกันและต่างคนก็ต่างถลึงตาใส่อีกฝ่าย
    “หนูไม่เข้าใจน่ะค่ะอาจารย์ ถึงโซระจะสละสิทธิ ก็ยังมีคนอื่นเหมาะสมกว่าหนูตั้งเยอะ+o+”ฉันพูด “และเรียวก็เป็นเด็กใหม่ทำไมอาจารย์ถึงให้เขาเป็น”
    “ฉันไม่เห็นคนที่เหมาะสมกับตำแหน่งนี้มากกว่าเธออีกแล้วถ้าไม่มีโซระหรือเรมิ และถึงเรียวจะเป็นเด็กใหม่ เขาก็จำกฎระเบียบของรร.ได้ทุกข้อ”
    ฉันหันไปทางเรียวที่พยักหน้ารับ(--)(_ _)(--)(_ _)แล้วทำหน้าบึ้ง
    “และหวังว่าเธอคงจะรับหน้าที่นี้ด้วยความเต็มใจนะ แล้วพวกเธอก็สร้างความสัมพันธ์กันดีๆล่ะ เพราะต้องทำงานคู่กันไปอีกปีนึงเลยล่ะ^_^”อ.พูดยิ้มๆก่อนจะเดินออกไป
    “ทำงานคู่กัน...-_-a”ฉันกระซิบ
    “ไปอีกปี-_-a”เรียวต่ออย่างหมดอาลัยตายอยาก
    “โอ พระเจ้ายอด มันจอร์จมาก-_-aa”เรา 2 คนพึมพำออกมาพร้อมๆกัน
______________________________________________________________________________________________________
แหมจบได้ซะที เหนื่อยจังเลย-o-
ถ้าอยากให้เขียนอะไรเพิ่มก็บอกได้นะ^o^
เม้นกันเยอะๆล่ะ^_^
รักคนอ่านนะ GP.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น