[FICSJ] I LOVE YOU : MY I DOL [KYUMIN]

ลำดับตอนที่ #5 : My I dol : : chapter 3 (sungmin) 100%

                                  

                                                  My I dol : : chapter 3 (sungmin) 



“ขอบคุณนะฮะพี่คยู” ผมพูดคำสุดท้ายกับพี่คยู เค้ายิ้มให้ผมเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ ตามคำสั่งของสตาฟว่าเวลาดินเนอร์หมดลงแล้ว

       

        สำหรับพี่คยูแล้วอาจเป็นเวลางานหมดลงแล้ว เค้าก็แค่เสร็จจากงานอีกงานหนึ่งเท่านั้น แต่ผม มันแตกต่าง.. มันไม่ใช่เพียงแค่เวลาเวลาหนึ่ง แต่มันคือความทรงจำ ความฝัน ความสุขของผม ตลอดการดินเนอร์นี้ ผมแทบบไม่ได้ทานอะไรเลย แน่นอนฮะ อาหารคือสิ่งที่ผมทานเมื่อไหร่ก็ได้ แต่การมองหน้าคนคนนึงที่ผมแอบมองผ่านจอคอมตลอดเวลา และตอนนี้ผมได้มองเค้าใกล้ๆ ในอิริยาบถต่างๆ อาหารจึงไม่สำคัญกับผมเท่าไหร่นัก

        ผมยังนั่งอยู่ที่เดิม สตาฟคนอื่นก็เริ่มเก็บของเตรียมตัวกลับ แต่ผมยังไม่อยากลุงจากเก้าอี้ตัวนี้ ยังอยากซึมซับบรรยากาศ ความรู้สึก ว่าผมไม่ได้ฝันไป พี่คยูเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว และผมก็ยังไม่เห็นอีกเลย

        “คุณน้องซองมิน กลับยังไงคะ ติดรถไปกับพี่มั้ยเอ่ย” พี่สตาฟผู้หญิงเดินเข้ามาถามผมด้วยแววตายิ้มแย้ม

        “อ่อ ไม่เป็นไรฮะ เดี๋ยวเพื่อนผมมารับ ขอบคุณนะฮะ” ผมตอบพลางก้มหัวให้พี่เค้าเล็กน้อย ที่จริงไม่มีเพื่อนมารับผมหรอกฮะ ผมแค่พูดตัดประโยคเท่านั้น

        ผมลุกจากเก้าอี้แล้วเตรียมตัวกลับบ้านเหมือนกัน ต่อจากนี้ถึงแม้ผมจะไม่ได้เจอพี่คยูใกล้ๆแบบนี้อีก ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ ผมได้มากกว่าที่แฟนคลับคนนึงสมควรจะได้ซะอีก ผมเดินออกจากอาคารนัมซาน เดินทอดน่องไปเรื่อยๆ คิดอะไรต่างๆนานา ก่อนจะกลับผผมถามหาพี่คยูจากสตาฟแต่ก็ได้รู้ว่าพี่เค้ากลับไปแล้ว ยังไม่ทันได้บอกลาเลย แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกเนอะ...

        ผมเดินมาเรื่อยๆพร้อมรถต่างๆที่วิ่งผ่านไปกันขับสวนกันมา การเดินไปเรื่อยๆแบบนี้ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบแฮะ

        ปริ๊นนนนนน!!




      แสงไฟวาบตรงหน้าผม พร้อมเสียงแตรที่ดังออกมา นี่ผมเดินข้ามถนนแบบไม่มองรถเลยรึไงฮะเรา รถคันตรงหน้าจอดนิ่งสนิทห่างจากตัวผมไม่มากเท่าไหร่ ประตูรถด้านคนขับเผิดออกมา พร้อมร่างสูงที่ผมคุ้นเคยสายตา

        เชื่อมั้ยฮะ...

        เค้าคือพี่คยูฮยอน...

        ที่มาพร้อมกับนางแบบชื่อดังที่นั่งขนาบข้างมาด้วย...

             อิม จินอา..

        เค้าเดทกันหรอ..

        แล้วผมจะทำสีหน้ายังไงดี

        “อะ..เอ่อ พี่คยู ผมขอโทษฮะ แห่ะๆ” ผมพูดตะกุกตะกัก เพราะไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไง ถ้าพี่เค้าไม่ต้องการเปิดเผย แต่ผมดันมาเห็น ทำยังไงดี

        “ซองมิน”

        “ผมไม่เป็นไรฮะ เอ่อขอโทษอีกทีนะฮะ ผมขอตัวนะฮะ” ผมก้มหัวอย่างรวดเร็วและรีบเดินออกมาโดยไม่ได้มองว่าพี่คยูจะทำสีหน้าหรือพูดอะไร แต่เสียงที่ผมไม่ต้องการก็กลับดังเข้ามาในโสตประสาทของผม

        “นั่นใครหรอ”

        “ก็แค่แฟนคลับ ไปเถอะ” 

    กึก

     เท้าของผมที่กำลังเดินออกจากบริเวณนั้นหยุดลง เสียงที่เข้ามาเป็นของพี่คยูไม่ผิดแน่ครับ ผมไม่รู้จะทำอย่างไร ระหว่างเดินออกไป หรือควรหันไปตอบรับ ผมจึงแค่หันไปยิ้มแห้งๆ โดยมีแค่สายตาของพี่คยูมองมา ผมหันหลังกลับก่อนจะเดินออกจากตรงนั้น

     จากนั้นผมก็ได้ยินเพียงเสียงรถเคลื่อนออกไป พี่คยูฮยอนออกไปแล้ว วันที่ผมรอคอยจบอย่างเป็นทางการ ผมมีความสุข ถึงแม้ผมจะได้เห็นภาพที่ไม่อยากเห็น หรือคำพูดบางคำของพี่คยูแต่ก็ผมไม่ได้ตกใจ และ ไม่คิดว่าจะได้ยินคำตอบอื่นหรอกฮะ

          พี่คยูฮยอนไม่พูดอะไรผิดแม้แต่นิดเดียว

          ผมเป็นแค่แฟนคลับ ผมไม่ได้คิดว่าตนเองเป็นอย่างอื่น

          แต่ไม่รู้ว่าทำไม คำว่าแฟนคลับที่พี่คยูฮยอนพูดออกมา มันถึงดูห่างไกล มันถึงดูห่างเหิน

          และทำไม

          ผมรู้สึกเหมือนแฟนคลับไม่ใช่สิ่งสำคัญที่พี่เค้าต้องการ...

          ผมปัดความคิดไร้สาระของตัวเองออกไป และพยายามนึกถึงช่วงเวลาที่มีความสุขในวันนี้ นึกถึงช่วงเวลาที่พี่คยูฮยอนยิ้มให้ ช่วงเวลาที่พี่คยูฮยอนชวนคุย ในฐานะแฟนคลับ ผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว

          ครืด ครืด

          เสียงโทรศัพท์ของผมสั้น และสายที่โทรมา ถ้าผมเดาไม่ผิด คงเป็นฮยอกแจเพื่อนที่ตื่นเต้นกับผมตลอดเวลา นี่ก็คงโทรมาถามว่าวันนี้เป็นยังไงบ้าง

          [ฮัลโหล!! ซองมินนนนน เป็นไงบ้าง ชั้นล่ะอิจฉานายสุดๆ เล่ามาเดี๋ยวนี้นะ คุยอะไรกับพี่คยูบ้างงง โอยยยยเล่ามาเร็วๆเลย]

          ผมอมยิ้มกับน้ำเสียงที่ดูจะตื่นเต้นซะเหลือเกิน

          “ นายคิดว่าชั้นกล้าคุยอะไรหรอฮยอกแจ แค่จะมองหน้ายังไม่กล้าเลย แต่ อืม.. บทสนทนาไม่ได้มีอะไรมากเลยอ่ะ พี่คยูแค่ชวนคุยเล็กๆน้อยๆ ชั้นก็นั่งก้มหน้ามองดินอยู่ แต่ วันนี้นะฮยอกแจ ชั้นเจอ... เอ่อ เจอ..” ผมควรจะบอกเรื่องนี้ด้วยรึปล่าว ผมควรจะบอกว่าเจอพี่คยูกับจินอาหรือป่าว แล้วถ้าเค้าไม่ได้เดทกัน เกิดฮยอกแจเผลอหลุดไปบอกใคร ผมจะทำให้พี่คยูเดือดร้อนรึป่าวนะ

               [เจออะไรหรอซองมิน]

          “ป่าวหรอก ไม่มีอะไร” ผมบอกปัด ผมไม่ควรบอกใคร เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่ผมสมควรรู้ตั้งแต่เลยด้วยซ้ำ

                         แฟนคลับรู้แค่เท่าที่ศิลปินต้องการให้รู้ก็พอแล้วล่ะ

                 .

.

.

.

.

.

        ชีวิตหลังจากที่ผมได้ไปดินเนอร์กับพี่คยูก็ดำเนินมาอย่างปกติ ปกติสำหรับผมก็คือ เรียนเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ติ่งได้มีโอกาสก็ต้องรีบไป การเงินและการเรียนของผมถือเดินถอยหลังไปเรื่อยๆ แต่ช่วงนี้ผมกับฮยอกแจเราต้องฟิตกันหน่อย เนื่อง จากช่วงสอบมิดเทอมใกล้เข้ามาถึง ถึงผมจะรู้การโชว์ไลฟ์ หรือ ตารางของพวกพี่เค้ามาบ้าง แต่ก็เพลาๆแล้วครับ ไว้สอบเสร็จเรามาว่ากันใหม่

แต่ก็ไม่ใช่ว่าผมไม่ตามข่าวนะครับ มันถือว่าเป็นเรื่องที่ต้องทำทุกวัน ถึงแม้ไม่ใช่ปัจจัยสำคัญแบบขาดไม่ได้ แต่ผมไม่อยากขาด ไม่อยากพลาดข่าว แค่รู้ว่าวันนี้พี่เค้าอยู่ไหน แต่งชุดยังไง ได้เห็นรูปจากบ้านแฟนไซต์ต่างๆผมก็โอเคแล้วนะ

                        Étoiles’s home@loveyouetoiles 15m
              3/06/16 Pic update!! [4P] น่ารักทุกคนเลยค่า 

“ซองมินนนนๆ ดูรีบพี่ทงรูปนี่ดิโอยยยย ละลายอ่ะ ถ่ายคู่กับพี่คยู แบดมากกกกอ่ะ โอยยยย”

ฮยอกแจนี่ดูรูปจากที่บ้านแฟนไซต์อัพ ดูไปก็เพ้อไป แต่ก็ไม่ต่างกันครับ เพราะเซ็ตนี้ที่ถ่าย หล่อมากจริงๆ หล่อแบบผมพร้อมถวายยอดเงินทั้งหมดที่มีในบัญชีเพื่อไปซื้อโฟโต้บุ๊คนี้มานั่งมอง

ผมยิ้มให้คนในรูปและเลื่อนทวิตไล่ลงไปเรื่อยๆ

           Étoiles’s home@loveyouetoiles 14m
              วันนี้ทุกคนดูยิ้มแย้มมากเลยค่ะ โดยเฉพาะพี่คยู >< 
                          *แนบรูป* 

                             

.

.

.

.

คิดถึงจังเลย คิดถึงพี่คยู คิดถึงทุกคน ผมคิดถึงอยู่ในใจ แต่มีทางนึงฮะที่ผมจะบอกพี่เค้าได้ว่าผมคิดถึงพี่เค้า มีทางนึงที่ผมได้แสดงมันออกไป...

                      Dekkyu @leesungmin now
            คิดถึงพี่คยูจัง  

        ผมบอกคิดถึงผ่านทางโลกออนไลน์.. พิมลงไปผ่านโลกทวิตเตอร์... 

               นี่แหล่ะครับที่ผมทำได้ ทางเดียวที่ผมบอกพี่เค้าได้ ผมก็เคยถามตัวเองบ่อยๆว่า เค้าจะรู้ได้อย่างไร ว่ามีคนคิดถึง เค้าจะรับรู้ได้ยังไงว่ามีคนพูดถึงเค้ามั้ย บางทีก็คิดไปไกล ว่าถ้าวันนีงผมเลิกเป็นคลับวงพี่เค้า ที่พี่เค้าบอกว่าหวงแหนแฟนคลับ แต่ถ้าผมหรือใครเดินออกไป พี่เค้าจะรู้มั้ย...

        แต่ก็แค่ว่าความคิดปัญญาอ่อนครับ ผมไม่เคยคิดจะเดินไปไหน ถ้าผมไป ผมก็คงทิ้งช่วงเวลาที่มีความสุขตัวเองไป

        ผมชอบพี่เค้ามานานมาก นานมากจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต โดยที่ไม่รู้ตัว ดีเสียอีก ที่ผมได้ใช้เวลาที่ผ่านมาโดยมีพวกพี่เค้าเป็นแรงกำลังใจเวลาเหนื่อยตอนสอบหรือท้อแท้เรื่องๆต่าง แค่นั่งระบายกับรูปก็มีความสุขแล้วครับ

“ซองมิน ชั้นว่านะ เราควรหยุดเล่นแล้วอ่านหนังสือป่ะ เดี๋ยวเกรดก็ออกมา D หรอก” ฮยอกแจพูดทั้งๆที่มือตัวเองยังสไลด์หน้าจอโทรศัพท์ต่อไป

“มาๆอ่านหนังสือ” ผมพูดพลางกดปุ่มปิดที่โทรศัพท์แล้วเสียบหูฟังเปิดคลอไปกับการอ่านหนังสือ โดยที่ไม่ได้สนใจว่าคนข้างกายที่เป็นคนเอ่ยชวนผมให้อ่านหนังสือ จะสนใจการสอบครั้งนี้หรือสนใจผู้ชายที่อยู่ในโทรศัพท์ต่อไป

        ผมอ่านหนังสือไปซักพัก อ่านบ้างหลับบ้าง เข้าใจบ้างผ่านหัวบ้าง แต่ก็ถือว่าได้ผ่านตาบ้างละหน่า

        ‘สู้ๆซองมิน ทนอ่านสอบไป อีกเดี๋ยวก็ได้ติ่งแล้ว’

        ผมให้กำลังใจตัวเองโดยการเขียนในหนังสือ บอกตัวเองตลอดว่าอ่านไปเดี๋ยวก็ได้ไปนู่นไปนี่ ทนเอาหน่อย ทนเอาหน่อย แต่เหมือนๆคนข้างผมไม่ได้คิดอย่างนั้น เพราะไม่ทันไร ฮยอกแจก็สั่นแขนผม ดูมีเรื่องตื่นเต้นไม่น้อย

        คงไม่ใช่แค่เรียกให้ดูรูปอีกหรอกนะฮยอกแจ

“ซองมิน!! ดูข่าวพี่คยูนี่ดิ!” มันพูดพลางยื่นโทรศัพท์ของตนเองมาให้ผมดู

“อะไรๆ ข่าวอะไรฮยอกแจ” ผมมองไปที่โทรศัพท์ของฮยอกแจ และสิ่งที่มองเห็นก็ไม่ใช่สิ่งข่าวที่ผมอยากรับรู้ซักเท่าไหร่

       Étoiles’s home@loveyouetoiles now
    สำนักข่าวX ถ่ายภาพที่คยูฮยอนเดินควงกับดาราสาวดังท่านหนึ่งได้ ทางต้นสังกัดยังไม่ได้
    ออกมาแถลงการใดๆ เครดิต www.NNsuperhotnew.com

        Étoiles’s home @loveyouetoiles now
    ถึงทางต้นสังกัดยังไม่ได้ออกมายอมรับ แต่จากรูป ก็ชัดเจนแล้วค่ะ ยินดีด้วยนะคะ
    *ปาดน้ำตา*

ตอนนี้

แฟนคลับอย่างผม

ต้องยินดีกับพี่เค้าใช่มั้ย

        ถึงผมจะเคยเห็นกับตา แต่เมื่อรูปออกมาเป็นหลักฐาน ทุกอย่างมันชัดเจนจริงๆ ผมยินดีด้วยนะฮะ...

 .

.

.

.

.

.

.

.

.

ผ่านมาหลายวัน ทางพี่คยูก็ไม่ได้ออกมาชี้แจงเรื่องข่าวลือที่เกิดขึ้น แต่จริงๆแล้วข่าวนี้ก็ไม่ใช่ข่าวแรกที่เกิดขึ้นหรอฮะ พี่คยูมีข่าวกับผู้หญิงบ่อยครั้ง และมันก็จะจบด้วยการที่พี่คยูไม่ได้ตอบแก้ไขอะไรออกมา

ซึ่งจริงๆแล้วมันก็แทบไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย

        ผมเคยคิดว่าถ้าพี่คยูจะแต่งงานขึ้นมา ผมจะทำอย่างไร ซึ่งผมก็ได้คำตอบให้กับตัวเอง ว่าผมหรือแฟนคลับคนอื่นๆคงทำอะไรไม่ได้ พวกเรามีสิทธิ์แค่รับรู้ และยอมรับ สิทธิ์ออกเสียงสำหรับพวกเราว่าไม่เห็นด้วย ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญหรอกครับ เพราะพี่เค้าไม่ได้ยินพวกเราหรอก

แล้วผมจะดราม่าทำไมนะ -*-  

.

.

.

.

.

.

        และแล้วฤดูสอบมาถึงจน ช่วงเวลาที่พวกเราเตรียมพร้อมอดหลับอดนอนอดติ่งเพื่อการสอบครั้งนี้ ไม่อยากได้ F มาฮะ เหนื่อยแล้ว

ผมกับฮยอกแจนัดกันมาก่อนเวลาสอบ 2 ชั่วโมงเพื่อทบทวนรอบหนังสือสุดท้ายกัน

“ซองมิน สอบเสร็จไปฉลองกันมะ”  ฮยอกแจเงยหน้าจากหนังสือขึ้นมาถามผม พนันได้ว่าในสมองตอนที่มันอ่านมีแต่เรื่องเที่ยว

ไม่แปลกที่เวลาเราอ่านหนังสือ สมองเราจะคิดทุกเรื่องให้ไกลจากหนังสือที่เราเสมอ

“ไปไหนอ่ะ” ผมถามฮยอกแจกลับ

“ อืม ไปทะเลกันมั้ย อยากไปเที่ยวก่อน แล้วปิดเทอม ชั้นกะจะไปหางานพิเศษทำ แบบทำร้านกาแฟไรงี้ เอาเงินไปติ่ง แกว่าไงซองมิน” มันทำท่าครุ่นคริดแล้วหันมาหาผม

จริงๆผมก็เคยทำงานพิเศษแล้ว หาเงินไปติ่งเองสบายใจกว่าจริงๆครับ เหมือนเรากำลังพยายามหาตังเพื่อเปย์ผู้ชาย แค่ฟังก็ดูดีแล้วใช่มั้ยฮะ

ไม่ได้อยากเปย์ แต่ตังมันเทไปหาแล้วฮะพี่คยู *ขยิบตา*

ผมตอบตกลงฮยอกแจไป แล้วหันมาสนใจหนังสืออีกรอบ ก่อนจะไปหาตัง ผมต้องหาเกรดให้ตัวเองบ้าน  ฮึบ!

Dekkyu @leesungmin now
อยากสอบเสร็จแล้วหาตังไปเปย์พี่คยูจุงเบยยยย

Fandonghae @leehyukjae now
@leesungmin อย่าเพ้อ อ่านหนังสือโว้ยยยยยยยยย  

*เขวี้ยงหนังสือ* 

               

                                                    [100%]

                       
*ถ้าจะหายไปขนาดนี้ ไม่ต้องแต่งแล้วค่ะแกรรรรร* เปิดการ์ดด่าตัวเองแทนแล้วค่ะ

หมดคำพูดค่ะ กับตัวเองค่ะ ทำไมไม่มาต่องงเหมือนกันค่ะ 

ถ้ายังมีคนอ่านอยู่ก็ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ -/\- 

เนื้อเรื่องเราไม่อยากเดินไปเร็วนะคะ เลยช้ามาแบบสามปีลง 20 เปอร์ ไม่ใช่ค่ะ เราจะค่อยเก็บโมเม้นติ่งไปเรื่อยๆ ติ่งทำอะไรรู้สึกอะไร เราอยากเอามันมาลงในฟิค เหมือนไดอารี่ไปในตัวเนอะ ฝากติดตามด้วยค่ะ ถึงฟิคจะไม่ตามติด แต่ติดตามฟิคด้วยนะคะ (บ่นไรวะชั้น)

ลาก่อยค่ะ 

อิม จินอา ก็คือ นานะ นั่นเอง เราอยากได้ผู้หญิงที่หน้าคมๆ ตาจิกๆหน่อย สวยอ่ะ >< 
 





เราอัพช้ามากใช่มั้ย ขอโทษนะคะ ก่อนเปิดเทอมเราไม่ว่างมาแต่งต่อเลย จะพยายามมาอัพนะคะถ้ามีคนอ่าน T_T 

ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ YY