Laflora Secret ไขปมความรักกับสายลับ 5 สาว

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 : พักผ่อน

CR.SQW

4

พักผ่อน

"ขอให้นักเรียนเจ้าชายโนอาห์ทุกคนเดินไปที่หอพักที่ตึกแวร์ซายส์14 ด้วยนะคะ ที่นั่นจะเป็นหอพักของพวกเธอตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ค่ะ ส่วนห้องก็ตามหมายเลขที่อยู่บนกุญแจที่ทางเราแจกไปเมื่อกี้นะคะ หนึ่งห้องจะพักกันสองคน เนื่องจากห้องพักของเราไม่พอ ต้องขออภัยตรงนี้ด้วยนะคะ เดี๋ยวอีกสักครู่คุณครูฌาแนตต์จะนำทางไปค่ะ" ครูมารีชี้แจงเรื่องหอพักกับนักเรียนเจ้าชายโนอาห์

"ได้เลยฮ้า~ นักเรียนสุดหล่อทั้งหลายตามครูมานะฮะ~!" ดวงตาครูฌาแนตต์เป็นประกายวิ้งๆแล้วเดินอย่างมั่นคงนำนักเรียนชายเข้าหอ

"คะ.. คร้าบบบ" นักเรียนเจ้าชายโนอาห์ต่างเกรงกลัวกับการเดินของครูฌาแนตต์ เป็นการเดินที่ดูเผินๆเหมือนจะง่าย แต่ต้องใช้พลังและการฝึกฝนอย่างมาก ยิ่งเดินอยู่บนส้นสูงหลายนิ้วนั่นด้วยแล้ว

"เอ้าๆ อย่ามัวแต่ตกตะลึงกับการเดินของครู ถ้าอยากเดินสง่าแบบนี้ต้องตั้งใจเรียนคลาสบุคลิกภาพกันด้วยนะฮ้า"

"คะ ครับ!"

ห่างจากที่จุดรวมพลเมื้อกี้ คู่กัดอย่างทิวาและกียุลก็คงยังวิ่งไล่กันอยู่อย่างนั้นไม่จบสิ้น

ตุบ!

"แอ๊ก!!" ทิวาเสียหลักล้มลง เข่าของเธอกระแทกลงกับพื้นแข็งจนทำให้เธอเผลอร้องออกมา

"ยูเป็นอะไรรึเปล่าเลดี้ทิวา" คริสโตเฟอร์ที่เผอิญเจอทิวาล้มรีบวิ่งไปหา ชายหนุ่มผมสีเพลิงยื่นมือหนาให้หญิงสาวจับแล้วประคองเธอให้ยืนขึ้น

"เจ็บบบ ฮือออ" ทิวาพูดแล้วน้ำตาเริ่มไหล

"โหยดูดิ หัวเข่าเลือดออกเต็มเลย เดี๋ยวไอพาไปทำแผลนะ"

"อื้ม ขอบคุณนะคริส แล้วไม่คิดว่าจะได้มาเจอนายอีกครั้งในสภาพแบบนี้ ฉันนี่มันแย่จริงๆเลย ฮือออ"

"ไม่เอาน่าทิวา ไม่ว่าจะเจอยังไง แต่ไอดีใจที่ได้เจอยูมากนะ อย่าร้องไห้เล---" มือของคริสโตเฟอร์ที่กำลังจะเช็ดน้ำตาให้ทิวาถูกปัด(อย่างแรงด้วยแรงหึงหวง)ด้วยมือใครบางคน

"เดี๋ยวยัยลิงนี่ฉันจัดการเองนะคริส" เสียงที่ฟังดูยังไงก็หึงแน่ๆของกียุลพูดกับเพื่อนหัวส้ม "นายไปเก็บของเข้าหอเถอะ" กียุลพยุงทิวาให้อยู่ในอ้อมแขนของตน เขากระชับอ้อมแขนแน่นเพื่อที่จะไม่ทำให้หญิงสาวเสียหลักล้มลงไปอีก พร้อมส่งสายตาพิฆาตให้เพื่อนตัวดีของเขา

‘ถ้ามาแตะตัวทิวาอีก Mngเจอดีแน่!’

‘ยูนี่ทำตัวเหมือนแมวกำลังขู่ไม่ให้เข้าใกล้เจ้าของอย่างนั้นแหละ.. - -;’ คริสโตเฟอร์คิดพลางเหงื่อตก ไม่คิดว่าบทจะหึงก็หึงออกนอกหน้าเลยนะพ่อคุณ

"จะเก็บของเข้าหอได้ไง ก็ไอยังไม่ได้กุญแจอ่ะ" คริสโตเฟอร์แบมือทั้งสองข้างแล้วยักไหล่" ยูได้ยัง?"

"เออว่ะ ยังไม่ได้ แล้วพวกนั้นได้ยัง"

"น่าจะยังนะ เดินมานู่นละ" คริสโตเฟอร์ชี้ไปทางที่ดันเต้ ฮอรัสและอเล็กเซกำลังเดินมา

"กียุล ฉันเจ็บหัวเข่า T^T" เสียงโอดครวญของทิวาทำให้กียุลหันมาสนใจ

"เห้ย!! เลือดออกขนาดนี้เลยเหรอ!?" กียุลดูตกใจมากเพราะเมื่อกี้เขาไม่เห็นแผลเนื่องจากหึงหน้ามืดตามัวมากเกินไป

"ก็เออดิ! แสบมา-- ว้าย!!" ทิวาบ่นไม่ทันจบกียุลก็รีบช้อนตัวทิวาให้อยู่ในท่าเจ้าหญิง

"อย่างนี้ก็ไม่ต้องทนยืนเจ็บหัวเข่าแล้วนะ" กียุลส่งยิ้มหวานไปให้ ทำให้ทิวาหน้าแดงแปร๊ด

"อะ.. อื้ม" ทิวาก้มหัวงุดๆซ่อนใบหน้าที่แดง "แล้วนายไม่หนักรึไง"

"เธอหนักไม่เท่าบาร์เบลที่ฉันยกหรอก"

"แสดงว่าหนักสินะ"

"แหะๆ แต่เธอเจ็บเข่านี่ อยู่ในท่านี้แหละเจ็บน้อยสุดแล้ว"

'ทำไมจู่ๆนายนั่นมันก็หล่อ แอบหวั่นไหวแฮะ'  ทิวาคิด

'ทำไมไอมายืนตรงนี้วะ =_='  คริสโตเฟอร์คิด

"เฮ้กียุล! นายได้กุญแจหอพักรึยัง" ดันเต้ที่เดินมาถึงพอดีถาม

"ยังเลย พวกนายล่ะ"

ทั้งสามคนส่ายหน้า

"เมื่อกี้ครูมารีบอกกระผมว่าหอพักไม่พอ เลยจะให้พวกผมมาอยู่ห้องของคุณทิวาชั่วคราวก่อนน่ะขอรับ" ฮอรัสพูดขึ้น

"ห้องพวกฉัน? หมายความว่าไงอ่ะ? โอ้ย!" ทิวาร้องเพราะเจ็บแผล

"ยัยลิงอยู่นิ่งๆไป ว่าแต่คืนนี้พวกเราต้องนอนห้องยัยลิงนี่เหรอ?" กียุลถาม

"ต้องถามเจ้าของห้องด้วยแหละครับว่าสมัครใจมั้ย" อเล็กเซพูด

"คุณทิวาดันเป็นคนเดียวที่ตื่นตอนนี้ด้วยแหละขอรับ ตอนนี้ก็ตีสองครึ่งแล้ว ครูมารีเลยอยากจะรบกวนแค่สักคืนเดียว ส่วนพวกที่นอนครูมารีจะจัดการให้ขอรับ" ฮอรัสเสริม

"..." ทิวาตกอยู่ในความคิดครู่นึง กำลังอ้ำอึ้งกับการที่จู่ๆก็ต้องแชร์ห้องกับพวกราชาทั้ง 5 อย่างเลี่ยงไม่ได้ซะงั้น 

"ให้พวกกระผมพักที่ห้องคุณทิวาสักคืนจะได้มั้ยขอรับ? *-*" ฮอรัสอ้อนทิวา

'ให้มานอนดีมั้ยน้า กระบะทรายของเจ้านิลก็ยังไม่ได้เก็บให้เรียบร้อยดีเลย'

"นะครับ น้า~~~~~" คราวนี้ทั้งสี่คนประสานเสียงกันอ้อนทิวา ให้ตายสิอยู่ดีๆมีคนหล่อสี่คน(ไม่รวมตาตี๋)มาขออ้อนวอนให้พักห้องสักคืนนี่ ใครจะอดใจไหวกัน

"ก็ได้ เห็นแก่ว่าพวกนายไม่มีที่นอนหรอกนะ"

"ขอบคุณคร้าบบ คุณทิวาใจดีที่สุดเลย!"

"อืม -//////-" เขินหนักขึ้นไปอี๊กกก

"อะแฮ่ม!!" กียุลกระแอมเตือนพวกเพื่อนเสียงดัง

"ชะอุ้ย!" ทั้งสี่เริ่มหนาวหลัง

"กลับห้อง! ฉันต้องทำแผลให้ยัยลิง เดี๋ยวติดเชื้อตายซะก่อน" กียุลทำเสียงโหดแล้วรีบเดินออกจากวงสนทนาพร้อมทั้งททิวาในอ้อมแขน

"ใครใช้ให้นายทำแผลให้ยะ!!" 

"ฮอรัสช่วยขนสัมภาระของฉันมาด้วย เนื่องจากนายน่ะตัวต้นเหตุ!" กียุลไม่สนใจคำพูดทิวาแล้วสั่งฮอรัสให้แบกกระเป๋าของตัวเองไป

"ขอรับ~" เจ้าตัวก็ทำตามคำสั่งแต่โดยดี

  'กระผมไปเป็นต้นเหตุตั้งแต่ตอนไหนเนี่ยขอรับ!?'

ห้องทิวา

"เธอนั่งอยู่นี่แหละ ห้ามเดิน ห้ามขยับ เดี๋ยวเจ็บแผล" กียุลสั่งทิวาขณะที่วางเธอลงบนโซฟาอย่างอ่อนโยน

"สั่งอยู่นั่นแหละนายตี๋"

"ฉันไม่ได้สั่ง ถ้าเธอขยับก็เจ็บแผลใช่มั้ยล่ะ?"

"ถ้าไม่ได้สั่งก็ช่วยพูดให้มันดีกว่านี้ได้ป่ะ"

"ฉันก็พูดดีๆของฉันแล้ว จะให้ทำแผลให้มั้ยครับ?"

"นายประชดฉัน!"

"ตกลงจะเอายังไง ให้ทำแผลให้มั้ยเนี่ยยัยลิงกัง"

"ทำดินายตี๋!"

"ยื่นขามา นั่งนิ่งๆด้วย"

ทิวายื่นขาข้างที่มีแผลให้กียุล กียุลจึงเริ่มทำแผลทันที เขาบรรจงทำแผลให้เบามือที่สุด สองมือค่อยๆล้างแผลให้สะอาด ห้ามเลือดสักระยะนึงจึงปิดแผลด้วยผ้าพันแผลปลอดเชื้อ

"อ่ะ เสร็จละ"

"เดี๋ยวฉันนอนละ นายก็ไปนอนกับพวกเพื่อนๆนายละกัน" ทิวาชี้ๆไปทางที่พวกฮอรัสกำลังปูที่นอนที่ครูมารีจัดหามาให้บนพื้น

"ไม่คิดจะขอบคุณฉันสักคำเลยรึไง"

"ขอบใจ!"

"ก็ดี แต่คราวหลังอย่าประชดนะ ถ้าเกิดเธอประชดอีกล่ะก็ เจอดีแน่"

"เจอดีอะไร"

"เจออย่างนี้ไง~" กียุลเหยียดยิ้มแล้วค่อยๆเลื่อนหน้าไปใกล้หน้าทิวามากขึ้น ดวงตาสีน้ำเงินทะเลจ้องเข้าไปในดวงตาของทิวาอย่างหนักแน่น แล้วกียุลก็ค่อยๆโน้มตั--

"ทำบ้าอะไรของนาย!!!!"

ตู้ม!

ทิวาได้สกายคิกใส่กียุลจนลอยเข้าห้องน้ำไปแล้วจ้า~

"โอ้ยย!!!!!! เธอนี่มัน!! อาบน้ำดีกว่า -*-" กียุลลุกขึ้นหยิบผ้าขนหนูอย่างหงุดหงิดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับความเจ็บจาการที่เพิ่งโดนเตะเมื่อกี้

ในขณะที่ทั้งสองกำลังตบตีกัน ก็มีแก๊งเจ้าชาย4คนคอยนินทา(?)ทั้งสองอยู่

"ทั้งสองสนิทกันจังเลยน้า" ดันเต้พูดพลางนั่งมองไปทางสองคนนั้น

"นั่นสินะครับ ดูท่ากียุลจะชอบคุณทิวาจริงๆจังๆแล้วล่ะ" อเล็กเซพูด

"แต่ดูอีกฝั่งไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่เลยนะ" คริสโตเฟอร์เสริมขึ้น

"กียุลดูรักเค้าข้างเดียวนะขอรับ น่าสงสารจัง" ฮอรัสยิ้มเหนื่อยๆ

"ยังไงกียุลก็สู้อยู่แล้วล่ะ พวกเรานอนกันเถอะ" คริสโตเฟอร์กระชากผ้าห่มแล้วล้มตัวลงนอน

ทิวาที่เริ่มหายเจ็บจากแลหกล้มเมื่อก่อนหน้านี้ได้ถือถาดสีน้ำตาลที่มีเหยือกน้ำและแก้วน้ำห้าใบมาให้พวกราชาทั้ง 5 เผื่อพวกเขาเกิดหิวน้ำตอนกลางคืน

"เน่ๆ ห้องฉันมันแคบไปหน่อยพวกนายเลยต้องนอนพื้น นอนกันได้ป่ะ?" ทิวาถามแก๊งราชาทั้ง 4 แล้วยื่นถาดน้ำให้ดันเต้คนที่อยู่ใกล้ทิวามากที่สุด

"สบายมากคร้าบ~ ให้พวกผมมีที่ซุกหัวนอนก็ดีแล้ว" ดันเต้พูดติดตลกพลางรับถาดใส่แก้วน้ำจากทิวาอย่างระมัดระวัง

"ฮ่าๆ ดีแล้ว ถ้าต้องการอะไรก็เรียกได้เลยนะ งั้นฉันไปนอนละ ฝันดีนะ" ทิวาล้มตัวนอนบนเตียงแล้วดึงผ้าห่มมาห่มคลุมถึงอก

"ฝันดีนะครับทิวา!" แก๊งราชาทั้ง 4 ประสานเสียงก่อนจะล้มตัวนอน

20 นาทีผ่านไป

#กียุล

"อ่าว หลับกันหมดละ =_="

ผมอาบน้ำนานไปรึเปล่านะ พวกนั้นถึงหลับไปแล้ว ช่างเถอะไปนอนดีกว่า เหนื่อยมาก พรุ่งนี้ก็ต้องไปเรียนที่ลาฟลอร่าอีก

ไหนๆก็ไหนๆละ แว้บไปดูยัยลิงดีกว่า~

ผมเดินผ่านกระจุกเพื่อนทั้ง 4 ที่กำลังนอนอยู่อย่างเงียบๆแล้วเดินตรงไปที่เตียงทิวา ทิวาห่มผ้าห่มปิดหน้าปิดตาปิดจมูกหมด จะหายใจออกมั้ยเนี่ยเธอน่ะ ผมเลยดึงผ้าห่มให้ลงมาจากหน้า ทิวาจะได้หายใจได้สะดวก

ว่าแต่ หน้าตาตอนนอนนี่น่ารักแฮะ แก้มสีอมชมพูน่าจิ้มมากๆเลย แถมมีกลิ่มแชมพูหอมอ่อนๆจากผมด้วย อยากดมจังแฮะ 

กลิ่นมันหอมจนอดใจไม่ไหว ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆผมสีน้ำตาลสวยของทิวาแล้วหอมเส้นผมของเธอ มันช่างหอมยิ่งนัก! ผมเป็นโรคจิตไปแล้วเหรอเนี่ย

            'แชะ'

"หืม?" ผมหันไปทางต้นเสียง แต่ก็ไม่เห็นมีอะไร คงหูฝาดไปเองล่ะมั้ง ง่วงละไปนอนดีกว่า

"ฝันดีนะครับยัยลิงกัง"

#ตัดมาอีกฝั่งทางแก๊งเพื่อนราชาทั้ง4

"เป็นไงบ้างอเล็กเซ" ดันเต้กระซิบอย่างสอดรู้สอดเห็น

"สุดยอดมากครับ!" ว่าแล้วอเล็กเซก็ยื่นกล้องให้อีก 3 คนดู

"โห มุมกล้องสุดยอดมากเลยขอรับ" ดวงตาสีเขียวเข้มของฮอรัสเบิกกว้างอย่างตกใจเมื่อได้เห็นรูปภาพที่อเล็กเซถ่าย

"เหมือนkissกันเลยเน้อ~" คริสโตเฟอร์ร่วมแจม

"นอนๆๆๆๆกันกียุลเดินมานู่นแล้ว!" ดันเต้เตือนเพื่อนๆแล้วทั้ง4ก็รีบห่มผ้า(แกล้ง)หลับ

"นี่พวกนาย" กียุล

"..."

"เฮ้! หลับแล้วเหรอ?"

"..."

"สงสัยจะหลับแล้วแฮะ งั้นก็ ราตรีสวัสดิ์" กียุลพูดแล้วล้มตัวลงนอน

"..."

"..."

"ฟู่ว~" ทั้ง 4 ถอนหายใจอย่างโล่งอกที่พวกเขาไม่โดนจับได้ ไม่งั้นคงโดนบ่นถึงเช้าแหงๆ

"ราตรีสวัสดิ์นะกียุล"

Theme credit : " SQWEEZ " THEME