คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : Special Part : Tanabata Day
Special Part : Tanabata Day
ณ เกาะลาฟลอร่า
รอบเกาะที่เป็นที่ตั้งของสถาบันบ่มเพาะเด็กหญิงแสนซนให้กลายเป็นเจ้าหญิงผู้เพรียบพร้อมได้ถูกตกแต่งไปด้วยริ้วกระดาษหลากสีและต้นไผ่ที่รอให้ผู้คนมาเขียนคำอวยพรแล้วนำไปแขวน ใช่แล้ว วันนี้วันทานาบาตะยังไงล่ะ!
ในวันนี้ทางโรงเรียนลาฟลอร่าก็มีกิจกรรมที่ให้ได้ทำเหมือนกัน อ้อ โรงเรียนเจ้าชายโนอาห์ก็มาร่วมด้วยนะ รอบข้างก็จะมีซุ้มต่างๆให้ทำเช่น สอนทำทางช้างเผือกกระดาษ สอนทำริ้วกระดาษ เล่านิทานวันทานาบาตะ แถมมีชุดยูคาตะและกิโมโนให้ได้เช่าใส่เดินเล่นกันได้ด้วย มีต้นไผ่ตั้งอยู่เป็นจุดๆไปสำหรับเขียนคำอวยพร
ถึงจะจัดสถานที่กันตั้งแต่เช้า แต่พวกซุ้มและร้านค้าต่างๆจะเปิดให้บริการตอน 4 โมงเย็นเป็นต้นไป ระหว่างนี้เด็กๆทุกคนก็ต้องเรียนกันก่อน แต่ทางโรงเรียนทำการร่นคาบให้ทำให้เลิกเรียนเร็ว
“นี่พวกเธอ! รีบๆเดินสิเดี๋ยวชุดก็หมดหรอก!” เสียงใสๆดังขึ้นพร้อมกับร่างบางที่วิ่งนำกลุ่มเพื่อนตัวเองออกมา เธอกวักมือเรียกเพื่อนๆทั้งสี่ให้รีบๆเดินกันไวๆ
“รอเดี๋ยวสิยะ! ชุดมันไม่หนีไปไหนหรอก!!” เสียงของเพื่อนสาวชาวฝรั่งเศสตะโกนตอบทิวาไป มือก็ใช้พัดพัดคลายร้อนเป็นพัลวัน
“วันนี้คึกคักดีนะน่อ” เพื่อนสาวชาวจีนเอ่ยขณะที่เดินไปเรื่อยๆไม่สนใจเสียงเร่งของทิวาเลยสักนิด
“นั่นสินะ ตกแต่งได้สวยพอๆกับประเทศญี่ปุ่นเลย” เพื่อนสาวชาวอังกฤษที่เดินข้างๆเงยหน้ามองของประดับตกแต่งตามตึกและต้นไม้ บรรยากาศสวยงามมากๆ
“ทำให้นึกถึงประเทศญี่ปุ่นเลยเจ้าค่ะ ^^” เพื่อนสาวชาวญี่ปุ่นยิ้มให้ทัศนียภาพของโรงเรียนแล้วรีบเดินตามทิวาไปเพราะเธอเร่งจะแย่อยู่แล้ว
ณ ซุ้มเช่าชุดยูคาตะ
“เชิญเลือกได้ตามสบายเลยนะจ้ะ ได้แล้วก็เรียกพี่ได้เลยนะ ^^” รุ่นพี่คลาสควีนผู้ดูแลซุ้มบอกพวกทิวา
“ได้เลยค่ะ ขอบคุณนะคะ” ทุกคนกล่าวขอบคุณรุ่นพี่คนนั้น
หลังจากที่รุ่นพี่คนนั้นเดินออกไป พวกทิวาก็หันมาสนใจกับชุดยูคาตะกัน
“ยัยกิ้งก่า เธอว่าลายไหนดีอ่ะ” ทิวาถาม
“แล้วแต่เธอสิยะ แล้วก็อย่ามาเรียกฉันว่ากิ้งก่าด้วย!”
“แค่นี้ก็เรียกไม่ได้ เชอะ ยัยกิ้งก่า”
“ฉันไม่ใช่กิ้งก่าย่ะ! ยัยลิงตะกละ!”
“หนอย..!!”
“เฮ้อ เปิดศึกกันอีกแล้วนะน่อ” เหมยฮัวถอนหายใจเมื่อเห็นเพื่อนของตนทั้งสองทะเลาะกันอีกแล้ว
“ช่างสองคนนั้นเถอะ เดี๋ยวก็เลิกทะเลาะกันเง เรามาเลือกชุดกันเถอะ” โรซารี่หันมาให้ความสนใจกับชุดยูคาตะต่อ เธอรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าถ้าสองคนนี้ทะเลาะกันห้ามไปก็เปลืองแรงเปล่าๆ ปล่อยให้หายกันเองน่ะดีแล้ว
“ยูริได้แล้วนะเจ้าคะ เป็นตัวนี้เจ้าค่ะ” ยูริหยิบยูคาตะสีเขียวอ่อนลายก้อนเมฆน่ารักๆให้โรซารี่กับเหมยฮัวดู
“นะ.. น่าร้ากกกกกก” อาการออกแล้วโรซารี่ขา -_-;
“อ๊ะ น้องคะ ยูคาตะลายนี้มีโปรโมชั่นซื้อคู่ลด 50% ด้วยนะจ๊ะ” รุ่นพี่คลาสควีนคนเดิมโผล่มาจากด้านหลังยูริแล้วพูด ทำเหมยฮัวกับยูริที่ไม่ทันตั้งตัวหัวใจเกือบวายตาย
“มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลยเจ้าค่ะ TwT ว่าแต่มีลายอื่นอีกมั้ยเจ้าคะ?”
“มีสิ อีก 4 ลายน่ะ เหมาะกับเพื่อนน้องๆพอดีเลยจ้า” รุ่นพี่หยิบยูคาตะอีก 4 ชุดมาโชว์
“ฉันเอาอันนี้~~~” ทิวาที่โผล่มาจากไหนไม่รู้(อีกแล้ว)ใช้นิ้วชี้ไปที่ยูคาตะสีชมพูอ่อนลายพลุสีเลือดหมูที่เข้ากัน
“นี่จ้า”
“ขอบคุณค่า”
“แล้วคุณเหมยฮัวกับคุณโรซารี่จะเอาตัวไหนเหรอเจ้าคะ?” ยูริหันไปถามทั้งสองที่ยืนมองยูคาตะในมือรุ่นพี่อยู่
“อืม.. ที่ว่าซื้อคู่นี่ยังไงเหรอคะ?”
“ซื้อเป็นคู่ลายเดียวกันจ้ะ เป็นชุดชาย-หญิงที่ตัดมาให้คู่กัน ลดคู่ละ 50% นะจ๊ะ”
“คู่ชาย-หญิงเหรอ?” โรซารี่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก
“ทำอะไรเหรอเจ้าคะ?”
“โทรเรียกพวกนั้นน่ะ”
10 นาทีต่อมา
“คุณโรซารี่คร้าบ~ ^0^” อเล็กเซวิ่งมาจากประตูหน้าซุ้มแล้วเข้ามากอกโรซารี่
“เอ่อ.. ปล่อยก่อนได้แล้วน่าอเล็กเซ ///_///”
“ครับๆ ว่าแต่ได้ยูคาตะยังครับ?”
“ได้แล้วน่ะ ทุกคนก็ได้หมดแล้ว นาย เอ่อ.. รับได้มั้ย? -////-” โรซารี่ชูยาคาตะสีฟ้าอ่อนรูปหมีเท็ดดี้ให้อเล็กเซดู
“รับได้สิครับ!! ผมว่าคุณโรซารี่ใส่แล้วต้องน่ารักมากแน่ๆ *0*”
“ไม่ต้องอวยกันเลยย่ะ ฮ่าๆๆ”
.
.
.
“นี่ยัยลิง เลือกชุดได้รึยัง?” กียุลเดินเข้ามาถามทิวาที่ยืนคุยกับรุ่นพี่ดูแลซุ้มอยู่
“ได้แล้ว ลายนี้น่ะ” ทิวาชูยูคาตะให้กียุลดู ทำชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก
“สีชมพู?? ละฉันต้องใส่คู่กับเธอเนี่ยนะ!? ถึงลายจะสวยก็เถอะ..”
“ของน้องผู้ชายเป็นสีเลือดหมูจ้ะ แต่ลายเดียวกันน้า ^^” รุ่นพี่คนนั้นตอบแทน
“อ่อครับ..”
“แบร่ :P” ทิวาแลบลิ้นปลิ้นตาใส่กียุล
“-*-”
“งั้นพี่ขอเอาชุดไปแสกนบาร์โค้ดก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวมานะ” รุ่นพี่ขอยูคาตะจากมือทิวาแล้วเดินตรงไปที่แคชเชียร์
“นี่ยัยลิง”
“ว่า? วะ..ว้าย!?” ทิวาร้องเสียงหลง จู่ๆเอวของเธอก็ถูกมือหนาของกียุลรวบแล้วดึงตัวเธอเข้าไปหาตัวเขา ทำให้ใบหน้าของทิวากระทบกับแผ่นอกกว้างของกียุลอย่างจัง ซึ่งตัวก่อเรื่องอย่างกียุลยืนยิ้มพอใจเมื่อเห็นทิวาตกใจหน้าแดงในอ้อมกอดของตน
“นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ย!?”
“ก็แค่เห็นเธอตอนแลบลิ้นใส่แล้วหมั่นไส้ อยากจะจูบขึ้นมาน่ะ ได้รึเปล่า ^^”
“ไม่ได้โว้ย!!!!” ทิวาใช้มือผลักกียุลให้ออกห่างจากตัวก่อนที่เขาจะจูบเธอขึ้นมาจริงๆ
“เธอนี่ดื้อชะมัดยาดเลยแฮะ!” กียุลรวบเอวทิวาให้แน่นขึ้นแล้วหอมแก้มทิวาทันท
จุ้บ!
“เฮ้ย!? 0////0” สัมผัสอุ่นๆที่แก้มทำใบหน้าของทิวาขึ้นสีอย่างมาก
“แก้มยังนุ่มเหมือนเดิมเลยนะยัยลิง ^^”
“ตาบ้า!!!” ทิวาผลักกียุลสุดแรงจนเขายอมปล่อยมือออก ร่างบางทำหน้ามุ่ยไม่พอใจก่อนจะสะบัดบ๊อบใส่ร่างสูงแล้วเดินหนีไปอีกทาง
“อ๊ะ! น้องมาพอดีเลยพี่กำลังจะเอาชุดไปให้ น้องเปลี่ยนได้เลยนะจ๊ะแล้วมาชำระเงินที่แคชเชียร์ได้เลยจ้ะ ใส่ชุดได้จนถึงงานเลิกเลยน้า แต่อย่าลืมคืนชุดล่ะ ฮ่าๆ ขอให้สนุกกับวันทานาบาตะจ้า!” รุ่นพี่คนเดิมยื่นชุดยูคาตะของทิวาและกียุลให้แล้วเดินจากไป
“เฮ้อ.. ต้องกลับไปเจอหน้าตาตี๋อีกแล้วงั้นสิ? -///-”
.
.
.
.
.
.
“พอตอนกลางคืนแล้วยิ่งสวยไปเลยนะเจ้าคะ~ *0*” ยูริพูดชมบรรยากาศรอบงานที่ตอนนี้ถูกตกแต่งด้วยริ้วกระดาษและไฟที่ส่องประกายระยิบระยับ ดูสวยมากจริงๆ
“นั่นสิ ไอนึกถึงตอนนั้น*เลย!(*ลาฟลอร่า สเปเชียลตอนคำสัญญาแห่งดวงดาว ในคืนเทศกาลทานาบาตะ)
“ใช่ๆ เสกชุดมาให้พวกเราได้ด้วยล่ะ” ทิวาเสริม
“อย่าพูดถึงตอนนั้นสิเจ้าคะ!! นั่นไม่ใช่ยูรินะ! >///<”
“ฮ่าๆๆ ไอก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ แต่มันก็อดคิดถึงไม่ได้นะ พวกเราผ่านอะไรๆมาด้วยกันเยอะแยะเลยนะ ^^”
“อูยยย คริสหวานเลี่ยน” บรรยากาศเกือบจะดีละถ้าไม่มีดันเต้มาขัด! -*-
“เสียมู้ดหมดย่ะตาบ้า!!”
เพี๊ยะ!
“โอ้ย! เจ็บอ้ะ คุณนาซิสซ่า T^T” ดันเต้ร้องโอดโอยพลางกุมหัวที่โดนพัดฟาดลงไปเมื่อกี้
“แค่นี้ก็เจ็บ เหอะ!”
“ยูริว่าอย่าเพิ่งทะเลาะกันเลยเจ้าค่ะ วันนี้เรายังไม่ได้เขียนอวยพรกันเลยนะเจ้าคะ ไปกันเถอะเจ้าค่ะ” ยูริรีบห้ามศึกที่กำลังจะเกิดขึ้นแล้วลากพวกเพื่อนๆไปที่ต้นไผ่ต้นหนึ่ง
“กระดาษนี้เขียนคำอวยพรได้เลยนะเจ้าคะ ส่วนนี่ปากกาเจ้าค่ะ” ยูริแจกปากกาและกระดาษที่วางอยู่ใต้ต้นไผ่แจกเพื่อนๆ
.
.
.
“เสร็จแล้ว!!” ทิวาเขียนเสร็จก็นำไปห้อยที่ต้นไผ่
“อั๊วก็เสร็จแล้วน่อ”
“กระผมด้วยขอรับ”
“ดูท่าทุกคนจะเขียนกันเสร็จหมดแล้วนะ” กียุลถาม
“น่าจะประมาณนั้นนะ” โรซารี่มองทุกคนที่ตอนนี้ได้ห้อยกระดาษบนต้นไม้ครบทุกคนแล้ว
“งั้นพวกเราไปเดินเที่ยวงานกันต่อดีมั้ยเจ้าคะ?”
“Good idea ยูริจัง! ไปกันเถอะ!” คริสโตเฟอร์จูงมือยูริแล้วเดินนำหน้าไป
“นี่ทิวา” กียุลเรียกทิวาที่เดินอยู่ข้างๆ
“ว่า?”
“เธอขออะไรไปบ้าง?”
“ไม่บอกหรอกย่ะ แล้วนายล่ะขออะไร”
“เรื่องอะไรจะบอก”
“ตาตี๋กวนประสาท.. -*-”
‘เรื่องอะไรจะบอกล่ะว่า ฉันขอไปว่า ขอให้อยู่เคียงข้างและปกป้องทิวา ตลอดไป :)’
…
เรามาดู behind the scenes กันบ้างดีกว่าค่ะว่าใครขออะไรไปบ้าง <3
ทิวา “ขอให้ได้คะแนนดีๆ ขอให้มีบุฟเฟ่ต์อาหารนานาชาติมาจัดให้กินแบบไม่อั้น *0* ขอให้ครอบครัวของเรากลับมาอยู่พร้อมหน้ากันเหมือนเดิม ขอให้กียุลและเพื่อนๆมีความสุขทุกคน ขอให้ได้อยู่ทะเลาะกับกียุลไปนานๆ”
เหมยฮัว “ขอให้อั๊วเก่งกังฟูเกินพี่เหมยหลิน ขอให้ได้เกรด 4 ทุกวิชาเลยน่อ ขอให้กิจการบ้านอั๊วราบรื่น กิจการบ้านอาฮอรัสด้วย ขอให้อาทิวา อายูริ อาโรซารี่ อานาซิสซ่ามีความสุขมากๆ ขอให้อั๊วอยู่กับอาฮอรัสไปนานๆ”
ยูริ “ขอให้ยูริได้เจอเส้นทางชีวิตที่ใช่ มีอนาคตที่ดีเจ้าค่ะ ขอให้ทุกคนที่ยูรินึกถึงมีชีวิตที่สงบสุข สุขภาพแข็งแรง สดใส ร่าเริง สมหวังดั่งปราถนา ขอให้คุณคริสอยู่กับยูริตลอดไปเจ้าค่ะ”
โรซารี่ “ขอให้ฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ดี ขอให้ชีวิตของฉันและคนรอบข้างราบรื่น ขอให้อเล็กเซอยู่ชงชาให้ทุกเช้าเลยนะ”
นาซิสซ่า “ขอให้ฝีมือทำขนมของฉันเริ่ดขึ้นไปอีก สวยขึ้นกว่านี้อีก ขอให้คุณพ่อคุณแม่มีความสุข ขอให้เพื่อนๆมีความสุข ขอให้ตาดันเต้เลิกบ้ามนุษย์ต่างดาวสักที ไม่ก็บ้าน้อยลงหน่อยก็ดีนะยะ”
กียุล “ขอให้คุณพ่อคุณแม่ของผม ทิวาและเพื่อนๆมีความสุข สุขภาพแข็งแรง อายุยืนนาน ขอให้งานสภาน้อยลง ขอให้ทิวารับรักผมสักที ขอให้ผมได้อยู่เคียงข้างและปกป้องทิวาตลอดไป ขอให้ทิวามีความเป็นกุลสตรีมากขึ้น ฉลาดขึ้นซื่อบื้อน้อยลง แต่ยังไงก็เป็นยัยลิงอยู่ดีแหละนะ”
ฮอรัส “ขอให้กิจการผ้าไหมของกระผมเติบโตทั่วทั้งทวีปและทั่วโลก ขอให้ผู้คนมีแต่ความสุขไม่มีทุกข์ ขอให้คุณเหมยฮัวได้ในสิ่งที่หวัง ขอให้ทุกคนมีความสุขขอรับ”
คริสโตเฟอร์ “ขอให้โลกสงบสุข!! กัปตัน C.L.O.C.K. ปกป้องโลกไว้ได้ ขอให้มัมสุขภาพร่างกายแข็งแรง อยู่กับไอไปนานๆ ขอให้ยูริจังน่ารักอย่างนี้ตลอดไป”
อเล็กเซ “ขอให้คุณโรซารี่น่ารักอย่างนี้ตลอดไปปป >0< แต่ถึงยังไงผมก็รักคุณโรซารี่อยู่แล้ว แล้วก็ขอให้ผมตรัสรู้ศาสตร์พ่อมดเร็วๆด้วยเถิด”
ดันเต้ “ขอให้เอเลียนลงมาทำสนธิสัญญาระหว่างดาวกับโลก มาเจริญพันธไมตรีที่โลก ผมจะเป็นคนแรกเลยที่เข้าไปขอลายเซ็นต์พวกเขา!! *0* ขอให้คุณนาซิสซ่าวีนน้อยลง แต่ถึงจะวีนยังไงผมก็รักคุณนาซิสซ่านะครับ”
TomoLi1511 “ขอให้นักอ่านทุกท่านคิดสิ่งใดขอให้สมปราถนานะคะ เรียนเก่งๆเกรด 4 ทุกวิชาเลย รวยๆสวยๆหล่อๆขึ้นทุกวันๆ สุขภาพแข็งแรงอยู่อ่านนิยายเราไปนานๆนะคะ เอ้ยแอบโฆษณา55555”
7.07.2016
ความคิดเห็น