คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : Special Part : Happy Birthday Christopher!
Special Part : Happy Birthday Christopher!
ห้องพักราชาทั้ง 5
“Ohhh Why is it so much!?” มือหนาขยี้ผมสีส้มของตนอย่างหงุดหงิด พร้อมอุทานออกมาอย่างเหลืออด เนื่องจากประธานนักเรียนชาวเกาหลีผู้ใส่แว่นหนาเตอะได้ไปดูงานที่ต่างประเทศกับรองประธานชาวอียิปต์ผู้สุขุมนุ่มลึกและเลขานุการชาวรัสเซียสุดแสนจะลึกลับเป็นเวลา 1 สัปดาห์ งาน'ทั้งหมด'ของทั้งสามคนจึงโดนโยนให้'เพื่อน'ทั้งสองที่ยังแสตนบายอยู่ที่โรงเรียนทำ ซึ่งงานของแต่ละคนก็ไม่ใช่น้อยๆ งานที่ดูจะเยอะสุดก็คงเป็นของประธานนักเรียน แถมเขายังกำชับมาอย่างดีว่า
'ห้ามให้ดันเต้ทำเด็ดขาด นายต้องทำคนเดียว เข้าใจมั้ย?'
ก็รู้อยู่ว่าดันเต้ไม่ค่อยจะทำงานสักเท่าไหร่ นั่งบนเก้าอี้ทำงานไม่ถึงสิบนาทีก็ลุกออกไปหามนุษย์ต่างดาวแล้ว คริสโตเฟอร์ผู้เป็นเบ๊เบอร์ 1 ของกียุลก็ถูกโยนขี้ใส่ไปโดยปริยาย
'ตอนแรกก็ช่วยกันทำสองคนนะ แต่ตอนนี้ไหงเป็นไอทำคนเดียวล่ะ!?' คริสโตเฟอร์บ่นอยู่ในใจ แต่ถึงอย่างนั้นงานของเพื่อนซี้เขาก็เยอะพอๆกับงานที่เขากำลังนั่งทำอยู่ตรงนี้ ดันเต้เปรียบเสมือนตัวแทนของกียุล เวลาที่กียุลไม่อยู่ก็ได้ดันเต้นี่แหละที่คอยประจำการแทนให้ ต้องเข้าประชุมแทนเวลาที่กียุลไม่ว่าง ต้องคอยประสานงานแทนเวลาที่กียุลงานสุมหัว ต้องคอยตรวจตรานักเรียน เดินรอบเรืออย่างนี้ทุกๆวัน ซึ่งเป็นงานประจำของดันเต้อยู่แล้ว ส่วนงานเอกสารก็ถูกส่งตรงให้คริสโตเฟอร์โดยไม่ลังเลเวลากียุลไม่อยู่
ร่างสูงนั่งทำงานงกๆอยู่ในห้องมาไม่ต่ำกว่า 8 ชั่วโมงแล้ว มือหนาที่จับปากกาเขียนเอกสารอยู่ก็เริ่มล้า ควรได้เวลาพักของเขาบ้างแล้วล่ะ
คริสโตเฟอร์ลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจสองสามทีแล้วเดินไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำก่อนจะเดินออกมาพร้อมผ้าขนหนูผืนสั้นลายกัปตัน C.L.O.C.K. ที่ยูริซื้อให้เนื่องในวันเกิดเมื่อปีที่แล้วพาดบ่า
เขาเดินตรงไปนั่งที่โซฟาตัวยาวแล้วเปิดทีวีช่องๆนึงที่ตอนนี้มีรายการกัปตัน C.L.O.C.K. ฉายอยู่ หยิบขนมขบเคี้ยวที่วางแถวๆนั้นมากิน ขอเวลาพักร่างกายสักพักนึงค่อยทำงานต่อ
รายการดำเนินมาถึงช่วงขั้นโฆษณา จู่ๆก็มีโทรศัพท์เข้าที่มือถือของคริสโตเฟอร์ ร่างสูงวางขนมลงแล้วเดินไปรับโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะทำงานตัวเอง
'Kim Giyul'
ชื่อกียุลปรากฎขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์ เขามองมันครู่หนึ่งแล้วจึงใช้นิ้วปาดรับสาย
“Hello”
[คริส ยุ่งอยู่รึเปล่า?] ปลายสายถาม คำถามฟังดูกวนอวัยวะส่วนล่างแต่น้ำเสียงคนถามฟังดูเป็นห่วงนิดๆ
“very very very busy! (โคตรของโคตรของโคตรยุ่งเลยล่ะ!) -*-”
[คือฉันจะถามว่าอยากได้อะไรมั้ย ตอนนี้ฉันอยู่อังกฤษอีกสามวันถึงจะกลับ]
“สามวัน!!?? ไหนยูบอกว่าวันนี้กลับตอนบ่ายไงกียุล!?”
[ฉันก็ไม่รู้ จู่ๆกำหนดการก็เลื่อน แล้วตอนนี้งานเป็นยังไงบ้าง?]
“เหลือส่วนของยูอีกนิดหน่อย ของฮอรัสกับอเล็กเซเสร็จแล้ว”
[ดีเลย พอดีฉันมีงานเข้าอีก 10 ชุดน่ะ เดี๋ยวเพลโตจะเอามาให้ ฝากด้วยนะ]
“...yep” คริสโตเฟอร์เงียบไปครู่นึงแล้วตอบรับ
[ขอบคุณนะคริส] แล้วกียุลก็กดตัดสายไป
“เฮ้อออ... นึกว่าจะได้พักแล้วเชียว” คริสโตเฟอร์ถอนหายใจยาวๆแล้วเดินกลับไปนั่งที่โซฟา นั่งไขว่ห้างหยิบขนมขึ้นมากินต่อ “จบ Episode นี้ค่อยไปทำงานต่อละกัน”
30 นาทีผ่านไป
'See ya next time!! Good bye~!!'
กัปตัน C.L.O.C.K. จบไปแล้ว ยังไม่มีวี่แววว่าเพลโตจะเอางานของกียุลมาให้สักที คริสโตเฟอร์เดินกลับไปนั่งทำงานต่อ เขาเปิดเพลงคลอเบาๆนั่งฟังระหว่างทำงาน
Going out tonight,
Changes into something red
Her mother doesn't like that kind of dress
Everything she never had, she's showing off
Driving too fast,
Moon is breaking through her hair
She's heading for something that she won't forget
Having no regrets is all that she really wants
We're only getting older baby
And I've been thinking about it lately
Does it ever drive you crazy
Just how fast the night changes
Everything that you've ever dreamed of
Disappearing when you wake up
But there's nothing to be afraid of
Even when the night changes
It will never change me and you
(Night Changes - One Direction)
คริสโตเฟอร์ร้องคลอไปกับเพลง มันช่วยให้เขาผ่อนคลายมากๆเลย ร่างสูงโยกตัวไปมาเบาๆตามจังหวะของเพลง มือข้างที่ไม่ได้ถือปากกาก็ดีดนิ้วตามเพลง
“ว้าว~ เพราะจังเลยนะครับ”
“เพลโต!?”
“สวัสดีครับคุณคริส~” เพลโตยืนโบกมือหยอยๆอยู่ตรงประตูห้อง
“เข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียงนะเพลโต เข้ามาก่อนสิ” คริสโตเฟอร์ผายมือไปทางเก้าอี้ที่อยู่ตรงข้ามเขา
“ไม่เป็นไรครับ ผมแค่เอางานของกียุลมาให้น่ะ ว่าแต่..” เพลโตวางกองเอกสารลงข้างๆคริสโตเฟอร์แล้วนั่งลงตรงข้ามเขา
“What?”
“พวกคุณกียุลจะกลับมาวันไหนเหรอครับ?”
“อีกสามวันน่ะสิ เฮ้อ ไหนบอกจะกลับมาวันนี้ ไอเซ็งสุดๆ! -*-” คริสโตเฟอร์ขยี้ผมแก้เซ็งจนยุ่งเป็นรังนก
“แล้ววันนี้วันอะไรเหรอครับ?”
“วันจันทร์ วันที่กียุลบอกจะกลับมาแต่ไม่กลับมาไง!! -*-”
“อ่อครับ…”
'สงสัยท่าทางจะลืมจริงๆ =_='
“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ บ๊ายบายครับคุณคริสโตเฟอร์” เพลโตโบกมือลาก่อนจะเดินออกจากห้องไป
คริสโตเฟอร์หยิบกองเอกสารที่เพิ่งได้รับเมื่อกี้มาดู แต่ก็ต้องตกใจปนงงสุดขีดเพราะบนกระดาษมีแต่ตัวอักษรภาษาอังกฤษอะไรไม่รู้เต็มไปหมด แถมมีลูกศรชี้ซ้ายขวาหน้าหลังเป็นปึก ชายหนุ่มหยิบกระดาษที่มีตัวอักษรแผ่นละตัวออกมาวางเรียงกันให้เป็นคำบนพื้น
“P.. L.. E.. A.. S.. E.. F.. O.. L.. L.. O.. W.. M.. E.. C.. H.. R.. I.. S.. T.. “ คริสโตเฟอร์อ่านออกเสียงประโยคที่ตนเรียงเมื่อกี้ แปลได้ว่า 'ได้โปรดตามฉันมานะคริส'
แถมมีกระดาษที่มีลูกศรแผ่นละภาพประมาณ 10 แผ่นพร้อมเลขกำกับแต่ละแผ่นด้วย นี่มันน่าสงสัยสุดๆ
“ใครเล่นตลกกับไออีกล่ะเนี่ย? ตามไปดีกว่า” ชายหนุ่มรวบรวมกระดาษทุกแผ่นขึ้นแล้วเดินไปตามทางที่ลูกศรชี้ โชคดีที่ลูกศรแต่ละแผ่นมีเลขกำกับด้วยว่าอันไหนมาก่อน จึงเดินตามมันไปได้ง่าย
“แผ่นที่ 1 อืม.. ไปทางซ้ายสินะ” คริสโตเฟอร์เลี้ยวไปทางซ้ายแล้วเดินไปเรื่อยๆ พอเจอทางแยกก็หยิบกระดาษแผ่นต่อไปขึ้นมาดูแล้วเดินไปตามลูกศรเรื่อยๆจนถึงลูกศรแผ่นสุดท้าย
“เดินตรงไป? เอ๊ะ??” เมื่อคริสโตเฟอร์เงยหน้าจากลูกศรขึ้นเขาก็พบว่าตัวเองได้ยืนอยู่หน้าประตูห้องๆหนึ่ง ซึ่งใหญ่มากๆ
“ห้องบอลลูนเหรอ?” คริสโตเฟอร์ยืนชั่งใจเป็นนาทีก่ินจะตัดสินใจเปิดมันเข้าไป ภายในห้องนั้นมืดมิด เงียบสงัด ผิดกับข้างนอกที่มีแสงสว่างเปิดตามทาง เขาเดินเข้าไปในห้องเรื่อยๆ ระยะห่างจากตัวของชายหนุ่มกับประตูเริ่มไกลขึ้นทุกที
ปัง!
และพอไกลได้ที่จู่ๆประตูก็ปิดลงโดยอัตโนมัติ เสียงจากประตูทำให้ชายหนุ่มรีบหันไปมองต้นเสียง ประตูถูกปิดลงแล้ว บรรยากาศรอบข้างมืดสนิท ชนิดที่แมวก็ยังมองไม่เห็น ในสมองเริ่มประมวลผลประหลาดๆออกมา ในใจนึกอยู่ตลอดว่าจะมีผีออกมามั้ยนะ ยิ่งมืดๆผียิ่งเยอะรึเปล่า จะมีซอมบี้มั้ย
เหงื่อเริ่มไหลเพื่อระบายความร้อนภายในร่างกายที่ขัดกับอากาศรอบตัวที่โค-ตะ-ระหนาว ขาของคริสโตเฟอร์เริ่มสั่นเพราะความกลัว เขายืนหลับตาปี๋ ภายในใจหวังว่าขอให้ไฟเปิดเร็วๆ เล่นแบบนี้เขาไม่ตลกด้วยนะ!
พรึ่บ!! ปุ้ง!! ปัง!!
“Happy birthday!!!!” ไฟทุกดวงพร้อมใจกันเปิด เสียงพลุกระดาษดังขึ้นรอบตัวคริสโตเฟอร์พร้อมคำอวยพรจากนักเรียนทุกคนที่ร่วมกันวางแผนเซอร์ไพรส์ชายหนุ่ม
“เอ๋!? Whaaaaaaat!?” คริสโตเฟอร์อุทานออกมาลั่นห้องบอลลูน ตอนเสียงพลุกระดาษเมื่อกี้ทำหัวใจแทบหล่นไปที่ตาตุ่ม
นักเรียนทุกคนยืนล้อมรอบตัวคริสโตเฟอร์เป็นวงกลมแล้วร้องเพลงวันเกิดอวยพรให้ชายหนุ่ม ทำเอาเขาแทบจะร้องไห้กันเลย
เขาลืมไปได้ยังไงกันนะ ว่าวันนี้วันที่ 4 กรกฎาคม เป็นวันเกิดของเขา สงสัยคงทำงานหนักไปจริงๆ =_=
“Happy birthday to you ~ Happy birthday to you ~ Happy birthday ~ Happy birthday ~ Happy birthday to you ~”
“Thank you so much everyone T^T” คริสโตเฟอร์กล่าวขอบคุณทุกคนอย่างสุดซึ้งพร้อมปาดน้ำตาไปด้วย เป็นภาพที่หาดูได้ยากมากเลยโมเม้นต์คริสครายอิ้ง
ระหว่างที่คริสโตเฟอร์กำลังซาบซึ้งกับเซอร์ไพรส์อยู่ก็มีบุคคลปริศนาทั้งสี่ค่อยๆเดินออกมาจากวงของนักเรียน
ทุกคนหยุดเงียบ ทำให้ภายในห้องมีแต่เสียงฝีเท้าของบุคคลทั้งสี่ คริสโตเฟอร์หันไปก็เห็นเหล่าเพื่อนราชายืนยิ้มให้ตนอยู่ข้างหลัง กียุลเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าคริสโตเฟอร์แล้วยื่นเค้กจ่อหน้าเขา ร่างสูงก้มมองเค้กอย่างประหลาดใจ บนหน้าเค้กมีข้อความเขียนไว้ว่า
'Happy birthday Christopher Captain C.L.O.C.K.' ถึงจะดูตลกไปนิดนึงแต่เขาก็ชอบมันมากๆ
“อธิษฐานแล้วก็เป่านะคริส” กียุลพูด คริสโตเฟอร์ยืนอธิษฐานพรแล้วเป่าเทียนได้ดับทุกแท่งภายในครั้งเดียวหลังจากเทียนดับก็มีเสียงปรบมือแสดงความยินดีดังขึ้น
“Thank you thank you thanks T^T”
“นี่ๆคริส! ฉันมีของขวัญมาให้!!” ดันเต้ยื่นกล่องของขวัญกล่องใหญ่ให้คริสโตเฟอร์
“Thanks! แกะเลยล่ะนะ!” พูดจบคริสโตเฟอร์ก็แกะกล่องของขวัญอย่างบรรจง ไม่ให้กระดาษห่อของขวัญขาดแม้แต่น้อยจนแกะกระดาษออกหมด เขาเปิดดูของข้างในก็พบว่าเป็นฟิกเกอร์กัปตัน C.L.O.C.K. ขนาด 100 ซม. รุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น “ดันเต้ยูรู้ใจไอมากๆ!! Thanks!!”
“ดีใจที่นายชอบนะ ^^”
“นี่ของขวัญขอรับคุณคริสโตเฟอร์” ฮอรัสยื่นกล่องของขวัญขนาดปานกลางให้คริสโตเฟอร์ พอเขาแกะออกมาของข้างในก็เป็นแผ่นบลูเรย์กัปตัน C.L.O.C.K. ทุกตอนที่คริสโตเฟอร์ไม่มี เขาลงทุนถึงขนาดแอบค้นห้องคริสโตเฟอร์เพื่อการนี้เลยนะ
“Wow!! Amazing ฮอรัส Thanks!!”
“ไม่เป็นไรขอรับ ^^”
“นี่ของผมครับ~” อเล็กเซยื่นกล่องของขวัญขนาดพอๆกับฮอรัสให้คริสโตเฟอร์ ข้างในมีAccessoryของกัปตัน C.L.O.C.K. ทั้งรุ่นเก่ารุ่นใหม่รุ่นลิมิเต็ดมาครบ
“ไออยากได้มานานแล้วล่ะอเล็กเซ Thanks!!”
“คริสดีใจผมก็ดีใจนะฮะ ^^”
“ไงคริส สบายดีมั้ย?” กียุลผู้ชอบเปิดตัวเป็นคนสุดท้ายถามเพื่อนตัวเองอย่างหน้าตาชื่นบาน
“สบายดีมากมั้งโอปป้า ไหนบอกจะกลับมาอีกสามวัน? =_=”
“ก็ถ้าบอกว่ากลับตั้งแต่เมื่อวานก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ”
“เมื่อวาน!!!???”
“ใช่แล้วขอรับ~ แล้วชอบรึเปล่าของขวัญที่พวกผมทั้งสี่ให้ไป~” ฮอรัสเสริม นี่เขาไปเห็นดีเห็นงามกับเรื่องแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย!?
“ทั้งสี่? กียุลยูยังไม่ได้ให้อะไรไอเลยนะ”
“ให้ไปนานแล้ว ก็งานที่นายนั่งทำงกๆอยู่ตลอดทั้งอาทิตย์นั่นแหละ”
“ยังไงไอไม่เข้าใจ!?”
“ก็งานทั้งหมดที่คุณทำน่ะครับ ไม่ใช่ของพวกผมหรอก แต่เป็นงานของคุณเอง” อเล็กเซเสริม
“ใช่แล้วขอรับ เห็นคุณเหนื่อยๆก็อยากจะให้รางวัลตอบแทนบ้าง งานที่คุณทำมาทั้งหมดนั้นเป็นงานสำหรับทั้งปีของคุณ ซึ่งคุณทำเสร็จหมดแล้ว นั่นก็หมายความว่า..”
“ปีนี้นายจะมีเวลาว่างดูกัปตัน C.L.O.C.K. ทั้งปีเลยล่ะ!”
“Yeah!!!!!!!!!” คริสโตเฟอร์ตะโกนด้วยความดีใจสุดขีด มือทั้งสองชูขึ้นฟ้าแสดงอาการดีใจสุดๆ
“ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ค่ำคืนนี้ก็มีเมสเสจจาก special guest 2 สาวผู้ที่มีความสำคัญต่อคริสโตเฟอร์ผู้นี้ให้รับชมด้วยนะครับ!” ดันเต้ผายมือไปทางเวทีที่มีจอโปรเจ็คเตอร์ขนาดใหญ่ เมื่อทุกคนหันไปดูวิดีโอก็เริ่มเล่น
“สวัสดีเจ้าค่ะคุณคริส! ^^”
“ยูริจัง!?” special guest คนที่ 1 ก็คือฟูจิวาระ ยูริ แฟนสาวของคริสโตเฟอร์นั่นเอง
“ おたんじょうび おめでとう (Otanjobi Omedetou) นะเจ้าคะคุณคริส ปีนี้ก็เป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีกหนึ่งปี ก็ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆ มีเวลาพักผ่อนเยอะๆ เรียนเก่งๆ เป็นที่รักของทุกคนนะเจ้าคะ เอ.. จะพูดอะไรต่อน้า.. ลืมแล้วเจ้าค่ะ T^T ความจริงเตรียมสคริปมาพร้อมนะเจ้าคะแต่ยูริคงตื่นเต้นไปหน่อย แต่ยังไงยูริก็อยากเจอคุณคริสนะเจ้าคะ ไว้มาลาฟลอร่าอีกเมื่อไหร่ก็บอกกันล่วงหน้าด้วยนะเจ้าคะ เอ่อ.. 愛してるよ！(Aishiteruyo) >/////< กู๊ดบายเจ้าค่ะคุณคริส” แล้ววิดีโอก็จบลง
“เน้ววววววววววววววววว ฮิ้ววววววววววววววววววว” ตามมาด้วยเสียงแซวตามมา
“อะไรของพวกยูเนี่ย!!! -//////-” โดนแฟนสาวสุดน่ารักบอกรักทำหนุ่มผู้ร้อนแรงถึงกับหน้าแดงไปกันไม่ถูกเลยทีเดียว
“ป๊าว~ มาดู special guest คนที่ 2 ดีกว่า” กียุลปฏิเสธเสียงสู๊งงงแล้วเปิดวิดีโอต่อไปให้เจ้าของวันเกิดดู
“Hello~ My son!”
“Mom!!??” special guest คนที่ 2 ก็คือแม่ของคริสโตเฟอร์นั่นเองงงง
“ไงลูกรักแสนดื้อ ^^ ปีนี้ก็ไม่ได้อยู่ฉลองกับแม่อีกตามเคยนะ ฮ่าๆ แต่ไม่เป็นไร ขอให้ลูกมีความสุขมากๆ เจอแต่สิ่งดีๆ ประสบความสำเร็จในชีวิต ค้นหาเส้นทางที่ตัวเองเจอ ดูแลยูริให้ดีๆ ถ้าเกิดเธอมาฟ้องอะไรแม่แม่จะตามล่าลูกตั้งแต่ท้องเรือจนถึงดาดฟ้าเลยนะคริส! ^^ สำหรับแม่ก็คงไม่มีอะไรมากหรอก แต่ก่อนจะจากกัน ขอบอกให้รู้ว่า แม่คนนี้ รักลูกเสมอนะ ไว้ค่อยคอลหากันได้นะจ๊ะ Good luck my love ~” แล้ววิดีโอที่ 2 ก็จบลง
“ผมก็รักแม่เหมือนกันนะครับ”
.
.
.
โผละ!
“ว้ากกกกก!!!!” จู่ๆก็มีครีมเค้กมาโปะอยู่บนหน้าคริสโตเฟอร์ ไม่ใช่ใครที่ไหน ฝีมือเจ้าประธานนักเรียนตัวแสบคนนี้นี่แหละ
“แน่จริงจับให้ได้ดิคริส :P” กียุลแลบลิ้นใส่เพื่อนตัวเองอย่างกวนประสาท ตอนนี้มีเส้นเลือดผุดขึ้นมาข้างขมับของคริสโตเฟอร์เป็นคล้ายๆรูปตัวเอ็กซ์ เขาคว้าเค้กที่วางอยู่บนโต๊ะแล้ววิ่งไปหมายจะปาเค้กใส่คืนกียุลที่ทำกับเขาไว้เมื่อกี้ กียุลก็ดันหลบได้ทำให้คนอื่นโดนลูกหลงแล้วพากันปาเค้กกันอย่างสนุกสนาน จากงานฉลองวันเกิดจึงกลายเป็นสงครามปาเค้กไปในชั่วพริบตา
‘ขอบคุณเพื่อนๆไอทุกคนที่จัดงานวันเกิดให้ไอ ทุกคนเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับไอจริงๆ อยู่ด้วยกันแล้วสนุกมากๆ ทั้งดันเต้ กียุล ฮอรัส อเล็กเซ ไม่ว่าจะมีปัญหาหนักหนาเพียงไหนเราก็จะช่วยเหลือกัน ความสัมพันธ์จะยังคงอยู่ตลอดกาลถึงแม้ว่าจะต้องห่างจากพวกยูไป ต่อให้แก่เฒ่ายังไงพวกยูก็เป็นเพื่อนไอ แม้ว่าจะตายไปแล้วก็ตาม :)’
ด้วยรัก
คริสโตเฟอร์ ริชาร์ด'
4.07.2016
ความคิดเห็น