เคียงข้างจันทร์

       '' มาร์ช ตื่นได้แล้ว ได้เวลาไปโรงเรียนแล้วนะ มาร์ช เมื่อคืนก็บอกแล้วให้รีบนอนเอาแต่เล่นเกมส์อ่ะ ถ้ายังไม่ตื่น จันทร์จะไปก่อนไม่รอแล้วนะ " เจ้าของเสียงตัวเล็ก หน้าหวาน ยิ้มทีสวยจนผู้หญิงยังยกตำเหน่งให้ยืนอยู่ข้างเตียงเพื่อนบ้านที่เห็นตั้งแต่เด็ก แล้วกอดอกบึนปากด้วยความไม่พอใจ พร้อมกับกำลังเดินหันหลังกลับออกไปทางประตูเมื่อกล่าวจบ 

       " ตื่นแล้วครับจันทร์ แต่ "หมา" ยังง่วงอยู่เลย ขอนอนต่ออีกหน่อยนะครับ "  แค่ปากบอกไม่พอ เจ้าหมาน้อยตัวดียังใช้โอกาสตอนเพื่อนหันหลังลุกขึ้นมาคว้าเอวเล็กไว้ แล้วดึงขึ้นมาบนเตียงทำการนอนซุกหน้าไว้ที่ซอกคอแล้วกอดก่ายทั้งมือและเท้าไว้อย่างคนเอาแต่ใจและรู้ว่าทำได้มาตลอด

 

       " มาร์ช ปล่อยก่อนมันสายแล้วนะ ตอนเช้ามีสอบด้วย "จันทร์บอกพร้อมกับดึงแขนเจ้าหมาน้อยออก

" ปล่อยก็ได้ แต่คืนนี้ต้องมานอนห้องเรานะจันทร์ " บอกพร้อมกับที่ร่างสูงใช้จมูกดมคอหอมของเพื่อนตัวเล็ก เขาชอบครีมอาบน้ำยี่ห้อนี้แต่เขาไม่ชอบใช้เลยซื้อมาให้เพื่อนตัวเล็กใช้เพราะเขาชอบดม กลิ่นเหมือนดอกไม้ผสมกลิ่นขนม น่ากิน พอคิดได้แบบนั้นปากไม่อยู่สุขจึงทำการอ้าปากแล้วงับคอเพื่อน แล้วฟันทำการเม้มซอกคอขาวจนขึ้นสีเหมือนเคย 

       " อ๋า อย่ากัดสิ มันเป็นรอยนะ เจ้าหมานี่ คันฟันอีกแล้วไง กัดตั้งแต่เด็กจนขึ้น มอปลายแล้วก็ชอบกัดไม่เปลี่ยนเลย" จันทร์พูดขึ้น ใช่เจ้าหมานี่ชอบกัดเขา จนเป็นรอย แต่คุณพ่อคุณแม่ไม่ว่าหรอก เพราะชินเสียแล้ว เคยเห็นกัดมากับตาด้วยเถอะไม่ว่าอะไร แถมยังหันไปห้วเราะกับคุณพ่อกับคุณแม่ของเจ้าหมานี่อีก  แต่ว่าจันทร์ก็ชอบนะ ชอบที่ มาร์ช ทำแบบนี้กับเขาคนเดียว พอคิดได้ก็หัวเราะเพราะเจ้าหมาน้อยก็ยังกัดไม่หยุดเลย  " ฮิ ฮิ มาร์ช พอก่อน ฮ่า ฮ่า "

        " ตกลงจะยอมมาร์ชไหมครับ จะมานอนกับมาร์ชไหม "  เขาพูดไปด้วยทำการทั้งหอมทั้งงับไปด้วยใช่เขาทำแบบนี้ตลอดตั้งแต่เด็กทำจนติดเป็นนิสัย ทำต่อหน้าและลับหลังผู้ใหญ่ ทำการวางแผนมาตั้งแต่เด็ก ตอนนั้นเขายังจำได้ว่าครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้คือตอนอายุหกขวบ เขาเห็นคุณพ่อคุณแม่หอมกันกอดกัน เขาเลยคิดว่าเขาจะทำกับจันทร์บ้างเขาจะได้อยู่ด้วยกันแบบคุณพ่อคุณแม่ ตอนนั้นเราออกไปกินข้าวกันที่สวนหลังบ้านสองครอบครัวใช้ผ้าและเสื่อปูพื้นหลังจากนั่งกินอาหารเย็นแล้ว มาร์ชที่นอนอยู่ใกล้จันทร์ จึงได้ทำการกอดจันทร์และหอมแก้มจันทร์ แต่พอเขาได้กลิ่นหอมจากตัวจันทร์แล้วนอกจากแก้มเขาก็หอมจันทร์จนมาถึงคอเขาก็เจอต้นกลิ่น ยิ่งดมก็ยิ่งหอมมันเป็นกลิ่นนมผสมกลิ่นดอกไม้น่ากินมากพอคิดได้ดังนั้นเขาก็ได้ทำการงับคอจันทร์ต่อหน้าทั้งสองครอบครัวโดยความไร้เดียงสา เขาทำไปด้วยความไม่รู้ว่าการทำแบบนี้ได้คือต้องทำกับคนรักเท่านั้น 

 

        " ว้าย !ตายแล้วตามาร์ช หนูไปทำแบบนี้กับนัองจันทร์ไม่ได้นะลูก มันผิดผี นี่เห็นทีต้องหาสินสอดมาขอน้องเป็นลูกสะไภ้ซะแล้วละค่ะ คุณพี่ " แม่อางพูดกับแม่แพรวของจันทร์ พร้อมกันนั้นทำการดึงแขนลูกชายตัวดี แต่มีหรือคนที่กำลังเมากลิ่นจะยอม ยิ่งเห็นแม่ตนเองดึงเจ้าตัวก็ทำการกอดรัดร่างเพื่อนเอาไว้สุดกำลังพร้อมกับเอ่ยประโยคที่ทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองครอบครัวตกใจ ไปตามกัน

 

       " ทำไมจะไม่ได้ละครับคุณแม่ มาร์ชเห็นคุณพ่อกับคุณแม่กอดกัน รักกันได้ มาร์ชก็รักจันทร์ มาร์ชก็ทำได้ แล้วผิดผีคืออะไรครับ แต่ถ้ามาร์ชจะกอดจะหอมจันทร์ได้ต้องหาสิดสอดมา มาร์ชจะต้องทำไงครับ มาร์ชถึงจะได้กอดจันทร์ " 

        เขาคิดย้อนไปถึงสมัยตอนเป็นเด็กแล้วก็หัวเราะ พ่อกับแม่เขาอธิบายใหญ่ว่าทำแบบนี้ไม่ได้เพราะไม่เหมาะสม แต่พูดไปเถอะเขาก็ตีมึนอยู่ดี ถึงจะเข้าใจว่าทำไมถึงห้าม แต่พอเขาทำบ่อย ๆ ก็เกิดเป็นความเคยชินที่เห็น ส่วนเขาพูดบ่อยๆ หลังจากที่เขารู้ว่าสินสอดคืออะไร เขาก็บอกว่าเขาจะแคะกระปุกหมาชิสุ ที่จันทร์ ซื้อให้เขาเป็นของขวัญวันเกิด มาเป็นค่าสินสอดของจันทร์ และให้จันทร์เป็นลูกสะไภ้ แม่อางและพ่ออาทิตย์เอง 

 

       " จันทร์จะต้องฝึกมานอนกับมาร์ชบ่อยๆ นะ ถ้าหากจันทร์แต่งงานกับมาร์ชแล้วก็ต้องมานอนด้วยกันอยู่ดีอ่ะ " เขาพูดพร้อมกับพลิกร่างบางนอนหงายพร้อมกับที่เขานอนซุกหน้าเข้าคอจันทร์เสียเลย

       

       '' พอเลย มัวโอ้เอ้ อยู่นั่นแหละถ้า จันทร์สายนะ คืนนี้จันทร์จะยึดเกมส์ หมาแถวนี้แน่ " แต่ถึงจันทร์จะพูดแบบนั้น สองมือของจันทร์กลับกอดคอของเจ้าหมาตัวดีเอาไว้ เมื่อจมูกและปากของมาร์ชเริ่มทำการทั้งหอมทั้งจูบจุดอ่อนของจันทร์  เฮ้อเขาคงต้องยอมตามใจเจ้าลูกหมาอีกแล้วจนกว่าเจ้าตัวดีจะพอใจไม่อย่างนั้นมีหวังได้งอนเขาอีกแน่  " ให้อีกห้านาทีนะเจ้าหมาน้อย "

        " ครับ ที่รัก "