รักฉันนั้นขอเเค่เธอรู้

เนื้อเรื่อง

        เช้าวันจันทร์ที่สดใสนั้น...พลอยนั่งมองต้นจากมุมนึงที่ต้นคงไม่ได้สังเกต.........
พลอยเเอบมองต้นทุกวันมองมานานแล้ว แต่ต้นก็คงไม่รู้ตัวเพราะพลอยไม่สามารถ
เปิดเผยตัวตนได้ เพราะต้นไม่ใช่คนโสด ต้นมีเจ้าของเเล้ว ใช่...ต้นมีเจ้าของเเล้ว
พลอยย้ำกับตัวเองเสมอๆอยู่หลายครั้งในเรื่องนี้ นี่คือเหตุผลที่พลอยไม่สามารถบอก
รักให้ต้นได้รู้เลยเเม้ว่าอยากจะให้ต้นรู้มากแค่ไหนก็ตาม พลอยทำได้เพียงเเค่มองต้น
ยามที่.......ต้นหันหลังพลอยก็ได้เเค่ยิ้มให้กับหลังที่เป็นเเผ่นกว้างที่สง่างามของต้นเท่า
นั้น พลอยเจ็บปวดทุกครั้งที่ต้นเดินมากับใครคนนั้น...ผู้หญิงคนนั้นที่พลอยไม่เคยได้เป็น เเละคงไม่มีวันได้เป็น เเละในวันนี้ต้นเดินมากับเฟรชดาวเด่นประจำคณะนิเทศฯทำให้พลอยต้องช้ำใจอยู่เพียงผู้เดียว เพราะเฟรชทั้งสวยทั้งรวยการเรียนก็ดีเหมาะสมกับต้น
ทุกอย่างเเต่พลอยสิ ไม่มีอารัยดีเลย หน้าตาก็ธรรมดาๆ ฐานะทางบ้านก็พอมีพอใช้
การเรียนก็เรื่อย ๆ เเต่พลอยก็เป็นคนที่มีน้ำใจเสมอๆ ในขณะที่พลอยนั่งคืดอะไร
เหม่อๆนั้น
                  เปรี้ยวสาวสวยเพื่อนของพลอยก็มาสะกิดพลอยเเล้วบอกกับเธอว่า
" นั่งเหม่ออะไรอยู่หรอพลอย จะเข้าเรียนเเล้วนะ ไปกันเถอะ "
" เปรี้ยว...เราจะทำยังไงดี อยากให้ต้นรู้อ่ะว่าเราก็ชอบเค้าเเต่เค้าก็มีเเฟนเเล้ว
นะ เปรี้ยวว่าเราควรจะเก็บเรื่องนี้ไว้ดีมั้ย "   T^T    พลอยถามเปรี้ยวขณะเดินไปที่
 พลอยถามเปรี้ยวเพราะเธอคือเพื่อนที่พลอยรักมากจนไม่สามารถจะมีความลับ
กับเปรี้ยวเลย   เปรี้ยวก็มองพลอยเเล้วบอกออกไปว่า.............
 " ของเเบบนี้มันต้องเเล้วเเต่เธอสิจะมาถามเราได้ยังไง "เปรี้ยวตอบผู้เป็นเพื่อนด้วย
ความสงสารเเละเลี้ยวเข้าไปทางตึกคณะเเพทย์ฯ
   ใช่เเล้ว.......พลอยกับเปรี้ยวเธอ2คนนั้นเรียนเเพทย์เพราะเป็นความใฝ่ฝันของพลอย
ตั้งเเต่เด็กเพราะเเม่เธอตายตั้งเเต่เธออายุยังน้อย ๆ อยู่เธอจึงมุ่งมั่นที่จะเรียนเเพทย์
ให้ได้ เเละเเล้ววันนี้เธอก็ได้ทำตามความตั้งใจของเธอ
              วันนี้พลอยเป็นอะไรไม่รู้เอาเเต่นั่งเหม่อจนเพื่อนๆของเธอสังเกตเห็นถึง......
ความผิดปกติจึงเข้าไปถามด้วยความหวังดี
" พลอยเธอไม่สบายหรือปล่าวเนี่ย" เเพทเพื่อนในกลุ่มของพลอยอีกคนถามขึ้นขณะ
เดินออกจากห้องเรียน
" ปล่าวนี่ เราไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย ไม่ต้องห่วงเราหรอกจ้า" พลอยตอบเเล้วฝืนยิ้ม
" อืม ๆ ไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไร"แพทตอบขณะที่ตายังคงพิจารณาพลอยอยู่
" นี่ ๆ ไปกินไอติมกันมั้ย" เปรี้ยวถามเเพทเเละพลอย
" เราไม่ไปนะเปรี้ยววันนี้อยากกลับบ้าน " พลอยตอบอย่างเนือยๆ
" อืมไม่เป็นไรจ่ะ..." เปรี้ยวพูดเเละหันไปลากเเพทไปกินไอติมกับเธอ
   ความจริงเเล้วที่พลอยไม่ยอมไปกับเเพทเเละเปรี้ยวก็เพราะว่าเธอจะมา
คอยดู O_Oต้นที่คณะบริหารฯ ว่าเขาทำอะไรบ้างเเล้วทุกๆวันเมื่อพลอยกลับ
บ้านเธอจะเขียนไดอารี่ส่วนตัวถึงต้นเสมอ ๆ เเละวันนี้พลอยเขียนถึงต้นว่า.....
"Love hurts
when you break up with someone.
it hurts even more
when someone breaks up with you.
But love hurts themost
when the person you love
has no idea how you feel."
"ความรักมันเจ็บปวด
เมื่อคุณบอกเลิกกับใครซักคน
เเต่มันจะเจ็บยิ่งกว่า
ถ้ามีใครมาบอกเลิกกับคุณ
ทว่ามันจะเจ็บปวดอย่างที่สุด
หากคนที่คุณรักไม่รู้เลยว่า
คุณรู้สึกอย่างไรกับเขา"
      O_o เมื่อเขียนมาถึงตรงนี้ พลอยจึงคิดได้ว่าคำที่เธอเขียนมานั้นมันตรง
กับชีวิตเธอที่สุด เธอจึงคิดว่าเธอจะบอกกับต้นว่ารักต้นคนที่เธอรักเเละผูกพันธ์
มานานเเล้ว
       ในเมื่อตัดสินใจดังนั้น วันรุ่งขึ้นพลอยก็เดินไปหาต้นที่คณะบริหารฯ เเละสารภาพกับต้นว่า 
  " ต้น...เรารักต้นนะรักมานานเเล้วตั้งเเต่วันที่เราได้เจอกัน เราไม่ต้องการเป็นคนในหัวใจต้นหรอก เเค่อยากให้ต้นรู้ไว้ไม่ว่านานเพียงใดใจของเราก็จะมีเเต่ต้นคนเดียว จำไว้นะเรายังเป็นเพื่อนกันเสมอ มีปัญหาปรึกษาเราได้ " พลอยพูดขึ้นขณะที่หน้าของเธอเเดงก่ำ
" อืม...ขอบคุณนะพลอยที่เข้าใจเรา เเต่เราก็ชอบเเละเเอบมองพลอยมานานเเล้วนะ ส่วนเฟรชอ่ะไม่ใช่เเฟนของเราหรอก เค้าเป็นลูกพี่ลูกน้องของเราเองติดเฟชรเค้าเรามากๆอ่ะ ทีนี้เราก็จะบอกพลอยบ้างนะว่าเรา.....เรารักพลอย ต้นรักพลอยนะ คบกับเราได้มั้ย "ต้นพูดพร้อมมองหน้าพลอยที่ตอนนี้เเดงเหมือนลูกตำลึง
" อืม...ได้สิ " พลอยตอบพร้อมยิ้มหวานให้นายต้นเป็นครั้งที่ร้อยเเล้ว ^_^
  
     ตั้งเเต่นั้นเป็นต้นมาพลอยเเละต้นก็คบกันเเละทำให้รักที่เศร้าๆของพลอยกลายเป็นรักที่มีความสุขอย่างที่สุด..... 

                                ------------------ THE END ----------------------
* หลายคนสงสัยว่าทำไมต้นถึงรักพลอย ก็เพราะพลอยเป็นคนดีไง เเล้วเค้าเฝ้ามองพลอยมาตลอดเลย เเต่เราไม่ได้เขียนให้ทุกคนรู้ ให้งงเล่น โฮ่ะ ๆๆๆ