รักสดใสกับนายคุณชายสุดเท่

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1-2

        ที่นี่ห้องเรียนฉัน...ซึ่งเต็มไปด้วยพวกม.6 และก็...

        ไอ้เด็กบ้า!!!!!! ฉันแผดเสียงใส่ไอ้เด็กบ้าที่น่าตาดี เพรามันสาดน้ำใส่ฉัน แต่หล่อกระชากลำไส้ใหญ่อยากนี้...ยอม...

        อะไรครับเจ้...

        ทำอะไรของนายฮะ!!!

        ก็เล่นสงกรานต์ไงคร้าบบบบ

        มันยังไม่ถึงนะยะ!!!

        เผื่อไว้ไงครับ...ไปดีกว่าขี้เกียจเถียงกับคนแก่:P

      แก...ฉันลากเสียงอย่างโกรธแค้น แต่เอาเถอะใช้ความหล่อทดแทนก็ได้ แต่เรื่องเลวร้ายยังไม่หมดนะ

        ตุ้บ!!!!

        ร่างของฉันกระเด็นไปอยู่ที่ใดที่หนึ่งในห้องอย่างสโลโมชั่น

        ไง...สาวเหลือน้อย

        0o0

        เงียบอีกนะ

        อีตาบ้า!!!! ฉันกระโดดออกจากอ้อมแขนอีตาเด็กบ้า ที่น่าตาดีกว่าที่ฉันเคยเห็นมา คล้ายๆกับใครบางคน แต่ช่างเหอะ

        อะไรครับมาว่าผมบ้าได้ไง

        ก็นาย...

        ด่าไม่ออกล่ะสิครับ...

      ใครว่าล่ะ...

        ถ้างั้นก็ว่ามาสิครับ

        ว่าอะไรยะ

        ก็...

        จุ๊บ!

      โอ้กกกก!!!! อีตานั้นจูบฉัน!!!!! ตายแล้ว...ฉันยังสาวยังสวยแต่อีตานี่...>o<

      ก็...เธอจูบผมแล้วไง-o- อีตานี่พูดจาแปลกนะ

        ฮะ!!! ใครจูบใครเอาใหม่ซิ ก็...เธอจูบผมแล้วไง

      อะไรนะ!! ฉันจูบนาย!!

        ครับ

        นายต่างหากที่จูบฉันก่อนน่ะ-3-
        จะบ้าหรอครับ...เธอน่ะแล่ะที่จูบผมก่อนจริงมั้ยพวกเรา!!! อีตานั่นตะโกนถามคนในห้อง

        จริง!!!!!!

        อ้าว...ทำไมเป็นงี้อ่ะ

        เห็นแล้วใช่มั้ยครับ...เธอจูบผม...

        เป็นไปไม่ได้!!! ยัยทูบี! แกอยู่ไหน...>o<

        ฉันอยู่นี่ ฉันกำลังจะวิ่งไปหา ยัยทูบีแต่ว่า...

        หมับ!

      อีตานั่นกอดฉันไว้ อย่ามาโดนตัวฉันนะ ถึงจะหล่อกระชากใจก็เถอะ

        เธอไปไหนไม่ได้

        ทำไม

        ก็เธอต้องอยู่กับผม แล้วอีกอย่างคนๆนั้นก็คือคนใช้นะ

        คนใช้!!!

        ใช่...คนใช้

        โอ้...ไม่นะเพื่อนฉัน...

Chapter 2

        วันนี้มันวันซวยชัดๆ ทั้งฉัน ทั้งยัยทูบี แต่ว่าทำไมยัยนั่นดี้ด้า จังอ่ะ

        นี่! แกเป็นไรฟะ

        คนเขากำลังมีความรักย่ะ

        ฮะ!!!!!!! มีความรัก ฉันไม่อยากจะเชื่อ สาวเด็กเรียน(ประชด) อย่างยัยทูบีจะมีคนมาชอบ ขนาดฉันยังไม่มีประวัติการคบใครเลย

        ถูก!!!^^

        แล้วแก... ฉันยังพูดไม่จบยัยนั่นก็เอามือถือ...เอ๊ะ! มือถือนี่มันไม่ใช่ระบบฮัดนี่นา

        ได้เวลาแล้ว^^

        เวลาอะไร

        ก็กินข้าวกับท่านเดย์ไง

        ท่านเดย์...ใครอ่ะ

        ก็ท่านเดย์...เอาเถอะไปแล้วจะรู้เอง

        แล้วยัยทูบีก็ลากฉันมาที่ห้องลับ เอ้ย! ไม่ใช่แต่มันก็คล้ายๆนะมีรหัสให้กรอก มีเวรยาม แต่ทำไมมัน...ที่มันหอพักชายนี่นา

        ท่านเดย์คะ...ท่านหญิงปีใหม่แล้วค่ะยัยนี่พูดแปลกๆ แล้วประตูก็เปิดออก

        ยินดีต้อนรับนะคะท่านหญิง^^

        ค่ะฉันตอบรับตามพิธี แต่นี้อะไรกัน

        Oh no!!! นี่มันงานเลี้ยงรึไง...มีแต่อาหารน่ากินน่ากิน

        เธอ!!เสียงเรียกของใครสักคนทำให้ฉันสะดุ้ง ฉันมองไปที่คนๆหนึ่งที่เดินมาทาง ปรากฏว่ามันคือ

        นาย!!

        มาแล้วหรอ...

        นี่มันอะไร!!!