แมวน้อย มาเป็นของฉันซะดีๆ

ลำดับตอนที่ #1 : ใครน่ะ!?

Shiro Neko


� � �เหมียว~ วันนี้อีกแล้วสินะ วันที่เราเจอกับคนแปลกๆวันแรก จะว่าไป มันก็ครบเดือนกว่าแล้วนะ แถม...คนๆนั้นยังบอกด้วยว่า ถ้าครบเดือนแล้ว เขาจะมาพาฉันไปที่ไหนซักแห่ง ที่ไหนน๊าาาาา ช่างมันเถอะ ยังไงเขาก็คงไม่มาหรอกมั้ง คิดไปคิดมาหูของฉันมันก็กระดิกไปมาตาม อ๋อ อย่าตกใจนะ หูของฉันมันเป็นหูแมวอยู่แล้ว มันเลยกระดิกได้เหมือนกับหางของฉันไงล่ะ�
� � �ตอนนี้ฉันเดินอยู่ในสนามหลังบ้าน มันมืดๆหนาวๆ น่ากลัวเป็นบ้าเลยย ไอเงาต้นไม้นี่ก็อีก เล่นเอาซะสะพรึงเลย จะมีผีโผล่มาไหมเนี่ยย เค้ากลัววววววว ตอนนี้ยังสงสัยตัวเองเลยว่า ออกมาเดินทำไมกันนนน
� � � � � � � � � � � �
� � �สงสัยเป็นเพราะสิ่งที่หมอนั้นบอกแน่เลย TwT

� � �บางครั้งลมมันก็พัดน่ากลัวเกินไปนะ หนาวจนสยองแล้วเนี่ยยย(?) แต่อยู่ๆก็บางสิ่งผ่านหน้าไปอย่างเร็ว เอ๊ะ! มันคืออะไรบางอย่างใช่ไหม มันไม่ใช่ลมธรรมดาใช่ไหม สัญชาตญาณแมวไม่ผิดใช่ไหม!? ฉันรีบวิ่งตามสิ่งนั้นไปทันที และในที่สุด สิ่งๆนั้นก็ไปหยุดตรงหน้าต้นไม้
� � �รู้ไหม แมวมีความสามารถพิเศษคือ สามารถมองเห็นในที่มืดได้ ฉันพยายามที่จะเพ่งมองไปที่เงาแปลกๆ และฉันก็เริ่มเห็นว่าเป็นร่างคน ร่างของผู้ชาย สูงราวๆ 180 เซน ดูจากหุ่นแล้ว อายุน่าจะประมาณ 16 ปี การแต่งตัวเหมือนคนทั่วไป เสื้อฮู้ดยาว สีอะไรก็ไม่ทราบเพราะฉันมองไม่เห็นจริงๆ กางเกงขายาวที่ดูเหมือนจะเป็นกางเกงยีนส์สีดำ รองเท้าผ้าใบสีหม่นๆ ฉันยืนมองอย่างกล้าๆกลัวๆ จะไปหาก็ไม่กล้า จะหน๊ก็ไม่ถูก เหมือนมันโดนสมองบังคับให้ยืนนิ่งๆเลย TwT
� �ดวงตาทั้ง 2 คู่นั้นเรืองแสงสีแดงออกมา ราวกับจะพันธนาการฉันไว้อย่างนั้น ร่างสูงค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ๆฉันมากขึ้น ฉันพยายามจะถอยหลังหนีแต่มันทำไม่ได้เลย

� �ฉันขยับร่างไม่ได้เลย!

� �ร่างสูงค่อยๆโผล่ออกมาจากเงามืดมาสู่แสงจันทร์ ทำให้ฉันเห็นเขาชัดมากขึ้น ผมสีดำปลิวไปตามลมเบาๆ ใบหน้าคมเข้มของเขามองมาที่ฉันอย่างไร้อารมณ์ มือใหญ่ค่อยจับคางของฉันเบาๆพร้อมกับยื่นหน้าไปใกล้ๆแล้วกระซิบข้างหูฉันว่า

� "มารับแล้วนะ แมวน้อยของฉัน"