ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ ๑๓ ความสงสารบ่อเกิดแห่งความรัก
อนที่ ๑๓ วามสสารบ่อเิแห่วามรั
หมออนาวิน หรือหมอวิน เพื่อนสนิทอปริมำลัรวเ็วามันวัีพร ับัหวะารเ้นอหัวใให้ับปิ๊ที่หลับอยู่บนเีย โยมีปริมนั่เฝ้าูอาารไม่ห่าไปไหน ในะที่หมอวินำลัรวเ็ร่าายอปิ๊อยู่นั้น ปิ๊็เอื้อมมือมาับร้นแนอหมอวินเอาไว้ เธอละเม่อร้อไห้อวามเห็นใาายที่อยู่รหน้า
ปิ๊---อย่าทำัน...
เธอุมแนอหมอวินไว้อย่าแนบแน่น ่อนะหลับหมสิไปอีรั้ หลัาที่หมอวินรวเ็ูอาารอปิ๊นเสร็ ็เ็บอุปร์อใ้ส่วนัวเ้าระเป๋าแพทย์ที่วาอยู่้าๆ ้วยอาารสบนิ่ แ่นทีู่ไม่นิ่รอลุ้นฟัอาารอปิ๊อย่าปริม็ทวถามหมอวินทันทีไม่รอ้า
ปริม---ไอวิน ยายเนี่ยเป็นไบ้าวะ ????
หมอวินยัเ็บออย่าสบ ามแบบบับหนุ่มใเย็น ่อนะบอับปริมไปว่า
หมอวิน---อาารทุอย่าน่าะมาาวามเรียเป็นหลั ส่ผลให้ร่าายอ่อนแอไป้วย...
ปริม---แล้วเธอะเป็นอะไรไหม ???
หมอวิน---ถ้าเธอเรียมา ็อาะทำให้เส้นเลือในสมอแไ้ ไม่พิาร็เสี่ยถึั้นเสียีวิ !!!
ปริม---เสียีวิเลยหรอ ???
หมอวิน---ใ่...นี้ถ้าเธอยัไม่ีึ้น รีบพาเธอไปพบันที่โรพยาบาลเลยนะ ันอยาะรวเ็ให้ละเอียมาว่านี้...
ปริม---ยัยบ้าเอ้ย...ทำไมเธอถึปาแ็นันะ...
ปริมบ่นเียบๆนเียวนหมอวินผิสัเ
หมอวิน---แเป็นอะไรรึเปล่าวะปริม ???
ปริม---ไม่มีอะไรหรอ...เรื่อไม่เป็นเรื่อนะ...
ปริมพูปั ทำให้หมอวินยิ่เิวามสสัยและยัเิำถามาอยู่ในใแบบนั้น
หมอปริม---แล้วผู้หินนี้เาเป็นใรว่ะ ???
ปริม---ฮะ นายูไม่ออรึไว่าเธอ...!!!
หมอวิน---เธอทำไมวะ... อย่าบอนะว่าผู้หิที่นอนอยู่ือเ็อแ... เฮ้ย เป็นาราเาเ็บนานี้เลยหรอวะ ???
ปริม---ไอบ้านี้...เธอเป็นผู้ัาร เป็นนูแลัน...
หมอวินหัวเราะโพล่ออมาทันทีที่ปริมพูประโยนี้บ
หมอวิน---ฮะ...อะไรนะ นูแลอแ...ูสิ อนนี้แ็้อมาูแลเธอะเอ ...
ปริม---นั้นสิ สสัยรรมะามทัน เล่นเาไว้เยอะ...
หมอวินเริ่มสสัยถึวามสัมพันธ์อเาทั้สอ หมอวินพยายามสัเอาารที่มันูมีพิรุธอเพื่อนปริมที่นั่อยู่ และอยสัเเ็บลายละเอีย่อไป
หมอวิน---เล่นอะไรวะ ???
ปริม---ไม่มีอะไรหรอน่า อย่าถามอะไรมามายไ้ไหม แเป็นนั่าวรึไเนี่ย ???
ปริมย้อนำถามลับไปทันทีที่โนีประเ็น แ่นั้น็ไม่วายที่ะทำให้หมอวินอยารู้มาึ้น ...
หมอวิน---อบเธอละสิ !!!!
หมอวินถามำถามที่ไม่วรถาม เพราะอนนี้ปริมูสับสนเอาารอยู่
ปริม---ันอบเธอไม่ไ้หรอ เราเหมือนัน นเราเาันไม่ไ้ ือ เาไม่ไ้เิมาเพื่อัน...
หมอวินเริ่มับำพูอปริม
ปริม---ไอหมอ...รอบรัวับัวนอแ แะเลืออะไรวะ ???
ปริมเริ่มถามำถามที่วนสับสนึ้นอีรั้ หมอเอ็ไม่ไ้พูอะไร นอานั่สัเและเ็บรายละเอียในัวเพื่อน
ปริม---เา็้อเลือรอบรัวสินะ !!! นไม่มีรอบรัวแบบัน ะไปเ้าใอะไร...
ปริมพู้วยน้ำเสียเรียบนิ่ เล่นเอาหมอเาใไม่ถู ถึะเป็นเพื่อนับปริมเือบสิบปี แ่เา็ไม่เยมีนิสัยแบบนี้มา่อน เวลานี้ ปริมูสับสน อ่อนแอ และหวาลัวเอามาๆ
หมอวิน---มีเหล้าีาเยอรมันวนึ อยู่ในรถอัน...ินเหล้าแ่เัน...ป๊ะ !!!
่อนที่ทั้สอหนุ่มะเินออาห้อนอนอปิ๊ไป ปริม็ไ้สัมผัสลรใบหน้าอปิ๊เพื่อเ็ูอาารเพื่อวามแน่ใอีรั้ หมอวิน่วยหยิบไม้้ำส่ไปให้ปริมที่นั่อยู่รเีย่อนะ่วยประอปริมให้เินไ้อย่าสะวึ้น
บรรยาาศภายในห้อรับแเ็มไป้วยแสไฟสลัวๆาเปลวเทียนหอม ลมพัรระเบียริมบ่อน้ำเล็ๆผ่านเ้ามาระทบร่าอายทั้สอที่นั่อยู่รห้อรับแนั้น เสียน้ำไหลเป็นสายัลอผ่านวามเียบ ในมืออหนุ่มทั้สอมีแ้วเหล้าเพียวถืออยู่ ไม่มีใรเปิประเ็นพู่อน หมอรู้ีว่าเพื่อนนนี้นิสัยยัไ วันนี้...หมอวินั้ใะล้วลับอะไรบาอย่าออาใอปริม
หมอวิน---นันหน่อยิวะ...นานมาแล้วนะเว้ยที่ันไม่ไ้มานั่นแ้วแบบนี้ับแ...
ปริม---เป็นหมอวนนป่วยินเหล้าแบบนี้...ะไหวหรอวะ...
หมอวิน---แล้วแเยสนใหรอวะ ถ้าันห้ามแ แเยฟัันที่ไหน ???
หมอพูวามริอีรั้ รั้นี้ทำเอาปริมหัวเราะออมาเบาๆ่อนะยแ้วเหล้าที่ถืออยู่ินนหมแ้ว
ปริม---อื้ม...ริสินะ ันมันทั้ื้อ หัวรัน และเอาแ่ใัวเอสุๆ
หมอวิน---่าย มันเป็นเสน่ห์อย่าหนึ่อแไปแล้วเพื่อน...
หมอวินยหมแ้วามไปิๆ
ปริม---นิสัยแบบนี้...เธอ้อหนีันไปเหมือนนอื่นแน่ๆ...
ปริมพูไปหัวเราะไป ารหัวเราะอปริมมันปนไป้วยวามเศร้าใบาอย่า
หมอวิน---เิอะไรึ้นับุปาร์อย่าแวะ
หมอวินั้ใถามำถามอย่ารไปรมาับเพื่อนนนี้ ปริมเอ็เียบไม่พูอะไร่อ ่อนะรินเหล้าเพียวเ็มแ้ว ัเาปานเลี้ย หลัาที่ินแ้วนั้นไปไ้สัระยะ ภาพและเสียอปริม็เปลี่ยนไป ทุอย่ามันู้าไปหม หมอยันั่เป็นเพื่อนปริมและิน่อไปอย่า้าๆไม่เร่รีบ
ปริม---พ่ออเธอล้มป่วยเป็นอัมพาเมื่อสอเือน่อน... เธอัสินใไปทำานเสริมเพื่อหาเินมา่วย่ารัษาพ่อ เป็นเหุผลที่ีไหม ??? มันเป็นสิ่ที่ลูที่ีวระทำ...
ปริมถอนหายใทิ้ัวผิพนัโฟานั่าปรือ ปล่อยให้ัวเอรีเล็ผ่อนลาย เาส่แ้วเหล้าให้เพื่อนที่นั่อยู่ริน ่อนะพูระบายวามในใ
ปริม---เธอทำานนั่ริ้ับลู้าที่ผับเมื่อสอวัน่อน มันะีมาถ้าเธอไม่ผลาท่าโยลู้าหื่นรามป้ายยา และเือบโนลู้าเล่นเอา...???
หมอวินไม่ไ้พูอะไร นอาั้ใฟั ่อนะส่แ้วเหล้าให้ปริมอีรั้
ปริม---เพื่อนร่วมานเธอ็แสนี...เ้าไป่วยเธอออมาไ้ และอาสาพาเธอลับมาส่ที่บ้าน สภาพอเธอูไม่ไ้ เธอไม่มีสิ อนนี้เธอไม่รู้้วย้ำว่าเิอะไรึ้นับเธอเมื่อสอวัน่อน มันน่าสมเพศไหมละ... แว่าไหม ???
ปริมหัวเราะออมาทันทีที่พูประโยหลั ่อนะเอามือุมหน้าผาัวเอแล้วเียบไปนิ่ๆ นหมอเอ็ิว่าปริมหลับหมสิไปแล้ว แ่ไม่เลย ปริมผาัวรึ้นมานั่ ่อนะเอาแ้วเหล้าที่อยู่ในมือึ้นมา่อนหมแ้ว
ปริม---ออีแ้วนึ หมอไม่ินหรอรับ ???
ปริมวนีน เาย้อนถามเพื่อนหมอทันทีที่เห็นว่าหมอเอาแ่นั่ฟัลูเียว หมอวินรินเหล้าใส่แ้ววาไว้บนโ๊ะเล็ๆ้านหน้าปริมอีรั้ ่อนแล้ทำเป็นหยิบแ้วเหล้าอัวเอึ้นมาิบพอเป็นพิธี่อไป
ปริม---ุยัอยาะฟัเรื่อที่ผมอึอัอีไหมรับ ุเพื่อน...
หมอวิน---พอเถอะน่า...ึ้นไปนอนไ้แล้ว เมามาแล้วนะ
ทันทีที่หมอห้ามปริม ปริม็ปล่อยอออมาทันที เาหยิบแ้วเหล้าึ้นมาินนหมอีรั้ พร้อมับนั่้วยทวท่าที่ั้รเพื่อปปิอาารเมานั้น...
ปริม---ผมไม่ไ้เมา ผมมีสิ !!!
หมอรู้นิสัยปริมีว่าเาเป็นนไม่ยอมนแ่ไหน นิสัยื้อแบบเ็อย่านี้มีอยู่นเียว
ปริม---ผมรู้สึอึอัใมา ผมเป็นห่วเามา ผมแร์เามา แ่ผมไม่เยบอเาเลย ผมสนุทุรั้ที่ไ้แล้เา ผมอบใทุรั้ที่เห็นหน้าเาโรธ ผมอุ่นใทุรั้ที่เาเถียผม มันเป็นภาพที่น่ารัสุ ฮ่าๆ
ปริมหัวเราะออมาอีรั้เมื่อพูถึปิ๊ นที่ทำเอาเาสับสนอยู่ ะนี้
ปริม---แ่วันนี้...ผมทำเาแย่ว่าเ่า ผมไม่ไ้ั้ใ เพราะ้อารแ่ะ่วยเา ผม้อารให้เาเห็นผมเป็นเพื่อน ไม่อยาให้มอผมเป็นนอื่น...ผมอยา่วยเหลือรอบรัวเา...แ่วันนี้ผมูถูเา ผมเือบะทำไม่ีับเา...ผมทำเาเสียใ ผมทำเาร้อไห้ ผมไม่อยาเห็นเาร้อไห้...ผมไม่อบให้เธอร้อไห้...
หมอวินอทนฟัอยู่ั้นาน เาึถามำถามที่แทใำปริมสุๆ
หมอวิน---แอบเา...
ปริมอบลับทันทีแบบไม่ิ
ปริม---่าย...ผมอบเา...ม่า มาย ม้าย ไม่ๆๆ ผมไม่ไ้อบ ผม็แ่เป็นห่วเา็เท่านั้น !!!
หมอวินสายหัวให้ับนที่ปาแ็อย่าปริม ่อนะถามำถามอที่สอ
หมอวิน---ันอถามแ อนนี้แับุาบันในสถานะแบบไหนวะ ???
ปริม---วามสัมพันธ์อผมับาเป็นแบบไหน...ผมไม่รู้สิ...แ่ผมไม่อยาให้าโเี่ยวเสียใ ผมอที่ะเป็นห่วาไม่ไ้ !!!
วามสับสนลัเลที่เิึ้นภายในใอปริม วนั้ำถามมามาย หมอนวินนั่ิถึเรื่อราวทั้หม็พอะาเาไ้ว่าเิอะไรึ้นับเาทั้สาม ทันในั้นเอ ปริม็ทิ้ัวลนอนบนโฟาในสภาพที่เมาสุๆ เายับ่นพรึมพรำเป็นระยะๆ หมอนั่มอสภาพอเพื่อน ็อที่ะเป็นห่วอนาอเาไม่ไ้ เาะเป็นยัไ่อไป ถ้ายัปิเสธหัวใัวเอแบบนี้ ไหนะนรัเ่า ไหนะวามรัใหม่ มันะไป่อแบบไหนัน หมอยันั่ิเียบๆนเียว่อไปใน่ำืนนี้...
**********************************************************************************
หมออนาวิน หรือหมอวิน เพื่อนสนิทอปริมำลัรวเ็วามันวัีพร ับัหวะารเ้นอหัวใให้ับปิ๊ที่หลับอยู่บนเีย โยมีปริมนั่เฝ้าูอาารไม่ห่าไปไหน ในะที่หมอวินำลัรวเ็ร่าายอปิ๊อยู่นั้น ปิ๊็เอื้อมมือมาับร้นแนอหมอวินเอาไว้ เธอละเม่อร้อไห้อวามเห็นใาายที่อยู่รหน้า
ปิ๊---อย่าทำัน...
เธอุมแนอหมอวินไว้อย่าแนบแน่น ่อนะหลับหมสิไปอีรั้ หลัาที่หมอวินรวเ็ูอาารอปิ๊นเสร็ ็เ็บอุปร์อใ้ส่วนัวเ้าระเป๋าแพทย์ที่วาอยู่้าๆ ้วยอาารสบนิ่ แ่นทีู่ไม่นิ่รอลุ้นฟัอาารอปิ๊อย่าปริม็ทวถามหมอวินทันทีไม่รอ้า
ปริม---ไอวิน ยายเนี่ยเป็นไบ้าวะ ????
หมอวินยัเ็บออย่าสบ ามแบบบับหนุ่มใเย็น ่อนะบอับปริมไปว่า
หมอวิน---อาารทุอย่าน่าะมาาวามเรียเป็นหลั ส่ผลให้ร่าายอ่อนแอไป้วย...
ปริม---แล้วเธอะเป็นอะไรไหม ???
หมอวิน---ถ้าเธอเรียมา ็อาะทำให้เส้นเลือในสมอแไ้ ไม่พิาร็เสี่ยถึั้นเสียีวิ !!!
ปริม---เสียีวิเลยหรอ ???
หมอวิน---ใ่...นี้ถ้าเธอยัไม่ีึ้น รีบพาเธอไปพบันที่โรพยาบาลเลยนะ ันอยาะรวเ็ให้ละเอียมาว่านี้...
ปริม---ยัยบ้าเอ้ย...ทำไมเธอถึปาแ็นันะ...
ปริมบ่นเียบๆนเียวนหมอวินผิสัเ
หมอวิน---แเป็นอะไรรึเปล่าวะปริม ???
ปริม---ไม่มีอะไรหรอ...เรื่อไม่เป็นเรื่อนะ...
ปริมพูปั ทำให้หมอวินยิ่เิวามสสัยและยัเิำถามาอยู่ในใแบบนั้น
หมอปริม---แล้วผู้หินนี้เาเป็นใรว่ะ ???
ปริม---ฮะ นายูไม่ออรึไว่าเธอ...!!!
หมอวิน---เธอทำไมวะ... อย่าบอนะว่าผู้หิที่นอนอยู่ือเ็อแ... เฮ้ย เป็นาราเาเ็บนานี้เลยหรอวะ ???
ปริม---ไอบ้านี้...เธอเป็นผู้ัาร เป็นนูแลัน...
หมอวินหัวเราะโพล่ออมาทันทีที่ปริมพูประโยนี้บ
หมอวิน---ฮะ...อะไรนะ นูแลอแ...ูสิ อนนี้แ็้อมาูแลเธอะเอ ...
ปริม---นั้นสิ สสัยรรมะามทัน เล่นเาไว้เยอะ...
หมอวินเริ่มสสัยถึวามสัมพันธ์อเาทั้สอ หมอวินพยายามสัเอาารที่มันูมีพิรุธอเพื่อนปริมที่นั่อยู่ และอยสัเเ็บลายละเอีย่อไป
หมอวิน---เล่นอะไรวะ ???
ปริม---ไม่มีอะไรหรอน่า อย่าถามอะไรมามายไ้ไหม แเป็นนั่าวรึไเนี่ย ???
ปริมย้อนำถามลับไปทันทีที่โนีประเ็น แ่นั้น็ไม่วายที่ะทำให้หมอวินอยารู้มาึ้น ...
หมอวิน---อบเธอละสิ !!!!
หมอวินถามำถามที่ไม่วรถาม เพราะอนนี้ปริมูสับสนเอาารอยู่
ปริม---ันอบเธอไม่ไ้หรอ เราเหมือนัน นเราเาันไม่ไ้ ือ เาไม่ไ้เิมาเพื่อัน...
หมอวินเริ่มับำพูอปริม
ปริม---ไอหมอ...รอบรัวับัวนอแ แะเลืออะไรวะ ???
ปริมเริ่มถามำถามที่วนสับสนึ้นอีรั้ หมอเอ็ไม่ไ้พูอะไร นอานั่สัเและเ็บรายละเอียในัวเพื่อน
ปริม---เา็้อเลือรอบรัวสินะ !!! นไม่มีรอบรัวแบบัน ะไปเ้าใอะไร...
ปริมพู้วยน้ำเสียเรียบนิ่ เล่นเอาหมอเาใไม่ถู ถึะเป็นเพื่อนับปริมเือบสิบปี แ่เา็ไม่เยมีนิสัยแบบนี้มา่อน เวลานี้ ปริมูสับสน อ่อนแอ และหวาลัวเอามาๆ
หมอวิน---มีเหล้าีาเยอรมันวนึ อยู่ในรถอัน...ินเหล้าแ่เัน...ป๊ะ !!!
่อนที่ทั้สอหนุ่มะเินออาห้อนอนอปิ๊ไป ปริม็ไ้สัมผัสลรใบหน้าอปิ๊เพื่อเ็ูอาารเพื่อวามแน่ใอีรั้ หมอวิน่วยหยิบไม้้ำส่ไปให้ปริมที่นั่อยู่รเีย่อนะ่วยประอปริมให้เินไ้อย่าสะวึ้น
บรรยาาศภายในห้อรับแเ็มไป้วยแสไฟสลัวๆาเปลวเทียนหอม ลมพัรระเบียริมบ่อน้ำเล็ๆผ่านเ้ามาระทบร่าอายทั้สอที่นั่อยู่รห้อรับแนั้น เสียน้ำไหลเป็นสายัลอผ่านวามเียบ ในมืออหนุ่มทั้สอมีแ้วเหล้าเพียวถืออยู่ ไม่มีใรเปิประเ็นพู่อน หมอรู้ีว่าเพื่อนนนี้นิสัยยัไ วันนี้...หมอวินั้ใะล้วลับอะไรบาอย่าออาใอปริม
หมอวิน---นันหน่อยิวะ...นานมาแล้วนะเว้ยที่ันไม่ไ้มานั่นแ้วแบบนี้ับแ...
ปริม---เป็นหมอวนนป่วยินเหล้าแบบนี้...ะไหวหรอวะ...
หมอวิน---แล้วแเยสนใหรอวะ ถ้าันห้ามแ แเยฟัันที่ไหน ???
หมอพูวามริอีรั้ รั้นี้ทำเอาปริมหัวเราะออมาเบาๆ่อนะยแ้วเหล้าที่ถืออยู่ินนหมแ้ว
ปริม---อื้ม...ริสินะ ันมันทั้ื้อ หัวรัน และเอาแ่ใัวเอสุๆ
หมอวิน---่าย มันเป็นเสน่ห์อย่าหนึ่อแไปแล้วเพื่อน...
หมอวินยหมแ้วามไปิๆ
ปริม---นิสัยแบบนี้...เธอ้อหนีันไปเหมือนนอื่นแน่ๆ...
ปริมพูไปหัวเราะไป ารหัวเราะอปริมมันปนไป้วยวามเศร้าใบาอย่า
หมอวิน---เิอะไรึ้นับุปาร์อย่าแวะ
หมอวินั้ใถามำถามอย่ารไปรมาับเพื่อนนนี้ ปริมเอ็เียบไม่พูอะไร่อ ่อนะรินเหล้าเพียวเ็มแ้ว ัเาปานเลี้ย หลัาที่ินแ้วนั้นไปไ้สัระยะ ภาพและเสียอปริม็เปลี่ยนไป ทุอย่ามันู้าไปหม หมอยันั่เป็นเพื่อนปริมและิน่อไปอย่า้าๆไม่เร่รีบ
ปริม---พ่ออเธอล้มป่วยเป็นอัมพาเมื่อสอเือน่อน... เธอัสินใไปทำานเสริมเพื่อหาเินมา่วย่ารัษาพ่อ เป็นเหุผลที่ีไหม ??? มันเป็นสิ่ที่ลูที่ีวระทำ...
ปริมถอนหายใทิ้ัวผิพนัโฟานั่าปรือ ปล่อยให้ัวเอรีเล็ผ่อนลาย เาส่แ้วเหล้าให้เพื่อนที่นั่อยู่ริน ่อนะพูระบายวามในใ
ปริม---เธอทำานนั่ริ้ับลู้าที่ผับเมื่อสอวัน่อน มันะีมาถ้าเธอไม่ผลาท่าโยลู้าหื่นรามป้ายยา และเือบโนลู้าเล่นเอา...???
หมอวินไม่ไ้พูอะไร นอาั้ใฟั ่อนะส่แ้วเหล้าให้ปริมอีรั้
ปริม---เพื่อนร่วมานเธอ็แสนี...เ้าไป่วยเธอออมาไ้ และอาสาพาเธอลับมาส่ที่บ้าน สภาพอเธอูไม่ไ้ เธอไม่มีสิ อนนี้เธอไม่รู้้วย้ำว่าเิอะไรึ้นับเธอเมื่อสอวัน่อน มันน่าสมเพศไหมละ... แว่าไหม ???
ปริมหัวเราะออมาทันทีที่พูประโยหลั ่อนะเอามือุมหน้าผาัวเอแล้วเียบไปนิ่ๆ นหมอเอ็ิว่าปริมหลับหมสิไปแล้ว แ่ไม่เลย ปริมผาัวรึ้นมานั่ ่อนะเอาแ้วเหล้าที่อยู่ในมือึ้นมา่อนหมแ้ว
ปริม---ออีแ้วนึ หมอไม่ินหรอรับ ???
ปริมวนีน เาย้อนถามเพื่อนหมอทันทีที่เห็นว่าหมอเอาแ่นั่ฟัลูเียว หมอวินรินเหล้าใส่แ้ววาไว้บนโ๊ะเล็ๆ้านหน้าปริมอีรั้ ่อนแล้ทำเป็นหยิบแ้วเหล้าอัวเอึ้นมาิบพอเป็นพิธี่อไป
ปริม---ุยัอยาะฟัเรื่อที่ผมอึอัอีไหมรับ ุเพื่อน...
หมอวิน---พอเถอะน่า...ึ้นไปนอนไ้แล้ว เมามาแล้วนะ
ทันทีที่หมอห้ามปริม ปริม็ปล่อยอออมาทันที เาหยิบแ้วเหล้าึ้นมาินนหมอีรั้ พร้อมับนั่้วยทวท่าที่ั้รเพื่อปปิอาารเมานั้น...
ปริม---ผมไม่ไ้เมา ผมมีสิ !!!
หมอรู้นิสัยปริมีว่าเาเป็นนไม่ยอมนแ่ไหน นิสัยื้อแบบเ็อย่านี้มีอยู่นเียว
ปริม---ผมรู้สึอึอัใมา ผมเป็นห่วเามา ผมแร์เามา แ่ผมไม่เยบอเาเลย ผมสนุทุรั้ที่ไ้แล้เา ผมอบใทุรั้ที่เห็นหน้าเาโรธ ผมอุ่นใทุรั้ที่เาเถียผม มันเป็นภาพที่น่ารัสุ ฮ่าๆ
ปริมหัวเราะออมาอีรั้เมื่อพูถึปิ๊ นที่ทำเอาเาสับสนอยู่ ะนี้
ปริม---แ่วันนี้...ผมทำเาแย่ว่าเ่า ผมไม่ไ้ั้ใ เพราะ้อารแ่ะ่วยเา ผม้อารให้เาเห็นผมเป็นเพื่อน ไม่อยาให้มอผมเป็นนอื่น...ผมอยา่วยเหลือรอบรัวเา...แ่วันนี้ผมูถูเา ผมเือบะทำไม่ีับเา...ผมทำเาเสียใ ผมทำเาร้อไห้ ผมไม่อยาเห็นเาร้อไห้...ผมไม่อบให้เธอร้อไห้...
หมอวินอทนฟัอยู่ั้นาน เาึถามำถามที่แทใำปริมสุๆ
หมอวิน---แอบเา...
ปริมอบลับทันทีแบบไม่ิ
ปริม---่าย...ผมอบเา...ม่า มาย ม้าย ไม่ๆๆ ผมไม่ไ้อบ ผม็แ่เป็นห่วเา็เท่านั้น !!!
หมอวินสายหัวให้ับนที่ปาแ็อย่าปริม ่อนะถามำถามอที่สอ
หมอวิน---ันอถามแ อนนี้แับุาบันในสถานะแบบไหนวะ ???
ปริม---วามสัมพันธ์อผมับาเป็นแบบไหน...ผมไม่รู้สิ...แ่ผมไม่อยาให้าโเี่ยวเสียใ ผมอที่ะเป็นห่วาไม่ไ้ !!!
วามสับสนลัเลที่เิึ้นภายในใอปริม วนั้ำถามมามาย หมอนวินนั่ิถึเรื่อราวทั้หม็พอะาเาไ้ว่าเิอะไรึ้นับเาทั้สาม ทันในั้นเอ ปริม็ทิ้ัวลนอนบนโฟาในสภาพที่เมาสุๆ เายับ่นพรึมพรำเป็นระยะๆ หมอนั่มอสภาพอเพื่อน ็อที่ะเป็นห่วอนาอเาไม่ไ้ เาะเป็นยัไ่อไป ถ้ายัปิเสธหัวใัวเอแบบนี้ ไหนะนรัเ่า ไหนะวามรัใหม่ มันะไป่อแบบไหนัน หมอยันั่ิเียบๆนเียว่อไปใน่ำืนนี้...
**********************************************************************************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น