คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : HouseVampire1
1
HouseVampire
“โอ้มายโกสต์! นี่บ้านหรือรังหนู ห๊ะ ลูกมัวทำไรอยู่ทำไมถึงสกปรกขนาดนี้”
หญิงผู้เป็นแม่บ่นในขณะที่ลุกสาวสุดที่รักของตนกำลังนั่งหน้าซึมๆหงอยๆ ภายในบ้านดูรกรุงรัง
เหมือนรังหนูไม่มีผิด ถึงภายนอกจะเป็นคฤหาสน์ใหญ่โต แต่ครอบครัวก็มีเพียงสามคนพ่อแม่ลูก
เท่านั้น ถ้าเปรียบเทียบกับคนระแวงนี้แล้ว ตระกูลดากี้ เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุด แล้ว
แน่นอน ถ้ามีความโด่งดังก็ต้องมีดับ ตระกูลดากี้มีคู่ปรับกับตระกูลยายี้ ทั้งสองตระกูลมีลูกสาวและ
ลูกชายอายุไล่เลี่ยกัน และฝ่ายผู้ใหญ่มีข้อตกลงซึ่งกันและกันโดยไม่อนุญาติให้ลูกของแต่ละฝ่าย
ใกล้ชิดกันมากเกินไป
“ก็มันขี้เกียจนิหน่าคุณแม่” เด็กสาวว่าก่อนที่จะลูกขึ้นจากเก้าอี้ในห้องครัวที่เต็ม
ไปด้วยสิ่งสกปรกและกลิ่นอับ ผู้เป็นแม่ส่ายหน้าเล็กน้อย และได้แค่คิดใจในว่า ถ้าเราไม่อยู่กับลูกสาว ลูกสาวของ
เราจะอยู่ได้มั้ย เด็กสาวตรงไปที่ห้องนอนของตน ถอนหายใจด้วยความเหน็ดเหนื่อยก่อนที่จะทิ้งตัวลงนอน
เด็กสาวมีสิ่งที่อยากจะพูดมากมาย แต่ก็ไม่กล้าจะพูดออกมา จนกล้ายเป็นการอดความทุกข์จนถึงวันนี้ ในดวงตา
สีฟ้า มีแต่น้ำตา
“พ่อ...หนูอยากให้พ่อกลับอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกสักครั้ง”เด็กสาวได้แต่
ร้องไห้และพูดออกมาเบาๆราวกระซิบ ผู้เป็นแม่ได้แต่ยืนมองผ่านช่องประตูห้องของลูกสาว
ตู๊ดด...
เสียงโทรศัพท์ดัง หน้าจอไม่ขึ้นชื่อ...เบอร์แปลกหน้า ผู้เป็นแม่ได้แต่คิดว่า
ขอให้ไม่ใช่ของตระกูลยายี้เลย
“ฮัลโหล สวัสดีคะ นั่นใคร”
(แหม...คนสวยไงจ๊ะ) ผู้เป็นแม่ถอนหายใจแรงๆให้ฝ่ายที่กำลังถือสายให้ได้ยิน
“มีอะไรเหรอ”
(โถ่ อย่าพึงถอนหายใจเส้ ฉันมีข้อเสนอมาเพิ่มจ้า แวะมาหาฉันหน่อยสิ)
“ข้อเสนออะไรอีกละ ฉันเหนื่อยมากเลยนะ ลูกสาวฉันก็กำลังไม่ดีด้วย และฉัน
ก็จะไม่ไปคฤหาสน์คุณเด็ดขาด!
(หืม...ใจเย็นหน่อยสิ)
“ฉันต้องการสามีฉันกลับมา..ฉันโกหกลูกฉันมานานพอแล้ว ฉันไม่คิดว่า
ความลับจะอยู่ได้นาน”ผู้เป็นแม่ร้องไห้สะอึกสะอื้น
(นี่แหละสิ่งที่ฉันโทรมาวันนี้ตระกูลดากี้ พวกเราตระกูลยายี้ เสียใจมากกับการ
ตายของสามีเธอ สามีเธอช่วยตระกูลพวกเราไว้มาก ข้อเสนอของฉันก็คือ ฉันจะทำพิธีฟื้นคืนชีฟให้สามีเธอ
>O<)
“ว่าไงนะ! ฟื้นคืนชีพ? พวกแวมไพร์อย่างพวกคุณทำได้ด้วยหรอ”
(ได้สิ แต่มีข้อแลกเปลื่ยนนิดๆหน่อยๆ)
“ว่ามาเลย”
(พวกคุณจะต้องย้ายมาที่คฤหาสน์พวกเรา และขายคฤหาสน์ ให้พวกตระกูลฟูจิ
ถึงฉันจะไม่อยากให้มาอยู่ด้วยกันหรอกนะ)
“ขาย... ทำไมฉันต้องขายละ”
(หนึ่งในพวกตระกูลฟูจิมีลูกชายหนึ่งคน และเจ้าลูกชายเราก็ดันไปรู้จักกับลูก
ชายฝ่ายนั่น และความลับมันก็แตก ลูกชายของตระกูลฟูจิเลยได้ไปบอกพ่อ และพ่อของฝ่ายนั่นก็เลยขู่ว่าจะ
เอาความลับไปเปิดเผย ถ้าแลกกับคฤหาสน์ของตระกูลดากี้-3-)
“ละถ้าถูกเอาความลับไปบอก เวลาเกิดเหตุต่างๆ ก็จะโดนจับตามอง ละก็โดนฆ่า
ยกทีมสินะ-_-.”
(ใช่สิแหมT^T ขอร้องนะ เธอจะได้เจอสามีด้วยนะ แต่..การฟื้นคืนชีพ อาจจะไม่
ได้กลายเป็นมนุษย์ อาจจะกล้ายเป็น แวมไพร์ เหมือนกับพวกเรา )
“อืม งันตกลง จะไปพรุ่งนี้ตอนดึกๆ”
(ลูกสาวของคุณจะต้องดีใจที่ได้เจอพ่อ แต่มันก็ยังอยู่ในข้อตกลงนะ ลูกสาว
คุณจะต้องไม่รู้ว่า พวกเราคือแวมไพร์)
“ละลูกชายคุณ จะทนกับกลิ่นของ มีนาไหวหรอ”
(ก็ใช่ไง ปัญหาเลย ถึงห้ามให้รู้ว่าเป็นแวมไพร์ ห้ามให้สองคนนั่นใกล้ชิดกันมากเกินไป)
....ย้อน10ปีก่อน....
“แม่คะ ดอกไม้สวยจัง” เด็กหญิงตัวเล็กๆวิ่งเล่นอยู่แถวสวนสาธารณะ
ดอกไม้ใบหญ้า ผีเสื้อรวนเป็นของเล่นสำหรับสาวน้อย มีนา พ่อแม่ที่คอยนั่งมองอมยิ้มอยู่ใกล้ๆ จนกระทั่ง...
“อ้าว พาลูกสาวมาเล่นด้วยหรอ” หญิงกระกูลยายี้ จูงมือเด็กชายผมสีเหลือง
อมทอง ออกมาจากคฤหาสน์ ลูกชายมองเด็กหญิงที่กำลังเก็บดอกไม้วิ่งไปมา อยู่กลางสวน ด้วยความเป็น
เด็กอยากเล่นด้วย จึงสลัดมือออกจากแม่ แล้ววิ่งไปเล่นด้วย ผู้เป็นแม่ได้แต่เบ้ปากหันไปคุยกับ ผู้หญิง
ตระกูลดากี้
“ลูกชายคุณ น่ารักดีนะ”
“ลูกสาวคุณ กลิ่นหอมแรงมากๆเลยนะ แค่ตรงนี้ก็ได้กลิ่น”
“อันตรายสำหรับพวกคุณสินะคะ แล้วธันวา จะเริ่มอาการแบบคุณเมื่อไหร่กัน”
“คงอีกสักประมานสองสามวันนี่แหละ” กระกูลยายี้เป็นตระกูลแวมไพร์
แล้วจะมีแค่ตระกูลดากี้เท่านั่นที่รู้เรื่อง ถึงทั้งสองจะเป็นคู่ปรับกันแย่งชิงความโด่งดัง แต่ความลับก็ไม่เคย
รั่วไหล ทั้งสองตระกูลมีข้อตกลงกันไว้มากมาย และทำอย่างงี้ตลอดจนทั่งตระกูลดากี้ จะสิ้นอายุหมด
“แม่!ช่วยด้วย!”
“ธันวา! มีนา!” หญิงสาวผู้เป็นแม่ทั้งสองตะโกนด้วยความตกใจ ธันวาที่กำลัง
กัดต้นคอของมีนาอย่างแรง มีนาเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด ฝ่ายแม่ทั้งสองต่างรีบดึงทั้งสองคนออก ไม่ทันไร
มีนาก็หมดสติไป....เลือด.....
“มีนา”
“มีนา”
“มีนา”
body {background:#000000;} kuma Shira kuma
ความคิดเห็น