จดหมายพาวุ่น

ลำดับตอนที่ #2 : เค้าคือใครกันนะ

“เออ!...แปลกดี เดี๋ยวนี้เขาจีบผู้หญิงกันแปลกๆ”นิภาพว่าแล้วหัวเราะเสียงดัง

“พี่นิ...ช่วยกรรณคิดบ้างสิว่ากรรณควรจะทำอย่างไรต่อไปดี”

“นี่...ยายกรรณ เราอาจจะโดนเพื่อนแกล้งก็ได้แต่ถ้าอยากรู้ล่ะก็...”

“ไปต้องมาเล่นลิ้นกับกรรณเลยก็อะไร”กรรณบ่นเพราะตัวเองตั้งใจฟังแต่ดูคนพูดสิ

“แหม...บ่นได้บ่นดีก็กำลังจะพูดต่อนี่ไงฟังนะ...ถ้าอยากรู้ว่าเขาเป็นใครทำไมไม่ลองไปดักดูที่ห้องตอนเช้าล่ะ ถ้าเจ้าของดอกไม้

เขาแอบเอามาไว้ตอนเช้า เราก็ต้องจับได้แน่ว่าเขาเป็นใคร”นิภาพพูดทำให้กรรณนิกายิ้มนิดนิด

“ขอบคุณมากค่ะพี่นิ พี่นิน่ารักที่สุดเลยแล้วพรุ่งนี้กรรณจะมารายงานผล”ว่าแล้วก็วิ่งพาร่างอันบอบบางของตัวเองออกไป นิภาพ

มองตามแล้วยิ้มนิดๆส่ายหัวไปมาอย่างเอ็นดูน้องสาวคนเดียวของเขา

    ---------------------------------วันต่อมา---------------------------

เช้าวันรุ่งขึ้นกรรณนิกาออกจากบ้านตั้งแต่เช้า ไปถึงโรงเรียนแทบจะไม่มีใครมาเลย กรรณนิการีบขึ้นไปบนห้องทันทีโดยไม่ได้สังเกตเห็นร่างขอกใครบางคนที่เดินพ้นมุมข้างบันไดลงมาจึงชนเขาเข้าเต็มๆเลย

“โอ๊ย...”กรรณนิการ้องอย่างตกใจ

ขอโทษค่ะ...กรรณนิการีบขอโทษเขาทันที พอเงยหน้าขึ้นไปเห็นว่าเป็นใครก็ตกใจก็จะไม่ให้ตกใจได้ไงล่ะในเมื่อ...เขาคือคนที่กรรณนิกาแอบคิดถึงบ่อยๆทั้งๆที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาคนนั้นชื่ออะไร

“ขอโทษนะค่ะ......” กรรณนิกาพูดอีก เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ เพียงก้มศีรษะนิดเดียวล้วเดินไป

“ตาบ้า   ผู้หญิงเขาขอโทษแล้วแทนที่จะบอกสักคำว่าไม่เป็นไรหรือแทนที่จะยิ้มให้สักนิดก็ไม่มี...คนอะไรก็ไม่รู้”กรรณนิกาบ่น

พึมพำแล้วนึกขึ้นไดว่าตัวเองมาแต่เช้าทำไม จึงรีบเก็บของแล้วเดินไปที่ห้องทันทีแต่...พอมอกไปที่โต๊ะของตัวเองก็พบดอกกุหลาบสี

แดงวางอยู่ก่อนแล้ว

         -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

             ช่วยติดตามกันด้วยนะค่ะว่ากรรณนิกาเธอจะทำอย่างไรต่อไป ช่วยเม้นมาเยอะๆนะ

              ขอกำลังใจกันหน่อยแล้วจะเอามาลงต่อให้เร็วที่สุดนะค่ะ

        
           k.cha