คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Intro Kyuyoon
Kyuhyun – Yoona
ห้องอาหารสุดหรูเงียบสงัดลงฉับพลัน ทันทีที่ผู้อาวุโสทั้งสองท่านประกาศเรื่องราวที่ท่านทั้งสองคิดว่าน่ายินดีเป็นอย่างยิ่งให้กับทุกคนได้ทราบ ประมุขของตระกูลโจวและตระกูอิมกอดคอพลางส่งยิ้มให้กันอย่างมีความสุข
“คุณป๊าล้อเล่นใช่ไหมคะ” หญิงสาวผู้มีชื่ออยู่ในเรื่องน่ายินดีนั่นถามขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน
“ใครบอกว่าป๊าล้อเล่น ป๊าเคยเล่าให้ยุนฟังแล้วไม่ใช่หรอว่า บรรพบุรุษของตระกูลเรากับตระกูลโจวสัญญากันไว้ว่าจะให้ทายาทรุ่นที่ 99 ของเราแต่งงานกัน แล้วบังเอิญก็แจคพอตที่ลูกสาวของป๊าเป็นทายาทรุ่นนั้นพบดิบพอดี”
“คุณป๊า นี่มันแต่งงานนะคะ ไม่ใช่จับรางวัลชิงโชค ไม่มีทาง ยังไงยุนก็ไม่ยอมแต่งเด็ดขาด”
“นี่แสดงว่าป๊ายังเล่าให้ยุนฟังไม่จบแน่เลย เพราะบรรพบุรุษของเรายังบอกต่ออีกว่า ถ้าลูกหลานไม่ทำตามสัญญา ขอให้ชีวิตบัดซบ เฮงซวย ทำอะไรก็ไม่มีวันเจริญ แถมท้ายด้วย ถ้าไปแต่งงานกับคนอื่น ขอให้ไม่มีหลานสืบสกุล สูญพันธุ์ไปให้หมด ซึ่งป๊ายอมไม่ได้เด็ดขาด ป๊าอยากเลี้ยงดูหลาน อยากเห็นหน้าเหลน”
“ยุนไม่เชื่อเรื่องหลอกเด็กแบบนั้นหรอกค่ะ แล้วยุนก็ไม่มีทางที่จะแต่งงานกับผู้ชายที่ห่างไกลจากคำว่าเพอร์เฟคอย่างนายคยูฮยอนเด็ดขาด”
“ตอนเด็กๆเธอดี๊ด๊าอยากแต่งงานกับฉันจะตาย” คยูฮยอนสวนยุนอา โดยหยิบยกเรื่องที่เหมือนกับจะเป็นตราบาปในความรู้สึกของยุนอามาพูดให้เธอหน้าแดงด้วยความโมโห
“พี่คยู สุขสันต์วันเกิดค่ะ” เด็กหญิงยุนอายื่นกล่องของขวัญกล่องเล็กที่ห่อแปลกๆเป็นรูปทรงบิดๆเบี้ยวให้กับเด็กชายคยูฮยอน ลูกชายของเพื่อนสนิทบิดาที่อายุห่างจากเด็กหญิงสองปี
“ขอบใจ” เด็กชายคยูฮยอนรับของขวัญมาอย่างไม่ใส่ใจเท่าไหร่ เขาเบื่อที่จะเสวนากับเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้เหลือเกิน เด็กอะไรก็ไม่รู้ถึงได้ทำตัวติดเขาอย่างกับตังเมราวกับไส้ติ่งติดกันอย่างไงอย่างงั้น
“พี่คยู คุณป๊าบอกว่าโตขึ้นน้องยุนต้องเป็นเจ้าสาวของพี่คยู โตขึ้นน้องยุนจะแต่งงานกับพี่คยู แล้วเราสองคนก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไป” เด็กชายเบ้หน้าทันทีที่ได้ยิน เขาอาจจะยังไม่เข้าใจคำว่าเจ้าสาว หรือคำว่าแต่งงานนัก แต่พอได้ยินว่าจะต้องอยู่กับยัยเด็กนี่ตลอดไป เด็กชายก็รู้สึกไม่พอใจทันที
“ยัยไม้เสียบผี ใครจะแต่งงานกับเธอ ให้อยู่กับเธอตลอดไป ฉันยอมตายดีกว่า” เด็กชายตวาดใส่เด็กสาว จนสาวน้อยหน้าหวานในชุดเจ้าหญิงสีชมพูแผดเสียงร้องลั่นจนทำให้ผู้ใหญ่ทุกคนในบ้านต้องวิ่งออกมาดูกันโกลาหล
“หยุดพูดอะไรน่าขนลุกแบบนั้นนะ ตอนเด็กๆ ฉันไม่ประสีประสา แยกไม่ถูกว่าอะไร Perfect อะไร Imperfect ฉันเลยหลงผิดไปชั่วครู่ชั่วคราว เอาเถอะ ฉันไม่ถือสา” ยุนอาสงบสติอารมณ์ก่อนจะตอบโต้คยูฮยอน เล่นเอาคยูฮยอนถึงกับส่ายหัวให้กับคำพูดประหลาดๆของเธอ
“เอาเป็นว่าผมขอสรุปว่าไม่ว่าบรรพบุรุษของเราจะตกลงกันไว้ว่ายังไง หรือว่าจะสาปแช่งเราไว้แค่ไหน แต่ถ้าให้ผมแต่งงานกับยัยนี่ ผมว่ามันคงจะซวยมากกว่าที่บรรพบุรุษบอกไว้อีกหลายเท่า เพราะฉะนั้นผมไม่แต่งครับ” คยูฮยอนพูดจบก็เดินออกจากภัตตาคารสุดหรูไปทันที ทิ้งให้ยุนอานั่งเสียหน้าต่อหน้าผู้ใหญ่ทุกคน
‘หนอยแน่ะ มาหาว่าฉันเป็นตัวซวยหรอไอ้หัวงู’
คยูฮยอนกวาดสายตาไปทั่วผับสุดหรูที่มีชื่อเขาเป็นหุ้นส่วนร่วมกับเพื่อนสนิทอีกสองคน ในที่สุดเขาก็เจอชางมิน และจงฮยอนนั่งอยู่ท่ามกลางวงล้อมของสาวๆ วันนี้เป็นวันเกิดของชางมิน พวกเขาจึงนัดมาฉลองกัน แต่จริงๆแล้ว ถึงไม่มีโอกาสอะไรพวกเขาก็นัดกันมาฉลองตลอดเวลานั่นแหละ
“กว่าจะมาได้นะไอ้คุณชาย” ชางมินเอ่ยทักคยูฮยอน เขาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา ก่อนที่สาวๆสองคนจะตามมาประกบอย่างรู้งาน
“ยังเซ็งไม่หายอีกหรือไง หลายวันแล้วนะโว้ย ป่านนี้พ่อแม่แกล้มเลิกเรื่องแต่งงานไปแล้วแหละ” จงฮยอนบอกอย่างรู้ใจเพื่อนสนิทที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับตั้งแต่เดินเข้ามาในคลับแห่งนี้แล้ว
“ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะ แค่คิดว่าจะต้องแต่งงานกับยัยคุณหนูจอมเพอร์เฟคนั่น ขนฉันก็ลุกไปทั้งตัวแล้ว”
“ฉันว่าไม่ว่าจะเป็นใคร แกก็ไม่แต่งทั้งนั้นแหละ” ชางมินพูดอย่างรู้ทัน ก่อนจะส่งเครื่องดื่มไปให้เพื่อน คยูฮยอนรับเครื่องดื่มมาแล้วกระดกเข้าปากรวดเดียว จนเพื่อนทั้งสองมองอย่างขำๆ พลางคิดในใจว่าท่าทางจะเป็นเอามากจริงๆ
ยุนอาซึ่งนั่งอยู่อีกด้านหนึ่งของผับมองเห็นคยูฮยอนตั้งแต่ที่เขาเดินเข้ามาแล้ว วันนี้เธอพาแขกคนสำคัญของบิดาออกมาสังสรรค์เพื่อสร้างสัมพันธไมตรีกันในทางธุรกิจ เธอกระซิบกล่าวอะไรกับผู้ช่วยเล็กน้อย ก่อนจะปลีกตัวออกมา
ยุนอาแอบซุ่มยืนมองคยูฮยอนจากตรงมินิบาร์ที่เธอไปนั่ง แล้วก็ต้องเบ้หน้าเมื่อเห็นว่าแม่สองสาวที่นั่งประกบคยูฮยอนอยู่นั่น กำลังเอาหน้าอกหน้าใจขนาดใหญ่มหึมาเสียดสี ถูไถไปกับต้นแขนของเขา แล้วดูสีหน้าของคยูฮยอนก็ดูจะพออกพอใจกับการเสียดสีนั่นไม่น้อย แล้วสักพักมือไม้ของพวกหล่อนก็เริ่มซุกซนไล้ไปตามตัวของคยูฮยอน ยุนอาแทบจะมองภาพนั้นไม่ไหว เกิดมาไม่เคยเห็นอะไรที่ทุเรศลูกตาขนาดนี้มาก่อน เธอเดินก้าวอาดๆไปหาคยูฮยอน ก่อนจะเอ่ยทักเสียงดัง
“ที่รัก”
“ยุนอา” คยูฮยอนกันมามองยุนอาก่อนจะขมวดคิ้วแปลกใจเล็กน้อย เมื่อกี้ยัยนี่เรียกเขาว่าที่รักงั้นหรอ เขาคงจะหูฝาด
“ที่รัก ที่คุณไม่ยอมรับผิดชอบฉัน เป็นเพราะคุณมาติดผู้หญิงพวกนี้ใช่ไหม แล้วพวกเธอไม่อายกันหรือไงถึงได้มานั่งลูบไล้สามีคนอื่นเขาแบบนี้” ยุนอาหันไปต่อว่าผู้หญิงสองคนที่นั่งข้างๆคยูฮยอนทำเอาทั้งสองหน้าเหวอ แต่ที่เหวอมากกว่าใครก็คงจะสามีแบบไม่ทันตั้งตัวอย่างคยูฮยอนนั่นแหละ
“พูดบ้าอะไรของเธอฮะ ฉันไปเป็นสามีเธอตอนไหน”
“หลักฐานก็อยู่ในท้องอยู่แล้ว ถ้าคุณไม่ได้เป็นสามีฉัน แล้วหมาแมวที่ไหนมันมาเสกลูกเข้าท้องฉันแบบนี้ฮะ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ไอ้ผู้ชายไร้ความรับผิดชอบ” ยุนอาเดินเข้าไปทุบตีคยูฮยอน จนคยูฮยอนทนไม่ไหวแบกขึ้นบ่า อุ้มออกไปจากผับ โดยไม่สนใจสายตาทุกคู่ที่มองมา เขาไม่มีอะไรจะอายมากไปกว่านี้แล้วแหละ ที่เป็นอยู่ก็สุดๆแล้ว
“ทำบ้าอะไรของเธอฮะ”
“อะไรคะที่รัก ฉันทำอะไรหรอ” ยุนอาลอยหน้าลอยตาถามอย่างไม่สะทกสะท้าน เธอสะใจที่ได้แกล้งคยูฮยอน เธอยังจำได้ดีถึงตอนที่เขาบอกว่าเธอเป็นตัวซวย เธอก็จะทำให้เขาซวยไปทุกครั้งที่เจอ
“ที่รักงั้นหรอ ดี อยากเล่นแบบนี้นักใช่ไหม ได้” คยูฮยอนโน้มตัวเข้าหายุนอา จนเธอต้องถอยหลังไปชิดกับประตูรถ ใบหน้าของเขาที่ห่างไปไม่ถึงคืบ ทำเอายุนอาถึงกลับกลัวขึ้นมาดื้อๆ
“ในท้องของที่รัก มีลูกของผมอยู่อย่างนั้นหรอ แต่ว่าผมจำไม่ได้เลยนะว่าผมกับที่รักเราไปซั่มกันตั้งแต่เมื่อไหร่ เอาเป็นว่าเรามาทบทวนความจำกันหน่อยดีไหม”
“ทำบ้าอะไรของนาย ออกไปห่างๆฉันเดี๋ยวนี้นะไอ้บ้ากาม”
“จะโวยวายทำไมครับ ผมก็แค่อยากจะทบทวนความจำเท่านั้นเองนะเบบี๋”
“แต่แบบนี้มันจะไม่ประเจิดประเจ้อไปนิดนึงหรอคะที่รัก ยุนว่าเป็นในรถดีกว่ามั้ยค่ะ” ยุนอายกมือไปโอบรอบคอคยูฮยอน แสดงอาการยั่วยวนอย่างเต็มที่ ทำเอาคนที่ไม่เคยเห็นคุณหนูจอมยุ่งอย่างยุนอาเป็นแบบนี้ถึงกับเคลิ้มไปชั่วขณะ และตอนที่สมองของคยูฮยอนยังทำงานได้ไม่เต็มที่ กล่องดวงใจของเขาก็ถูกกระแทกเต็มๆจากฝีมือของคนที่โอบคอเขาอยู่ คยูฮยอนถึงกับจุกจนตัวงอ ต้องนั่งลงไปกุมจุดสำคัญของตัวเอง
“คิดจะซั่มฉันงั้นหรอ ฝันไปเถอะไอ้หื่น”
“ยัยแม่มด ถ้าน้องชายฉันพิการใช้งานไม่ได้ขึ้นมา เธอต้องรับผิดชอบ” คยูฮยอนยังคงโวยวายถึงแม้ว่าตัวการอย่างยุนอาจะเดินหน้าเชิ่ดไปไกลแล้วก็ตาม
คอลัมน์กอสซิบแวดวงไฮโซวันนี้ คงไม่มีข่าวไหนที่จะฮอตและกินพื้นที่ขนาดใหญ่เท่าข่าวที่ว่า คุณหนูตระกูลอิม ประกาศกลางผับดังว่าอุ้มท้องลูกของคุณชายตระกูลโจว ยุนอาแทบจะกรี๊ดออกมาทันทีที่สายตาไล่อ่านข้อความตั้งแต่บรรทัดแรกจนจบบรรทัดสุดท้าย
‘ให้ตายเถอะ นายนำเรื่องบัดซบมาสู่ชีวิตฉันอีกแล้วโจวคยูฮยอน’
ขณะเดียวกันที่คฤหาสน์ของตระกูลโจว ห้องนอนของบุตรชายเพียงคนเดียวของบ้าน ถูกเปิดออกด้วยฝีมือของพี่สาวสุดรักสุดโหด พร้อมกับหนังสือพิมพ์สามสี่ฉบับที่ฟาดลงไปยังศีรษะของคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่
“โอ้ย อะไรกันเนี่ยนูนา”
“ยังจะมีหน้ามาถามอีก แกไปทำเรื่องงามหน้าอะไรเข้าไว้ล่ะ วันนี้หนังสือพิมพ์ถึงได้พร้อมใจกันลงข่าวแกแทบทุกฉบับ” โจวอาร่า พี่สาวของคยูฮยอนตวาดใส่น้องชายของตนเอง เพราะข่าวครั้งนี้ที่คยูฮยอนสร้างขึ้นมา มันรุนแรงยิ่งกว่าข่าวที่เขาเปลี่ยนสาวเป็นว่าเล่นเป็นไหนๆ และยิ่งชื่อของคนที่เป็นข่าวด้วยแล้วนั้นทำให้อาร่าเดือดมากขึ้นกว่าเดิมเป็นทวีคูณ
“เมื่อคืนผมไปเลี้ยงฉลองวันเกิดของชางมิน แล้วก็กลับมานอนบ้าน ไม่ได้เถลไถลที่ไหนเลยนะนูนา”
“แล้วข่าวที่แกเป็นพ่อของลูกในท้องยุนอาน้อยของฉันนี่มันหมายความว่ายังไง” สิ้นคำพูดของพี่ชาย คยูฮยอนก็ผุดลุกขึ้นจากเตียง หยิบหนังสือพิมพ์ทุกฉบับขึ้นมาอ่านทันที
“ทีนี้ตาสว่างแล้วใช่ไหม แกเตรียมหาคำตอบดีๆไว้ตอบป๊ากับม๊าได้เลย”
ทันทีที่อาบน้ำแต่งตัวลงมเพื่อพบกับบิดามารดาด้านล่าง บิดาของคยูฮยอนก็เล่นสวดเขาจบยับ ถึงแม้ว่าเขาจะอธิบายให้ฟังเท่าไหร่ว่าเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะยุนอาเพียงคนเดียว แต่ครอบครัวเขาก็ยังแก้ต่าง และหาข้อแก้ตัวให้ตลอด แล้วคยูฮยอนก็ได้รับคำสั่งจากบิดาว่าคืนนี้ให้พายุนอาไปเปิดตัวในฐานะคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานกันในงานเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดของเจ้าสัว เพื่อนสนิทของบิกาคนหนึ่ง เล่นเอาคยูฮยอนหัวเสียเป็นอย่างยิ่ง แต่ก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้
‘ยัยยุนอา เธอมันตัวซวยของแท้จริงๆ’
คยูฮยอนเดินหน้าบูดบึ้งเข้าในงานเลี้ยงฉลองครบรอบวันคล้ายวันเกิดอายุหกสิบปีของเจ้าสัวตระกูลใหญ่ตระกูลหนึ่ง โดยข้างๆมีหญิงสาวที่หน้าตาบอกบุญไม่รับเช่นกันเดินควงแขนเขาอยู่ และทันทีที่ก้าวเข้ามาในงาน นักข่าวทั้งหลายต่างกรูกันเข้ามาจ่อไมค์ขอสัมภาษณ์เขาและหญิงสาวราวกับเป็นดาราชื่อดังก็ไม่ปาน
“คุณยุนอากำลังท้องกับคุณคยูฮยอนจริงหรือเปล่าคะ” นักข่าวคนแรกถามขึ้น
“แล้วที่ควงกันมาในวันนี้เพื่อจะมาเปิดตัวใช่ไหมคะ” นักข่าวคนที่สองถามต่อทั้งๆที่ทั้งคู่ยังไม่ทันได้ตอบคำถามแรกด้วยซ้ำ
“แล้วตอนนี้คุณยุนอาท้องได้กี่เดือนแล้วคะ”
จากนั้นคำถามมากมายหลายต่อหลายคำถามก็ประเดประดังเข้ามาจนคยูฮยอนต้องยกมือขึ้นห้าม พลางชี้แจงเรื่องทั้งหมด
“ข่าวที่เกิดผิดเป็นความเข้าใจผิดทั้งหมดครับ ผมกับยุนอาเราแค่ล้อเล่นกันตามประสาคู่หมั้นก็เท่านั้น จริงไหมจ๊ะที่รัก” คยูฮยอนแสร้งเอือมมือไปโอบไหล่ของคนข้างๆตัว ยุนอาหันไปสบตาคยูฮยอน แล้วยิ้มให้อย่างเสแสร้งที่สุดในความรู้สึกของเขา
“ใช่ค่ะ เราก็แค่ล้อกันเล่นตามประสาคนที่รักกันม๊ากมากก็เท่านั้นเอง ไม่มีอะไรมากกว่านั้นหรอกค่ะ”
“แต่เรื่องท้องก็ไม่น่าจะเอามาเป็นเรื่องล้อเล่นไม่ใช่หรอคะ” นักข่าวหลายๆคนต่างยังสงสัย
“นั่นก็ใช่ครับ แต่ตอนนั้นยุนเขาเกิดหึงจนหน้ามืดนิดหน่อยที่ผมกำลังนั่งอยู่กับสาวๆคนอื่น เขาก็เลยเล่นแรงไปนิดนึง”
“ถ้าทุกคนไม่เชื่อนะคะ อีกไม่กี่เดือนยุนกับพี่คยูก็จะแต่งงานกันแล้ว เชิญทุกคนนับเดือนได้เลยว่ายุนท้องก่อนแต่งจริงๆหรือเปล่า”
ยุนอาและคยูฮยอนกล่าวทิ้งท้ายไว้เท่านั้นก่อนที่จะขอตัวนักข่าวต่างๆเข้าไปกล่าวอวยพรกับเจ้าสัวเจ้าของงาน ทิ้งให้ข่าวใหม่ของวันต่อไป ก็คือข่าวการดองกันระหว่างตระกูลที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองตระกูล
ความคิดเห็น