คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Love only and forever :: 4 :: ความรู้สึกที่เริ่มเปลี่ยนไป
Love only and forever :: 4 ::
Baekhyun side
“ ถึงซะที เตียงจ๋าาาาา รอแบคฮยอนก่อนน้าาาา ” ดีใจจังถึงหอแล้ว
“ ชานยอลคงยังไม่กลับมาล่ะมั้ง ” ผมหากุญแจเพื่อไขประตู
“ มึงไปทำอะไรมา ทำไมกลับดึก ดูหนังมันนานขนาดนั้นเลยรึไง ” มาถึงมันก็ถามยาวเลยนะ -*-
“ ก็ไปหลายที่นะ มึงถามทำไม ” นั้นดิ เป็นห่วงรึไง
“ ก็กูจะถามอ่ะ มึงไปที่ไหนมาบ้าง ”
“ กูก็ไปกินข้าว ดูหนัง ซื้อของ ซื้อดอกไม้ นี้ไง ” ผมพูดพร้อมชูดอกไม้ในมือให้มันดู
“ ไปกับใครบ้างนอกจากไอ้ไคกับไอ้เซฮุน ” โอ๊ยยย ถามเยอะจริง
“ มันจะมีใครว่ะ ถามเยอะนะมึง ผีเข้ามึงรึไงห้ะ!! ชานยอล ” ผมเริ่มไม่ไหวแล้วนะ
“ ผีไม่เข้ากูหรอก กูแค่เป็นห่วงมึงไง ” ป๊าดดดด มีเป็นหงเป็นห่วง
“ เป็นห่วงกูทำไม กูดูแลตัวเองได้ ” แน่นอนผมแข็งแรงจะตาย
“ อื้มๆ มึงไปอาบน้ำเถอะ ดึกละ ” ดีมากกกกก
“ มึงอาบยัง ”
“ กูอาบแล้ว ” พอมันพูดเสร็จผมก็หยิบผ้าขนหนูไปเข้าห้องน้ำ วันนี้ผมรู้สึกหนาวๆยังไงไม่รู้สิ คงไม่
เป็นไงหรอกนะ
ซ่าาาาา~
“ อ่าาาา สบายตัวจัง ” ผมพูดเมื่อออกมาจากห้องน้ำ
“ มึงจะนอนยัง ถ้ายังมาดูทีวีเป็นเพื่อนกูก่อนก็ได้นะ ” ชานยอลมันชวนแบบนี้ประจำ
“ ไม่อ่ะ ชานยอลมึงเปิดแอร์เย็นไปมั้ย ” ผมหนาวจริงๆนะ
“ ไม่นะ กูก็เปิดเหมือนทุกวันอ่ะ มึงไม่สบายรึเปล่า ไหนมาดูดิ ” พูดเสร็จมือมันก็มาวางตรงหน้าผาก
ผมแล้ว ทำไมต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย
“ มะ มึง กูไม่เป็นอะไรหรอก ” ผมพูดแล้วปัดมือชานยอลออก แต่มันก็ไวกว่ารวบมือผมแล้วเรียบร้อย
“ มึงไม่สบายนะแบคฮยอน วันนี้ไอ้ไคคงพามึงเที่ยวหลายที่เลยดิ ” เกี่ยวอะไรกับไคด้วย
“ ปล่อยมือกูเถอะ กูจะไปนอน ” ผมเริ่มมึนหัวแล้วนะ
“ ก็ได้ งั้นคืนนี้มึงนอนเตียงเดียวกับกูนะ ถ้ามึงเป็นอะไรขึ้นมากูจะได้ช่วยทัน ” ทำไมต้องนอนด้วย
“ ไม่! กูไม่นอนกูจะนอนเตียงของกู ” ผมไม่ยอม เตียงหอมันแคบจะตาย นอนสองคนก็เบียดกันแย่ดิ
“ ยังไงมึงก็ต้องนอนเตียงเดียวกับกูแบคฮยอน ” นี้มันเผด็จการชัดๆ
“ ชานยอลกูขอนะ ให้กูกินยาแล้วแยกกันนอนเถอะ กูขอร้อง ” ผมเริ่มจะทรงตัวไม่อยู่แล้วนะ
พรึ่บ!
“ แบคฮยอน! มึงเป็นอะไร ” ผมได้ยินเสียงเรียก แต่ผมก็ตอบอะไรคนถามไม่ได้เลย
ทำไมวันนี้ชานยอลถึงดูเป็นห่วงเค้าจังนะ ทุกครั้งเค้าจะเป็นอะไรก็ไม่เห็นจะสนใจเลย แล้วครั้งนี้เกิด
อะไรขึ้นชานยอลถึงได้ดูแลเค้าดีขนาดนี้
“ อื้ออ ” ผมตื่นมาเพราะรู้สึกอึดอัดแล้วก็เห็นว่า ชานยอลนอนกอดผมอยู่ข้างๆ
“ แบคฮยอน มึงเป็นไงบ้าง กูใจหายแทบแย่ ตอนที่มึงล้มไปกูทำอะไรไม่ถูกเลยนะ ” หัวใจผมกำลัง
เต้นแรง ผมคงจะเหนื่อยเกินไป
“ กูไม่เป็นไรแล้ว มึงไม่ต้องห่วงนะ ” ผมพูดแล้วยิ้มอย่างอุ่นใจที่มีคนคอยดูแล
“ อ่าาา แบคฮยอน กูไม่เป็นห่วงมึงไม่ได้หรอกนะ กูเป็นเพื่อนสนิดมึงนะเว้ยย ”
“ อืม กูขอบใจมากนะ ไอ้เพื่อนสนิด ”
การได้รับความดูแลเอาใจใส่มันดีอย่างนี้แหละเนอะ แต่ผมกลับรู้สึกแปลกๆ ทุกครั้งที่ชานยอลบอกว่า
เป็นห่วงใจผมก็เต้นแรง ความรู้สึกนี้ผมไม่เข้าใจหรอกนะว่ามันคืออะไร แต่มันก็ทำผมรู้สึกดีมากๆ
เลยล่ะ
Kris side
rrrrrrrrrrrrrrrRRRrrrrrrrrrrrrr
“ อาเฮีย ทำอะไรอยู่ทำไมเสียงดังจัง ” ผมกำลังจะไปขึ้นสวรรค์อยู่แล้วววว
“ ผมอยู่ผับครับ ม๊ามีอะไรรึเปล่าครับ ” ผมถามออกไป
“ ก็คนรถที่บ้านเราเกิดไม่สบายน่ะ ม๊ากับป๊าก็ไม่อยากกวนใครในงานไปส่ง อาเฮียมารับม๊าได้มั้ย” นั้น
ไงผมต้องปล่อยสวรรค์ไปจริงๆใช่มั้ย
“ ได้ครับม๊า ” ผมตอบรับไป ถึงผมจะเพลย์บอยขนาดไหนผมก็รักครอบครัวผมนะ
ผมรักครอบครัวมาก ทุกครั้งที่ม๊าขออะไรผมก็จะทำให้หมด ก็ผมไม่อยากทำอะไรให้ท่านเสียใจเหมือน
ตอนนั้นอีก ผมจึงจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด
“ ป๊าครับ ม๊าครับ กลับกันเถอะครับ ” ผมมาถึงก็เลยจะรีบพาท่ากลับบ้านเพราะนี้ก็ดึกมากแล้ว
“ จ้ะ หนูเทาเป็นคนคุยสนุกดีนะจ้ะ วันหลังป้าต้องไปหาที่บ้านบ้างแล้วล่ะ อยู่บ้านมันเหงา ให้ป้าไปคุย
ด้วยนะ ” ม๊าตอบ แล้วหันกลับไปคุยกับรักแท้ของผม >< ทำไมตอนนี้ยังไม่กลับอีกนะ
“ ฮะ คุณป้ามาได้ทุกวันเลย ผมคุยกับคุณป้าก็สนุกมากฮะ ” รอยยิ้มนั้นดูไร้เดียงสา
“ จ้ะ ป้ากลับก่อนนะ ไว้เจอกันใหม่นะจ้ะ ” ม๊าทำท่าจะเดินไปที่รถผมเลยรีบถามรักแท้ของผม
“ น้องเทาจะกลับยังไงล่ะครับ เหมือนว่าคุณพ่อกับคุณแม่ของน้องเทาจะกลับกันหมดแล้วนะ ” ผมถาม
“ นั้นสิ หนูเทาหนูรอรถที่บ้านมารับตรงนี้ไม่ได้นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาป้าโดนแม่หนูด่าแย่เลย”
“ อ๋อไม่เป็นไรฮะ เทารอได้อีกอย่างเทาก็บอกพ่อบ้านให้มารับแล้วด้วย ” ดื้อจังเลยนะ
“ อย่าเลยนะครับ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้านให้นะ ” ผมเสนอจะไปส่งจะได้รู้จักบ้านด้วย
“ เอ่ออออ ผมว่า ” ยังไม่ทันตอบแม่ผมก็ขัดขึ้นมาว่า
“ ไปเถอะหนูเทาให้พี่คริสไปส่งนะ” แม่ผมนี้เจ๋งสุดๆอ่ะ
“ ก็ได้ฮะ เดี๋ยวผมขอโทรบอกพ่อบ้านก่อนนะฮะ ” ผมจะรู้แล้วว่าบ้านรักแท้ของผมอยู่ไหน
“ มาแล้วฮะ ” พอน้องเทาพูดเสร็จก็ทำท่าจะเปิดประตูแต่ผมก็ชิงเปิดให้ก่อน
“ เชิญครับน้องเทา ” ผมยิ้มหวานให้
“ ขอบคุณฮะ พี่คริส ” เปลี่ยนคำขอบคุณเป็นเบอร์ได้ป่ะ ผมคิดในใจ
“ อาเฮีย บ้านเราถึงก่อนบ้านน้องเทา อาเฮียส่งป๊ากับม๊าก่อนแล้วค่อยไปส่งน้องเทานะ ”
“ ครับม๊า ป๊าครับวันนี้สนุกมั้ย ” ผมถามเพราะอยากจะแกล้งป๊า ป๊าก็เหมือนผมเบื่องานสังคมพวกนี้แต่
คงจะโดนม๊าสั่งละสิ ป๊านี้กลัวม๊าจริงๆ
“ สนุกมากเลยละเจ้าคริส ” ป๊ายิ้มแล้วหันไปมองม๊า ผมแทบขำแทบกั้นไม่อยู่
เมื่อถึงบ้านของผม ผมก็ส่งม๊ากับป๊าเข้าบ้านแล้วก็เตรียมไปส่งน้องเทาของผมแล้ว
“ น้องเทาครับบ้านน้องเทาอยู่ไหนนะครับ ” ผมถาม
“ ขับไปอีก500เมตร จะเจอแยกก็เลี้ยวขวา บ้านหลังสุดท้ายฮะ ” เทาตอบแล้วนั่งยิ้ม
“ ครับ น้องเทา ” ผมหันไปยิ้มให้
“ ถึงแล้วครับคนดี ” ผมบอกไปแล้วเดินไปเปิดประตูให้ ทำไมบ้านเราใกล้กันขนาดนี้เนี่ย
“ ขอบคุณที่มาส่งนะฮะ ” เทายิ้มหวานแล้วโค้งตัว
“ ครับ น้องเทาฝันดีนะครับ ” ผมพูดไปเขินไป
“ ฮะ ฝันดีเหมือนกันนะฮะพี่คริส ” คนตรงหน้าก็เขินไม่ต่างกัน
ผมก็เคยผ่านใครมามากอยู่นะ แต่ทำไมคนนี้ถึงดึกดูดผมได้มากขนาดนี้ ไม่ว่ารอยยิ้ม ดวงตา จมูก
ความอ่อนหวาน ผมจะไม่ปล่อยเด็กคนนี้ให้ใครง่ายๆแน่ หึหึ เด็กคนนี้ต้องเป็นของผม
Kai side
เช้าอันแสนสดใส ผมตื่นมาได้พักหนึ่งแล้วล่ะ แต่ยังคงนอนมองคนตาโตขี้เซานี้หลับ เวลาร่างข้างหน้า
ผม หลับเนี่ยดูน่ารักมากกกกก ผมพูดได้เลยว่าน่ารักจริงๆ ผมไม่เคยได้นอนมองพี่เค้านานขนาดนี้
แต่เห็นชัดๆแล้วน่ารักจัง แก้มขาวๆ ปากสีแดงอ่อนๆ กลิ่นหอมที่ติดตัวพี่เค้านั้นกำลังทำให้ผมอดใจไม่
ไหว ตอนนี้ผมเริ่มจะหวั่นไหวเวลาที่อยู่ใกล้พี่เค้าแล้ว ผมรู้ว่าความรู้สึกนั้นคืออะไรแต่ผมขอให้มัน
ชัดเจนกว่านี้ก่อน เฮ้ยๆพี่เค้าตื่นแล้วแกล้งหลับดีกว่า
“ อื้ออออ ” เสียงครางจากร่างข้างหน้าผม
“ เช้าแล้วหรอเนี่ย เฮ้อขี้เกียจไปเรียนจัง ” บ่นเป็นคนแก่ไปได้นะ
“ ไคก็ยังไม่ตื่น เดี๋ยวก็คงตื่นล่ะมั้ง ตื่นมาต้องหิวแน่ๆเลย ไปทำอาหารดีกว่า ” แม่บ้านที่ดี
หลังนั้นผมก็ได้ยินเสียงน้ำ พี่เค้าคงอาบน้ำอยู่ ผมก็เลยลืมตาขึ้นมา ผมคิดนะว่าอยากให้มีร่างบางคน
นี้คอยตื่นมาทำอาหารให้ก่อนผมไปทำงาน กลับบ้านมาก็เอาน้ำมาให้แล้วถามว่าเหนื่อยมั้ย ถ้าเป็น
อย่างนี้นะผมคงหายเหนื่อยมีกำลังใจขึ้นมากเลยล่ะ
“ อ้าวไค ตื่นแล้วเหรอ ” พี่คยองซูถามผม
“ ครับ ผมตื่นแล้วกำลังจะไปอาบน้ำ ” ผมลืมไปเลยว่าผมอยู่บ้านใคร ผมต้องกลับไปอาบน้ำที่บ้านผม
“ อ๋อ อาบเสร็จมากินข้าวที่นี้นะ พี่จะทำให้ ” พี่คยองซูยิ้มหวานให้
“ ครับ พี่ทำอะไรให้ผมกินหมดแหละ ” ผมเป็นคนไม่กินผักแต่พอพี่คยองซูทำให้กินผมก็ชอบกินมาก
“ จ้า เร็วนะเดี๋ยวจะไปมหาลัยไม่ทัน ” พูดเสร็จก็รีบเดินออกห้องทันที
“ อ่าาา เป็นอย่างนี้ทุกวันก็ดีสิน่ะ ” ผมอยากให้มีพี่คยองซูอยู่ข้างๆไปทุกๆวันเลยยยยย
เมื่อผมปีนไปอาบน้ำมาเสร็จแล้วก็รีบไปกินอาหารเช้าที่บ้านพี่คยองซูทันที
“ มาแล้วค้าบบบบบบบ ” ผมยิ้มแล้วหยิบซ้อนขึ้นมาตักข้าวต้มกุ้งเข้าปาก
“ อร่อยมั้ย ” คนข้างหน้าถาม พร้อมกับเคี้ยวข้าวไปด้วย เหมือนเด็กจัง
“ อร่อยมากครับ ” ผมว่านี้คือสิ่งที่ดีที่สุดของผมแล้วล่ะ
“ กินเยอะๆน้าาาา ” พูดแล้วก็มาลูบหัวผมไปมา
“ พี่อ่า หัวผมยุ่งหมดแล้ว ”
“ มาเดี๋ยวพี่จัดให้ ” พูดเสร็จก็ลุกขึ้นก้มหน้าลงมาจัดผมที่ยุ่งๆให้เข้าที่ ร่างบางข้างหน้าไม่สนใจอะไร
มั่วแต่จัดผมให้ ไม่รู้เลยว่าผมแอบมองอยู่ แววตาที่ดูเป็นห่วง ดูอ่อยโยนนั้นทำผมใจสั่นแล้ว
“ เสร็จแล้วกินต่อได้เด็กน้อย ” ทำไมต้องเด็กน้อยด้วย
“ ทำไมต้องเด็กน้อยด้วยล่ะ ” ผมถามขึ้น คนตรงหน้าถึงกับขำ
“ ก็เราเป็นเด็ก ก็ต้องเป็นเด็กน้อยสิ ” ไม่เอาอ่าผมไม่ชอบ
“ ไม่เอา ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ ” ผมเถียงไป
“ จะไม่ใช่ได้ไง เราเด็กกว่าพี่อีกนะ ”
“ พี่นั้นแหละที่ดูเด็กกว่า ”
“ อ่าๆ ก็ได้ๆ ไม่เด็กก็ไม่เด็ก ” คนข้างหน้าสู้ผมไม่ได้หรอก
“ ต่อไป ผมจะเรียกพี่ว่า คยองซูเฉยๆนะ ” คนข้างหน้าถึงกับงง
“ ทำไมล่ะ ทำไมไม่เรียกพี่เหมือนเดิม ”
“ ก็ผมไม่อยากดูเหินห่างจากพี่อ่ะ ”
“ เอ๋...... พี่ว่า ” คนข้างหน้าทำท่าอึดอัด
“ หรือจะให้เรียกว่าที่รักดี หึม ” ผมถามกลับไปทำเอาคนข้างหน้าน่าแดงหมด
“ ไคบ้า มาเรียกพี่แบบนั้นได้ไง ” เขินก็บอกมาเถอะ
“ โอเค เรียกที่รักดีกว่า ” ผมกินเสร็จแล้วก็เลยรีบวิ่งออกมาไม่ฟังคำด่าที่คงจะด่าแก้เขินนั้นแหละ
“ ไปก่อนนะจ้ะที่รักของผมมมมม~ ”
ผมอยากให้มีแบบนี้ทุกๆวันเลย ขอบคุณที่อยู่ข้างผมนะที่รัก
Hello~ ไรเตอร์มาต่อแล้วนะ ช่วงนี้กระแส ชานโด้ ไคแบค เยอะมากกกTT
ไรเตอร์แอบนอยด์ มันสลับคู่กันเพื่อ ?
เอาเถอะยังไงก็สลับกลับด้วยนะจ้ะ (หลบคนฟิน ชานโด้ ไคแบค)
เม้นกันด้วยน้าาาาาา
ความคิดเห็น