ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic EXO] Love only and forever

    ลำดับตอนที่ #2 : Love only and forever :: 1 :: จุดเริ่มต้นความรัก

    • อัปเดตล่าสุด 19 ก.ย. 55


     

    Love only and forever ::1::


     


     


     


     


     

    ไอ้ชานยอล!! ” เสียงตะโกนเรียกจากคนตัวเล็ก


     

    อะไรว๊าาาาา คนตัวสูงลุกขึ้นอย่าง งงๆ เสียงงัวเงียตอบรับอย่างไม่พอใจ


     

    ตื่นไปมหาลัยได้แล้วววว เสียงตะโกนซ้ำ เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าทำท่าจะนอนลงไปต่อ


     

    กูขออีก 5 นาที เสียงอ้อนขอเพื่อหวังว่าคนตัวเล็กด้านหน้าจะต่อเวลานอนให้


     

    ไม่ได้!! ตื่นเดี๋ยวนี้เลย ถ้าไม่ตื่นกูจะทิ้งมึงไว้ที่นี้แหละ คนตัวเล็กพูดอย่างไม่ประสบอารมณ์


     

    ก็ได้ๆ รอกูก่อน อย่าไปไหนนะ พอผมพูดเสร็จมันก็รีบลุกจากเตียง แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำทันที


     


     


     


     

    ...........................ผ่านไป 3 นาที ...............................


     


     


     

    ไม่ไหวแล้ว!!!! ช้าจัง กูจะไปละนะ เสียงคนตัวเล็กตะโกน แล้วออกเดินออกจากห้อง


     

    มึงจะรีบไปไหนห๊ะ! มหาลัยมันไม่ได้เดินหนีมึงไปไหนหรอก เสียงคนตัวสูงวิ่งตามมาจนหอบ


     

    ใครบอกให้มึงนอนดึกล่ะ กูบอกแล้วมึงไม่เชื่อเอง


     

    ก็กูแค่เล่นเกมเองนะ ไม่ใช่ว่ากูตื่นไม่ทันซะหน่อย เอาเถอะ เราก็มาทันรถแล้วนิ


     

    พอรถเมล์มาถึงเราก็ก้าวขึ้นรถเพื่อจะไปเรียนที่มหาลัยใกล้หอพักของเรา

    ไม่รู้ว่าทำมั้ย วันนี้คนถึงเยอะจัง เอ่ออออ... ทุกคนยังไม่รู้สิว่าผมเป็นใคร??


     

    ผมชื่อ แบคยอนครับ ผมเป็นคนตัวเล็กน่ารัก ทุกคนมักชอบเรียกผมว่า หมาน้อย แต่ไม่รู้

    ทำไมต้อง หมาน้อย เอาเถอะ หมาน้อยก็น่ารักดีนะ ผมเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะ แต่ที่คบกันจริงๆจังๆ ก็เห็นจะมีแต่ ไอ้ตัวสูงๆที่ชื่อ ชานยอล และคนตัวดำๆที่ชื่อ ไค แล้วก็คนน่าใสๆไม่ค่อยยิ้มอย่างเซฮุน นี้แหละที่ดูจะสนิดกันมากที่สุด ผมเรียนศิลปศาสตร์ครับ ผมเป็นคนชอบร้องเพลงมาก ^^


     

    อะแฮ่มๆ เป็นไงบ้าง ทำไมทำหน้าเหมือนไม่ได้นอนอย่างนั้นล่ะ ชานยอล ไคถามเมื่อเห็นเราเดินเข้ามหาลัยมา


     

    ก็เมื่อคืนมันเล่นเกมอ่ะดิ บอกให้นอนไม่นอน ถ้าวันนี้มันหลับในห้องประชุมแล้วโดนอาจารย์ด่า จะสมน้ำหน้าให้ดู ผมทนไม่ไหวนะที่ต้องรอมันทุกวันแบบเนี่ย

    แบคยอนไม่ต้องบอกเลยนะว่ามึงเพื่อนสนิทกูอ่ะ ดูมันทำหน้าซิ


     

    พอๆ เลิกทะเลาะกันได้ละ เสียงของพ่อหนุ่มหล่อน่าใส พูดออกมา


     

    ถูกของไอ่ฮุนมัน พวกมึงชอบทะเลาะกันจังว่ะ ไคพูดเสริม


     

    โอเคๆ กูก็ไม่อยากทะเลาะกับมันเท่าไหร่ ผมพูดแล้วเดินเข้าไปในหอประชุม


     

    อาจารย์ทำไมต้องมาประชุมวันนี้ด้วยว่ะ ชานยอลบ่น แล้วทำท่าจะนอนหลับ


     

    ชานยอล อาจายร์มา! ” ผมโกหกมันเล่น ดูท่ามันตกใจนี้ตลกจัง 5555


     

    แบคยอน ! ดูซิ แกล้งแค่นี้ทำเป็นงอน


     

    อ่าๆ นอนไปเถอะอาจารย์มาเดี๋ยวกูจะเรียกเอง ผมพูดเสร็จ ชานยอลมันนอนหลับไป

    เวลาหลับมึงก็ดูน่ารักดีนะ เฮ้ยยยย ผมคิดไรอยู่เนี่ย


     

    กว่าจะประชุมเสร็จก็เล่นเอาเกือบเย็นเลย พวกผมก็เลยว่าจะไปดูหนังกัน เห็นเค้าว่ามีหนังใหม่น่าดู

    rrrrrRRRRRRrrrrrrrr


     

    ฮะโหลครับ

    จ้ะๆ โอเคเดี๋ยวยอลลี่ไปหานะ


     

    คุณชานยอลครับ คุณจะไม่ไปดูหนังกับพวกผมใช่มั้ยครับ” คำถามนั้นมาจากไค

    สงสัยแฟนมันคงโทรเรียกไปกินข้าวดูหนังอีกแล้วล่ะมั้ง


     

    ใช่ พวกมึงไม่ว่าไรใช่ป่ะ


     

    ไม่เลย มึงไปก็ดีแล้ว งั้นเราไปกันเถอะ ชานยอลโชคดีนะ ผมพูดเสร็จก็เดินไปที่รถของไค

    ผมน่ะ เบื่อมันจริงๆ สัญญาไม่เป็นสัญญา เอาเถอะ วันนี้ผมต้องกลับหอคนเดียวอีกแล้ว

    แบคยอนๆ


     

    หะ ห๊ะ มีไรหรอไค


     

    มึงเป็นอะไรไป


     

    เปล่า เฮ้ออออ ผมเป็นอะไรไปเนี่ย


     


     

    ..........................................


     


     

    โอ๊ยยยยยยย ทำไมผมถึงซวยขนาดนี้เนี่ย ผมชื่อคริสครับ ครอบครัวของผมเป็นครอบครัวที่มีฐานะ ผมก็เลยต้องมานั่งทำตัวเป็นลูกที่ดี พา ป๊าม๊า มางานสังคมของพวกท่าน จะไม่ให้ซวยยังไงล่ะ ผมต้องมานั่งเป็นเพื่อนท่าน ทั้งๆที่วันนี้ผมมีนัดกับเพื่อนเอาไว้

    อาเฮีย ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ ดูม๊าผมถามสิครับ


     

    ม๊าาาาาาา ผมกลับก่อนไม่ได้หรอครับ ผมมีนัดกับเพื่อน นะๆ ม๊าให้ผมกลับก่อนนะ” เป็นไงเจอลูกอ้อนของเพลย์บอยอย่างผม ม๊าไม่ยอมให้มันรู้ไป


     

    ก็ได้แต่พาป๊ากับม๊าไปหา คนรู้จักแปปนึง


     

    โอเคครับ แปปเดียวจริงๆนะ ในที่สุดผมก็จะหลุดจากงานที่เอาอายุทุกคนมารวมก็เป็นหลักล้านแล้วมั้ง สู้ไปหาน้องๆน่ารักๆที่นัดไว้ดีกว่า


     

    อาเฮีย สวัสดีเพื่อนม๊าซิ


     

    สวัสดีครับ พูดเสร็จพอกับส่งยิ้มหวานให้ แต่สายตาก็มองไปเห็นเด็กหนุ่มที่ตัวสูงเกือบๆจะเท่าผม เค้ายืนยิ้มดูมีความสุข น่าตาน่ารัก รอยยิ้มที่ดูสดใส สงสัยวันนี้ผมคงจะไม่ซวยอย่างที่คิดแล้วล่ะ

    ไม่รู้เหมือนกันว่าผมมองเค้านานเท่าไหร่รู้อีกทีผมก็เห็นเด็กหนุ่มคนนั้นมายืนยิ้มอยู่ตรงหน้าผมแล้ว ดูใกล้ๆอย่างนี้ ตาคม น่ารักจังงงงงงงง


     

    เทาสวัสดีพี่คริสเค้าสิลูก


     

    สวัสดีฮะ พี่คริส โอ๊ยย ยิ่งพูดยิ่งน่ารัก ผมหลงเด็กหนุ่มคนนี้หรอเนี่ย


     

    สะ สะ สวัสดีครับ น้องเทา ผมส่งยิ้มไปอย่างที่คิดว่าหล่อที่สุด

    อาเฮีย มีนัดไม่ใช่หรอไง ไปสิม๊าเจอเพื่อนของม๊าล่ะ ม๊าอ่าาาาา ทำไมต้องมาให้ไปตอนนี้ด้วย ถ้าย้อนเวลาได้นะผมจะไม่ขอบอกม๊าเลยว่ามีนัด


     

    อ๋อออ งั้นผมขอตัวละครับ ไม่เป็นไร เป็นลูกเพื่อนม๊า งั้นก็อยู่ใกล้กันนิดเดียวเอง

    คอยพี่คริสหน่อยนะครับน้องเทาเทา


     


     


     

    ..................................................


     

    Hello~ ไรเตอร์มาลงตอนที่1 ให้แล้วนะค่ะหวังว่าจะถูกใจกันนะ

    คู่อื่น รอกันหน่อยนะค่ะ


     

    เม้นกันหน่อยนะค่ะ :)

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×