คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [SF] :: Back seat [JackBam]
Back seat
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Put you on my back seat
วันานิโินลอยฟุ้ในอาาศอับแส ไฟมุมัวสลับสีไปมาามท่วทำนอเพล น้ำสีอำพันแ้วแล้วแ้วเล่าถูเิมไม่า ลูระเือยับามอเหลวที่ไหลลสู่ลำอ มือเรียวสวยยับวแ้วเย่าอเหลวให้หมุนวนออย่าเพลินมือ มุมปายับยยิ้มเพียนิทั้ที่สายาไม่ละไปาารับ้อ ….
ร่าสูพราวเสน่ห์้วยเิ้สีำสนิทปล ระุมสามเม็เผยแผอทับ้วยสูทสีำเรียบหรูถูนาบ้า้วยหนุ่มน้อยหน้าหวานที่ำลัปรนเปรอ้วยารบีบนวพร้อมป้อนับแล้มไม่า หาแ่ไม่อาหยุสายาอายหนุ่มไ้เหมือนับ … เ้าอวาสีรัิาล
“ออไป่อน” เสียทุ้ม่ำเอ่ยปาบอหนุ่มหน้าหวานที่ำลันาบ้า รอให้ประูห้อ Private Room สำหรับสมาิที่รอบรอาร์สีำปิสนิท
“มานี่สิ” ร่าแบบบาปรายามอเ้าอเสีย่อนะ่อย ๆ ยับลุาโฟาฝั่รัน้าม ้าวาเ้าไปหานเรียแ่โยียัไม่ทันที่ะทิ้ายลบนโฟาัวเียวันเสียทุ้มลับเอ่ยัเสีย่อน “ที่นั่อเธอไม่ใ่รนั้น”
มุมปาอวบอิ่มระุยิ้ม ิ้วเรียวหนายับยึ้น่อนเบี่ยายทิ้ัวลนั่บนหน้าัหนา ….
“มาหาผมทุวันุไม่เบื่อหรือไ” เสียแหบหวานพูเบา นิ้วเรียวลูบไล้โรหน้ามา้าใบหูนถึปลายา แววายั่วเย้า้อมอสบา
“นว่าเธอะยอมออาที่นี่” นิ้วเรียวแสนนถูับประทับที่เรียวปา
“ทุวันนีุ้แบอมเา็หัวฟัหัวเหวี่ยะแย่แล้ว” เสียหัวเราะบันัึ้นเมื่อเอ่ยถึผู้เป็นเ้าอโฮส์ลับแห่นี้
“่ามันปะไร” เอวอถูระับ้วยลำแนแร่ ยับายบาแนบแผอ
นับเวลาไ้รวมสามเือนที่หวั แ็สันนัธุริหนุ่มแวะเวียนมาที่ลับแห่นี้ าอนแรที่ถูลาพามา้วยหน้าที่ารานหาแ่เวลานี้ายหนุ่มมาที่นี่เพียเพราะ ‘ัน์พิมุ ภูวุล แบมแบม’ เอสอร์เบอร์หนึ่อลับื่อั ทันทีที่สบับวาลมโพราวเสน่ห์นั้นราวับถูระาหัวใ สัมผัสแราเรือนายยั่วเย้านั้นยิ่ย้ำยิ่ถอนัวไม่ึ้น หลใหลเสียพร่าระิบแผ่วร้อเรียื่อ .. ื่ออแ็สันไม่ิว่ามันน่าฟัไ้ถึเพียนี้ วามรู้สึอยารอบรอไม่อาห้ามและสำหรับเาอะไรที่อยาไ้็้อไ้!
แบมแบมหัวเราะิั โน้มใบหน้ามูลบนแ้มาวอนที่ทำัวเป็นเบาะนั่ สอแนโอบรอบอแร่บใบหน้าเรียวหวานลบนลาไหล่ “ุใร้ายั ไม่ยอมให้ผมรับแนอื่นบ้าเลย”
“เธอเป็นอัน”
เวลาอแบมแบมถูื้อ้วยเินมหาศาลและมัน …. ไม่มีำหนเวลา
่ำืนที่ยาวนานสำหรับนัท่อรารีเริ่ม้นวบนใล้เวลา สอร่าบนโฟาให่ยันัวเนียไม่ห่า
“อื่อ … แ็สัน” เนไทลายออาปม ระุมถูปลอออย่า้า ๆ าม้วยมูมนไล้อมมลิ่นหอมเพาะัว บเม้มให้ร่าบนัสะุ้ายผวาอ
“ไปาที่นี่เถอะ” ร้อบอเ้าอันิ่ม้วยท่าทีระทวยอ่อนในอ้อมอ แววา่ำน้ำเว้าวอนอสิ่ที่มาว่าารสัมผัสภายนอผ่านเรื่อแ่าย แ็สัน้อมอวาแสนหวานอย่าหลใหล ไฟราะลุโนอย่าไม่อาห้าม อยาอรัร่ารหน้าให้แหลามือ
Put you on my back seat
แผ่นหลัถูันลราบับเบาะหนัเนื้อี สูทสีเรียบถูถออย่าไม่ใส่ใเิ้สีาวัวบาถูปลระุมนหมเผยเรือนายสีน้ำผึ้สู่สายา เรียวหน้าหวานวาลอน้ำเว้าวอน้อาร เรียวปาอวบอิ่มเผยอหอบหายใเ้าออนแผอบาระเพื่อมึ้นล เสียหวานราลออบรับสัมผัสร้อนาปลายนิ้วที่ลาผ่านเรือนาย
“ไม่ไหวแ็สัน” วาม้อารเ่นัเนินนูน เรียรอยยิ้มเ้าเล่ห์านที่อยู่้านบน รถีานมีพื้นที่มาพอที่ะรอรับสอร่าาเบาะหลั แ็สันไม่เยรู้สึอยาอบุัวเอที่ื้อรถีานแสนธรรมาและเลือมันมาใ้ ใน่ำืนนี้มาเท่านี้มา่อน
“อะไรัน นี่มันลานอรถนะ” เอ่ยเย้าพร้อมูบที่เรียวปาอวบอิ่ม
“อือ แ็สันแร์้วยเหรอ” เพียแ่ปัป่ายมือผ่านวาม้อารแบมแบม็แทบะทนไม่ไหว นใร้ายรหน้า่าไม่เห็นใ ไม่รู้ัวเอเลยหรือว่าโลมเล้าเ่แ่ไหนทุรั้ที่หมเรี่ยวแรไม่ใ่เพราะนที่ื่อหวั แ็สันหรือไัน !
“นั่นสิ” เ้าอเสียทุ้มหัวเราะำในลำอ โน้มัวลูบพร้อมไอร้อนผ่านลมหายใทั่วแผอบา
“อือ” ร้ออย่าัใเมื่อมือหนานั้นไม่ยอมให้แบมแบมปลระุมเสื้อเิ้อัวเอทั้ ที่ัวอแบมแบมเปลือยเปล่าไปหมทุส่วน แ็สันยับเลื่อนายไปเบื้อหน้าาเถูรูิปลเพียเท่านี้แบมแบม็รู้แล้วว่าเา้อทำอะไร …
่อยๆลายวามัวล
That is what I’m looking for, now
วามรู้สึที่เอะเินนี้
เวลาที่หยุล
ือ่วเวลาอภาษาที่เรารู้เพียแ่สอน
“…เร็ว ฮึ” สอเสียหอบระเส่าราเล้าแหลมสูทุ้ม่ำ เหื่อไลไหลอาบเบาะหลัเสียเนื้อระทบแรเร้ารุนแร
“เรียื่อัน” ร่าให่เอ่ยเอาแ่ใารเลื่อนไหวหยุลราวแล้ บเบียเรียร้อให้ร่า้าใ้ยอมามำอ สอมือบาับบีบ่วไหล่รวมทั้บั้นท้ายอนเอาแ่ใ สะโพมนเลื่อนยับร้ออพร้อมเสียราเรือ
“อือ แ็สัน แ็สัน” ทันทีที่ถูเรียหา้วยเสียหวานพร่าสั่น ารอบรับำเว้าวอนนั้นเร้าร้อนรุนแรอย่าถึใ
เรือนายแบบบาบิเร้ายับโยามแรัพา สอแนโอบอลาไหล่ึรั้ใบหน้ามโน้มูบผ่อนลายวามเสียว่านที่ำลัปะทุึ้นามแรอารม์
่ำืนที่เ็มไป้วยเสียลมหายใอุับผม
อนนี้ำพูใๆ็ไม่ำเป็นอีแล้ว
สิ่ไหน็ไม่สามารถหยุเราลไ้
Don’t you know that this is all about
เสียราเล้าลอลมหายใหอบ สอร่าอ่ายูบึมับวามสุสม เหื่อไลโลมายนเสื้อเิ้สีาวบาแนบิเบาะหนัเนื้อี ไม่แพ้ันับเสื้อเิ้สีำที่ยัอยู่บนายหนาหาแุ่่ม่ำไม่่าัน มือเรียวสวยไล้ลูบามโรหน้าหวาน โน้นายูบอ้อยอิ่
“เธอเป็นอัน” แสวามเป็นเ้าอทุสัส่วน หลใหลนไม่อาปล่อยให้หลุมือ
“ออมาอยู่ับัน เลิทำานนี้สัทีแบมแบม” มือเรียวบาลูบไล้ามรอบหน้าม สอมือประอใบหน้าเปี่ยมเสน่ห์ วายิ้มเ็มวหน้าให้ายหนุ่มที่ยัรอบรอเรือนายอัวเอไม่ห่า
“ทำไมถึ้อทำนานี้ เวลาอผมมันแพนะ” เวลาร่วมสามเือนที่เาถูื้อ้วยนรหน้าไม่ใ่ำนวนเินน้อย ๆ แบมแบมไม่ไ้รับแนไหนนอา แ็สัน วามริแล้ว ‘เอสอร์พิเศษ’ อย่าเาสามารถปิเสธใร็ไ้แม้น ๆ นั้นะยอม่ายอย่ามหาศาล็าม แบมแบมสามารถทำหรือไม่ทำอะไร็ไ้โยที่แบอมให้สิทธิเาอย่าเ็มที่และสามเือนที่ผ่านมานี้เาไม่เยปิเสธหวั แ็สัน .. ไม่เยสัรั้
“รั” เพียำที่แผ่วเบาราวทุอย่าหยุล วาหวานพราวหยาน้ำเพราะำ ๆ นั้นเ็มื้นในหัวใ
“ไม่รัเียผมเหรอ” อาีพแบบนี้ใรันะยอมรับ
“ันไม่เยสนใอีอเธอ” อ้อมอแนบแน่นราวโหยหา แ็สันไม่ไ้โหเาไม่เยปิเสธว่าหลรัร่าในอ้อมอั้แ่ไ้สัมผัส วามปรารถนาที่ะรอบรอแ่มัั้แ่เริ่ม้น
“อะ ที่ อื้อ ที่อนโนะ” ร้ออเพื่อเปลี่ยนสถานที่ เห็นทีถ้ายัไม่ยอมออห่าาันืนนี้ไ้สว่าาโรรถั้นพิเศษอลับนั้นแหละ
.
.
.
“มาอยู่ับันนะ” แสแสาระทบสอร่าเปลือยเปล่าที่ยัอันอยู่บนเียให่ มือเรียวสวยลูบวนที่แผ่นหลัเล็เล่น
“เลี้ยผมไหวเหรอ” แบมแบมหัวเราะิั นิ้วเล็ ๆ ลาเียนัวหนัสือเล่นบนแผอลื่นมือ
“ทั้ีวิเธอัน็เลี้ยไ้”
“แ็สัน อบุนะ” ยับัวึ้นทาบทับแผอหนา ้มลูบเรียวปาไม่ลุล้ำ
“ห้ามละเลย้วยแล้ว็้อรัผมให้มา ๆ นะ” รอยยิ้มว้าับให้ใบหน้ามหล่อเหลาอ่อนโยน วแนโอบระับเรือนร่าแบบบาแนบอ รั้ท้ายทอยรับูบแสนหวานยามเ้า …
รูปเอสอร์อันับหนึ่หน้าร้านนั้น อิม แบอม ปลทิ้ไ้เลย !
Fin !?
เสียน้ำระทบับแผ่นระเบื้อัแว่วมาาในห้อน้ำ แบมแบมยับายวานหาโทรศัพท์่อนเบอร์โทรออและเพียไม่นานที่ปลายสายะอบรับลับมา
[ว่าไไอ้แสบ]
“ิ พี่แบอมอา เลิเล่นเป็นโฮส์ละนะ”
[สำเร็แล้วว่าั้น ี้รายไ้พี่็ลลฮวบเลยิ] นปลายสายเอ่ยบอไม่ริันั
“โหยยยยย เพื่อวามรัอน้อแ่นี้นหน้าแ้เสี่ยอิมไม่ร่วหรอน่า” เป็นวามริที่ว่า แบมแบมือลูพี่ลูน้อออิม แบอม และเป็นวามริอีเ่นเียวันที่หวั แ็สันือเพื่อนสนิทออิม แบอม
[มันยอมบอรั็ีแล้ว] ีแล้วที่แบมแบมเลิเล่นพิเรนทร์เสียที ถ้าะให้ย้อนไปเมื่อสี่เือน่อน มันเริ่ม้นมาาแบอมเอที่ใ้ให้แบมแบมเอาเอสารมาให้ที่บริษัทอแ็สัน ไม่รู้มันไปหลุมรัหวั แ็สันอิท่าไหน พอีับที่แ็สันพาลู้ามาที่ลับแผนารปลอมเป็นโฮส์อแบมแบมึเริ่ม้น ให้ายเถอะ! และเอสอร์อันับหนึ่นั้นไม่ใ่อุปโหลึ้นมาไ่านะอบอ มันฮอริ ! นอิวมันยาวเป็นหาว่าวทันทีที่เอารูปึ้นหน้าร้านานหนั็มาอยู่ที่นเลียร์ิวรายนั้นปิเสธสายแทบไหม้เพราะ แบมแบมน่ะเารับแ่แที่ื่อหวั แ็สันนเียวเท่านั้น !!!!!
“อ่ะแ่นี้่อนนะ แ็สันอาบน้ำเสร็แล้ว”
“ลุึ้นมานั่แบบนั้นไม่่วแล้วเหรอ หื้ม” ร่าสูที่มีเพียผ้าเ็ัวปปิท่อนล่าเินเ้ามาูบที่หน้าผามน
“ไม่นอนแล้ว แ็สันอา~ พาผมไปอาบน้ำหน่อยนะ”
In the room in the bed, We do what we do
In the shower for hours, We do what we do
On the sofa on the floor, We do what we do
Girl anywhere you want, Girl we do what we do
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!?
Fin
เรื่อนี้อนเป็นเวอร์ั่นเ่าเยโนแบนมาแล้วนะะ นิพยายามปรับให้มันลลมาเยอะมาเพราะั้นถนอม ๆ เรื่อนี้ัน้วยน้า ~~
ความคิดเห็น