ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    No name- โนนาเมะ โนเนะ ไปเรื่อยเปื่อย [Yaoi,Harem]

    ลำดับตอนที่ #4 : noname 3 finished rewrite

    • อัปเดตล่าสุด 14 ต.ค. 56


    Noname 3

    สถานีต่อไป สยาม, next station siam


    สถานีต่อไป สยาม, next station siam


    เสียงประกาศรถไฟฟ้า ดังขึ้น ก่อนที่ประตูเปิดออก โดยมีผมยืนอยู่หน้าประตูพอดีส่งผลให้ปะทะเข้ากับ คลื่นฝูงชนที่ถาโถมเข้ามาอย่างแรงเพราะตอนนี้ใกล้ถึงเวลาทำงานแล้ว จะมีคนเยอะเป็นพิเศษ


    "โอ๊ย ขอโทษครับ" มีเด็กหนุ่มคนนึงถูกเบียดมาชนผม เขาใส่ชุดนักเรียนเหมือนกับผมเลยด้วยแฮะ


    "ไม่เป็นไรครับ" ผมตอบยิ้มๆ


    "เอ้า นาย กฤตเรศใช่ไหม" เขาถามขึ้นหลังจากหาที่ยึดเกาะได้แล้ว แต่น้ำเสียงยังดูหอบๆอยู่เลย


    "อื้อนายรู้จักเราด้วยหรอ" ผมถามอย่างสงสัย เพราะ ผมไม่เห็นรู้จักเค้าเลย


    "ก็เมื่อวาน อาจารย์รพีพพรรณ พูดซะดังเลยนี่นาตอนคาบโฮมรูม"เอ้าเค้าอยู่ห้องเดียวกันกับผมหรอกหรอเนี่ยไม่ยักกะรู้แฮะ (เอ็งจะไปรู้ได้ยังไงล่ะก็เล่นสลบไปทั้งวันนี่)

    "อ่อ" ผมตอบรับไปแบบเอ๋อๆ เพราะยังไม่ค่อยณู้เรื่องอะไรเท่าไร


    "เราชื่อโจ นะ นั่งอยู่ตรงข้ามนายอะ" เอ่าบังเอิญนั่งอยู่ตรงข้ามเราซะด้วยอะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น


    "เอ้า หรอโทษทีนะเมื่อวานผมหลับทั้งวันเลยเห็น" ผมแก้ตัว เพราะแบบนี้มันดูไม่ค่อยดี


    "อื้อ ช่างมันเถอะ" มันยิ้มเห็นฟัน


     


     


    'ประกาศ ประกาศเสียงประกาศจากประชาสัมพันธ์ ดังขึ้นขณะที่พวกผมกำลังเตะบอลกันอยู่


    'วันนี้คาบโฮมรูมให้นักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่สองทุกคนมาประชุมพร้อมกันที่ห้องประชุมตึก 33 ปีด้วยค่ะ' เสียงนี้มันอาจารย์รพีพรรณชัดๆเลยนี่นา


    "เรื่องอะไรอีกวะ"  ไอพูตะโกนถามมาจากโกลฝั่งตรงข้าม


    "คงเรื่องค่ายแหละมั้งก็เล่นมีค่ายตั้งแต่เปิดเทอมมันก็ต้องมีกำหนดการบ้างแหละมั้ง เฮ้ย เต้ ระวังบอล" อินแหกปากตอบแล้วก็รีบวิ่งไปช่วยไอเต้ที่เป็นโกลฝั่งผม พวกมืงคุยกันแบบปกติไม่ได้รึไง


     


     


    "นักเรียนหลายคนคงจะทราบแล้วว่าเราจะมีการจัดค่ายสามวันสองคืน ตั้งแต่วันเสาร์นี้ ถึง เช้าวันจันทร์..."


    พูดถึงตรงนี้ก็เริ่มมีนักเรียนหลยกลุ่มแสดงความคิดเห็นกันเสียงดังเซ็งแซ่ ทั้งที่ว่าไม่พอใจที่เปิดเทอมมาก็มีค่าย เลยบางคนก็บอกว่าอยากให้ถึงวันเสาร์นี้เร็วๆ


    "เอ้าเงียบๆหน่อย" อาจารย์วิชัยที่เป็นอาจารย์พละตะโกนปรามนักเรียนที่เริ่มคุยกันจนดังกลบเสียงครูใหญ่


    "...ซึ่งรายละเอียดกิจกรรมและอุปกรณ์ทั้งหดอยู่ในใบตอบรับที่กำลังจะแจก ให้ รวมถึงข้อมูล ของพระที่เป็นวิทยากรอีกด้วย  ให้นักเรียนเอาใบตอบรับนี่ไปให้ผู้ปกครองเซ็นรับรองแล้วมาส่งครูประจำชั้นภายในวันพฤหัสบดีนี้"


    "กราบขอบพระคุณท่านผู้อำนวยการนะครับ ลำดับต่อไปให้นักเรียนแยกย้ายขึ้นห้องเรียนทีละห้องนะ" เสียงอาจารย์วิชัยดังก้องห้องประชุมโดยไม่ต้องใช้ไมค์ด้วยซ้ำ


     


     


    กลับมาถึงห้องอาจารย์ รพีพรรณก็มอบหมายงานทันที


    ใบตอบรับ เดี๋ยวให้หัวหน้าห้องเป็นคนเก็บแล้วกัน


    เอิ่มอาจารย์ครับ ห้องเรายังไม่มีหัวหน้าเลยนะครับ” นักเ(ก)รียนใจกล้าคนหนึ่งยกมือขึ้น


    งั้นเราก็เลือกกันเลยสิจ๊ะ จะให้จับไม่สั้นไม้ยาวหรือ โหวตดีจ๊ะอาจารย์ตัดสินใจได้แบบกะทันหันมาก จนบางคนถึงกับเงิบกันเลยทีเดียว สักพักก็เนริ่มมีเสียงวิพากย์วิจารณ์ดังมาจากทั่วทุกสารทิศ


    จับไม้สั้นไม้ยาวแล้วกันครับ น่าสนุกดี” นักเรียนคนหนึ่งเสนอ


    นั่นสินะ” อีกคนหนึ่งให้ท้าย เฮ้ย เลือกไม่ได้หรอ เพราแบบนี้ผมมักจะ... 


    เอ้างั้นเข้าแถวมาเลยตามเลขที่ ครูมีไม้ของปีที่แล้วอยู่ชะตากรรมของผมใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว


    .


    .


    .


    สรุปตามนี้นะ อย่าลืมนะภายในวันพฤหัสนี้


     


    ยินดีที่ได้ร่วมงานนะ คุณรองหัวหน้าห้อง” ไอโจยื่นมือมาหาผม ไม่ต้องถามก็คงจะรู้แล้วสินะ ว่ามันเป็นยังไง


    "อืม" ผมตอบสั้นๆ ด้วยความสมเพชในโชคของตัวเองเพราะถ้าจับสลากทีไรผมจะต้องได้อันที่ตัวเองไม่อยากได้เสมอ มีครั้งหนึ่งในงานวันคริสต์มาส ผมจับได้เหยือกน้ำตอนผมอยู่ป2 แล้วก็ทำมันแตกทันทีที่มาถึงห้อง แล้วก็จับสลากได้เป็นหน่วยกล้าตายไปปล่อยเต่ากลางบ่อปลา(ที่มักจะมีครูมาหลอกว่ามีฉลาม)ของโรงเรียนตอนปอ สาม และผมแอบดีใจเล็กน้อยที่คุณครูประจำชั้นป่วยในวันเลือกหัวหน้าห้องตอนป6 เพราะครูที่มาแทนมักจะให้ลงคะแนนเสียงซึ่งนักเรียน โลวคลาสแบบผมก็ไม่ติดชื่อบนกระดานด้วยซ้ำ แต่ครูที่มาแทนก็ดันป่วยจนต้องรอครูประจำชั้นกลับมาจับสลากอีกครั้ง และแน่นอนผมก็เป็นหัวหน้าห้องตอนป6 ทำไมโลกถึงโหดร้ายแบบนี้นะ T^T


     


    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++


    เปิดตัวตัวละครใหม่แล้ว เย่สสสสสสสสสสสสสสสสส

    ตอนนี้สั้นไปหน่อยขอโทษนะ

    รีไรท์แล้วจ้าาา


    ขอบคุณธีมสวยๆจาก 

    ⓙⓔⓛⓐⓖⓗⓐ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×