ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รวมเรื่องสั้น SNSD (Yuri)

    ลำดับตอนที่ #1 : กล้าเหรอ...Taesica

    • อัปเดตล่าสุด 29 ต.ค. 53


    Intro

    ทำแบบนี้อีกแล้วนะ  เจ้าหมาน้อย ตกลงเราเป็นเพื่อนกัน หรือเป็น....

     

    ทำไมเราต้องลวนลาม เธอทุกครั้งที่เจอเนี่ย  ไม่ใช่โรคจิตนะ แต่รู้สึกดีเวลาได้สัมผัสเธอ

     

    พี่ 2 คนเนี่ยทำตัวแปลกๆ คนหนึ่งเหมือนไม่ชอบแต่ก็ไม่ปฏิเสธ อีกคนก็จ้องจะลวนลามแต่พี่เจส กับคนอื่นไม่เป็น

     

    One Shot

     

    เช้าวันนี้ อากาศดีจังเลย เฮ้อ...แต่ทำไมเมื่อยตัวจังเลย ฉันจึงบิดตัวเล็กน้อย  โอ๊ย...ปวดเอวจัง  เอ๊ะ...แขนใคร ใช่แล้วเมื่อคืน....

    แนะนำตัวก่อน ฉัน จอง ซูยอน หรือ เจสสิก้า เพื่อนๆฉันเรียก สิก้า ค่ะ ตอนนี้ฉันนอกจากปวดเอวแล้ว เริ่มจะปวดหัวแล้วด้วยสิ ก็เพราะคนที่นอนอยู่ข้างเนี่ยสิ  เธอชื่อ คิมแทยอน หรือ แทแท ของเพื่อนๆในกลุ่ม และที่สำคัญเธอเป็นคนแรกของฉันไปแล้วเมื่อคืน เพราะอะไรนะเหรอค่ะ ก็เพราะความบ้าบิ่นของตัวเอง บวกกับ ความที่เอ่อ...เริ่ม..ชอบเจ้าหมาน้อยตัวนี้แล้วมั้ง...เฮ้อ ...ถ้าตื่นมาจะเป็นไรเนี่ย อยากรู้ไหมค่ะ ว่าพวกเรามาเป็นแบบนี้ได้ยังไง เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง.....เริ่มจากที่เราสองคนทำงานที่เดียวกัน

    ซอยอน : พี่สิก้าค่ะ วันนี้ผู้ใหญ่เรียกพวกเราไปคุยนะค่ะ ตอน 11 โมงค่ะ

    สิก้า : ใช่...ลืมไปเลย เดี๋ยวไปบอก ยูริ และ ยุนอาก่อนไหม

    ซอยอน : หนูบอกพี่ยุนกับ พี่ยูล แล้วค่ะ

    สิก้า :  มีน้องซอ สบายไปแปดอย่างเลย น่ารักจัง (ลูบหัวน้องไปเบาๆ ก่อนจะเดินจับมือไปที่ห้องผู้จัดการ)

    ผู้จัดการ :  เอา...มาแล้วหรอ นั่งก่อนสิรอ ยุน และ ยูล ก่อนอีกอย่างเดี๋ยวจะมีผู้ช่วยมาร่วมงานนี้อีกคนนะ เป็นมือเก่งจากสำนักใหญ่เลย จะย้ายมาอยู่ช่วยเราที่นี้

    ก๊อก...ก๊อก..ก๊อก

    ผู้จัดการ : มาพอดีเลย...นี่ชื่อ คุณ คิมแทยอน นะ เป็นผู้ช่วยอันดับหนึ่งของสาขาใหญ่ จะมาช่วยโปรเจ็คใหญ่ของที่นี้

    แทยอน : สวัสดีค่ะ ชั้นชื่อ คิมแทยอน เรียกว่า แทยอน หรือ แทแท ก็ได้ (พร้อมส่งยิ้มละลายมาให้อีก)

    นั่นแหล่ะค่ะ ทำให้เรา 2 คนรู้จักกัน และตั้งแต่นั้น ไม่มีวันไหนที่ คุณคิมแทยอนจะไม่ แต๊ะอั๋ง หรือลวนลาม ชั้นเลย เริ่มจากจับมือ โอบคอ จนเริ่มเป็น กอดเอว โอบไหล่ จนกระทั่ง หอมแก้ม และก็...เฮ้อ  จูบแรกของชั้น มีแค่ 3 เดือนเองนะ แต่พอเข้าเดือนที่ 4 ชั้นโดนให้ไปช่วยงานของอีกฝ่าย ทำให้เราห่างกันบ้าง และที่สำคัญคนที่ชั้นไปช่วยดันเป็นคนที่เคยมาจีบชั้นซะด้วย  ทำให้แทบจะไม่ปล่อยชั้นไว้คนเดียวเลย เอางานมาอ้างตลอดทำให้ ชั้นกับแทแท ไม่ค่อยได้เจอกันมานะ

    พอเข้าเดือน 6 ชั้นเองเริ่มรู้สึกเบื่อ อีตาคนที่ทำงานด้วยซะแล้ว ตามติดซะ จนคนอื่นๆคิดว่าเราคบกันแล้ว และที่เซ็งอีกอย่างคือ ชั้นรู้สึก แทแท หายไปจากชีวิตชั้นเลย จากที่เคยมองหน้า พุดคุยกันบ้าง อาจจะมีจับมือบ้าง แตะตัวกันบ้าง แต่ตอนนี้แค่มองหน้ากันยังไม่มีเลย แทแทเป็นอะไรไปนะ จนวันหนึ่งชั้นเริ่มทนไม่ไหว สงสัยชั้นคง...รู้สึกดีกับสัมผัสทางกายที่แทแท มอบให้มั้ง  นี่มัน 2 สัปดาห์แล้วนะที่ไม่มีสัมผัสจากเธอเลย มันเหงารู้ไหม ต้องคุยให้รู้เรื่อง  ชั้นจึงต้องแกล้งลาป่วยเพื่อกลับบ้านเร็ว แล้วมาดักที่หน้าบ้านแทยอน จนเริ่มดึกแล้ว จึงเห็นแทยอนเดินมาที่หน้าบ้าน พอเห็นชั้นหน้าเริ่มบึ้งทันทีเลยนะ อะไรกันเนี่ย

    สิก้า : แทแท เป็นอะไรไป  ทำไมเห็นหน้าสิก้า แล้ว มันน่าเบื่อขนาดนั้นเลยหรือไม่ (ชั้นยอมรับเริ่มโมโหแล้วนะ น้ำเสียงคงไม่ดีซักเท่าไร)

    แทยอน : ป่าวนิ สิก้ามีอะไรหรือเปล่ามาหาเนี่ย กลับดึกเดี๋ยวจะมีคนว่านะ

    สิก้า : ใครจะว่าห๊า แล้วทำไมเดี๋ยวนี้สิก้ามาที่นี่ต้องมีธุระหรอ  ทีเมื่อก่อนแทลากสิก้ามาแค่นั่งเล่นยังได้เลย คิมแทยอนเธอเป็นอะไรกันแน่

    แทยอน : ชั้นไม่ได้เป็นอะไรนิ  ดึกแล้ว สิก้ากลับเถอะเดี๋ยวจะกลับลำบาก หรือมีคนมารับ

    สิก้า : ไม่กลับ เป็นบ้าอะไรเนี่ย แทยอน เธอไม่เหมือนเดิม มานี่เราต้องคุยกัน(แล้วความโมโหชั้นก็เริ่มทำให้บ้าบิ่นมาขึ้น ชั้นลากแทยอนมาที่ห้องนอนแทยอนทันทีเพื่อเคลียร์ ไอ้อาการเหมือนเราไม่รู้จักเนี่ย มันหงุดหงิดชะมัด)

    แทยอน : ปล่อยนะสิก้า เจ็บแล้ว ทำอะไรเนี่ย ลากเข้ามาทำไม เดี๋ยวคนของเธอก็เข้าใจผิดหรอก เข้ามาบ้านชั้นเนี่ย

    สิก้า : ใคร??? คนของชั้น (ชั้นงงจริงๆนะ ใครหรอ .....อ๋อ.....อีตาบ้านั่นนะหรอ อ๋อ...ที่แท้หึงหรอเนี่ย เฮ้ยจะหึงได้ไง  เราเป้นอะไรกับแทเนี่ย ชั้นคิดอะไรว่ะค่ะ) แทแท หมายถึง ตาดงเฮ หรอ

    แทยอน : จะใครอีกล่ะ เค้าเป็นแฟนสิก้านะ แล้วเนี่ยสิก้าเข้ามาบ้านแทอย่างนี้ เดี๋ยวแฟนสิก้ารู้ จะงานเข้าเอานะ (ทำหน้าเศร้า ได้น่าแกล้งจริง หมาน้อยของชั้น ...ของชั้นหรอ เราคิดอะไรอีกแล้ว)

    สิก้า : ที่ไม่คุย ไม่เข้าใกล้ เพราะคิดว่าสิก้ามีแฟนแล้วใช่ไหม (เสียงชั้นเริ่มอ่อนลง แหมเห็นหน้า หมาหงอยแล้วโกธรไม่ลงจริงๆนะ มันน่าหมั่นเขี้ยวมากค่ะ)

    แทยอน พยักหน้ารับ

    สิก้า : แสดงว่าถ้าสิก้ามีแฟนแล้ว แทแทจะไม่คุย ไม่เล่นกับสิก้าอีกใช่ไหม

    แทยอน : ถ้าทำใจได้ ก็จะไปหานะ

    สิก้า (งงค่ะ) : ทำใจอะไร ไม่เข้าใจ

    แทยอน : ก็...ทำใจไม่ให้รักเธอไง (แทแท หน้าแดงอ่ะ อย่าก้มลงสิอยากเห็นอ่ะ ไม่ยินประโยครู้ว่าเสี่ยวนะ แต่พอเจอกับตัวเองยอมรับว่าดีใจมากโดยเฉพาะถ้าคนตรงหน้าบอก ชั้นคงบอกตัวเองได้แล้ว ชั้นคงเริ่มรักหมาน้อยซะแล้วสิ)

    สิก้า : เงยหน้าสิ  คิมแทยอน บอกให้เงยหน้าขึ้นไง (แทยอนยอม เงยหน้าขึ้นแล้ว หน้าแดงถึงหูเลย น่ารักชะมัดเลย ขอบอกเลย เธอไม่แต๊ะอั๋งชั้นมาเกือบเดือน ชั้นหงุดหงิดมาก ตอนนี้มาทำน่ารักใส่อีก ขอเป็นชั้นบ้างนะที่จะลวนลามเธอบ้าง)

    แทยอน : สิก...อุ๊บ

    ชั้นดึงแทแท มาประทับริมฝีปากทันที พร้อมดันให้ลงไปที่เตียง พร้อมเริ่มลวนลามเธอบ้างแล้ว แต่ทำไมชั้นกลายเป็นของเธอไปได้เนี่ย สรุปว่า....ว้าย...แทยอนตื่นแล้ว ตื่นมาก็ลวนลามเลยนะ

                    แทยอน : ตื่นแล้วหรอค่ะ จุ๊บ...(จูบเข้าที่ไหล่เค้านะตัวเอง)

                    สิก้า : ปล่อยเลยนะ เมื่อวานไม่เป็นแบบนี้นิ

                    แทยอน : โธ่...ที่รักค่ะ ก็เค้าไม่รู้นิว่า สิก้ากับอีตาดงเฮ ไม่เป็นแฟนนิ ก็ไม่อยากสิก้าทะเลาะเพราะแทนิค่ะ

                    สิก้า : ถ้าสิก้าไม่มา  แทแทไม่คิดจะถามหน่อยหรอ เชื่อคนอื่นกว่าสิก้าหรือไง

                    แทยอน : ป่าวนะ ก็สิก้าตัวติดกันขนาดนั้น ก็เลย..

    สิก้า (บีบจมูกแทยอนไป) : ไม่รู้แหล่ะ  ตกลงจะว่ายังไงเรื่องเรา

    แทยอน : ว่าไง เรื่องอะไร

    สิก้า : คิมแทยอน

    แทยอน : ค่ะ (ยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่)

    สิก้า : ตามใจ งั้นไปทำงานแล้วนะ (ชั้นคว้าผ้าห่มแล้วรีบลุกจากเตียง แต่ปวดเอวจัง ก่อนจะก้าวออกไป แทแท ก็ดึงชั้นลงไปนอนที่เตียง แล้วแทยอนก็มาคร่อมตัวชั้นทันที)

    แทยอน : จะไปไหนค่ะที่รัก  วันนี้ลางานนะค่ะ

    สิก้า : ใครที่รักเธอ และชั้นไม่ลางานด้วย

    แทยอน : สงสัยคงต้องทำให้ ลางานซะแล้ว

    จากนั้นแทยอน ก็ปฎิบัติการ จนชั้นต้องลางานจนได้ ก็เลยเวลาจนเกือบเที่ยงแถม เหนื่อยจนลุกไม่ไหวเลย ทำไมตัวเล็กแบบนี้แรงเยอะชะมัด คิดถูกไหมเนี่ยที่ไปลวนลามเค้าก่อนเนี่ย  แต่รู้สึกดีจัง รักเธอนะแทยอน หมาน้อยของชั้น

     

    THE END

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×