คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เงาสงครามกลางเมือง
บทที่ 4 เาสรามลาเมือ
พระราราาเสมอศัิ์ สืบเื้อสายมาาผู้นำแว้นปัษาผาฟ้า ที่ปรอแว้นนี้มาหลายั่วอายุน ปัุบันำรำแหน่ผู้นำราอาาัรสิบสอสาม่า พ่ออเา เสมอสิห์ เยปรอราอาาัรมาเมื่อหลายสิบปี่อน ามารหมุนเวียนที่ำหนันไว้ ่อนมีารลรวมัวันเป็นราอาาัรเมื่อหลายร้อยปี่อน แว้นนี้เป็นผู้้าวร้าวและอบรุรานแย่ิสมบัิทรัพยาราแว้นอื่นมาลอ ทำให้แว้นอื่นรวมัวัน่อสู้และ่อ้าน ทำให้เิาร่อสู้ที่ยืเยื้อยาวนาน ไม่มีผู้แพ้นะ สร้าวามเสียหายและารล้มายอทั้ทหารและราษรทั้สอฝ่าย ในที่สุ็มีารเราสบศึและรวมัวันเป็นราอาาัรเพื่อวามสบสุ
เื้อสายระูลอพระราราาเสมอศัิ์ เ็มไป้วยพวโเอารัเอาเปรียบ ารโินเริ่ม้นมาั้แ่สมัยเสมอสิห์เ้ามารออำนา พวเาสร้าเรือ่ายร่วมมือับผู้นำแว้นบาน เพื่อรัษาอำนาารปรอ มีารสมบ่วยันโินเินบประมาอแผ่นิน ผลประโยน์ที่วรส่ไปถึมือราษร ลับถูยัยอไปแบ่ปัน เหลือไปถึราษรไม่ถึรึ่หนึ่อส่วนที่วระไ้
ปัหาเหล่านี้ไ้สะสมทับถมันมายาวนาน เริ่มมีลุ่มนออมาประท้วเรียร้อให้ผู้ปรอแ้ไปัหา เมื่อมีราษราแว้น่าๆออมาเรียร้อันมาึ้น แทนที่ะอบสนอให้มีารแ้ไ ลับมีารับุมผู้ประท้วไปุมัทรมาน นระับผู้นำและระับหัวหน้าหายสาบสูไปอย่าไร้ร่อรอย ผู้ประท้วเื่อันว่ามีารอุ้มหายไป่าทิ้เพื่อัปัหาาร่อ้าน บารีมีนไปพบศพที่เน่าเปื่อยและระู เพราะมีสัว์ไปุาศพที่ถูฝัึ้นมาิน สร้าวามโรธแ้นให้ับลุ่มนผู้รัวามยุิธรรม พระราาอบาแว้นเริ่มไม่พอใันมาึ้น เพราะบานที่ถูสัหารเป็นราษราแว้นอเา เาแห่วามแแยเริ่มปราออมา
w
วันนี้มีารประุมะรรมารปรอราอาาัร ในอาารท้อพระโรอเมือหลว มีพระราราาเสมอศัิ์เป็นประธานพร้อม้วยพระราาาทุแว้น ยอนายทหาราแ่ละแว้น รวมทั้ที่ปรึษาพระรู่าๆ เมื่อทุนเ้านั่ประำที่พร้อมแล้ว พระราราาเริ่มล่าวเปิประุม
“วันนี้้ามีเรื่อสำัที่้อนำมาพิาราัน่อน ใน่วหลายเวลาที่ผ่านมา มีทหารหลวถู่าไปหลายสิบนาย นายทหารนสำัอ้า ุนสัหา ถู่าอย่าโหเหี้ยม ถูัอเอามาเสียบประานไว้หน้าบ้านอเา เมียอเารายานว่ามีายลุ่มหนึ่บุเ้าไปในบ้านอนลาึ เว้นีวิเธอไว้เพื่อให้นำ่าวมาบอว่าพวเาะ่าพวทหารที่ไปเ็บภาษีาราษร ารระทำเ่นนี้เป็นารทำลายวามมั่นทาารลัอเรา เ็บภาษีไม่ไ้ ะเอาทรัพย์ที่ไหนมาบริหารราอาาัร พวท่านมี่าวบ้าไหมว่านพวนี้เป็นใร มีใรอยู่เบื้อหลันพวนี้” ล่าวบ็วาสายามอไปที่ทุน
ทุนเียบไปรู่ให่ พระราาทอล้าแห่แว้นทอประายไ้ล่าวึ้นว่า
“ท่านพระราราา ามที่้าไ้รับรู้มา ทหารหลวหน่วยเ็บภาษี ไ้ไปริบเอาทรัพย์รายไ้อราษรมาทั้หม โยไม่ไ้เ็บเอาบาส่วนแล้วเหลือบาส่วนไว้ให้ราษรามที่เยทำันมา ทำให้เิวามเือร้อน นี่เป็นสาเหุให้เิาร่าทำร้ายทหารหลว มิทราบว่าท่านพระัรราาไ้รับทราบเรื่อนี้บ้าไหม”
“้าไม่เยไ้ยินเรื่อนี้มา่อน” อบไปทั้ที่รู้อยู่แ่ใ เพราะนเอเป็นนสั่าร
“้า็ไม่เยไ้ทราบเรื่อนี้เ่นเียวัน” พระรูไถลเลิศ ที่ปรึษาอพระราราาไ้ล่าวสนับสนุน “้าไ้ส่เทพอสูรสุริยา เทพที่ไร้ร่าไม่มีใรเห็นัว ไปิามารทำานอหน่วยทหารหลว เาไม่เยลับมารายานเรื่อเ่นนี้เลย”
“ท่านที่ปรึษาำลับอว่า พระราาอ้าล่าวำเท็อย่านั้นใ่ไหม” พระยาาบู่นายทหารรัษาพระอ์นล้าอพระราาทอล้าถาม พระยาาบู่นั้นรู้เรื่อทุอย่าและเลียัวามโหร้ายทั้อที่ปรึษาและพระราราา เ็บวามรู้สึอัวเอไม่อยู่
ทั้พระราราาและพระรูไถลเลิศ หันมา้อมอพระยาาบู่้วยสายาเียแ้นุร้าย
“ไม่มีใรล่าวหาว่า ท่านพระราาทอล้าพูเรื่อโห อนนี้เราำลัพยายามสืบหาว่าใรเป็นนสนับสนุนให้่าทหารหลวอท่านพระราราา” พระรูสุุม ที่ปรึษาอพระราาทอล้าล่าวัึ้น เพื่อไม่ให้ารโ้เถียลุลาม แล้วหันไปล่าวับพระรูไถลเลิศ “โปรให้อภัย่อพระยาาบู่้วย ที่พูไปโยไม่ไ้ยั้ิ”
พระรูสุุมเป็นนับวเรือเวทย์ เป็นที่นับถือเรใอทั้พระราราาและพระรูไถลเลิศ
“เอาละ เรามาปรึษาเรื่อารบ้านารเมืออื่นัน่อ เรื่อารที่ทหารหลวถู่า ้าะมอบหมายให้พระยาพยั เป็นผู้สืบหาเรื่อนี้และมารายานให้้าทราบ่อไป” พระราราาล่าวับท
หลัาารปิประุม ทุนแยย้ายันออไป พระรูไถลเลิศเ้าไประิบบอวามบาอย่าแ่พระราราา ไ้มีำสั่ให้พระยาพยัให้ไปพบโย่วน
w
บวนเินทาลับแว้นทอประายอพระราาทอล้า เริ่มั้แ่เ้ารู่ ประอบ้วย พระราา พระรูสุุม พระยาาบู่และหลวอาานั่อยู่บนหลัม้า และทหารเินเท้าประมาสามสิบน เินทาอย่าสบายไม่รีบร้อน ารเินทาใ้เวลาประมาสอวัน เมื่อ้ามเแนแว้นปัษาผาฟ้าเ้าสู่แว้นทอประาย ็เป็นเวลาใล้มื่ำ ำเป็น้อั้่ายพั้าืน หลัาารหุหาอาหารินันเรียบร้อยแล้ว่า็นอนหลับพัผ่อน มีารวายามให้ทหารรัษาวามปลอภัยรั้ละสี่นสลับเปลี่ยนัน
เวลาึ ลุ่มายประมาสี่สิบห้าสิบนไ้เ้ามาล้อม่ายที่พัอย่าเียบเียบ ายลึลับสี่นย่อเ้ามาเอามีปาอ่าทหารยาม แ่เิารผิพลา ทหารยามนหนึ่รู้ัวไ้่อสู้และส่เสียะโนร้อบอพวอน
“มีนบุรุเ้ามา ื่นพวเรา ื่นเี๋ยวนี้”
เหล่าทหารที่ำลัหลับอยู่ไ้ยินเสียะโน่าื่นึ้นมา ทหารผู้ะโนบอถูสัหารในที่สุ แ่็เปิโอาสให้ทุนลุึ้นมาับอาวุธ่อสู้ มีลูธนูนับสิบลูพุ่เ้ามาใส่ ทำให้ทหารฝ่ายพระราาเสียีวิไปอีหลายน พระยาาบู่และหลวอาาเ้าป้อันพระราาและพระรูสุุม ใ้าบและโล่ปป้อลูธนู ทหารที่เหลือไ้่อสู้อย่าล้าหา ่าฝ่ายบุรุไปไ้หลายน
“พวแเป็นใร รู้หรือไม่ว่านี่เป็นบวนเส็อพระราาทอล้าแห่แว้นนี้” พระยาาบู่ะโนถาม แ่ไม่ไ้รับำอบ
“พระราา พวเรา้านไม่ไหว ท่าน พระรูและพระยาาบู่หลบหนีออไป่อน ีวิพระราาสำัว่า ้าและทหาระ่อสู้ยันพวมันไว้” หลวอาาะโนบอ
พระยาาบู่และทหารอีสี่ห้าน ไ้่วยุ้มันพระราาและพระรูีฝ่าวล้อมออไป เนื่อาเป็นเวลาลาึและ่อน้ามื ทำให้หนีรอออไปไ้
บริเวเายแนนี้มีหน่วยทหารป้อันินแนอแว้นทอประายระเวนรวราอยู่เสมอ พบลุ่มนที่หลบหนีออมา เมื่อทราบเรื่อึแบ่ทหารส่วนหนึ่ไว้ป้อันพระราา อีลุ่มหนึ่รไป่วยหลวอาาและทหารที่เหลือ เ้าทำารสู้รบนทำให้ลุ่มายผู้บุรุพ่ายแระายหลบหนี้ามายแนลับไป
วบนเวลาเ้า พระอาทิย์เริ่มทอแส พระราาทอล้า พระยาาบู่และพระรูสุุม ลับไปบริเวที่มีารสู้รบ พบว่าหลวอาาไ้รับบาเ็บาาร่อสู้ ทหารฝ่ายนเสียีวิไปสิบว่าน พระยาาบู่รวสำรวศพอฝ่ายบุรุ
“เป็นทหารอแว้นปัษาผาฟ้า ท่านพระราา”
“ท่านพระยาแน่ใไ้อย่าไร” พระราาทอล้าถาม
“้าเห็นรอยสัามหัวไหล่อศพทหาร มีรูป้าาวาปี บานมีรูปนระอาปีทุน ทหารอแว้นปัษา้อมีรอยสันี้ามยศอแ่ละน พวที่มีรอยสัรูป้าาวเป็นนายทหารระับุน รอยสันระอเป็นพวพลทหาร”
“พวมัน้อารเอาีวิ้า นี่มันเป็นารประาศสราม” พระราาล่าว้วยเสียโรธแ้น “้า้อเอาืน เอาีวิพระราราาเสมอศัิ์ ัหัวมันมาประานให้ไ้”
“้าเห็น้วย แ่เรา้อิวาแผนให้ี ้อปรึษาแว้นที่เป็นมิรับเรา ้ารู้ว่ามีหลายแว้นทีเียว อลั้นมานานและไม่พอใารระทำอพระราราาเสมอศัิ์” พระรูสุุมเสนอแนะ
“้า็เห็น้วย แว้นปัษามีำลัทหารมาว่าเรา แล้วยัมีพระรูไถลเลิศผู้มีเวทย์มน์าถาที่สามารถทำร้ายพวเราไ้ เรา้อรวบรวมเหล่ามิรเ้าทำาร่อสู้” พระยาาบู่เสริมึ้น
“สำหรับพระรูไถลเลิศ ้าพอรับมือไ้” พระรูสุุมล่าว
“ีแล้ว ้าอมอบหมายให้ท่านพระรูและพระยาาบู่ไปิ่อับพันธมิร ถ้าแว้นสวนปพีและแว้นธารสวรร์มาร่วม้วย็สู้ไ้ ้ารู้ว่าพวเาไม่พอใารระทำอแว้นปัษามานานแล้ว เราเยร่วมมือันรบมา่อนอน่วารรวมัวันเป็นราอาาัร” พระราาทอล้าบอ้วยวามมั่นใ
“ท่านพระราาอย่าลืมพระราาเมาวแห่แว้นเหยี่ยวแ เป็นเพื่อนสนิทันมาั้แ่ยัเล็ พวเามีทหารที่เ้มแ็และล้าหา โยเพาะุนแร้พิาผู้ระพัน”
“อ้อ ริินะ ้าเือบลืมเพื่อนรัอ้า ้าะไปเลี้ยล่อมเาให้เ้ามาร่วมรบ้วยัวเอ”
w
่อนเิสราม พระราราาเสมอศัิ์ไ้ส่ผู้แทนาเมือหลวเ้าพบ ปิเสธารุ่มโมีเพื่อสัหารพระราาทอล้า แ่หลัานาศพทหารยืนยันว่าเป็นนอแว้นปัษา แม้ะอ้าว่าทหารพวนั้นทำไปโยพละาร แ่เหุผลมันฟัไม่ึ้นว่าลุ่มทหารพวนั้นทำไปทำไม ้อมีผู้สั่ารอยู่เบื้อหลัที่ไ้รับผลประโยน์าารสัหารพระราาทอล้า
เมื่อรู้ว่าหลีเลี่ยสรามไม่ไ้ พระราราาเสมอศัิ์เริ่มเรียมทัพไว้รับศึ พระรูไถลเลิศส่เทพอสูรสุริยาออไปสืบหา่าว ไ้รับรายานลับมาว่า แว้นทอประาย สวนปพีและธารสวรร์รวบรวมำลัทัพพันธมิร ะเ้าโมีพร้อมันทั้สามทิศ พระราราาึมอบหมายให้พระาศึนำทัพออไปป้อันายแนทั้สาม้าน
พระรูไถลเลิศใ้เวทย์มน์ปลุเศวิาภูิทหารที่เสียีวิาารสรามที่ผ่านให้ืนีพึ้นมาในร่าเิม ำหนให้เทพอสูรสุริยานำทัพภูิทหารออไปสู้รบ่อน เป็นารทำลายวัอทหารฝ่ายพันธมิรที่้อ่อสู้ับภูิทหาร ที่ไม่สามารถ่าให้ายไ้ ทำให้ฝ่ายอทัพพันธมิร้อถอยร่นลับไป
พระรูสุุมแห่แว้นทอประายเป็นผู้เ่ล้า้านเวทย์มน์าถาอามเ่นเียวัน ทำพิธีปลุเสอาวุธที่ใ้ในาร่อสู้ ไม่ว่าะเป็นาบ มี หอหรือลูธนู ที่่าภูิทหารไ้ แ่ายให้ับเหล่าทหารฝ่ายพันธมิร ทำารรุลับและทำลายทัพภูิทหารลไปไ้ เทพอสูรสุริยา้อหลบหนีาารับุมอพระรูสุุมลับไปรายานัว่อพระรูไถลเลิศ
เมื่อไ้เห็นว่าฝ่ายพันธมิรเ่ล้า สามารถทำลายทัพภูิทหารไ้ อทัพอแว้นปัษาผาฟ้าเริ่มเสียวัและำลัใ ประอบับไม่มีภูิทหาร่วยรบ ึถอยทัพหนีลับไปเมือหลว
w
ความคิดเห็น